"Λυπάμαι τους ανθρώπους που
κοιμούνται βαθιά
στην ψεύτικη ειλικρίνεια.
Λυπάμαι τους ανθρώπους που ποτέ δεν
κοιμήθηκαν με όνειρα.
Πόνεσα τους ανθρώπους που
αγωνίστηκαν χωρίς δικαίωση.
Έκλαψα τους ανθρώπους που έπεσαν
στον Αγώνα
καθώς σήκωναν τη βαριά πέτρα του
δίκιου, κραυγάζοντας:
- Ετούτος ο ήλιος είναι για όλους…"
(«Ο πόνος μου» – ποίημα του
Γιάννη Μηλιά γεννημένου στη Γρανίτσα
Ευρυτανίας το 1915)
ΥΓ. Η συνοδευτική φωτογραφία είναι
του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη"
"Ετούτος ο ήλιος είναι για όλους"
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως τούτον τον ήλιο μας τον κλέβουν οι δυνατοί.
Κι΄εμείς;;;
Πόσες και πόσες θυσίες έγιναν......... γι' αυτή τη "βαρειά πέτρα του δίκιου"!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πόνεσα τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν χωρίς δικαίωση"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να ήταν πραγματικά για όλους ο ήλιος και να μην τον έκλεβαν οι δυνατοί που λέει ο Ντένης παραπάνω!
Η φωτογραφία εξαιρετική!
Λιτό και βαθιά συμβολικό ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα ακούσει ποτέ για αυτό τον Ευρυτάνα ποιητή το Γιάννη Μηλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου που ψάχνεις και ανακαλύπτεις όλα αυτά τα αφανή και σημαντικά πολιτιστικά ευρήματα!!!
Μια μικρή παρέμβαση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη δεξιά μπάρα του blog έχουμε αναρτήσει μία ψηφοφορία με το ερώτημα:
*Πόσο γνωρίσατε την Ευρυτανία από το blog μας ;
-Πολύ
-Λίγο
-Ελάχιστα
-Καθόλου
Αν θέλετε, επισκεφτείτε την!
Καλή συνέχεια στα σχόλιά σας..
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ !
ΑπάντησηΔιαγραφήμούρλια ... το 1915 ε? τρομερό
ΑπάντησηΔιαγραφήNα είστε όλοι καλά, ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυγε φιλε, καταπληκτικο το ποιημα του Μηλια!
ΑπάντησηΔιαγραφή