'Ηταν ένας Αγραφιώτης οικογενειάρχης, πατέρας 3 παιδιών. Είχε δύο μικρές κόρες και έναν γιο μεγαλύτερο. Σκέφτηκε ο πατέρας να δώσει μερικές συμβουλές στο γιο του που πλησίαζε να ενηλικιωθεί...
-Παιδί μου, τού λέγει, θέλω να πάμε λίγο έξω από το χωριό να καθήσωμε ήσυχα και να μιλήσωμε.
-Εντάξει πατέρα...
Καθήσανε κάτω από έναν έλατο, ο ένας δίπλα στον άλλο.
Ακριβώς απέναντί τους σε ένα χωράφι ήτανε κι ένας... "Ο(ύ)νος"! Όχι Γερμανός, όχι! Ένας κανονικός γάιδαρος ήτανε που έβοσκε...
Ξεκίνησε ο πατέρας να λέει στο γιο του για το ένα και για το άλλο, για το τι θα κάνουνε με τα χωράφια τους, με τα κορίτσια τώρα που μεγαλώνουνε κλπ, κλπ. Κατόπιν άρχισε τις συμβουλές προς τον ίδιο το γιο:
-Παιδί μου η ζωή έχει λεωφόρους, έχει όμως και μονοπάτια πονηρά που πρέπει να προσέχεις.
Είπε τέλος πάντων ο πατέρας τι πρέπει και τι δεν πρέπει, πολλά και διάφορα...
Αφού τελείωσε, ρώτησε το γιο του:
-Παιδί μου απ' αυτά που σου είπα, έχεις καμιά απορία, μήπως θέλεις κάτι να με ρωτήσεις;
Κι ο γιος:
-Όχι πατέρα, απλά θέλω να σου πω κι εγώ κάτι: από την ώρα που άρχισες να με συμβουλεύεις μέτρησα σαράντα μύγες που πήγανε στου γαϊδάρου τον πισινό... μετά συγχωρήσεως!!!
Τόση σημασία δίνουν μερικά παιδιά στις Συμβουλές των Γονιών!
XA XA XXA
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!
Τώρα ποιος ήταν ο "γάϊδαρος", αυτός που έβοσκε ή ο υιός ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που του απάντησε δεν λες καλύτερα;;; Συμβουλές πατρικές χαχαχαχα, καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί φίλοι αναγνώστες...
Σας υπενθυμίζουμε ότι στην κάθετη δεξιά μπάρα του blog μας
υπάρχει και η στήλη: "Υπό μία έννοια... χιουμοριστικά!".
Εκεί με ένα απλό "κλικ", στους τίτλους που εμπεριέχονται στην ενότητα,
μπορείτε να διαβάσετε κι άλλες εύθυμες ιστορίες του τόπου μας.
Καλή συνέχεια στα σχόλιά σας...
Πολυ πλακα το περιστατικο που μας διηγηθηκε η κυρα Λενη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛενε πολλα τετοια οι παλιοι στα χωρια και γινεται χαμος στο γελιο.!!
Όμορφο Ευρυτάνα και ενδιαφέρουσα η σχετική ενότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα οι παλιοί είχαν κάτι ιδιαίτερο να πουν.
χε χε χε......το χάσμα γενεών.....κυρά Λένη μου!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο αλήθεια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, κάτι μου θυμίζει η στιχομυθία. Όσες φορές μιλάω με το γιο μου... νομίζω κάτι αντίστοιχο μετράει κι αυτός :-)
ΣΠΑΡΤΑΡΙΣΤΙΚΗ Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΑ-ΛΕΝΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΛΑΙΚΗ ΣΟΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Η ΣΥΛΛΗΨΗ Ο(Υ)ΝΟΣ, ΟΝΟΣ, ΓΕΡΜΑΝΟΣ!
Να είστε καλά, να χαμογελάτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε την κυρά Λένη που συνέβαλε στην καλή διάθεση!
αχαχαχαχα πάντως ήταν καλό και ευγενικό παιδί, αφού δεν παρέλειψε να πει στον πατέρα και το...."μετά συγχωρήσεως"!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι καλύτερο να ακούς τέτοιες αφηγήσεις..... τυχεροί αυτοί που έζησαν χειμωνιάτικες μαζώξεις τα παλιότερα χρόνια σε κάποιο φτωχόσπιτο, με κρασί κάστανα στο τζάκι και τέτοιες αφηγήσεις περνούσε ο μακρύς Ευρυτανικός χειμώνας.!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή