EVRYTANIA in black and white

Με το φακό του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη"

Ιστορικό Ντοκουμέντο για τις Κορυσχάδες - 1944

Κορυσχάδες Ευρυτανίας - 1944

Κάθε Άνοιξη, κάθε Μάη, εδώ και 76 χρόνια, σε τούτα τα ιστορικά Ευρυτανικά βουνά, στις εμβληματικές Κορυσχάδες, θυμόμαστε, αναπολούμε και γιορτάζουμε τις λαμπρές λαϊκές μνήμες του αντιφασιστικού-απελευθερωτικού αγώνα του λαού μας! Τότε που με τη μαζική ένοπλη πάλη του συνέτριβε τον φασίστα καταχτητή, θέτοντας παράλληλα τις βάσεις για τη Νέα Ελλάδα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προόδου, με το λαό αφέντη και νοικοκύρη στον τόπο του (βλ. εδώ και εδώ )  

Το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" σας παρουσιάζει μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες του ένα ακόμη πολύτιμο ιστορικό ντοκουμέντο που αναφέρεται σε εκείνη την επική εποχή. Είναι από την εφημερίδα του ΕΑΜ "Νέα Ελλάδα" (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας) που κυκλοφόρησε εκείνες ακριβώς τις ημέρες και περιγράφει όλο το πνεύμα και το νόημα της Πρώτης Εθνοσυνέλευσης της Νεότερης Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε στις Κορυσχάδες της ανταρτομάνας Ευρυτανίας από τις 14-27 Μάη 1944.

Μέσα από την προσεκτική ανάγνωση του εντύπου μπορεί να διαπιστωθεί ο φλογερός πόθος του λαού μας για τη λευτεριά από το ναζιστικό ζυγό, αλλά και η αναγκαιότητα για ένα ελπιδοφόρο αύριο με την τιτάνια προσπάθεια οικοδόμησης ενός Λαϊκού Κράτους με όλους τους λαογέννητους θεσμούς του! Διαφαίνεται, επίσης ο ύποπτος ρόλος του Γ. Παπανδρέου, αλλά και οι αυταπάτες του κινήματος π.χ. με την αναφορά στην (καταστροφική όπως αποδείχθηκε) Συμφωνία του Λιβάνου.  

Θυμόμαστε μα και διδασκόμαστε από την ιστορία του λαού και του τόπου μας! Άλλωστε όπως γράφει το μνημείο στο προαύλιο του Μουσείου στις Κορυχάδες : "Κάθε άνθρωπος που αλύγιστος τον αψηφά το γύπα, σαν Προμηθέας είναι κι αυτός, μ' όποιο όνομα"! 

Σας αφήνουμε να διαβάσετε...

(κατά την αντιγραφή του κειμένου διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου).

---------------------------------------------------------------

Εφημερίδα "Νέα (ΕΑΜ) Ελλάδα" 

ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ((ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ))
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 8 | ΑΘΗΝΑ ΜΑΗΣ-ΙΟΥΝΗΣ 1944 | ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΑΧΜΕΣ 80.000

ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ  ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Ελεύθερη Ελλάδα σαλπίζει προς όλους τους Έλληνες το μαχητικό μήνυμα της ενότητας και της πάλης κατά του φασιστικού τέρατος που λυμαίνεται τη χώρα μας. Η πρώτη Εθνοσυνέλευση της λευτεριάς απάνω στα δοξασμένα κι' απάτητα Ελληνικά βουνά στεφανώνει τους τρίχρονους κι' αιματηρούς αγώνες του ασκλάβωτου λαού μας και μαζύ γίνεται το νέο ξεκίνημα για νέους αγώνες και νέες μάχες πιο σκληρές, πιο αιματηρές και πιο πλατειές ως την οριστική συντριβή του Γερμανοβούλγαρου εισβολέα.

Το Εθνικό Συμβούλιο συγκέντρωσε μέσα του ότι πιο διαλεχτό, πιο άξιο και πιο αντιπροσωπευτικό σε Κόμματα, οργανώσεις και πρόσωπα έχει να παρουσιάσει σήμερα η αγωνιζόμενη Ελλάδα. Από τα πέρατα της Ελληνικής γης, σκλαβωμένης κι' ελεύθερης, ήρθαν οι αντιπρόσωποι, βγαλμένοι απ' τα σπλάχνα του λαού, εθνικοί αγωνιστές ψημένοι στην πάλη με τον καταχτητή, εργάτες, χωρικοί, υπάλληλοι, καπεταναίοι, επιστήμονες, γυναίκες, πολιτευόμενοι, καθηγητές, ιεράρχες, που τους τίμησε όλους η εμπιστοσύνη του λαού να σταθούν οδηγοί και πρωτοπόροι στη γιγάντια απελευθερωτική πάλη. Δεν έμεινε γωνιά Ελληνική, πολιτεία ή χωριό, χωρίς να δώσει την τιμημένη ψήφο του στους διαλεχτούς αντιπροσώπους του έθνους. Σε 1.800.000 λογαριάζονται οι ψήφοι σ' όλη την Ελλάδα. Η συμμετοχή του λαού στις εκλογές, παρά τις φοβερές συνθήκες της φασιστικής τρομοκρατίας, στάθηκε πρωτοφανής στα πολιτικά χρονικά της χώρας μας. Ο ελληνικός λαός σημείωσε, μέσα στην πρώτη Εθνοσυνέλευση τον πρώτο και μεγάλο πολιτικό του θρίαμβο, κάτω από τις συνθήκες της σκλαβιάς. 

Ενότητα και πάλη διακήρυξε το Εθνικό Συμβούλιο. Εθνική ενότητα χωρίς την εξαίρεση κανενός πατριώτη, κανενός Έλληνα αγνού και πάλη αδιάκοπη, σκληρή, ανελέητη ώσπου να καταλυθεί η φασιστική τυραννία στον τόπο μας. Να το πρώτο χρέος όλων των Ελλήνων. Αυτό είνε το πραγματικό συμφέρον του αγώνα, αυτός είνε ο πόθος όλου του Ελληνικού λαού. Ίδιος στάθηκε πάντα ο σκοπός του ΕΑΜ από τότε που συγκροτήθηκε. Σε κανέναν δεν αρνήθηκε να παλαίψει, κανέναν πατριώτη δεν απόκλεισε. Ο δρόμος της εθνικής ένωσης και πάλης ήταν και μένει πάντα ανοιχτός. Μόνο ο κ. Παπανδρέου και οι κύκλοι του δεν την καταλαβαίνουν έτσι και ύστερ' από τριών χρονών σιωπή και ανάπαυση, ζητούν να υποτάξουν τον θαυμαστόν αγώνα του λαού μας κάτω από τη δική τους μονοπωλιακή ηγεσία. Και πάλι, το ΕΑΜ, η ΠΕΕΑ, το Εθνικό Συμβούλιο, όλος ο λαός ζητά και χρόνια τώρα επιδιώκει την ενότητα, γι' αυτό με προθυμία και χαρά υπόγραψε την Εθνική Συμφωνία του Λιβάνου. Μα εκείνο που απαιτεί είνε η Συμφωνία αυτή να γίνει πράξη και ξεκίνημα αληθινά πανεθνικής-παλλαϊκής πάλης κατά του Γερμανο-Βούλγαρου καταχτητή ή και να κορυφωθεί με το σχηματισμό πραγματικά πανεθνικής Κυβέρνησης.

Μα το Εθνικό Συμβούλιο προχώρησε και ολοκλήρωσε το έργο του με την κατοχύρωση των αρχών και θεσμών της λαϊκής κυριαρχίας. Η Ελεύθερη Ελλάδα ζει και λειτουργεί σήμερα σαν ένα πρότυπο Λαϊκού Κράτους, με την Αυτοδιοίκησή της, τη Λαϊκή της Δικαιοσύνη, την Πολιτοφυλακή και το Στρατό της, με όλη την εξουσία στα χέρια του Λαού. Ο Πρόεδρος της ΠΕΕΑ συναγ. Αλεξ. Σβώλος εδήλωσε στο Κάϊρο: «Ότι γίνεται σήμερα στην Ελεύθερη Ελλάδα είνε πρωτοφανές στις δέλτους της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας».

Οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στην Ευρώπη, η Σοβ. Ένωση ετοιμάζει την επίθεσή της, οι λαοί παλεύουν, ο φασισμός βαδίζει στην οριστική συντριβή του, ο πόλεμος περνάει στην τελική του φάση.

Το Εθνικό Συμβούλιο, ολόλαμπρος φάρος κι' οδηγός φωτεινός τής απελευθερωτικής πάλης και της Νεοελληνικής λαϊκής αναγέννησης, σαλπίζει προς όλους τους Έλληνες: Αγώνας, Ενότητα, Λαοκρατία.

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"  

"ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ" : ένα σπουδαίο ποίημα για την εργατιά από τον αξέχαστο Μιχάλη Σταφυλά

Φωτο Κώστας Μπαλάφας : "Σήραγγα εκτροπής, Αχελώος (1960)"

Οι Χτίστες

Τα κυριακάτικα δειλινά

φοράνε τα καλά τους

και βγαίνουν στις πλατείες

της συνοικίας

να ξανασάνουν.

( Όμως, το ρούχο της καρδιάς τους

δε μπορεί να τ' αλλάξουν

γιατ' είναι καμωμένο από καθαρή θλίψη).

Κάθουνται στα καφενεία ή στα παγκάκια

γιομάτοι από το χτεσινό μόχτο

γιομάτοι από την αυριανή αγωνία.

Ύστερα, θα γυρίσουν στο σπιτικό τους 

θα φάνε κάτι πρόχειρο

και θα πέσουν

στο σκληρό στρώμα της φτώχειας.

(Που και που, μεσ' απ' το σκοτάδι

βλέπουν τ' αστέρια που λάμπουν

και χαμογελάνε....).

Το πρωί, θ' αφίσουν τα καλά τους 

στην καρέκλα

και θα φορέσουν

την καθημερινή τους πίκρα

ρίχνοντας μια ζεστή ματιά

στα κρεββατάκια των παιδιών τους .

"΄Ολες οι πίκρες γι' αυτά" ψιθυρίζουν 

και φεύγουν 

σίγουροι πως ζυμώνουν τη λάσπη

με τον ιδρώτα τους

για να χτίσουν το χαρούμενο Αύριο... 

(Ποίημα του εμβληματικού Ευρυτάνα λόγιου Μιχάλη Σταφυλά. Το ιχνηλατήσαμε από ένα παλιό "Ρουμελιώτικο Ημερολόγιο" του 1967)

ΥΓ. Στη μνήμη του! Έφυγε σαν σήμερα 22 Μάη 2018 - βλ. αφιέρωμα!

blog Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

ΟΧΙ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΣΚΙΑΧΤΡΑ ΣΤ' ΑΓΡΑΦΑ!

Μια κατάθεση ψυχής από την Ευρυτάνισσα κυρά-Λένη

για τους αναγνώστες του "blog Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Φλέγον θέμα παιδιά μου και επίκαιρο οι ανεμογεννήτριες. Τώρα με την Πανδημία κι ενώ είχανε κλεισμένο τον κόσμο στα σπίτια, άρπαξαν την ευκαιρία οι πονηροί κυβερνήτες για να περάσουν στα μουλωχτά και στο άψε-σβήσε το νόμο που δίνει το πράσινο φως για την "πράσινη ανάπτυξη". Μόνο που δεν είναι καθόλου πράσινη - μαύρη κι άραχνη είναι- κι ούτε για ανάπτυξη πρόκειται, αλλά για καταστροφή. Η καταστροφή των βουνών, των ποταμών και των κάμπων μας με τη σφραγίδα του νόμου, που έκοψαν και έραψαν στα μέτρα που ήθελαν αυτοί. Βγήκαν όμως και πολλά νέα παιδιά για να διαμαρτυρηθούν απ' ότι έμαθα. Μπράβο σε αυτή τη νέα γενιά!   

Ποτέ ανεμογεννήτριες στα Άγραφα και γενικά στα βουνά της πατρίδας μας. Αυτά τα βουνά είναι η ανάσα της Ελλάδας, είναι τα πνευμόνια της! Αν αυτά τα πνευμόνια τα σακατέψουμε, πως θα αναπνέει μωρέ αυτή η χώρα κι αυτός ο λαός;;; 

Tόσα χρόνια στον πλανήτη καήκανε ή ξεριζωθήκανε πάρα πολλά δάση γι' αυτό φτάσαμε να έχουμε παντού τεράστιες καταστροφές από πλημμύρες και κατολισθήσεις. Το κλίμα έχει αλλάξει και ανθρώπινες ζωές χάνονται από θερμοπληξίες τα καλοκαίρια μέσα στις τσιμεντουπόλεις. Αφήστε πια που από τη μεγάλη καταστροφή που προξένησαν στη Φύση, έχουν ξαναβγεί στην επιφάνεια αρρώστιες και βαριές επιδημίες με επιθετικά μικρόβια και αμέτρητους θανάτους. 

Και θέλουν τώρα κι εκεί ψηλά, στα αγνά και χιλιοτραγουδισμένα Άγραφα, να στήσουν σιδερένιους πύργους, να τα τσιμεντώσουν κι αυτά και να τα ρημάξουν οι κεφαλαιούχοι και οι συνεταίροι τους, οι πουλημένοι στα ντόπια και στα ξένα συμφέροντα, κάποιοι αδίστακτοι που ξεπουλάνε τη χώρα μας για τριάντα αργύρια.

Τα Άγραφα είναι η ψυχή της Ελλάδας! Το λέει και το όνομά τους: ΑΓΡΑΦΑ! Δεν τα πάτησε ποτέ πόδι εχθρού, ανά τους αιώνες! Κλεφτόπουλα και ανταρτόπουλα τα κράτησαν ελεύθερα! Τα Άγραφα έθρεψαν σωματικά και πνευματικά πολλές γενιές. Και τώρα θέλει να τα πατήσει το πόδι του νέου καταχτητή, αυτουνού που έρχεται με την προβιά του δήθεν φίλου που θα φέρει τάχαμου... την ανάπτυξη! 

Ποιος ανέβηκε στα Άγραφα και δεν θαύμασε το μεγαλείο των βουνών;;; 

Ξεκινώντας από τους πρόποδες με το φρέσκο και μυρωμένο καταπράσινο χορτάρι στολισμένο με λογής-λογής αγριολούλουδα και βότανα. Κι όταν σηκώσεις πιο ψηλά το κεφάλι θα δουν τα μάτια σου τα θεόρατα σαν γίγαντες βουνά των Αγράφων, να λαμπυρίζει στον ήλιο η πέτρα τους σαν πολύτιμα πετράδια!

Ποιος ανέβηκε να δει την καλλιτέχνιδα φύση, την "Κοιμωμένη των Αγράφων" ή τον "Παγωμένο Αντάρτη" στη Νιάλα;;;

Nα καμαρώσεις τους αετούς να πετάνε στα ουράνια! Περήφανοι, να κάνουν κύκλους στους αιθέρες με τα τεράστια φτερά τους κι ύστερα να χαμηλώνουν με χάρη ψάχνοντας κι αυτοί τη λεία τους, ίσως κανένα τρυφερό αρνάκι ή καμιά χελωνίτσα, για να τ' ανεβάσουν στο πιο ψηλό βουνό και να στρώσουν το δικό τους τραπέζι με τα αετόπουλά τους ευχαριστώντας τη μάνα φύση που προβλέπει για όλα της τα πλάσματα! 

Να θαυμάσεις τα ελεύθερα άλογα να τρέχουν στις αγραφιώτικες ράχες και να μοιάζουν με κυματιστή χαίτη του ίδιου του βουνού!

Να δεις στα καμαριώτικα λιβάδια τα κοπάδια με τα γιδοπρόβατα να βόσκουν αμέριμνα το χλοερό χορτάρι, με συνοδειά τα πιστά τσοπανόσκυλα, φίλους κι αυτά των βοσκών μας που σκαρφαλωμένοι στις ψηλές ραχούλες τραγουδούν τα αθάνατα δημοτικά τραγούδια του τόπου μας : "να πάρω γυναίκα απ' τ' Άγραφα από καλή γενιά - να κάνω γιούς μαλάματα και γιούς καπεταναίους"!  

Και τότε μαζί με το τραγούδι του τσοπάνη και τη μουσική από τα κουδούνια των κοπαδιών να ξεκινούν και τα αηδονάκια τη δική τους συναυλία και να λες... αχ, ας μην τελειώσει Θεέ μου ποτέ ετούτη η στιγμή!

Κι οι πέρδικες να ανηφορίζουν στα πετρώματα, τα λαγούδια να χοροπηδούν, τα αγριογούρουνα, τα αρκουδάκια και όλα τ' άλλα, τα άγρια και τα ήμερα του βουνού! Και νάσου και τα ζαρκάδια να ξεπετάγονται άξαφνα και να σε κοιτούν στα μάτια σαν να σου λένε... "μη, φοβόμαστε"!!!

Να ακούς τον Αγραφιώτη ποταμό να αργοκυλάει μέσα στα καταπράσινα δάση των ελάτων και στα κρυστάλινα νερά του να σιγοπαίζουν οι βίδρες κι οι άγριες πέστροφες με την κόκκινη βούλα!

Όλη αυτή η ομορφιά των Αγράφων, τα πλάσματα του βουνού, θα εξαφανιστούν και μαζί τους θα φύγουν για πάντα και οι τελευταίοι σαρακατσάνοι άμα φυτέψουν στα βουνά μας αυτά τα ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΣΚΙΑΧΤΡΑ τις ανεμογεννήτριες!

Πείτε μου, πως μπορούμε αυτό το θείο δώρο να το χαρίσουμε σε όλους αυτούς;;; Να θυσιάσουμε έναν τέτοιο αγνό τόπο, σαν τα Άγραφα, για της Ευρώπης τα άχρηστα παλιοσίδερα που πάνε να τα ξεφορτωθούν από τα εργοστάσιά τους για να τα φορτώσουν στη δική μας καμπούρα;;; Κρίση, λιτότητα και μνημόνια, όλα στις πλάτες του λαού. ΟΧΙ και τις σκουριές τους!

Οι Ευρωπαίοι μαζί με τους ντόπιους συνεταίρους τους, θέλουν να μας πάρουν και τη γη μας και τα νερά μας κι από πάνω να τους πληρώνουμε και τη ληστεία με τα δικά μας τα λεφτά μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τις Εφορίες.

Ε, φτάνει πια, "ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ" που έλεγε και το τραγούδι!

Ήταν μία αφήγηση από την Ευρυτάνισσα κυρά-Λένη

για τους αναγνώστες του "blog Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

"Εμείς γι' αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε..."

Το Περιβαλλοντο-κτόνο Νομοσχέδιό σας (που βρήκατε την ευκαιρία να το περάσετε, όπως και τόσα άλλα, ύπουλα εν μέσω Πανδημίας) θα μείνει στα χαρτιά!

Γιατί αυτή η Γη κι αυτή η Χώρα δεν είναι τσιφλίκι της Ελίτ των Κερδών, αλλά αποτελεί Συλλογική Περιουσία του Λαού μας!

Ανήκει σε εμάς και στις επόμενες γενιές που θέλουν και δικαιούνται να ζουν με Υγεία σε ένα Περιβάλλον καθαρό και αμόλυντο και όχι δηλητηριασμένο από τα κάθε είδους αρπακτικά με τα εταιρικά διακριτικά.  

Όπως το κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, έτσι και θα το παραδώσουμε!   

Η μαζική λαϊκή Αντίσταση είναι το όπλο μας και το Δίκιο ο σύμμαχός μας μπροστά στα μελλούμενα...

*ΥΓ. Και ο τίτλος της ανάρτησης προέρχεται από στίχους ποιητή μας (Τάσου Λειβαδίτη)

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" 

"Θ' αντισταθείς"!

Ξημέρωσε μία πολύ σημαντική και εμβληματική ημέρα (1η Μάη) μέσα σε πρωτόγνωρες και πολύ δύσκολες συνθήκες για τους Λαούς όλου του Κόσμου... 

Συμβολικά επιλέξαμε μια χούφτα στίχους του Δημήτρη Β. Νταουσάνη από ένα παλιό "Ρουμελιώτικο ημερολόγιο" του 1966 με διευθυντή τον Ευρυτάνα διανοούμενο Δημήτρη Σταμέλο.

"Διαφέντρα η Μοίρα! Όμως αν δεις να σε πηγαίνει ενάντια,

σαν το περήφανο έλατο σ' εκείνη ορθώσου αγνάντια

μηνώντας της λακωνικά: Θ' αντισταθείς.

Γύμνασε σκέψη και καρδιά κι αγκώνα σου και γόνα

και στο μεγάλο πάλαιμα, στον άνισον αγώνα,

χωρίς καμμιά του αναβολή να μετρηθείς.

Θε να γνωρίσεις στα στερνά τής ήττας σου τη φρίκη;

Μα θάναι όπως κέρδισες την πιο καθάρια νίκη:

Στης αξιοπρέπειάς σου τη σφαίρα θα υψωθείς."


Αντίσταση-Αξιοπρέπεια-Δύναμη!
Ψυχή βαθιά!

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Για να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας...

Σχέδιο του Ζαχαρία Παπαντωνίου για "Τα ψηλά βουνά"

...με την παιδική αθωότητα και ευστροφία!

Εποχή Π.Κ (Προ Κορονοϊού)

Είναι ένας παπάς σε κάποιο ορεινό χωριουδάκι της Ευρυτανίας. Παράλληλα ο ίδιος είναι και δάσκαλος στο Δημοτικό σχολείο του χωριού.

Μαθαίνει στα μικρά για τους αρχαίους Ευρυτάνες που ήταν περίφημοι τοξότες και είχαν λάβει μέρος και στον Τρωϊκό Πόλεμο με τον Αχιλλέα!

Τα πιτσιρίκια... πέρα βρέχει! Όσο ο παπάς έλεγε κι έλεγε, αυτά κοιτούσαν από το παράθυρο έναν... γάιδαρο που έβοσκε στο διπλανό λιβάδι!

- Τι αντιληφθήκατε λοιπόν παιδιά;;;

Κιχ από κάτω...

Πετάγεται ένας μικρός:

-Όση ώρα μας μίλαγες παππούλη, 100 μύγες πήγανε και ήρθανε στου γαϊδουριού τον πισινό!

Μουρλαίνεται ο παπάς.

-Ωρέ χαμένα, έτσι όπως το πάτε ποτέ δεν θα γίνετε ήρωες τοξοβόλοι σαν τους προγόνους μας. 

Γι' αυτό θα γράψετε όλοι από 100 φορές το εξής : "όταν μιλάει ο παπάς δεν θα ξαναμετράω μύγες στου γάιδαρου τον πισινό. Αντίθετα θα μελετάω και στη συνέχεια θα εξασκούμαι για να φτάσω στο επίπεδο των τοξοβόλων προγόνων μου"!

Πάει ο παπάς την άλλη μέρα στο σχολείο. Τα παιδιά τον περιμένουν με ένα πάκο χαρτιά. Όλα τους είχανε γράψει το κατεβατό που τους έβαλε. 

-Μπράβο παιδιά μου. Μήπως εξασκηθήκατε κιόλας όπως σας προέτρεψα;

Πετάγεται ξανά ο ίδιος ο μικρός:

-Ναι πάτερ, εξασκηθήκαμε. Άμα πας στην αυλή σου θα βρεις τον ΤΡΑΓΟ τ' ανάσκελα!!!

Έτσι όπως μας το διηγήθηκε πέρυσι σε ένα πανηγύρι ένας παππούς συμπατριώτης μας. 

(Στα μέρη μας κυκλοφορεί και... σε άλλη εκδοχή - βλ. και εδώ!) 

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"