Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Ξενιτεμένα μας πουλιά…

Μαραθιά Ευρυτανίας - συνοικισμός Αμίριανη


Για πολλά χρόνια η ξενιτιά χάραζε βαθιά το κορμί της πανέμορφης μα και λησμονημένης Ευρυτανίας. Δεκαετίες ολάκερες ο τόπος μας βίωνε στο έπακρο τη σκληρή αδιαφορία και την πλήρη εγκατάλειψη από το λεγόμενο επίσημο κράτος με αποτέλεσμα οι άνθρωποι μας να αναγκαστούν να πάρουν το μακρύ δρόμο της μετανάστευσης πουλώντας τη δούλεψή τους και ματώνοντας τα καλύτερά τους χρόνια στα ξένα σκλαβοπάζαρα. Δεν υπάρχει Ευρυτανική οικογένεια που να μην δάκρυσε σε λιμάνια και αεροδρόμια. Δεν υπάρχει χωριό και καλύβι, μήτε πατέρας, μάνα, αδέρφια, συγγενείς και φίλοι, που να μην έχουν πονέσει από την πληγή της ξενιτιάς.

Σήμερα, δυό και τρεις γενιές μετά, και με την εξουσία πάντα στο ρόλο του ανθρωποδιώκτη, η ιστορία επαναλαμβάνεται ωσάν τραγωδία, με τα παιδιά του 21ου αιώνα να τραβούν και πάλι τον ίδιο πικρό δρόμο του μισεμού, «ξενιτεμένα πουλιά» στου κόσμου τις πολιτείες…  

Ένας νέος ξεριζωμός μάς σημαδεύει στα χρόνια της υπομονής και μας ακολουθεί στις σκέψεις, στα γραπτά μας, στα τραγούδια μας…





"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"


Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Στο αμόνι της αλήθειας...



Μοιράζω τους παλμούς της καρδιάς μου

στην ανάσα του κόσμου.

Διαβάζω με της τέχνης τα λόγια,

      τη χαρούμενη πλάση, την αγάπη, τον έρωτα.

Ακούω τους καημούς, τον πόνο, τον πόθο, τους αγώνες

των Λαών για καλλίτερη Ζωή και Ειρήνη σε Νότες

                                                                      Πενταγράμμου.

Θαυμάζω πινελιές των Ζωγράφων σε πίνακες,

                                                   το φως και τη δημιουργία.

Κομματιάζω την ψυχή μου στο αμόνι της αλήθειας

και βλέπω: Τον ήλιο να χάνεται.

       Με τα μάτια της Γης η φρίκη ν’ απλώνεται και

το μεγαλείο της φύσης, ο λεπτοδείχτης να λιώνει…

Βλέπω: Ολόθαμπο τ’ αστέρι μας στο απέραντο σύμπαν

      και με πόνο αυτούς που το βαρύ δάκρυ τους,

      είναι η άβυσσος, είναι η κόλαση, ήρθε ο χαμός.



(«Λάθος φίλε» – ποίημα του Γιάννη Μηλιά γεννημένου στη Γρανίτσα Ευρυτανίας το 1915)



ΥΓ. Η συνοδευτική φωτογραφία είναι του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη"


Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Πρωτοπόρα ΕΠΟΝ !



Στις 7 Νοεμβρίου 1943 οι Γερμανοί αλητοναζήδες μαζί με προδότες ταγματασφαλίτες πυρπολούν για πρώτη φορά το Καρπενήσι, την ηρωική "πρωτεύουσα της Αντίστασης" (η δεύτερη πυρπόληση έγινε τον Αύγουστο του 1944). Στον ιστότοπό μας υπάρχει και το σχετικό ΑΦΙΕΡΩΜΑ .

Το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" παρουσιάζει ένα πολύτιμο ντοκουμέντο από τη σπάνια αντιστασιακή εφημερίδα «o aγώνας» - ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ Σ.Ν. ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ Ε.Π.Ο.Ν. (φύλλο 5 - 7 Δεκεμβρίου 1943;), που αναδεικνύει το γενικότερο κλίμα εκείνης της εποχής σε συνδυασμό με τις συγκινητικές προσπάθειες αλληλεγγύης εκ μέρους της ΕΠΟΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ώστε να δοθεί καινούργια δύναμη, κουράγιο αλλά και η αναγκαία αναγεννητική ώθηση στο δοκιμαζόμενο ευρυτανικό πληθυσμό. 

Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτότυπου.

Ιδού λοιπόν

====================

ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΝΙΚΗ

Με σπασμωδικές κινήσεις ο Χίτλερ προσπαθεί να συγκρατήση τη κατάσταση. Οι περίλαμπρες νίκες του Κόκκινου Στρατού. Τ’ αλύπητα χτυπήματα της συμμαχικής αεροπορίας στην καρδιά της Γερμανίας. Ο αδάμαστος Εθνικοαπελευθερωτικός αντιστασιακός αγώνας των σκλαβωμένων λαών της Ευρώπης. Βαρειά είναι τα χτυπήματα που δέχεται και στη χώρα μας απ’ τη σιδερένια γροθιά του στρατού της λευτεριάς και της λαοκρατίας του ηρωϊκού μας Ε.Λ.Α.Σ. Και το χαριστικό χτύπημα στις τελευταίες ελπίδες του Χίτλερ η αδιάσπαστη συνοχή της συμμαχικής παράταξης που επισφραγίστηκε στην ιστορικιά συνάντηση Στάλιν-Ρούσβελτ-Τσώρτσιλ -, το ξεμασκάρεμα και τ’ ανελέητο χτύπημα απ’ την άλλη μεριά στη χώρα μας των ντόπιων συνεργατών του.

Όσο σατανικό και κακούργο ήταν το σχέδιο των τελευταίων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων που εκδηλωθήκανε με τόση βαρβαρότητα και στην Ευρυτανία μας, άλλο τόσο ο αδάμαστος λαός μας κι’ η απτόητη νεολαία της Ευρυτανίας συσφίγγεται γύρω στις Εθνικοαπελευθερωτικές μας οργανώσεις Ε.Α.Μ-Ε.Λ.Α.Σ.-Ε.Π.Ο.Ν.-Ε.Α.- Με την καθοδήγησή τους αχρηστεύει τις Γερμανικές επιδρομές, χτυπά τους πεμπτοφαλαγγίτες και τους προδότες, κινητοποιεί παλλαϊκές επιτροπές στη Λαμία, στ΄ Αγρίνι, στην Αθήνα και μεταφέρει τρόφιμα ρουχισμό και φάρμακα, φιλοξενεί και περιθάλπει τ’ αδέλφια μας των καμένων και λεηλατημένων χωριών, ξαναχτίζει μέσα απ’ τα καμένα ερείπια και βάζει σε λειτουργία σχολειά-λέσχες–παιδικούς σταθμούς. Πρώτη στους πρώτους η ανυπόταχτη νεολαία της Ευρυτανίας μας ας τραβήξη πιο μπροστά στον αγώνα για τη λευτεριά τη λαοκρατία. Για το ξαναχτίσιμο των καμένων χωριών μας, την φροντίδα στους πρόσφυγες, το άνοιγμα των σχολειών, των παιδικών σταθμών των λεσχών μας.

                                     Νέοι και νέες της ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ
όλοι και όλες στην Ε.Π.Ο.Ν. αδελφωμένοι μέσα στις γραμμές της εμπρός για την ολοκληρωτική μας νίκη.



ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Ο Παιδικός Σταθμός ξαναγιορτάζει….

Πέρασε η γερμανική βαρβαρότητα. Οι καταστροφές που έφερε μέσα στην Ευρυτανία δώσανε καινούργια δύναμη και κουράγιο στους Επονίτες και στις Επονίτισσες. Γίνανε αμέσως Επιτροπές κι’ ενέργειες για τη βοήθεια των πυροπαθών και των λεηλατηθέντων. Η ΕΠΟΝ μαζί με τις άλλες οργανώσεις έστειλαν στη Λαμία και στην Αθήνα υπόμνημα στο Ερυθρό Σταυρό. Και σε λίγες μέρες, τρία κατάφορτα αυτοκίνητα με αλεύρια καταφτάσανε.

