Μια ματιά στο παρελθόν μέσα από τα μάτια των παιδιών!
<< Για πρώτη φορά ένα παιδί του Κρίκελλου βλέπει το τραίνο στο Λιανοκλάδι. Είναι η ώρα που φεύγει για τη Λάρισα.
"Κύριε, κύριε", φωνάζει ξαφνικά ο Κώστας:
-"Κοίταξε σπιτάκια περπατάνε.... Και το πρώτο καπνίζει.... Θα κάνουν το φαΐ τους..."
-"Παιδιά, αυτός είναι ο σιδηρόδρομος", είπε ο δάσκαλος.
-"Α!.." έκαμαν όλα τα παιδιά και τα παράθυρα γεμίσανε κεφαλάκια...>>
(του αείμνηστου Ευρυτάνα εκπαιδευτικού και συγγραφέα Γιάννη Βράχα (1910-1993) - Παιδικό ανάγνωσμα για τις τάξεις Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ / "Εκδρομές-Υγεία-Χαρά-Μόρφωση" / "Εκδοτικός οίκος ο σοφός κένταυρος", τρίτη έκδοση βελτιωμένη, 1963)
Η φαντασία των παιδιών! (Θυμήθηκα και μια ανάλογη περιγραφή για τα τρένα του Λουντέμη...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια, Ευρυτάνα!
Καποτε,
ΑπάντησηΔιαγραφήπροτου την εποχη των ταμπλετ και των "εξυπνων" κινητων.
Ωραιο.!!
πωπω απιστευτο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα φιλε μου
Ο Μαγικός κόσμος των παιδιών. Πραγματικά υπέροχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Ευρυτάνα.
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...τρυφερό, σαν τα παιδιά..........
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑς σκέπτομαι
Υιώτα, ΝΥ
Ωραιότατο! Αλλά και πολύ φυσικό να κάνουν τα παιδιά προέκταση των βιωματικών τους εντυπώσεων στο καινούργιο, στο πρωτόφαντο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμίζω το γνωστό μάλλον ανέκδοτο, που, θέλοντας να καταδείξει την αποξένωση που έχουν τα παιδιά από τη φύση στα χρόνια μας, αφηγείται το περιστατικό ενός παιδιού που μιαν άνοιξη πάει εκδρομή με τους δικούς του στη φύση και όταν βλέπει κάποια κοτόπουλα σ' ένα χωραφάκι, ρωτάει τι είναι αυτά. "Κοτόπουλα", του λέει η μαμά του. " Κοτόπουλα; Α! Κι είναι ανθισμένα επειδή είναι άνοιξη;;"
Χαιρετισμούς. Μ' αρέσει που ισορροπείς τις ιστορίες σου, θεματολογικά, ανάμεσα σε σοβαρά, ιστορικά, συνταρακτικά πράγματα αλλά και σε απλά, ευχάριστα και ευτράπελα..
ΟΝΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣΕΣ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.
ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!
Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλβέρτος Αϊνστάιν
Σκέψου ότι πριν από τόσα χρόνια......τα παιδάκια του Κρίκελου Ευρυτανίας γνώριζαν για πρώτη φορά το σιδηρόδρομο!!!!!!!!Σήμερα μετά πάλι από τόσα χρόνια.......στην Ευρυτανία αγνοείται (συγκοινωνιακά εννοώ) η σιδηροδρομική σύνδεση!!!!!!!!Το τρένο περνάει από τη Λαμία και τα πέριξ......κι από εκεί και επάνω......άγονη γραμμή!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σπιτάκια που περπατάνε"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο αθώο, πόσο γλυκό, πόσο παιδικό!
Καλή Κυριακή!
Μας πήγες ένα πολύ όμορφο ταξίδι σε μία αλλοτινή ωθώα εποχή!!! Σίγουρα η παιδική φαντασία εντυπωσιάζει και κάνει να διαγράφεται στα χείλη μας το πιο γλυκό και τρυφερό χαμόγελο. Πραγματικά Ευρυτάνα μου σε θαυμάζω διότι εκτός από τον εξαιρετικό τρόπο που γράφεις ο ίδιος , διαθέτεις και το ταλέντο να ξεψαχνίζεις σπάνια θέματα. Φαντάζομαι ότι η βιβλιοθήκη σου θα είναι εξαιρετικά πλούσια. Καλή σου μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο το blog σου. Καλώς σε βρήκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παιδική αθωότητα, η νοσταλγία και η ευρηματική πένα του συγγραφέα-εκπαιδευτικού. Μικρό αλλά περιεκτικό σε εικόνες και ήθη μιας αλλοτινής εποχής.Εξαίσιο Ευρυτάνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαθιά όμορφο και μελαγχολική η διαπίστωση, "πως πάνε αυτά" τώρα έχουμε την τεχνολογία που όλα τα εξηγεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε όλοι καλά, σας ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλιά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή