 |
| Κορυσχάδες Ευρυτανίας, 14-27 Μάη 1944 |
Η ελπίδα να βγούμε στα βουνά
Κάποτε
Με καρδιές γεμάτες σαν τουφέκια
Να σηκωθούμε πάνω από τα δάση
Να χαιρετίσουμε την αυγή
Με μαντήλια και κρίνους
Να πέσουμε πάνω στους αγρούς
Σαν να είμαστε κορυδαλλοί
Σαν να είμαστε πάνω απ’ τη χλόη
Οι μεγιστάνες τ’ ουρανού
Οι αγγελιοφόροι της χαράς
Του σιταριού οι αφέντες.
(στίχοι: Γιώργος Σαραντάρης
(1908/1941) – “Η ελπίδα να βγούμε στα βουνά”)
ΥΓ. Στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας (από 14 έως 27 Μάη 1944 - βλ. εδώ και εδώ!): ΤΟΤΕ που θεμελιώθηκε το πρώτο λαογέννητο Σύνταγμα της Αντίστασης, ΤΟΤΕ που έπεσε ο άγιος σπόρος της Λευτεριάς και της
Λαοκρατίας, ΤΟΤΕ που τα πύρινα όνειρα και οι πορφυρές ελπίδες ενός περήφανου
Λαού έγιναν «του σιταριού οι αφέντες»!
ΔΕΝ
ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ-ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ…
