Βρέθηκα ένα φθινοπωρινό βραδάκι σ' ένα ωραίο χωριό της Ευρυτανίας και βάδιζα στα πεντακάθαρα λιθόστρωτα σοκάκια του. Παντού κόσμος στις αυλές, λουλούδια, ευωδιές και ομορφιές!
Περνώντας από την πλατεία ακούω ξαφνικά μια φωνή που φώναζε επίμονα:
- «Περίπτερου, περίπτερου...»
Γυρνάω να δω από περιέργεια και αντικρίζω έναν άνθρωπο που περίμενε ανυπόμονος έξω από ένα παλιό κίτρινο περίπτερο, αλλά ο περιπτεράς... άφαντος!
Ξανά, κάπως εκνευρισμένος, αυτός:
- «Περίπτερου, περίπτερου...»
Ούτε φωνή ούτε ακρόαση!
Στάθηκα να δω τι θα γίνει...
- «Περίπτερου, περίπτερου... περίπτερουουου»!!!
Μετά από λίγο ακούω κάπως πιο απόμακρα μια άλλη φωνή να λέει:
- «Αϊ ορέ, τι σκούζεις έτσ' σα νυχτοπούλι.... περίπτερου και περίπτερου....περίμινε ντε!»
Γυρνάω και βλέπω τον περιπτερά να ΄ρχεται αργά και βαριεστημένος από... το απέναντι ταβερνείο!!!
Ο άλλος φανερά εκνευρισμένος λέει:
- «Ισένα θα πιριμένουμι ούλη τ' νύχτα;;; Που είσι ρε τόσηνη ώρα;;;»
- «Γιατί, τι φκιάν΄ς, σκάβεις ούλη νύχτα κι βιάζισαι;;;»
- «Aφκα του σπίτ' και τ'ν τηλεόρασ' ανοιχτή...»
- «Αϊ καλά, σπουδαία δ΄λειά άφκες!»
- «Ναι κι θα περιμένου ισένα πότε θα σ' κόψ' να σκουθείς απ' τ'ν ταβέρνα;;;»
- «Δεν ξέρ΄ς ορέ να πας παρακάτ' να φωνάξ'ς τουν αδερφό μ' απ' τ' άλλου του καφενείου;;; Μ' χάλασες τ'ν παρέα μ', άφ'κα στ' μέση την κβέντα μ' και τα καλαμπούρια μ΄ !»
- «Ισύ πιδάκι μ' δεν έχ'ς ντίπ άγχους. Πέρα βρέχει'...»
- «Ισύ γιατί έχ΄ς άγχους και χορουπδάς σαν αρκούδ';;;»
- «Αμ' να μην έχου;;; Δεν άκ'σες στην τηλεόρασ' τι θα γένει;;; Τα κουράκια, του κράτους κι οι τράπιζες, θα πληστηριάσνε τα σπίτια μας, θα μας τα πάρνε ούλα άμα δεν πλερώσουμι ότ' μας λένε!»
- «Αϊ ορέ, μη χουλουσκάς...»
- «Μη χουλουσκάω, τι λες τώρα, ααα;;;»
- «Καλά σ΄ λέω. Άμα 'ρθούνε κατά δω να πάρνε σπίτ' να περάσνε πρώτα απ' τ'ν εκκλησία να κοινωνήσνε να πάνε έτοιμ' στουν παράδεισου!»
- «Μη χουλουσκάω, τι λες τώρα, ααα;;;»
- «Καλά σ΄ λέω. Άμα 'ρθούνε κατά δω να πάρνε σπίτ' να περάσνε πρώτα απ' τ'ν εκκλησία να κοινωνήσνε να πάνε έτοιμ' στουν παράδεισου!»
- «Αααα;;;»
- «Τι αααα και αααα ορέ;;; Δεν νtρέπεσαι ντιπ, είσι κι Ευρυτάνας;;; Τι τσ' έχουμι τσ' γκράδες κι τα καριουφίλια τα Κατσαντωνέικα;;; Δεν έμαθις τίπουτα ορέ απ' τσ' παππούληδες μας;;;»
- «.....»
- «Αϊ έλα ησύχασι τώρα, να σ΄δώκου και τα τσγάρα σ' κι άσι τα άγχη. Μην κάθεσι μουνάχους κι μοιρουλουγάς. Σβήσι του χαζουκούτ΄ κι έλα δώθε να κεράσου κάνα τσίπρου και να κουβεντιάσουμι αντάμα για το τι θα κάμωμε. Άμα πλαντάξ΄ς μοναχός σ' τι θα βγει ορέ χαμένε;;; Μαζί ούλοι θα τ'ς αφαλοκόψουμε αν τουλμήσνε. Ακούς αααα;;; Ούλοι μαζί!!! »
χαχαχα εκπληκτικο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μου ζησεις κυρα Λενη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή«Άμα 'ρθούνε κατά δω να πάρνε σπίτ' να περάσνε πρώτα απ' τ'ν εκκλησία να κοινωνήσνε να πάνε έτοιμ' στουν παράδεισου!»
Αφίσα πρέπει να βγει αυτό και να το κολλάμε στους τοίχους!
Πού πήγε Ευρυτάνα μου, αυτό "ούλοι μαζί";
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, στα καφενεία και στις καφετέριες είναι τα "μαζί"... Αχ! κυρά Λένη!
Απλά τέλειο....''θα τ'ς αφαλοκόψουμε....''χρόνια είχα να ακούσω αυτή την έκφραση.Θερμές ευχαριστίες στην Κυρά Λένη που μέσα από αυτή την ιστορία μας θύμισε πολλά πράγματα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαυστικό ευθυμογράφημα, σοβαρότατο πολιτικό μανιφέστο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά ντρέπομαι όταν διαπιστώνω για μια ακόμη φορά......πόσο ψυχή έχουν μέσα τους κάποιες παλιότερες γενιές......και πόσο εμείς οι νεότεροι υστερούμε σε δυναμισμό......αντί να συμβαίνει το αντίθετο!!!!!!!!!μπράβο κυρα Λένη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαθήματα στάσης ζωής μας δίνει το γραφτό
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΕΠΙ ΑΝΑΛΥΣΕΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ ΜΕ ΤΗ ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΗΣ!!!
ΤΟ ΑΝΕΒΑΖΩ ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ.
Ούλοι μαζί!!! Θα το χτίσουμε δυνατο αυτό το μαζί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία αφήγηση, μες σε δυο κουβέντες τα είπε όλα!
Καλή συνέχεια!
Υπέροχος διάλογος! Ουσιαστικός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Αγαπώ την κυρά Λένη και την εκπληκτική αποτύπωση της διαλέκτου. Ωραίο κείμενο, άκρως πολιτικό. Να είσαι καλά, Ευρυτάνα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΓΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΣΣΑ ΚΥΡΑ-ΛΕΝΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕ ΜΙΑ ΕΞΥΠΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ-ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΜΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΤΑΣΗΣ.
Καταπληκτικό! Ευχαριστούμε την κυρα Λένη που το διέσωσε, κι εσένα, φίλε μου, που το ανέβασες. Αυτό το "ούλοι μαζί" είναι κουράγιο, γέλιο, νοιάξιμο. Πού να το βρούμε, όμως, στην Αθήνα; Κι αν για λίγο υπάρξει, θα χαθεί γρήγορα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σαββατοκύριακο.
Ε ναι, να τ'ς αφαλοκόψουμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαυστικό κείμενο και περνάει με χιούμορ το νόημα!
Μπράβο στην κυρά Λένη!!
Αυτά είναι!... Απολαυστική ντοπιολαλιά κι ένας ολοζώντανος διάλογος, δια στόματος της αγαπημένης μας πλέον, κυρά-Λένης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατάτε τον παλμό με τέτοια κείμενα, μπράβο σας!
Μια ζεστή αγκαλιά στην κυρά Λένη για την απολαυστική, επίκαιρη και... μάχιμη διήγηση που χάρισε στο blog μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα θερμό ευχαριστώ για τις επισκέψεις, τις αναδημοσιεύσεις και τα σχόλια από τους φίλους αναγνώστες του blog.
Καλή δύναμη, αλληλεγγύη-αγώνας μπροστά στα μελλούμενα!
Μπράβο σου κυρα Λένη μου με το πολύ έξυπνο περιστατικό που μας αφηγήθηκες και που μας έκανες να γελάσουμε με το χιουμοριστικό τρόπο που το απέδωσες, αλλά και να δούμε ποιος είναι ο δρόμος της αληθινής αντίστασης για όσα μας ετοιμάζουν αυτοί που μας κλέβουν τις ζωές κάθε μέρα. Η τρομοκρατία τους δεν θα περάσει, αρκεί να σηκώσουμε επιτέλους το κεφάλι. Δεν πρέπει να αφήσουμε τα κοράκια να ληστέψουν την περιουσία του λαού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι αγαπημένη μας κυρά Λένη, ένα είναι το σύνθημα-πρόσταγμα "ούλοι μαζί", στην αγνή και όμορφη χωριάτικη διάλεκτο, γιατί μόνο έτσι καταλαβαίνουν τη δύναμη τού λαού!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό κείμενο μπράβο σας που το δημοσιέυσατε κ μας επενθημίσαται πως όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε κ να κερδίσουμε πολλά να είστε καλά, την καλημέρα μου απο έναν ακόμα ευρυτάνα.
ΑπάντησηΔιαγραφή