Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Βροχαλίδα


Περπατώντας λίγο μετά τη βροχή στα έρημα λιθόστρωτα σοκάκια των Σελλών Ευρυτανίας είδαμε και φωτογραφίσαμε αυτό το παράξενο πλάσμα. Μας έκανε εντύπωση πως δεν… ανησύχησε και ιδιαίτερα με την παρουσία μας, ίσα-ίσα που μας… «πόζαρε» κιόλας ώστε να το αποθανατίσουμε με την ησυχία μας! Εκ των υστέρων πληροφορηθήκαμε πως πρόκειται για την πολύ σπάνια «βροχαλίδα» ή και «βρονταλίδα» που η παρουσία της παρατηρείται σχεδόν πάντα μετά τη βροχή. Η επίσημη ονομασία της είναι «σαλαμάνδρα»! Πρόκειται για ένα είδος αμφίβιου ερπετού των ορεινών δασών που περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην ξηρά και την περίοδο του πολλαπλασιασμού της, από την άνοιξη ως το φθινόπωρο, γεννά τις προνύμφες της στα νερά των ρυακιών. Είναι ακίνδυνη για τον άνθρωπο, αν όμως ενοχληθεί τότε εκκρίνει από τους αδένες της τις αποτρεπτικές αμυντικές τοξικές ουσίες της που μπορεί να προκαλέσουν κάποιο ερεθισμό.

Όμως ας μην πούμε κάτι παραπάνω εμείς. Ας αφήσουμε την Ευρυτάνισσα κυρά-Λένη να μας μιλήσει με το δικό της ωραίο ξεχωριστό τρόπο…  

Αφήγηση της κυρά-Λένης :

«Στην αγαπημένη  μου Ευρυτανία που την ομορφιά της δεν την φτάνει ούτε η Ελβετία, όταν αρχίζουν τα πρωτοβρόχια είναι μαγεία! Να δείτε μόνο πως λάμπουνε τα έλατα και τα πουρνάρια από τις σταγόνες της βροχής που μοιάζουν με κρεμαστές ασημένιες μπαλίτσες, να θαυμάσετε το ουράνιο τόξο με τα ονειρεμένα παλ χρώματά του, να παρατηρήσετε και τ' άλλα δέντρα πως ρίχνουν τα χρυσοπράσινα φύλλα τους που αρμενίζουν στο απαλό αεράκι σαν τις πεταλούδες!
Τότε είναι, μετά τη βροχή, που βγαίνει στα μέρη μας ένα μικρό ζωάκι που το λένε βροχαλίδα! Φοράει, ξέρετε, τα χρώματα της… ΑΕΚ!!! Έχει κίτρινες βουλίτσες και το σωματάκι της είναι μαύρο. Μοιάζει με τη σαύρα αλλά είναι πολύ μεγαλύτερη. Κι ούτε έχει τη σβελτάδα της σαύρας που ξέρουμε, η βροχαλίδα περπατάει αργά με τα κοντά της  ποδαράκια και την κυκλική ουρά της. Το πιο περίεργο είναι ότι μόλις περάσει η βροχή εξαφανίζεται εντελώς! Ούτε το χειμώνα θα τη δεις, μάλλον θα πέφτει σε νάρκη ως την Άνοιξη. Πολύ σπάνια όμως μπορεί και να εμφανιστεί σε ορισμένα υγρά σημεία, συνήθως δίπλα στα ρέματα. Ένα παλιό παραμύθι του τόπου μας έλεγε πως η βροχαλίδα έχει ένα μαγικό ραβδί και μ' αυτό σβήνει τις φωτιές!
Αχ, πόσο θα ήθελα να βρίσκομαι χινόπωρο στο χωριό μου. Να ξαναδώ την ακριβοθώρητη τη βροχαλίδα, να μαζέψω κάστανα, καρύδια και ρόδια. Να ψήσουμε τα τσίπουρά μας με τους αγαπημένους μας γειτόνους, να κάμωμε μουσταλευριά και γλυκό κυδώνι! Ν’ ανάψουμε και τα τζάκια μας και να μαζευτούμε όπως παλιά για τα νυχτέρια με κουβεντολόι και νοσταλγικά τραγούδια. Να ξαναθυμηθούμε εκείνα τα παλιά, τα ωραία…» 


24 σχόλια:

  1. Eντυπωσιακό....δεν έχει τύχει να τη δω ποτέ!!!!Καταπληκτική και η διήγηση της κυραΛένης! Μπράβο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μας ανέβασες πρωί-πρωί. Μπράβο πολύ καλή ανάρτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εξαιρετικά όμορφες φωτογραφίες αλλά και πολύ καλή η τύχη σας να βρείτε την εντυπωσιακή βροχαλίδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ καλή η ανάρτησή σου φίλε μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν ξέρω που τη βρήκες αγαπητέ ιχνηλάτη. Γιατί τα ίχνη της βροχαλίδας αποκλείεται να τα ιχνηλατήσεις, αφού βγαίνει πάντα στο βρεγμένο. Όμως με χαροποιεί το γεγονός ότι τη βρήκες και θα είμαι χαρούμενος τα μάλα, εάν τη βρήκες κάπου στην αγαπημένη μας Ευρυτανία. Γιατί έχω καιρό να τη βρώ και φοβάμαι μήπως ο άνθρωπος και πάλι "υπερίσχυσε" και η βροχαλίδα έχει χαθεί.
    Νάσαι πάντα καλά και να μας φέρνεις τη φύση κοντά στην ψυχή μας για όσους έχουν μάτια να τη βλέπουν και ψυχούλα να την καταλαβαίνουν.
    Μάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ όμορφο ζωάκι η βροχαλίδα!Μου αρέσει γιατί αγαπά τη βροχή...
    Η διήγηση της κυρά Λένης είναι εξαιρετική!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με αφορμή και το παραπάνω σχόλιο του φίλου αναγνώστη Μάκη,
    βεβαίως και στην Ευρυτανία συναντήσαμε τη βροχαλίδα!
    Στο χωριό Σελλά, περπατώντας -όπως γράφουμε- στα έρημα λιθόστρωτα σοκάκια, μετά τη βροχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτές ειναι σπανιες ιχνηλασίες αδερφέ μου Ευρυτανα.!!
    Πολυ ωραίο το θεμα σου, και το ομορφυνε ακομα περισσότερο η αφηγηση της κυρα Λένης.!!
    Ο παππους μου λέει πως άμα βρεις βροχαλίδα ειναι μεγαλη τύχη.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Φίλε Ευρυτάνα, με συγκίνησε η αφήγηση της κυρα Λένης και με γοήτευσε αυτό το υπέροχο πλασματάκι!
    Νιώθω τόση ηρεμία όταν μπαίνω στο μπλόγκ σου!
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευρυτάνα ιχνηλάτη πραγματικά με εντυπωσίασες για άλλη μια φορά! Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η συγκεκριμένη σαυρίτσα είναι είδος προς εξαφάνιση και είναι πολύ δύσκολο να καταφέρεις να τη συναντήσεις! Πριν από κάποια χρόνια έτυχε να την ανταμώσω και εγώ στα μέρη μας αμέσως μετά τη βροχή και μόλις είχε βγει και το ουράνιο τόξο! Εντυπωσιάστηκα μάλιστα τόσο που ρώτησα κάποιες πληροφορίες στους ντόπιους και μου είπαν ότι αν καταφέρεις να δεις βροχαλίδα είναι μεγάλο γούρι!!!Τότε με αφορμή αυτό το γεγονός είχα ψάξει σε κάποια βιβλία και διαπίστωσα ότι όντως όπως λέει και η κυρά Λένη, την περίοδο του χειμώνα πέφτει σε χειμέρια νάρκη μέσα σε κουφάλες δέντρων ή σε κοιλότητες του εδάφους. Από ότι θυμάμαι έχει μήκος 20-25 εκατοστά δηλαδή ξεπερνάει κατά πολύ τις συνηθισμένες σαύρες.
    Ευρυτάνα ιχνηλάτη είσαι πολύ τυχερός που τη συνάντησες και τη φωτογράφισες τόσο λεπτομερώς. Αφού στην πρώτη ειδικά φωτογραφία σου φαίνεται μέχρι και η κίνηση των ποδιών της βροχαλίδας που θυμίζουν πέλματα αμφιβίου τύπου βατράχου!!!! Οσο για την αφήγηση της κυρά Λένης υποκλίνομαι διότι με πολύ παραστατικό τρόπο μας περιέγραψε τη βροχαλίδα αλλά και τη μαγεία του φθινοπωρινού τοπίου της Ευρυτανίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ωραίες εικόνες και ωραία αφήγηση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ
    ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ.
    ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Απ'ότι καταλαβαίνω είναι ενδημικό είδος.
    Σε τι ακτίνα όμως?
    Είναι καταγεγραμμένο?Αν ναι,πιά η επίσημη (λατινική)ονομασία της?
    Κάποιος φυσιοδίφης μπορεί να ξέρει να μας πεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πρώτη φορά διαβάζω για την βροχαλίδα, που δεν την έχω δει ποτέ (μάλλον δεν θα υπάρχει)στα μέρη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μια όμορφη ματιά στην ανεξάντλητη φύση !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ψάχνοντας,βρήκα ότι ΔΕΝ είναι ενδημικό είδος,αλλά συναντάται σε όλη την Ευρώπη.Το επιστημονικό όνομα πρέπει να είναι Salamandra- salamandra.
    σχετικό
    http://www.euroherp.com/species/Salamandra_salamandra/21/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Λύσιππε,
    καλώς ήλθες στο blog μας και σε ευχαριστούμε πολύ για την αναζήτηση και τις πληροφορίες που προτείνεις για τη βροχαλίδα.
    Ναι, το "επίσημο" όνομά της είναι "Σαλαμάνδρα". Το σημειώσαμε άλλωστε και στην εισαγωγή της ανάρτησής μας.

    Ευχαριστούμε και όλους τους υπόλοιπους φίλους αναγνώστες, αλλά και όσους αναμένεται να έλθουν, για τα όμορφα σχόλια που ζωντανεύουν περαιτέρω το θέμα.

    Καλή συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΟΛΑ!!! ΟΙ ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΟΥ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΑ ΛΕΝΗΣ!
    ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΩΡΑ ΤΙ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ Η ΒΡΟΧΑΛΙΔΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΙ ΚΑΙ ΕΣΒΗΝΕ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ!
    Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΕΓΡΑΦΕ ΟΤΙ Η ΣΑΛΑΜΑΝΔΡΑ ΑΝ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΔΕΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΤΗ ΣΒΗΝΕΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ΤΗΣ!
    ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΕΤΣΙ; ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πολύ όμορφο ζωάκι!!!
    Οι φωτογραφίες και το κείμενο σου, πάντα μαγικά!
    Καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Nα είστε όλοι καλά. Ότι επιπλέον πληροφορία υπάρχει για τη βροχαλίδα, καλοδεχούμενη.
    Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην κυρά Λένη μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αγαπητέ Ευρυτάνα Ιχνηλάτη συγχαρητήρια για την επιλογή του θέματος της βροχαλήθρας-σαλαμάνδρας και για τις ωραίες φωτογραφίες. Παραθέτω μερικά λαογραφικά κυρίως στοιχεία για το συμπαθητικό αυτό αμφίβιο ζωάκι.
    Οι αρχαίοι, ασυγκίνητοι μπροστά στην ομορφιά της με τα χρυσά στίγματα, διέδιδαν γι’ αυτή ένα σωρό ιστορίες, όπως για παράδειγμα, ότι μπορεί να περνά μέσα από τη φωτιά, δίχως να καίγεται. Της απέδιδαν, λοιπόν, την πλέον θαυμαστή απ’ όλες τις ιδιότητες, που υπάγονται στο νόμο της φύσης, ενώ κανένας ζωντανός οργανισμός δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ τη δύναμη της φωτιάς, η σαλαμάνδρα όχι μόνο ξεφεύγει, αλλά τη σβήνει κιόλας. Πρόκειται για μια πανάρχαια πίστη, που διαρκώς όμως βρισκόταν σε αμφισβήτηση.
