Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Η απίστευτη πορεία των γυναικών του ΔΣΕ από το Καρπενήσι στο Βίτσι!!! (Μαρτυρία)



"Τα χιόνια δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν αυτά!!!"


Λίγο μετά την κατάληψη του Καρπενησίου από το ΔΣΕ  (βλ. αφιέρωμα εδώ!), 18 ατρόμητες ανταρτοπούλες, αντιπρόσωποι του κλιμακίου Νότιας Ελλάδας του ΔΣΕ (ανάμεσά τους και η Μαρία Μπέικου), ξεκινούν από το Καρπενήσι μία απίστευτη πορεία διάρκειας 26 ημερών -μέσα από φοβερές χιονοθύελλες και σπάζοντας τις εχθρικές ενέδρες- για να παραστούν στην 1η Συνδιάσκεψη της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ένωσης Γυναικών (ΠΔΕΓ) που πραγματοποιήθηκε στα λεύτερα βουνά της Βόρειας Ελλάδας (Βίτσι, 1-8 Μάρτη 1949).

Παραθέτουμε τη συγκλονιστική μαρτυρία της Θεανώς Πανάγου, βοηθού Π.Ε. Τάγματος του ΚΓΑΝΕ  (σ.σ. από το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Προς τη Νίκη” – εφ. Ριζοσπάστης) :

--------------------------


«Δεκαοχτώ κοπέλες φτάσαμε στο χώρο της Συνδιάσκεψης σαν αντιπρόσωποι των μαχητριών του Κλιμακίου και των γυναικών της Νότιας Ελλάδας.

Φτάσαμε ύστερα από 26 ολόκληρες μέρες πορεία, μέσα στα χιόνια και τις παγωνιές, αντιμετωπίζοντας θαρραλέα τους εχθρικούς κλοιούς και τις ενέδρες και παρακάμπτοντας τα ναρκοπέδια.

Ξεκινήσαμε από το Καρπενήσι. Απ' την πρώτη κιόλας μέρα, στον αυχένα του Καρπενησιού, μας έπιασε χιονοθύελλα. Εμείς, όμως, είχαμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να φτάσουμε εδώ πάνω, στη Λεύτερη Ελλάδα, στην καθορισμένη ημερομηνία και γι' αυτό αψηφούμε κάθε κίνδυνο. Με τα όπλα μας και φορτωμένες τους γυλιούς με τις σφαίρες και τις χειροβομβίδες ανεβαίνουμε τις ανηφοριές και κατεβαίνουμε τις απότομες κατηφοριές.

Το χιονόνερο που πέφτει πάνω μας σε λίγα λεφτά φαίνεται σωστό κρύσταλλο.

Τα μάτια δεν φαίνονται από τα παγωμένα στρώματα που 'χαν στοιβαχτεί το ένα πάνω στο άλλο, γύρω στις κόγχες. Τα μαλλιά μας είναι σκεπασμένα με κρύσταλλα. Ολόκληρες είχαμε μετατραπεί σε κινούμενα παγωμένα φαντάσματα.

Σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές αποφασίζουμε ν' αφήσουμε πολλά πράγματά μας και να κρατήσουμε μόνο τα ρούχα που φορούσαμε και τα όπλα μας. Ο σκοπός μας είναι ένας: "Να φτάσουμε στην καθορισμένη ημερομηνία".

Ύστερα από 5 μέρες πορεία σε μια μονάδα μας έδωσαν ένα μουλάρι. Πόσο μας ανακούφισε! Το ονομάσαμε Φρειδερίκη και φτιάξαμε στίχους προς τιμή του.

Όμως τ' Αγραφα δεν χωρατεύουν. Ούτε οι βουνοκορφές του Κόζιακα και της Πίνδου. Τα χιονένια ανεμοσουρίσματα σε πολλές μεριές ξεπερνάν τα 3 μέτρα. Εκεί πια ήταν το πρόβλημα πώς θα περνούσαμε εμείς και πώς θα βγάζαμε και τη Φρειδερίκη μας.

Πρώτη η ομαδάρχισσά μας, η Βασίλω Μπακόλα μπαίνει μέσα στα χιόνια ως τους ώμους και τα τσαλαπατάει με τα πόδια.

- Τα χιόνια, κορίτσια, δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν αυτά, έλεγε η Βάγια.

 Η φράση αυτή είχε γίνει για μας σύνθημα.

- Οι βροχές δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν αυτές.
-Οι παγωνιές δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν αυτές.
- Οι αυχένες δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν αυτοί.

Μ' αυτό το σύνθημα περνάμε τα υψώματα, τα ποτάμια με τα παγωμένα νερά που 'φταναν ως τη μέση των κοριτσιών, τις κακοτοπιές. Προχωράμε γρήγορα, πολλές φορές κάνουμε πορεία 30 ώρες συνέχεια για να φτάσουμε την καθορισμένη ημερομηνία στο χώρο της Συνδιάσκεψης.

Σε 2 χιλιόμετρα υψόμετρο χάσαμε 2 ζώα που μόλις μας είχαν δώσει. Είχαν βουτηχτεί και κόλλησαν ολόκληρα μέσα στα χιόνια. Ετσι, οι γυλιοί μας ξαναφορτώνονται μες στο σκοτάδι στην πλάτη μας και συνεχίζουμε το δρόμο με ένα σκοπό. "Να φτάσουμε οπωσδήποτε στον προορισμό μας".

Ενα μέρος από την αντιπροσωπεία μας που 'ρχεται από την Ανατολική Θεσσαλία περικυκλώθηκε από μοναρχοφασιστική δύναμη στο χωριό Ανθρακιά των Χασίων. Και μέσα στη νύχτα σπάει τον κλοιό και την άλλη μέρα συναντιέται μαζί μας.

Ολες μαζί συνεχίζουμε τώρα την πορεία μας. 

Στο δρόμο, στις στάσεις βρεμένες, παγωμένες, ετοιμαζόμασταν κιόλας για τη Συνδιάσκεψη ( ...)»



---------------------------

«Να μάθει όλος ο ντουνιάς για τη μεγάλη νίκη…»

Στη διάρκεια αυτής της επιτυχούς ηρωικής πορείας οι ατρόμητες ανταρτοπούλες συνέθεσαν και ένα τραγούδι τσάμικο (στο ρυθμό του “αντάριασε ο Παρνασσός”) που αναφέρεται με ενθουσιασμό στην απελευθέρωση του Καρπενησίου από το ΔΣΕ, το οποίο και “δώρισαν” στη Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ όταν έφτασαν στον προορισμό τους!
Το ιστορικό τραγούδι ανακάλυψε και έστειλε στο blog μας ο φίλος συμπατριώτης Ν.Σ. και σας το παρουσιάζουμε σήμερα εδώ:

«Ανέβηκα στ' Αγραφα, ψηλά στο Καρπενήσι
στη Βίνιανη, στο Μαραθιά, στο Στένωμα στη βρύση
στης Μαυρομάτας το χωριό, στ' Αϊ Γιάννη τη ραχούλα
κι ακούω τουφέκια να λαλούν, κανόνια να βροντάνε
Για τραβηχτείτε σύγνεψα από τα κορφοβούνια
κι ανοίξτε τα τηλέφωνα και τα ταχυδρομεία
Να μάθει όλος ο ντουνιάς για τη μεγάλη νίκη
Το Καρπενήσι έπεσε και ο λαός γιορτάζει.
Ο Γιώτης και ο Διαμαντής μ' όλα τα παλικάρια
σαρώσανε το φασισμό και πιάσαν τους προδότες.
Το Καρπενήσι λεύτερο και ο λαός γιορτάζει.»




18 σχόλια:

  1. KΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΘΕΜΑ!
    ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγκλονιστική ανάρτηση!!
    Η φράση σύνθημα ας γίνει και δικός μας οδηγός!!

    Σας ευχαριστώ για όλα!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ηρωικός λαός,
    όταν διαλέγει το δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν ξεχνάμε.......να είσαι καλά ιχνηλάτη!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ήταν τότε που ο ΔΣΕ έγραφε τις αθάνατες σελιδες δόξας.
    Ποτέ δεν θα τα ξεχάσουμε.
    Νάσαι καλά φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η αναφορά σου στον διπλοτιμημένο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, αποτελεί το "ποιητικότερο" προσκλητήριο για υπερψήφιση στις 25-1-15 του δημιουργού και αιμοδότη τού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Του ΚΚΕ!!!

    Τούτη η ιχνηλασία σου φίλε ιχνηλάτη, οδηγεί στο μέλλον!
    Στο μέλλον που αρμόζει στο ανθρώπινο είδος.
    Κι αυτό είναι που πασχίζουμε να καταλάβει ο άνθρωπος. Ο απλός λαός!
    Κι αν δυναμώσει και εκλογικά το ΚΚΕ, θα πει πως κάπως κάτι άρχισε να καταλαβαίνει ένα μεγαλύτερο τμήμα τού λαού μας.
    Καλή συνέχεια.

    Καλή Γκέλμπεση - συγγραφέας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΟΠΛΑ - ΔΣΕ
    Ιχνηλατώντας το παρελθόν
    πατάμε στο μέλλον.

    Εύγε και με τη νέα σου "Παρέμβαση" (προεκλογική)!

    Με δύναμη πάλη και πάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Από τη μια η πίστη στο όραμα της ιδανικής κοινωνίας, ο ηρωισμός, η αυτοθυσία.
    Από την άλλη μια εγκληματική ηγεσία που οδήγησε στο σφαγείο αυτούς τους αγνούς αγωνιστές. Γιατί γνώριζε πως η συμφωνία τής Γιάλτας είχε προκαθορίσει την εξέλιξη των πραγμάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτες οι γυναικες, αυτοι οι αγωνιστες ηταν φωτεινα παραδειγματα ελευθερων ανθρωπων.
    Τους αξιζει καθε τιμητικη αναφορα. Ευγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Άρης Άλμπης

    Από τη μια τα παραμύθια της μαύρης προπαγάνδας και από την άλλη ο φόβος των θιασωστών τού καπιταλισμού μην και ξαναορθώσει ο λαός το ανάστημά του...
    Προφανώς σε καλοζώισε ο καπιταλισμός και γι' αυτό στρέφεσαι εναντίον αυτών που τον αντιπάλεψαν και τον αντιπαλεύουν.
    Λυπάμαι, αλλά αυτό ομολογεί το σχόλιό σου σε βάρος τού ΚΚΕ. Κρίμα...
    Και μη θεωρήσεις ότι στρέφομαι προσωπικά ενατίον σου. Εναντίον τής χιλιοσαλιωμένης καραμέλας που πιπιλάς στρέφομαι, η οποία είναι δηλητηριώδης για τα λαίκά συμφέροντα.
    Προσπαθείς δηλαδή να πείσεις το λαό πως ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος...
    Τι πιο εγκληματικό μπορεί να πράξει κάποιος σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Τι;;;;;
    Εκτίθεσαι δηλαδή μόνο και μόνο από τρόμο μην και δυναμώσει το ΚΚΕ, μην και δυναμώσει δηλαδή το ταξικό κίνημα. Τόσα πολλά έχεις τέλος πάντων να κερδίσεις απ' τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων;;; Για σκέψου... Μήπως εντέλει αυταπατάσαι;

    Καλή Γκέλμπεση - συγγραφέας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λύκοι χιμάνε στο κοπάδι
    στήνουνε κρεμάλες λύκοι
    λύκοι μας καίνε τα σπαρτά
    πιάστε στα χέρια τις δικράνες
    και τα σπαθιά έξω από τη θήκη
    βίβα λα λιμπερτά

    Στους κάμπους βροντά το κανόνι
    και στα βουνά οι κεραυνοί
    τ’ αντάρτικο κίνημα φουντώνει
    νέα ζωή προχωρεί

    Μαύρο και σκοτεινό πηγάδι
    μεροδούλι μεροφάι
    μαύρο και τα κορμιά γερτά
    άιντε σηκώστε το κεφάλι
    να τραγουδήσουμε το Μάη
    βίβα λα λιμπερτά

    Έλληνες ακολουθήστε
    των ανταρτών τη φωνή
    να ζείτε τι ωφελείστε
    μαύρη και σκλάβα ζωή

