 |
| Το ιστορικό γιοφύρι της Βίνιανης - φωτο : "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
Γιοφύρια
αιώνια
βέρα του ανθρώπου με τη φύση
των
νερών τροβαδούροι
της
μνήμης περατάρηδες
των
καιρών ακρίτες
του
φεγγαριού φανοστάτες
αχ,
εσείς γλυκόλαλα πέτρινα ποιήματα
κρατάτε
γερά
|
Πραγματι,
ΑπάντησηΔιαγραφήπετρινα ποιηματα
ειναι τα γεφυρια μας!!
Καλημέρα φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτ΄αλήθεια είναι ένα πέτρινο ποιήμα τούτο το γεφυράκι.
Νάσαι καλά.
Όμορφοι στίχοι γι’ αυτά τα πέτρινα ποιήματα,
ΑπάντησηΔιαγραφήπου αντέχουν ακόμα!
Πόσοι ξωμάχοι διάβηκαν με ήλιο, με φεγγάρι,
παλεύοντας για το ψωμί, μα και τη λευτεριά!
Ωραιότατο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοίημα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΦΙΛΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.
Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτές οι ομορφιές ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχοι οι στίχοι σου.....Ευρυτάνα.....εξαιρετική όμως και η φωτογραφία του γεφυριού!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο εύστοχος τίτλος για το ποίημα και τη φωτογραφία δεν θα μπορούσε να υπάρξει! Εξαιρετικά όλα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχτίζεις λέξεις σαν πέτρες δεμένες η μια δίπλα στην άλλη, και δημιουργείς ένα ποίημα "γεφύρι",για τους αναγνώστες σου.Ευχαριστούμε..
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι είναι γη παρελθόν... ΜΗ ΛΥΓΑΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήNα είστε όλοι καλά, ευχαριστούμε για τα εγκάρδια σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφή