για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
Γειά σας αγαπητά μου παιδιά. Πρώτα απ΄ όλα θέλω να σας ευχηθώ υγεία, σωματική και ψυχική, σε αυτές τις δύσκολες μέρες που ζει όλη η ανθρωπότητα. Θα περάσει όμως κι αυτό, ας έχουμε θετική σκέψη.
Σιγά-σιγά αρχίζει να μας κλείνει το μάτι και η Άνοιξη και να μας φέρνει χαμόγελα αισιοδοξίας.
Θα σας μιλήσω λοιπόν για τον Μάρτη, τον πρώτο μήνα της Άνοιξης.
Αργά-αργά αρχίζει το χορταράκι να φυτρώνει στην υγρή ακόμη γη και να παίρνει να πρασινίζει. Τα αγριολούλουδα στα μισά του Μάρτη δειλά και ντροπαλά αρχίζουν να φοράνε τα πολύχρωμα φορεματάκια τους. Πολλές φορές - κι αναλόγως βέβαια τον καιρό εδώ στα βουνά μας - αρχίζει και ο κούκος να λαλάει προετοιμάζοντας τον ερχομό της πιο όμορφης εποχής!
Έχει πολλά καλά αυτός ο μήνας. Έχει όμως και κάτι παραξενιές! Χωρίς λόγο τον βλέπεις να θυμώνει. Κι αρχίζει να αστράφτει και να μπουμπουνίζει (κάμποσες φορές χιονίζει κιόλας εδώ στην Ευρυτανία). Βρε τον Μάρτη, λες και τον... προσβάλαμε σε κάτι!!! Όμως αφού του περάσει και σα να θέλει να μας ζητήσει συγνώμη αρχίζει τις πονηριές του. Βγάζει ένα λαμπρό ήλιο! Και φέρνει κι ένα χλιαρό αεράκι. Κι έτσι μας κάνει να ξεχνάμε τις τρέλες του και εκεί που λέγαμε θυμωμένοι... "Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης" να που του δίνουμε και συγχωροχάρτι!!!
Βέβαια η Φύση ξέρει πολύ καλύτερα! Γι΄ αυτό "αν ρίξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο τον ζευγά που ΄χει πολλά σπαρμένα"!
Μας φέρνει κι άλλα διαφορετικά καλούδια ο κυρ Μάρτης! Να, όπως οι Απόκριες, όταν αυτές πέφτουν μέσα στον Μάρτιο (όπως τυχαίνει πολύ συχνά)! Η χαρά των μικρών αλλά και των μεγάλων παιδιών με την Καθαρά Δευτέρα με τα μασκαρέματα, τα καρναβάλια και τους χαρταετούς!
Απ' την άλλη όμως ο Μάρτης... "σοβαρεύει"! Είναι, βλέπετε, και η μεγάλη νηστεία για τα Άγια Πάθη. Από εκεί βγήκε κι η παροιμία : "Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;"
Χέρι-χέρι με τον πρώτο μήνα της Άνοιξης πάνε και πολλές σημαντικές γιορτές και επέτειοι. Όπως για παράδειγμα η γιορτή της Γυναίκας, καθώς και η επέτειος του Κιλελέρ που ξεσηκώθηκε η αγροτιά για να μη ζει στη σκλαβιά των τσιφλικάδων.
Και φυσικά η 25η Μαρτίου με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821. Φέτος κλείνουν 200 χρόνια από τον ξεσηκωμό των ραγιάδων που κατάφεραν να πετάξουν τις αλυσίδες τους και έτσι να διδάξουν και εμάς να μην ανεχόμαστε το ραγιαδιλίκι.
Σαν τώρα θυμάμαι, όταν ήμουν κι εγώ παιδί στο χωριό, το ποιηματάκι που με έβαλε ο δάσκαλος να πω : "Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη..."
Ταυτόχρονα ο Μάρτης φέρνει και την πολύ μεγάλη εορτή της Παναγίας, του Ευαγγελισμού. Μια κρυφή ταπεινή προσευχή στη Μητέρα όλων μας για την ειρήνη και για την υγεία όλου του κόσμου. Για όλους τους ανθρώπους του πλανήτη, χωρίς χρώμα, φυλή και θρησκεία. Και τελευταία για εμάς τους ίδιους.
Αξέχαστη θα μου μείνει και η αγαπημένη μου μητέρα που μας έπλεκε βραχιολάκια με άσπρη και κόκκινη κλωστή την Πρωτομηνιά του Μάρτη για να μην μας καίει ο ανοιξιάτικος ήλιος.
Αυτός είναι ο Μάρτης. Ας ευχηθούμε να μας φτιάχνει τη διάθεση και να μας κάνει χαρούμενους.
Καλή Άνοιξη λοιπόν σε όλους!
Από την Ευρυτάνισσα κυρά Λένη
για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ αύριο!
Επίσημα, λοιπόν, ξεκινά η Άνοιξη...
Ευχαριστούμε την αγαπημένη μας κυρά Λένη για το όμορφο Λαογραφικό Ταξίδι που χάρισε στο blog και τους αναγνώστες μας.
Ευχαριστούμε πολύ κυρά Λένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσένα ιχνηλάτη για τις υπέροχες αναρτήσεις!
Καλή άνοιξη σε όλο τον κόσμο!
Yπέροχες αναρτήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Άνοιξη σε όλους!
Astoriani, NY
Καλή άνοιξη φίλε μου ιχνηλάτη!! Συγχαρητήρια στην κυρά Λένη μας που με την ευαίσθητη ψυχή της μάς μετέφερε σε υπέροχες ανοιξιάτικες εικόνες της ευρυτανικής φύσης και μας έδωσε αισιοδοξία τόσο πολύτιμη στις μέρες που ζούμε. Παράλληλα μας υπενθύμισε πολύ σημαντικές επετείους που ο λαός αγωνίστηκε για το δίκιο και την ελευθερία. Με αυτό το έναυσμα ας φροντίσουμε να είμαστε στις επάλξεις για να καταφέρουμε να ζήσουμε την αληθινή άνοιξη και στις ζωές μας! ! !
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μεγάλο ευχαριστώ στην Κυρά Λένη για όσα μας θύμησε.Τέτοιες αφηγήσεις τις έχουμε ανάγκη ειδικά εμείς που ζήσαμε τις παραξενιές του Μάρτη στο χωριό να μας θυμήζουν ωραία χρόνια που πέρασαν και δυστυχώς δεν θα ξανάρθουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφη, τρυφερή, όλο ζωντάνια η αφήγηση της κυρά Λένης!!!! Την ευχαριστούμε για τις ανοιξιάτικες εικόνες και για την αισιοδοξία που μας χάρισε!!! Καλή Άνοιξη σε όλους!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρά Λένη, σε ευχαριστούμε απ την καρδιά μας για την παρουσία και τα λόγια σου. Αλλά και τις ευχές σου. Ειλικρινά στο λέμε να το ξέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά γερή και εμείς να απολαμβάνουμε την αύρα της ψυχής σου.
Καλησπέρα.
Καταπληκτικές οι περιγραφές της κυραΛένης...........Με άρωμα από φύση παράδοση και ιστορία...........ευχαριστούμε!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν ο Μάρτης μας κάνει ακόμη "κόλπα", η γλυκιά η Κυρα Λένη
ΑπάντησηΔιαγραφήμας δωρίζει απλόχερα την Ανοιξη.
Της εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου να είναι υγιής και χαμογελαστή!
να είναι καλά η κυρά Λένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήτα είπε όλα για τον Μάρτη!
αγαπημένος μήνας ο Μάρτης παρά τα τερτίπια του!
καλή άνοιξη!
Μπραβο, φανταστικο το κειμενο της κυρα Λενης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθεσω και εγω μια παροιμια για τον αστατο Μαρτιο.
Ο Μαρτης ο πενταγνωμος πεντε φορες εχιονισε
και παλι το μετανιωσε και δεν εξαναχιονισε.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστούμε πολύ.
Την κυρά Λένη μας για το άρθρο και όλους εσάς για τις επισκέψεις και τα σχόλια.
Το πρελούδιο της Άνοιξης ,γιατί ζωή είναι και το τραπέζι με τα απαραίτητα και ο πλούτος των άστρων,όπως είπε ο Ποιητής,όμορφο άρθρο ,διακριτικά παραινετικό για την απόλαυση ,όσων μας αξίζουν και μας ανήκουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου κυρα-Λένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήρε πάλι της καρδιάς σου η λαλιά να μας ζωντανέψει εικόνες χωμένες σε σερπαντίνες, σε σημαιοστολισμούς, σε παιχνιδίσματα πασπαλισμένα με το «αλατοπίπερο» της νοσταλγίας για όσους τα ζήσαμε…
Πήρε πάλι της ψυχής σου το βελόνι να μπαλώνει τον μανδύα της Μνημοσύνης, που αραχνιασμένος και σαρακοτρυπημένος μπάζει από παντού……
Μας συμβουλεύεις να ‘μαστε αισιόδοξοι σε μια εποχή τερατογένεσης!!
Έχω γείρει στη σοφία των χρόνων σου και αναζητώ ένα τοσοδά κούτσικο μαγικό ραβδάκι, να γκρεμίσω τα τετραθέμελα της θλίψης μου, να της ράψω πολύχρωμο, αέρινο φουστανάκι, να βελονιάσω στις ούγιες του χαρές και τραγούδια να με ζεσταίνουν, όταν πλακώνει η «παγωνιά», όταν ορμάνε «οι ύαινες» του καπιταλισμού να με κατασπαράξουν.
Τελειώνει ο Μάρτης κι «άσπρη μέρα» δεν είδαμε.
Ζωσμένοι απ’ το Κακό..
Σκλάβοι-πολιορκημένοι από ένα σκοτιδιασμένο σήμερα, από ένα φερετροχτισμένο αύριο.
Βομβαρδισμένοι από οβίδες εγκλημάτων, βιασμών, αυτοκτονιών…
Κι ο Μήνας ο «αντάρτης», κοιμάται ύπνον βαθύ, μαστουρωμένος απ’ τα σκληρά ναρκωτικά της εξουσίας.
Πες μου, κυρα-Λένη μου, εσύ που περπάτησες τη νιότη σου στης ναζιστικής θηριωδίας τη φρίκη, εσύ που βύζαξες τη στιφάδα της φτώχειας, εσύ που αποκοιμιόσουνα στης γης την αγκαλιά, εσύ που είδες φασίστες-υπανθρώπους να τσαρμακολιούνται στης σαπίλας τους θώκους, Πώς επιτρέψαμε εμείς, η κάποτε ελπιδοφόρα γενιά του Πολυτεχνείου, να έχουν λόγο στη Βουλή τόσα φασιστοειδή εκτρώματα; Πώς επιτρέψαμε να μας βουλιάξουν στους δυσθεώρητους καιάδες του ωχαδερφισμού και της αδιαφορίας, να μην βρίσκουμε ένα σωσίβιο για να επιπλεύσουμε στη σκατοπλημμύρα της ψεύτικης προόδου; Πώς έσπασε ο Οίακας στα χέρια μας; Πώς χάσαμε την πυξίδα των προσανατολισμών μας, Πώς «βάψαμε» τους ουρανούς των ματιών μας με όλα τα σταχτοχρώματα; Πώς, κάποια στιγμή, απλώσαμε τα χέρια να πιαστούμε απ’ τον αγώνα της Μάνας, που χώνει στις αποσκευές της τον πόνο και την οργή της και ξενιτεύεται στας «Ευρώπας» να βρει το δίκιο της, να στείλει στις δολοφονημένες ψυχές των Τεμπών το πολυπόθητο, μα δυσεύρετο εισιτήριο της ανάπαυσής τους;Πώς να απαιτήσουμε απ’ τον Απρίλη να μπει στη ζωή μας με ολάνοιχτο το Φως, για να ξετσιμπλιάσει τα κλειστά μας βλέφαρα απ’ της ξιπασιάς και της αφασίας τα γεννήματα;
ΠΩΣ;;;;;;;;;;
Ακευσώ