Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021

"Δώστε τη χούντα στο λαό"

 


Νοέμβρης 1974
Ενας (+) χρόνος μετά από εκείνη τη ματωμένη νύχτα...
Πρώτη επέτειος του Πολυτεχνείου σε "συνθήκες δημοκρατίας".
Κάπου στην οδό Πατησίων ένα μικρό Ευρυτανόπουλο, δεν θα 'ναι παραπάνω από εννιά χρονών, στέκει στο πεζοδρόμιο, ανάμεσα στο πλήθος.
Κρατά σφιχτά το χέρι του πατέρα του και παρατηρεί με δέος την εικόνα που ξετυλίγεται μπροστά του, με χρώματα, τραγούδια και... κόκκινα γαρύφαλλα!
Χιλιάδες άνθρωποι προχωρούν μαζί, σαν ενα τεράστιο ποτάμι που αργοκυλά κατακλύζοντας τα πάντα! Πρώτη φορά στη ζωή του ο μικρός βλέπει τόσους ανθρώπους μαζεμένους...
Πρόσωπα γεμάτα ορμή, ενθουσιασμό, λευκά πανό με κόκκινα γράμματα, κόκκινα πανό με άσπρα γράμματα, παντού κυριαρχεί το κόκκινο! Σαν το αίμα των παιδιών που πριν από ένα χρόνο πότισε τους δρόμους ..
"Ο λαός δεν ξεχνά, οργανώνεται νικά",  "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", "ΕΣΑ, ΕΣ-ΕΣ, βασανιστές", "Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης" ...
Στα παιδικά του μάτια, όλα φαντάζουν παράξενα, ανεξήγητα... Κάτι άκουγε σε χαμηλόφωνες συζητήσεις στο σπίτι για τους δολοφόνους της χούντας, για τους ήρωες του Πολυτεχνείου, αλλά πολύ λίγα καταλάβαινε και κανείς δεν του εξηγούσε παραπάνω...
Ξαφνικά, όλο μαζί εκείνο το πλήθος, λες κι ήταν συνεννοημένο, αρχίζει να φωνάζει ένα αλλιώτικο σύνθημα, με μια φωνή, χτυπώντας ταυτόχρονα παλαμάκια στο ρυθμό :
"Δώστε τη χούντα στο λαό"!
Όλοι το φωνάζουν, όλοι! Και στο δρόμο και από τα πεζοδρόμια!
Ξάφνου ο μικρός νοιώθει το χέρι του να λύνεται από την παλάμη του πατέρα του.
Γυρίζει και τον κοιτάζει... χτυπά κι εκείνος παλαμάκια φωνάζοντας :
"Δώστε τη χούντα στο λαό". 
Πρώτη φορά το παιδί βλέπει τον συνήθως λιγομίλητο πατέρα του να είναι τόσο εκδηλωτικός!
Δεν χρειάζεται κανείς να εξηγήσει τίποτε άλλο στο μικρό Ευρυτανόπουλο.
Χωρίς να το καταλάβει, πιάνει τον ευατό του να χτυπά ρυθμικά τα χέρια του...
ΔΩΣΤΕ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ!!!

(47 χρόνια πριν...)

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

18 σχόλια:

  1. Ευρυτάνα ιχνηλάτη, συγχαρητήρια που αποτύπωσες με τη συναρπαστική γραφή σου την πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού, που ενώ στην αρχή εύλογα απορούσε, στη συνέχεια αντιλήφθηκε με το δικό του τρόπο τι πρεσβεύει αυτή η ιερή επέτειος και οι ήρωες της. Συγχαρητήρια και για τη φωτογραφία σου με το πανό με τις παιδικές ζωγραφιές πάνω στην γκρεμισμένη πύλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω ότι ξέρω ποιο είναι αυτο το μικρό Ευρυτανόπουλο.Για κάποιο ανεξήγητο λόγο,αισθάνομαι απόλυτα πως ένοιωσε αυτό το μικρό παιδί που το κρατούσε το χέρι ο πατέρας του την βραδιά εκείνη που ο Λαός γιόρταζε την απελευθέρωση του από την χούντα.Το αισθάνομαι γιατί διαβάζοντας τον σε όλα αυτά που έχει γράψει κατά καιρούς νοιώσαμε και νοιώθουμε κάθε φορά αυτή την ψυχικά ανάταση που μας δίνει κουράγιο και δυναμη να συνεχίσουμε τους αγώνες .Σε ευχαριστώ Ευρυτανα για άλλη μια φορά για όλα όσα εχεις γράψει και κάνει στο πέρασμα των χρόνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. H ιστορία συνεχίζεται, όπως κι ο αγώνας... Από το ΕΑΜ ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ, στο Πολυτεχνείο, κι από εκεί στις εξεγέρσεις του μέλλοντος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το εξαιρετικό στη βιωματική διήγηση είναι ότι..........τα συμπεράσματα συνάγονται από την εμπειρία.........μέσα από τη συμμετοχή του ίδιου του παιδιού στα δρώμενα των δρόμων!!!!!!!!!!!Εύγε για την ανάρτηση!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ωραίο αφιέρωμα μνήμης!
    Καλή συνέχεια στους αγώνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δώστε τη χούντα στο λαό. Μεγάλες εκείνες τις στιγμές που ζήσαμε στα νιάτα μας Ευρυτάνα. Με τους δρόμους της Αθήνας να δονούνται από το σύνθημα ζωής. Τι μέρες, τι εποχές, τι στιγμές.
    Καλησπέρα φίλε μου, πάντα καμαρώνω αυτόν εδώ το χώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ σωστά έβαλες εισαγωγικά στη φράση "συνθήκες δημοκρατίας", γιατί άλλες μνήμες από επετειακούς γιορτασμούς είναι κατακλυσμένες με αίμα, τρομοκρατία, δακρυγόνα, ξυλοδαρμούς, προσαγωγές και άλλες "δημοκρατικές ομορφιές".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανεπανάληπτη εκείνη η πρώτη επέτειος! Και βροντερή η απαίτηση για τιμωρία των καθαρμάτων τής δικτατορίας.
    Τα περιγράφεις τόσο γλαφυρά, φίλε Ευρυτάνα.
    Γράφονται πολλά και φέτος για την εξέγερση.
    Αρκετοί επιδίδονται στην έμμεση υποβάθμιση εκείνης τής εξέγερσης, αναφερόμενοι απαξιωτικά σε κάποιους γνωστούς που άσκησαν εξουσία. Μα σε ποια εξέγερση, σε ποια επανάσταση έλειψαν οι καιροσκόποι και οι συμφεροντολόγοι;
    Το ζητούμενο είναι να κατανοηθεί από τους νεότερους τι συνέβη στο Πολυτεχνείο. Πώς οι νέοι έσπασαν το πλέγμα τού φόβου και διακήρυξαν τον πόθο για Ελευθερία.
    Αυτό δηλαδή που παραμένει ζητούμενο, ιδιαίτερα σήμερα· να νικά ο πολίτης το φόβο, που του καλλιεργούν με διάφορα προσχήματα, είτε τοπικοί είτε υπερεθνικοί φορείς συμφερόντων που απεργάζονται την υποταγή τού πολίτη και την μετατροπή του σε σκυμμένο υπήκοο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΔΕΞΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
    ΙΣΩΣ ΚΑΤ ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΖΛ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΨΗΦΙΔΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑΝ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΑ, ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΧΑΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΡΟΛΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αντίστοιχα βιώματα απ' τις μαύρες εκείνες μέρες και υπερηφάνεια για τους απλούς ανθρώπους που έτρεξαν να συνδράμουν τους φοιτητές με όποιο μέσο διέθεταν. Κατέγραψες τον παλμό των ημερών μέσα απ' τις παιδικές μνήμες που είναι κοινές για πολλούς από εμάς. Εύγε και πάλι Ευρυτάνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γλαφυρή αποτύπωση εμπειρίας ...

    Ό,τι το καλύτερο ...

    Συνεχίζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λαε ντροπη σου για την εκλογη σου....
    φωναζανε οι διαδηλωτες στην 1η επετειο του πολυτεχνειου το 74 που αναφερεται η αναρτηση.
    Κι αυτο γιατι λιγες μερες πριν ειχαν γινει εκλογες με νικητη τον Καραμανλη.
    Αλλες εποχες, μαχητικες.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εύγε στους τότε αγωνιστές και εύγε και σε σένα για την ανάρτηση!
    Την τωρινή χούντα ποιος θα πάρει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πάρα πολύ συγκινητική ιστορία.Αποτυπωνει το πάθος του λαού για τα αυτονόητα.Ηταν μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ελλάδος και θα πρέπει μέσα από τέτοιες ιστορίες να μην ξεχνάμε.Ευχαριστουμε για την κατάθεση ψυχής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Είμαστε ρεαλιστές κυνηγάμε το αδύνατο… μπρος για της γενιάς μας τα πολυτεχνεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αμετανόητε εραστή μιας όμορφης ζωής για όλους επαναστάτη Ευρυτανία ιχνηλάτη ο αγώνας συνεχίζεται.Ραντεβου στις στρατιές του Αγώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια-γνώμες εκφράζουν αποκλειστικά τους συντάκτες τους.