Ο νους μου πάντα στα παληά τα χρόνια τριγυρίζει
και μου τα λέει για πειό καλά και μου τα μακαρίζει.
Κι εγώ του λέω: «βρε νου τρελλέ, για βάλε λίγη γνώση,
λαμπρό είναι και το σήμερα, που αύριο θα παληώσει....»
(στίχοι του εκ Προυσού Ευρυτανίας καταγομένου ποιητή Θανάση Κυριαζή, 1887-1950 - βλ. και εδώ!)
ΥΓ. Η συνοδευτική φωτογραφία μας είναι από τη Μαύρη Σπηλιά στον Προυσό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιατηρήθηκε η ορθογραφία του ποιητή στο πρωτότυπο...
Ένας ακόμα άνθρωπος της τέχνης από την Ευρυτανική ευλογημένη γη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ευρυτάνα.
Λίγοι στίχοι.......πολλές σκέψεις!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓραφικό φεγύρι
ΑπάντησηΔιαγραφήγράφει ιστορία με τους απέθαντους βράχους
και τα λέει με τον δυναμικό πλάτανο...
Ζωντανή φωτογραφία.
Σε φιλώ,
Αστοριανή,
ΝΥ
Παλιώνει ότι μπει στην καρδιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ Ο ΑΘ. ΚΥΡΙΑΖΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ "ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ ΤΟ ΧΙΟΝΙ" ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ.
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ
Υπέροχη φωτογραφία, συνοδευόμενη από μοναδικά λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια εικόνα και λίγοι στίχοι, για το μεγαλείο του τόπου και των ανθρώπων του. Υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση, απ' το να νιώθεις περηφάνεια για τις ρίζες σου;
ΑπάντησηΔιαγραφή"βρε νου τρελλέ, για βάλε λίγη γνώση,
ΑπάντησηΔιαγραφήλαμπρό είναι και το σήμερα, που αύριο θα παληώσει..."
Σωστοοοο
γιατι εχουμε μια ταση να εξιδανικευουμε το παρελθον , σωνει και καλα..!
Τελικά τι από τα δύο να ισχύει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε πέρσι ή κάθε φέτος....και καλύτερα;
Δυσκολη η απάντηση που συναρτάται με τα βιώματα καθενός.
Πάρα πολύ ωραία η φωτογραφία σου ιχνηλάτη και πολύ συμβολική.
Μαζί με τα ευχαριστώ για τις επισκέψεις και τα σχόλιά σας και μια σύντομη παρέμβαση σχετικά με τον Θανάση Κυριαζή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ποιητής μεγάλωσε με χίλια βάσανα και στερήσεις. Κατάγονταν από μία πολύ φτωχή οικογένεια του Προυσού Ευρυτανίας, η οποία έφυγε για τα καπνοτόπια του Αγρινίου προς αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας. Εκεί γεννήθηκε ο Θανάσης που όμως έμεινε ορφανός από πατέρα στα έξι του χρόνια με την Καρπενησιώτισσα, την ηρωίδα μάνα, όπως την αποκαλούσε, να δουλεύει νυχθημερόν στον αργαλειό για να θρέψει τον ίδιο και τις δύο μικρότερες αδερφές του. Δουλεύοντας και με δανεικά βιβλία σπούδασε νομικά και φιλολογία. Ποτέ δεν ξέχασε τα δύσκολα χρόνια και αυτό διαφαίνεται πολύ συχνά στην ποίησή του.
Στο blog μας έχουμε δημοσιεύσει ποιήματά του και το ίδιο θα κάνουμε και στο μέλλον...