    Πάρτε στους ώμους την ελπίδα
    λάσπη και φωτιά στα χέρια
    λάσπη ελπίδα και φωτιά
    τ’ άπαρτα κάστρα μετερίζια
    γίναν τ’ ονείρου μας λημέρια
    βίβα λα λιμπερτά

    Φύτρωσε μια φωνή στους δρόμους
    έδεσε καρπό το στάχυ
    βίβα ο αγέρας τον κρατά
    όλο και πιο ψηλά η παντιέρα
    τώρα και πάντα μια ’ναι η μάχη
    βίβα λα λιμπερτά

    Στίχοι : Βαγγέλης Γκούφας
    Μουσική : Μίκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εξαιρετική η ανάρτηση!Τιμή και δόξα στους αγωνιστές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τα παιδιά του αγωνιζόμενου λαού, έγραψαν τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία αυτού του τόπου.
    Με ψυχή βαθιά, κόντρα σε "σιδερόφραχτες αυτοκρατορίες", για την πολυπόθητη τη λευτεριά και τη λαοκρατία!
    Δεν ξεχνάμε-διδασκόμαστε!
    Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ιχνηλάτη νάσαι καλά
    Και πάλι γράφεις ιστορία!!
    Δεν θα τολμήσω να κάνω συγκρίσεις αυτών των συνθηκών και των αντοχών αυτών των γυναικών με τις σημερινές γενιές! Ούτε φυσικά των αντιστοίχων αντρών!
    Θα έπρεπε όμως αυτά να τα βλέπουμε και να μας ογηδούν σε μια πιό λητή ζωή, με λιγότερη κατανάλωση και στροφή στην πνευματικότητα του ανθρώπου και κυρίως στην προστασία της φύσης, της οποίας είμαστε μέρος και είναι σχήμα οξύμωρο να την καταστρέφουμε!!
    Τίποτα δεν είναι ατελείωτο και ανεξάντλητο. Δεν πρέπει λοιπόν οι επόμενες γενιές να βρούνε αυτά που κι εμείς βρήκαμε;
    Μ αυτές τις σκέψεις απόρροια του δημοσιεύματός σου σε χαιρετώ και πάλι ευχόμενος νάσαι καλά και να γράφεις ιστορία για πολλά πολλά χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γεια σου,Ευρυτάνα Ιχνηλάτα! Η τύχη(;) το 'φερε,να διαβάσω τούτα τα θαυμαστά, σήμερα 25 του Μάρτη του 2021,στα 200χρονα απ' το 1821!Όλη μέρα,έβλεπα στην τηλεόραση τις άθλιες παράτες με τους μεγαλόσχημους,αηδιασμένος ως το κόκαλο.Μα, νά! που "έπεσα" πάνω σε τούτη την ιστορία με τις ηρωικές αγωνίστριες,και μου δόθηκε η ευκαιρία να γιορτάσω βαθιά κι αληθινά,το έπος του '21,μέσ' απ' το έπος του ΔΣΕ !
    ΥΓ : Θά 'ρθω σύντομα στα μέρη σου,φαντάζομαι πως πέρα από ιχνηλάτης,είσαι και δεινός ορειβάτης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιατί άραγε τόση αυτοθυσία εκ μέρους των ηρωικών εκείνων γυναικών; Γιατί άραγε σκαρφάλωναν στα δύσβατα βουνά; Γιατί άραγε δεν περίμεναν το πριγκιπόπουλο που θα τις πρόσφερε ότι επιθυμούσαν; Μα γιατί είχαν αξιοπρέπεια και τόλμη, θα κερδίσουμε μια δίκαιη κοινωνία με το σπαθί μας ήταν το σύνθημα τους. Γιατί αυτός ο αγώνας θεωρήθηκε από κάποιους ότι ήταν κακός ή χωρίς νόημα; Εύχομαι αγαπητέ Ιχνηλάτη αυτές οι γυναίκες να γίνουν παράδειγμα για τη νεολαία μας, έτσι μπορεί να αλλάξει ολάκερος ο κόσμος !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια-γνώμες εκφράζουν αποκλειστικά τους συντάκτες τους.