    Η σαλαμάνδρα, υποστήριζαν, είναι ένα ζώο τόσο ψυχρόαιμο, που όταν έρθει σε επαφή με τη φωτιά, τη σβήνει, σαν τον πάγο. Εκείνο που, πράγματι, συμβαίνει είναι πως η σαλαμάνδρα, όταν τραυματίζεται από τις φλόγες, εκκρίνει από το δέρμα της ένα υγρό, που σβήνει κάποια κάρβουνα, που βρίσκονται σιμά της. Στην αρχαιότητα ο Γαληνός είχε παρατηρήσει πως το πλάσμα αυτό, αν και άντεχε να αγγίξει τη φωτιά, στο τέλος, μολαταύτα, καιγόταν. Συνιστούσε όμως τη χρήση της στάχτης ως αποτελεσματικό φάρμακο.
    Ο θρύλος, βέβαια, επέμενε. Κατά την Αναγέννηση, πίστευαν ακόμα πως η φωτιά είναι το φυσικό στοιχείο της σαλαμάνδρας, απ’ το οποίο τρεφόταν και πως μονάχα εκεί βρίσκεται στο φυσικό της περιβάλλον.
    Ο αναγεννησιακός άνθρωπος, θέλοντας να προβάλλει μια δικιά του αδυναμία και επιθυμία, πίστευε ότι η σαλαμάνδρα δεν έχει φύλο και γι’ αυτό την έκανε σύμβολο εγκράτειας. Σε αντίθεση, όμως, μ’ αυτό λέγεται πως οι σαλαμάνδρες είχαν ερωτικές σχέσεις με τους ανθρώπους. Μάλιστα, ο Νώε συμφώνησε να δοθεί η γυναίκα του Βέστα στη σαλαμάνδρα Ορόμαση, για να εποικισθεί γρηγορότερα η γη με πλάσματα όμορφα και δυνατά.
    Η αλήθεια, πάντως, είναι πως το παράξενο αυτό πλάσμα που στοιχειώνει τις όχθες γύρω από τις πηγές, είχε πάντα κακή υπόληψη. Οι γυναίκες απέφευγαν να την αγγίξουν, επειδή το κρέας της, λένε, είναι δηλητηριώδες και φέρνει σπυριά κι αρρώστιες. Γι’ αυτό, αν δαγκώσουν κανένα δένδρο ή φυτό, αυτό αμέσως σαπίζει.
    Οι φουρνάρηδες του παλιού καιρού απέφευγαν να χρησιμοποιούν, για το ψήσιμο του ψωμιού, ξύλα που πάνω τους περπάτησαν σαλαμάνδρες. Το μοναδικό ζώο που αντιστέκεται στο δηλητήριό της είναι το λαίμαργο γουρούνι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Το...
    "ζωο της φωτιας"
    η
    "βοιδακι του θεου"
    η
    "σαλαμάντρα"
    η
    βροχαλιδα !

    Φανταστικο θεμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Με τη βροχαλίδα, ίσως λόγω των χρυσιζόντων της στιγμάτων, γινόταν μ΄ ένα φοβικό τρόπο το "βάπισμα" του κοριτσιού στο κέντημα. Για να μυηθεί το κορίτσι στο κέντημα άφηναν στο λαιμό του φουστανιού μια βροχαλίδα, η οποία διέτρεχε κατάσαρκα το κορμάκι του κοριτσιού κι έφτανε μέχρι τα πόδια. Όλα τούτα κατά μιαν διήγηση την οποία άκουσα,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Και εγώ είδα μια σήμερα στην ορεινή Ναυπακτία. Όμορφο πλασματάκι και ρώτησα τον φιλόμουσος το Θανάση να μου θύμηση το όνομα Βροχαλιδα

    Γιαννης από Καναδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια-γνώμες εκφράζουν αποκλειστικά τους συντάκτες τους.