Ευρυτανικά βουνά!

Ματιά μου στρέψε, κύτταξε κι αγνάντεψε τριγύρω
τα Ευρυτανικά βουνά με τα ψηλά ελάτια.
πως στέκονται περήφανα, λεβέντικα, ολόρθα.
Γλυκολαλούνε τα πουλιά. Οι βλάχοι έχουν έλθει
απ' τα πνιχτά τα χειμαδιά. Τα χιόνια έχουν λυώσει.
Πάλι σκορπούν τα γέλια τους στη βρύση οι βλαχοπούλες.
Βουίζουνε οι ρεματιές απ' τα γλυκά κουδούνια.
Λαλούν φλογέρες. Τ' αργαλειού το χτένι πάει και ρχέται.
Βλάχοι, λεβέντες του βουνού, αρχόντοι τσελιγκάδες,
το καλοκαίρι τη ζωή δίνετε στα βουνά μας
που είναι τα καμάρια μας και καλλονές δικές μας.
Όμως ετούτα τα βουνά πόσο μας τυραννούνε
με του χειμώνα τις βροχές, τις παγωνιές, τα χιόνια.
Κακότυχοί μου χωριανοί, πόσες φορές λυγίσαν
τα παγωμένα πόδια σας στη χιονισμένη στράτα.
Ζαλιγκωμένες ορφανές χωριάτισσες και χήρες,
πόσες φορές σκοντάψατε με το βαρύ ζαλίγκι
απ΄ του χιονιού τ' ανέμισμα ψηλά στον Άη Θανάση.
Βουνά δικές μας καλλονές και βάσανα δικά μας.

(στίχοι του Δώρη Άνθη - Ευρυτάνα ποιητή και πρωταντάρτη του Άρη - βλ. και εδώ!)

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"