Λίγα μονάχα χαροκαμένα κλαριά κι ένας ξέφλουδος κορμός...
Λαβώθηκε, μα παραμένει ακόμη εκεί, σιμά στα αδέρφια του τα ευρυτανικά βουνά.
Το ανάστημα της ύπαρξης που εξακολουθεί να παλεύει κόντρα στο «τέλος του κύκλου».
Βάστα, βάστα γερά!
Λαβώθηκε, μα παραμένει ακόμη εκεί, σιμά στα αδέρφια του τα ευρυτανικά βουνά.
Το ανάστημα της ύπαρξης που εξακολουθεί να παλεύει κόντρα στο «τέλος του κύκλου».
Βάστα, βάστα γερά!
Συμβολιζει πολλα αυτο το κειμενακι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι βαστάνε τα χωριά μας.. με νύχια και με δόντια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΟΡΕΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη φωτογραφία.Το παν στη ζωή είναι να σταθείς όρθιος όσα χτυπήματα κι αν δεχτείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το θέμα παιδια.Μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι θεματολογίες με κάποια φωτό και ένα μικρό κείμενο να συνοδεύει, είναι εξαιρετικά. Συνεχίστε το, αξίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι συντελεστές του blog "Ευρυτάνας Ιχνηλάτης" θέλουμε να ευχαριστήσουμε ολόψυχα όλους εσάς, και τους γνωστούς μα και τους τόσους άγνωστους επισκέπτες του blog μας, για τα καλά σας λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την πλευρά μας Θα κάνουμε το καλύτερο ώστε αυτή η ερασιτεχνική προσπάθεια να γίνει με το χρόνο όλο και πιο ποιοτική.