Με αφορμή...
εκείνο τον πικρό "Φλεβάρη της Βάρκιζας"
Βελουχιώτη πρωτοΚαπετάνιε καμία ατιμωτική συμφωνία και κανένα διαβολοχάρτι δεν μπορεί να θάψει τα όνειρα και τις ελπίδες εκείνων που πίστεψαν, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να γίνει κάποτε ετούτος ο χιλιολαβωμένος και βαθιά αδικημένος λαός νοικοκύρης στον τόπο του.
Ανάμεσά τους κι εσύ, πρωτοπόρος, ανυπότακτος και ασυμβίβαστος επαναστάτης μέχρι τέλους κόντρα στην υποταγή και στις "Βάρκιζες της παράδοσης".
Κάθε φορά που τα βουνά της ανταρτομάνας Ευρυτανίας, που τόσο αγάπησες, αστραποβολάνε, μέσα από το φέγγος των κεραυνών θα ξεπροβάλλει η αετίσια μορφή σου για να μας θυμίζει και να μας διδάσκει ότι "δεν δουλώνουμε δεν υπογράφουμε"!
Κάθε φορά που έρχεται Φλεβάρης και ξυπνάνε οι μνήμες της Βάρκιζας νιώθω όπως ακριβώς τα γράφεις στην ανάρτηση. Εξαιρετικό κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔόξα και τιμή στον απείθαρχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το Βελούχι μας πήρε το αντάρτικο όνομα του και από τα χώματα μας ξεκίνησε τον αγώνα. Μεγάλη τιμή για την Ευρυτανία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να ελπίζω............ότι αυτός ο λαός δεν θα ξαναζήσει Βάρκιζες........θέλω να το ελπίζω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέος, σεβασμός και τιμή στο μεγάλο Καπετάνιο. Τον αδούλωτο μαχητή, τον ασυμβίβαστο άνθρωπο, που δικαιώθηκε πανηγυρικά από το πέρασμα της ιστορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπάνιος λεβέντης και αφοσιωμένος στον αγώνα για λευτεριά τής πατρίδας μας από κάθε είδους εξάρτηση. Θα μείνει για πάντα στην ιστορία και στη μνήμη κάθε Έλληνα, παράδειγμα για να μην δουλώνει και να μην υπογράφει Βάρκιζες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦλεβάρης1945 συμφωνία Βάρκιζας (παράδοση τιμημένων όπλων του ΕΛΑΣ που πολέμησαν το Φασισμό- Ναζισμό στους λιποτάκτες αστούς και δοσίλογους). Είχε προηγηθεί η ήττα του ΕΛΑΣ από τους Εγγλέζους και την αντίδραση (Δεκέμβρης 1944). Είχε προηγηθεί η εποποιία της Εθνικής Αντίστασης του γίγαντα Λαού μέσα από το ΕΑΜ (με ραχοκοκαλιά τους Κομουνιστές). Ο πρωτοκαπετανιος Άρης γνήσιος κομμουνιστής αγωνιστής, λαικός ηγέτης πρόβλεψε σωστά τον ύπουλο ρόλο των Εγγλέζων "συμμάχων". Με το θάνατο του "πρόβλεψε " την ήττα του νικητή λαού από τον ηττημένο σε όλα τα επίπεδα καταπιεστικό εξουσιαστικό μηχανισμό της ντόπιας καιΑμερικανοεγγλέζικης ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ πια Βάρκιζες!
ΑπάντησηΔιαγραφήTο ντροπιαστικό διαβολοχάρτι το έσκισε ο ηρωικός ΔΣΕ. Θα τιμάμε πάντα τον Αρη και τους συντρόφους που δεν υπέκυψαν στη Βάρκιζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζω σήμερα πολλούς νέους ανθρώπους φανατικούς φίλους του Άρη. Κι αυτό αποτελεί ελπίδα για το μέλλον, όσο κι αν ο σημερινός άνθρωπος είναι σφιχτά πεδικλωμένος σε πόδια και χέρια, όπως τα γερασμένα άλογα που τ' αφήνουν να ψιλοζούνε μέχρι να πεθάνουν. Όσο κι αν οι ξωμάχοι, το αίμα της Αντίστασης του Ελληνικού Λαού, έπαψαν να υπάρχουν κι έγιναν φτωχέστεροι αστοί! Όσο κι αν τα Μέσα Μαζικού Ευνουχισμού του "αφαλοκόβουν" και τη σκέψη! Να είσαι καλά Ευρυτάνα Ιχνηλάτη που κάθε τόσο μας ανεβάζεις την αδρεναλίνη και μας κρατάς τη μνήμη ζωντανή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που τα βουνά της ανταρτομάνας Ευρυτανίας, που τόσο αγάπησες, αστραποβολάνε, μέσα από το φέγγος των κεραυνών θα ξεπροβάλλει η αετίσια μορφή σου για να μας θυμίζει και να μας διδάσκει ότι "δεν δουλώνουμε δεν υπογράφουμε"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ Ο ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΔΕΘΕΙ ΑΦΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ. ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΣΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ρε Άρη έφυγες νωρίς
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετα τη Βαρκιζα οι παρακρατικοι φασιστες με την καλυψη του αγγλοδουλου+δοσιλογου κρατους βγηκαν με το μαχαιρι στα χερια και εσφαζαν και δολοφονουσαν τους αντιστασιακους και δημοκρατικους πολιτες. Η Βαρκιζα ηταν προδοσια και ταφοπλακα για το κινημα και γι αυτο ο Αρης ξαναβγηκε στο κλαρι για να ξεκινησει οσο ηταν ακομη νωρις το δευτερο ανταρτικο προτου φανε τους μισους απο μας και στειλουν τους υπολοιπους στις φυλακες και στις εξοριες.. Ειχε χιλια τοις εκατο δικιο χωρις αστερισκους. Τα διδαγματα ειναι πολλα κυριως ομως δυο. Οτι ποτε δεν υπογραφεις την παραδοση των οπλων σου στον ταξικο αντιπαλο και οτι οι αγωνιστες δεν πρεπει να εμπιστευονται τυφλα τις ηγεσιες αλλα να τις εχουν παντοτε κατω απο συνεχη κριση. Για να μην ξανασυμβουν τα ιδια ολεθρια σφαλματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή+1945 υπέρ στο σχολιασμό του Aris.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λανθασμένη γραμμή της εθνικής ενότητας με τις αστικές δυνάμεις έφερε τις βάρκιζες. Εκεί κρύβεται όλη η ουσία της ερμηνείας για την απαράδεκτη συνθηκολόγηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνοίγεις μεγάλη συζήτηση για τα μέτωπα ενάντια στον κατακτητή, το μέτωπο ήταν αντιφασιστικό εναντίον των ναζιστών, και δραστηριοποιήθηκαν ξεχωριστές δυνάμεις και γι'αυτό δημιουργήθηκε το έπος της εθνικής αντίστασης, που τέτοιες στιγμές δεν γνώρισαν οι ευρωπαϊκές χώρες, για αυτό λοιπόν μην έρχεσαι μετά από 80 χρόνια ότι φταίνε τα αντιφασιστικά μέτωπα που τα βαπτίζεις εθνικη ενότητα, φταίει η ηγεσία που δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της εποχής, κουφιοκεφαλακιδες τους έλεγε ο Ζαχαριάδης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι πολύ μικρός για να κάνω κριτική στον Βελουχιώτη,. Αλλά , σας επισημάνω ότι απτή στιγμή που ο Βελουχιώτης υπέγραψε την Βάρκιζα και μετά το μετάνιωσε και ξεκίνησε το δεύτερο αντάρτικο , εσείς γιατί αποσιωπάται το γεγονός της υπογραφής?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή απευθύνεσαι μάλλον στο δικό μου σχόλιο να σου πω ότι φυσικά και δεν αμφισβητείται το αντιφασιστικό μέτωπο, αλίμονο δα, ούτε βέβαια η μεγάλη ηρωική εποποιία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ψυχή του οποίου υπήρξε το Κομμουνιστικό Κόμμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο αυτό όμως και άλλο η πολιτική της εθνικής ενότητας με τις αστικές δυνάμεις που έφεραν τις καταστροφικές συμφωνίες Λιβάνου Καζέρτας και αργότερα τη Βάρκιζα.
Τα συμπεράσματα ευτυχώς έχουν βγει για εκείνα τα ταραγμένα χρόνια και είναι φάρος φωτεινός για τις μάχες μικρές και μεγάλες που έχουμε καθημερινά, για αυτές που έρχονται , για τους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθουν. Ο Άρης τρανό παράδειγμα Έλληνα Κομμουνιστή θα ζει στους αιώνες και θα στοιχειώνει πατριδοκάπηλους φασίστες. Χρέος μας και το ταπεινό καλύβι στο Κρίκελλο να γίνει τόπος συνάντησης με την ιστορία όσο περισσότερων γίνεται νέων ανθρώπων. Όχι σαν μνημόσυνο άλλα για το άλμα που πρέπει να γίνει για την κοινωνία που μας αξίζει. Αλήθεια πόσα πολλά μπορούμε να πούμε για αυτόν άνθρωπο , για εκείνη την γενιά, για εκείνα τα χρόνια. Όπως είπε ο Βάρναλης , *τιμή και δόξα στο ασύγκριτο παλικάρι. Τιμή και δόξα και στον λαό που τόνε γέννησε*. Γιάννης Γ.Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πρωτοπόρος, ανυπότακτος και ασυμβίβαστος επαναστάτης μέχρι τέλους".Έτσι ακριβώς,Ευρυτάνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι αλλο θα ακουσουμε απο μερικους. Κώστα παπ ,πας να λεκιασεις τον Αρη αλλα δεν σου βγαινει το αφηγημα. Αν καποιος ειχε την πιο πεντακαθαρη σταση και δεν ετρεφε καμια αυταπατη για το ρολο των Εγγλεζων και των παπανδρεηδων και σια αυτος ηταν ο Αρης ο οποιος επανειλημμενα κιολας προειδοποιουσε για το τι θα συμβει. Μακαρι να ειχε εισακουστει θα ηταν διαφορετικη η εξελιξη. Η, προσωρινη, συνυπογραφη διπλα στου Σαραφη ηταν προιον πολλαπλων πιεσεων απο την ηγεσια που σε εκεινη τη φαση ειχε στρεβλη γραμμη, ομως η επαναστατικη συνειδηση του Αρη δεν μπορουσε να συμβιβαστει με την ατιμωτικη συμφωνια για αυτο και την ανετρεψε στην πραξη σχεδον αμεσως και βγηκε στο βουνο. Βελουχιωτης σημαινει πανω απ ολα αντισταση στη Βαρκιζα και το απεδειξε οχι με ανεξοδα λογια αλλα με την ιδια τη ζωη του. Δεν θα μας τρελανεις εσυ ουτε θα κανεις το ασπρο μαυρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα Τοπόλιανα Ευρυτανίας στα Καφενεία υπάρχουν μεγάλες Φωτογραφίες του Άρη Βελουχιώτη,από το 1980,δίπλα στο λαό,μαζί με το λαό,Αντάρτης κλέφτης Παλικάρι,μόνο ο Λαός
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να πω και κάτι τελευταίο,πως οι λαογέννητοι ηγέτες και επαναστάτες,είναι εγκατεστημένοι στη λαϊκή ψυχή γιατί με αυτή συνδέονται,δεν έχουν ανάγκη καμία αποκατάσταση.Ζήτω ο Άρης ζητώ το κομμουνιστικό κόμμα που δεν θα πάψει να βγάζει τέτοιους
ΑπάντησηΔιαγραφήΕαν εσύ κατάλαβες, ότι εγώ πάω να λεκιάσω τον Άρη κάνεις λάθος, ξέρεις πόσοι συναγωνιστές δεν γνωρίζουν ότι ο Άρης ,υπέγραψε την ημερήσια διαταγή για τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ? Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να αντίδράση και όχι κατόπιν εορτής, αρκετοί αντάρτες παρέδωσαν τον οπλισμό τους με δάκρυα στα μάτια, πριν έπρεπε να το κάνει , οι αντάρτες ήταν το κόμμα,. Να το ξέρεις αυτό ..Και όχι ο Σιάντος, Παρτσαλίδης ο Ιωαννίδης και οι άλλοι, αυτοί είναι η αλήθεια και πρέπει να την πούμε, ο Άρης έκανε λάθος και το μετάνοιωσε,πώς να τον ακολουθούσαν μετά οι αντάρτες ?αυτά και δεν θα συνεχίσω , Κώστας από Καλαμάτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπετάνιε της ανυπακοής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρουμε ότι μειδιάς πικρά από εκεί ψηλά από τους κόκκινους αιώνιους αιθέρες...
με όλους εκείνους που πισώπλατα σε μαχαιρώνουν ακόμη με σαθρά ψευδοεπιχειρήματα...
Όμως η μνήμη σου δεν αμαυρώνεται γιατί πολύ απλά ο λαός γνωρίζει ότι αληθινός επαναστάτης είναι αυτός που παραμένει αλύγιστος μέχρι τέλους όπως εσύ!
Δόξα και τιμή στον πρώτο καπετάνιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ ξανά Βάρκιζες.
Tο τι σφαγές δημοκρατών σε πόλεις και χωριά γίναν από τους μάηδες και τους χίτες μετά την παράδοση των όπλων δεν περιγραφεται. Η Ευρυτανία πλήρωσε πολύ βαρύ φόρο αίματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγάλο σφάλμα ήταν η Βάρκιζα και πόσο δίκιο είχε ο καπετάνιος Άρης Βελουχιώτης που αντέδρασε και βγήκε στο αντάρτικο ξανά.
Καλά έκανε ο Άρης και διαφώνησε. Έχεις το μεγαλύτερο αντάρτικο στην Ευρώπη και πας και παραδίδεις τα όπλα σου; Τι περιμένεις μετά από το γκουβέρνο, να σε σεβαστεί; Ένα λάθος έκανε. Έπρεπε να κατέβει και να δέσει όσους από την ηγεσία πήραν εκείνη την άθλια απόφαση για τη συμφωνία της Βάρκιζας.
ΑπάντησηΔιαγραφήAθάνατος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓέννημα θρέμμα μιας άλλης ηρωικής γενιάς, σήμερα ξεφτιλιστήκαμε δυστυχώς!
Χαιρετώ τους αμετανόητους απογόνους των αγωνιστών της αντίστασης και του 21.Στους αγώνες που θα ρθουνε να φροντίσουμε τις συμφωνίες να τις υπογράψει ο Λαός και οι εκαντοντάδες Βελούχιωτηδες και όχι οι καιροσκόποι και οι πολιτικοί απατεώνες.Ραντεβου στις στρατιές του Αγώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΑΥΜΑΣΙΟ ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ ΣΟΥ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ. ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ ΑΡΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΚΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΒΑΡΚΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΒΙΩΣΕΙ ΤΟ ΛΑΪΚΌ ΚΙΝΗΜΑ ΒΑΡΚΙΖΕΣ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Ψυχική ανάταση με το λιτό σου κείμενο, Ευρυτάνα! Μακάρι να είχαμε έναν "Άρη" σήμερα. Και μακάρι να μπορούσαμε να αντιληφθούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορία χωρίς τη συμβολή του. Να 'σαι καλά που κρατάς αναμμένο το "καντήλι" του, που δεν ξεχνάς και τον έχεις "εικόνισμα", όπως πολλοί εξ ημών. Αθάνατος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνος ο Φλεβάρης θα παραμείνει για πάντα διδακτικός και ο Άρης Αθάνατος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή.............Από την κάτω μεριά του Φαγκου ακούγεται ένα οπλοπολυβόλο που βάλλει και αμέσως από το πάνω μέρος δύο αλλά. Είναι κυκλωμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή- Φύγετε! φωνάζει ο Άρης. Στο ποταμι!
Οι περισσότεροι κατρακυλανε στον κατήφορο. Ο Άρης ακολουθεί όρθιος χωρίς να βιάζεται, σαν κάτι να τον απασχολεί ακόμη, κάτι που να χρειάζεται να διευκρινίσει. Κάνει στους άλλους νοήματα να απομακρυνθούν, αλλά αυτός σταματάει και με το πιστόλι στο χέρι ακουμπάει την πλάτη του σε κάτι πελώριους βράχους σαν πλάκες. Πιο μπροστά ο Τζαβέλας με την πλάτη στο ποτάμι ρίχνει μανιασμένος με το αυτόματο προς τα πάνω και βρίζει.
" Ο Άρης κάθεται σαν να μη γίνεται μάχη" (Αλ. Σεβαστάκης)
Οι σφαίρες σφυρίζουν γύρω του μα δεν δίνει σημασία, δεν στρέφεται να ανταποδωσει τα πυρά, ούτε προσπαθεί να φύγει. Ξέρει πως είναι μάταιο. Και να σωθεί και να φθάσει στη Ρουμελη τίποτα δεν θα αλλάξει.
Αντάρτικο πια δεν ξαναγίνεται.
.............Η ιστορία δεν μπορεί να επαναληφθεί. Μια σφαίρα εξοστρακίζεται σε ένα βράχο και κάποια θραύσματα πληγώνουν ελαφρά τον πανικόβλητο Λέοντα πάνω από το φρύδι. Αυτός στρέφεται στον αρχηγο:
"Γύρισα να ίδω τι έκανε ο Άρης, να τον παρακαλέσω να μας σώσει. Όσο κι αν ήξερα πως ήτανε, εξακολουθούσα να πιστεύω πως έφτανε να τ αποφάσιζε εκείνος για να γλιτώσουμε.
Γυρίζοντας τον αντίκρυσα. Ούτε δέκα βήματα μας χώριζαν. Στεκόταν ακίνητος. Κρατούσε το περιστροφο του, με την κανη ακουμπισμένη πισω από το δεξί του αυτί". (Κ. Τριανταφυλλίδης)
Η ελεύθερη Ελλάδα που ονειρεύτηκε δεν υπάρχει πια. Η κρατική εξουσία προσπαθεί με κάθε τρόπο να σβήσει το αντάρτικο έπος που δημιούργησε. Και η κομματική εξουσία να σβήσει τον ίδιο.
Πάλι δεν χωράει πουθενά.
Δεν υπάρχει τόπος γι αυτον.
Το ηλιοβασίλεμα της 15ης Ιουνίου 1945 το άστρο του Άρη εκρήγνυται μόνο του.
Ο άνθρωπος που έσωσε την υπερηφάνεια ενός ολόκληρου λαού, με το πιστόλι του καρφωμένο πίσω από το δεξί του αυτί, τράβηξε την σκανδάλη.
(Ολόκληρο το κείμενο είναι δανεισμένο από το έργο του Διονύση Χαριτόπουλου: ΑΡΗΣ, Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΑΤΑΚΤΩΝ τόμος 2 σελ. 558, 559).
Πολλές φορές στην ιστορία των λαών καταγράφονται παρανοήσεις, λάθη, αδυναμίες ηγετικών ομάδων, πολιτικών προσωπων πρώτης γραμμής, να κατανοήσουν το ιδιαιτερο περιεχόμενο, το βάρος της ιστορικής στιγμής. Θα μπορούσε και η περίπτωση των Δεκεμβριανών να καταχωρηθει σε αυτή την κατηγορία των ιστορικών γεγονοτων, της λάθος ανάγνωσης της ιστορικης στιγμης. Θα μπορούσε, αν δεν είχε προηγηθεί μια μακρά αλληλουχία απαραδεκτων πολιτικών επιλογών που προηγήθηκαν η ακολούθησαν τα Δεκεμβριανά: Λίβανος, Καζέρτα, ενταξη του ΕΛΑΣ υπό την διοίκηση του συμαχικου στρατηγειου, συμφωνία της Βαρκιζας, αποκηρυξη του Άρη Βελουχιώτη η "μιζέρια" κατά την ειρωνική διατύπωση στην δημοσιευμένη στον Ριζοσπάστη απόφαση........
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε" στοιχειωνει 80 χρόνια μετά τη ζωή, την πορεία και την αναπτυξη του πρωτοπόρου κόμματος της εργατικής τάξης. Στοιχειωνει το ίδιο οδυνηρά και διαχρονικά συνάμα και τη ζωή του λαού που τόσο αδολα θυσίασε τα παντα στον αγώνα της διπλής απελευθερωσης. Αυτό το τελευταίο είναι το πιο οδυνηρό παρεπόμενο. Η αποκατάσταση του Βελουχιώτη, η αναγνώριση των πολύπλευρων και τραγικων λαθών που έγιναν από την ηγεσία και τις περί αυτήν παρατρεχαμενες ιδεολογικοπολιτικες μινιατουρες, δεν γιατρεύουν με μαγικό τρόπο τη φρικτή πληγή που άνοιξε στο σώμα του ελληνικού λαου. Το αίσθημα της προδοσίας είναι βαρύ κι αφόρητο. Ακούσια λάθη, εκούσια λάθη, το αποτέλεσμα είναι ίδιο κι απαράλλαχτο: βία, θάνατος, κατατρεγμοι, φυλακές, εξορίες, ξελκηρισμα ολοκληρων λαϊκών οικογενειών, φυγή και ξεριζωμος όσων αγωνιστών γλύτωσαν από τις μάχες, τις μάντρες εκτελεσης και τα σφαγεία του επίσημου κράτους των φασιστοειδων, επιστροφή στην εξουσία των βασιλιάδων, των ακροδεξιών μιασματων, των εθνοπροδοτων, των δοσίλογων και των μαυραγοριτων κι ότι άλλο σέρνει η σκούπα...
Η σφαίρα πάνω από το δεξί αυτί του αυτόχειρα Άρη, εκεί στο φαράγγι του Φαγγου, διαπέρασε την καρδιά εκατομυριων αδολων πατριωτων που πάλεψαν για το όνειρο μιας νέας ζωής στον τόπο τους. Τούτοι οι αλλοπαρμενοι φλογεροί κι απροσκυνητοι επαναστάτες δεν δέχτηκαν ποτέ ούτε καν τη φυσική εξόντωση του θρυλικού Πρωτοκαπετανιου:
- Δέσπω μ τον Άρη σκότωσαν
Δέσπω μ και τον Τζαβέλα.
- Μηδέ τον Άρη σκότωσαν
μηδέ και τον Τζαβέλα
Κάτι παιδιά τους είδανε
που παν για τη Σερβία.
Κι εγώ το πιστεύω, συναγωνιστές μου, ότι ο Άρης θα επιστρέψει σύντομα και θα αποτελειώσει αυτό που εκείνος ξεκίνησε: Να δώσει στο λαό τη χαμένη του αξιοπρέπεια και την θέση που δικαιούται στη ζωη του τόπου του. Να δώσει και στο κόμμα την δυνατοτητα να κλείσει ερμητικά κι αμετακλειτα τον κυκλο των "χαμένων ευκαιριων"!
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.
Α-ΘΑ-ΝΑ-ΤΟΣ!
Στίχοι του Ευρυτάνα ιχνηλάτη
ΑπάντησηΔιαγραφήπρος τιμήν του Πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης...
"""""""""""""""""""""
"""""""""""""""""""""
* Όταν ο καλπασμός του αλόγου σου σιμά στα σύννεφα
αχολογεί παιάνα απειθαρχίας στους αιώνες της υποταγής
αντάμα με το Σπάρτακο, τον Τσε και το Λουμούμπα,
όταν οι άυλες μορφές των ανταρτών μοιράζονται απ' το δικό σου χέρι
το τελευταίο κομμάτι από το καρβέλι της συντροφικότητας,
όταν η ύστατη μπαταριά της αξιοπρέπειας
σβήνει σα μακρινός αντίλαλος στο φαράγγι της απόγνωσης
και το μαύρο αίμα από την άγια κάρα σου
αργοσταλάζει τους στεναγμούς αυτού του λαού
τότε Άρη, νιώθουμε ότι είσαι ακόμα εδώ...
** Όταν η Ιστορία γυρέψει την εκδίκησή της
κι η ατιμωτική υπογραφή σκιστεί σε χίλια κομμάτια
που θα σκορπίσει μακριά ο αγέρας της ανυπακοής,
όταν οι παλιοί όρκοι αποκρυπτογραφηθούν ξανά
κάτω από το φως της νέας ταξικής αναμέτρησης
και η ανάγκη ματαγίνει ώριμο τέκνο της οργής,
όταν οι αδικημένοι βρούνε και πάλι το θάρρος
ν' ανηφορίσουν τα δικά σου μονοπάτια
τότε Άρη, θα ξέρουμε ότι ακόμα ζεις...
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
Ποτέ ξανά Βάρκιζες
ΥΓ.
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τις συμμετοχές στην ανάρτηση.