Τα παιδάκια και τα ηρωϊκά μας αετόπουλα γιορτάζανε, τρέχανε πίσω απ’ τ’ αυτοκίνητα, πηδούσαν, ζητωκραυγάζανε – ήταν γεμάτα χαρά που θα ξανάνοιγε ο Παιδικός Σταθμός.

Πάρθηκε υπόσχεση απ’ τον Ερυθρό Σταυρό πως οι αποστολές θα συνεχιστούν δραστήρια για την αποστολή κι’ άλλων τροφίμων στη δοκιμασμένη κι ηρωϊκή Ευρυτανία. Ακόμα πήρε ονομαστικές καταστάσεις για να στείλη ρουχαλάκια και παπούτσια στα παιδιά μας. Μόλις το μάθανε αυτό, τρέξανε στη μητέρα μας κι αναγγείλανε το μεγάλο γεγονός.

Μάνα θα μας έρθουνε και παπούτσια! Και τα γυμνά τους ποδαράκια χοροπηδούσανε πανηγυρικά-, γέμισε το μισοκαμμένο χωριό από φωνές και τραγούδια…



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ

“Η ΕΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ.

Πάντοτε μας βοήθησε στις προσπάθειες του Δήμου. Υπολογίζω στην αποφασιστική της συμβολή για τον τερματισμό τον σύντομο των υδραυλικών και ηλεκτροφωτιστικών έργων του Καρπενησιού.”


ΜΙΑ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Π.Ο.Ν. ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ

“ Είμαστε κατενθουσιασμένοι απ’ τους Επονίτες και Επονίτισσες του χωριού. Είναι παιδιά γεμάτα ζωντάνια, πίστη και πλήρη κατανόηση του αγώνα μας. Απ’ την πρώτη στιγμή μας αγκάλιασαν με αγάπη και μας εξυπηρέτησαν με τον καλύτερο τρόπο σε κάθε τι που μας χρειάζονταν. Με μεγάλη προθυμία δέχτηκαν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα που κάνουμε κάθε βράδυ στην ομάδα μας. Και αυτοί πέρνουν από μας ότι εφόδιο πείρας και μόρφωσης έχουμε αποχτίσει στην πολύμηνη δράση της ομάδας μας, ενώ εμείς πέρνουμε απ’ αυτούς όση πείρα είχαν αποχτίσει στο διάστημα πού εργάζονται στην περιφέρειά τους. Έτσι βγαίνουμε και μεις κι αυτοί διπλά οφελιμένοι.-”

(Απ’ την Εφημερίδα του τοίχου της υποδειγματικής Επονίτικης Ανταρτομάδας του Γενικού Στρατηγείου).



ΜΙΑ ΤΟΛΜΗΡΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΤΑΧΤΗΣΗ – ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΥΔΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ.

Οι Επονίτες θα δώσουν την προσωπική εργασία, κάθε βοήθεια για να ολοκληρωθούν τα τεχνικά έργα ύδρευσης και ηλεκτροφωτισμού που άρχισαν τελευταία. Πρόκειται για εκμετάλλευση υδατόπτωσης 140 μέτρων ισχύος 75 ίππων πού θα δώση ακόμη και βιομηχανικές δυνατότητες σ’ ολόκληρη την Ευρυτανία.-

ΤΗ ΦΕΤΕΙΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΕΠΟΝΙΤΕΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΑΣ ΤΗ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΝ ΠΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΧΡΩΝΙΑΤΙΚΟ ΜΑΣ ΔΩΡΟ. ΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΕΜΑ ΣΑΣ ΩΣ ΤΙΣ 25 ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ.

====================


blog ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