Κείνες οι νύχτες, οι βαριές, οι χειμωνιάτικες,
που με τις θλίψεις τους, τα μάτια μας βουρκώνουν,
κείνες οι νύχτες, οι βαριές, οι αξημέρωτες
σέρνονται μέσα μας, βαθιά και μας πληγώνουν.
Κείνες τις νύχτες, με βροχές και μ' αστραπόβροντα
μεν' η ψυχή μου στης αγρύπνιας της το σάλο.
Σαν το δεντρί, το μοναχό κει στα κατάραχα,
που τους βοριάδες καρτερεί και τίποτ' άλλο.
ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΓΕ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΙΧΝΗΛΑΣΙΑ.
Συγκλονιστικοί στίχοι από έναν γνήσιο ποιητή. Ευχαριστούμε, Ευρυτάνα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρυωτάκειοι στίχοι...
ΑπάντησηΔιαγραφή''Σαν το δεντρί, το μοναχό κει στα κατάραχα,
ΑπάντησηΔιαγραφήπου τους βοριάδες καρτερεί και τίποτ' άλλο.''
Και ερχεται η εξαιρετικη φωτογραφια σου να επενδυσει οπτικα το στιχουργημα του Μεριγγουνη.!!
Καλημέρα Ευρυτάνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά την μελαγχολία που αποπνέουν οι στίχοι του ποιητή, η χειμωνιάτικη εικόνα σου και οι περιγραφές του, με γοητεύουν...
Η φύση όσο ανταριασμένη κι άν είναι, είναι μαγική!
Μπορεί να σας φανεί άσχετο....όμως η θλίψη θα είναι απείρως μεγαλύτερη.....αν στη θέση του μοναχικού πανέμορφου έλατου....αντικρίσουμε κάποια στιγμή......σιδερένιες ανεμογεννήτριες!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τότε δεν θα υπάρχουν ποιητές και στίχοι......για να εκφράσουν την οδύνη από τη βαθιά και παρατεταμένη νύχτα που θα σκεπάζει πια τον τόπο μας!!!!!
Η παρατεταμένη κακοκαιρία, έκαναν τους στίχους να ακούγονται εκτός από ποιητικά υπέροχοι, αλλά τόσο, μα τόσο πραγματικοί...
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί αναγνώστες "κλικάροντας" επάνω στην υπογραφή "Ευρυτάνας ιχνηλάτης", στο τέλος της ανάρτησης, θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε και άλλους στίχους του Γιάννη Μεριγγούνη.
Καλή συνέχεια στα όμορφα σχόλιά σας...
Ο Γ.ΜΕΡΙΓΓΟΥΝΗΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ AΣΤΡΑΠΟΒΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚεινες τις νύχτες Ευρυτάνα !
ΑπάντησηΔιαγραφήαχ αυτή η Ευρυτανική γη αγαπητέ φίλε, τι διαμάντια έχει γεννήσει και πόση ιστορία βαριά κουβαλάει.
Άραγες οι σημερινοί της κάτοικοι την γνωρίζουν ; μπορούν να την τιμήσουν ; έχω ένα ερώτημα σε αυτό.
Την καλησπέρα μου.
Εκπληκτικοι οι στιχοι !!!!!!!Συγχαρητηρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με τέτοιους στίχους γεμίζουν ομορφιά οι χειμωνιάτικες νύχτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο, Ευρυτάνα. Είναι στίχοι ποιητή.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Με πάνε" να τους άκουγα μελοποιημένους.
ΥΓ. Κάτι από την περηφάνια του τοπίου σας την έχετε, ε;
Πόσο μου αρέσουν αυτές οι νύχτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτές τις άγριες χειμωνιάτικες και μελαγχολικές νύχτες που περιγράφει ο ποιητής Γιάννης Μεριγγούνης, ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με τη μοναξιά του και ίσως και με τα όρια του. Αυτή η ατόφια ορεινή φύση όμως, μπορεί ακόμη και σε αυτή την ακραία της εκδοχή να τροφοδοτήσει και πάλι από το σημείο μηδέν την ανθρώπινη δύναμη για μια θετική επανεκκίνηση. Είναι βάλσαμο για την ψυχή του ανθρώπου να ζει κοντά σε ένα τέτοιο φυσικό περιβάλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωτογραφία σου ιχνηλάτη μου είναι συγκλονιστική και απόλυτα ταιριαστή με το ποίημα.
Σε ευχαριστούμε που ανακαλύπτεις τους άγνωστους ευρυτάνες ποιητές και το έργο τους και το μοιράζεσαι μαζί μας.
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι βέβαια για τις συμμετοχές με τα εμπνευσμένα σχόλιά σας!
...'οσο και να αργώ, όλο και σε ...ψάχνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙχνηλάτη μου,
..."κείνες οι νύχτες,
οι βαριές, οι αξημέρωτες,
σέρνονται μέσα μας, βαθιά και μας πληγώνουν... Γ.Μεριγγούνη"
Χαιρετισμούς
στα ΑΓΡΑΦΑ!
από ΝΥ
"αστοριανή"