Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024

Οι αντιμιλιταριστικές σκέψεις ενός Ευρυτάνα φαντάρου στο πολεμικό μέτωπο (7/2/1941)



Ε! ρε! και να είχα τη δύναμη να χαστουκίζω γερά τα κεφάλια των όπου γης καθαρμάτων που ξεκινάνε τον πόλεμο...

Ο "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" σάς παρουσιάζει ένα σπάνιο όσο και συγκλονιστικό κείμενο που προέρχεται από το πολεμικό ημερολόγιο του αείμνηστου συμπατριώτη μας Γιάννη Μηλιά που γεννήθηκε το 1915 στη Γρανίτσα Ευρυτανίας (δείτε και εδώ) και ο οποίος μέσα από τη φωτιά του πολέμου στο ελληνοϊταλικό μέτωπο ξεδιπλώνει στο χαρτί αφενός τις σκέψεις του για τους μακελάρηδες των λαών και αφετέρου την αναγκαιότητα της έλευσης ενός νέου δίκαιου κοινωνικού συστήματος που θα σημάνει και τη συναδέλφωση των λαών!

Ιδού...

""""""""""
""""""""""

7 ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ 1941

Η βροχή συνεχίζει... δε λέει να σταματήσει... Οι σκοπιές και τα παρατηρητήρια βρεγμένους μας περιμένουν και βρεγμένους μας διώχνουν. Διερωτώμαι θ' αντέξουμε, θ' αντέξουν τα κορμιά μας σ' αυτή τη σκληρή δοκιμασία; Μα θα μου πεις, φίλε, πως τ' αγρίμια των βουνών και των λόγγων αντέχουν και ζούνε στα κρύα και στις βροχές και στα χιόνια και στους ανέμους. Έτσι και σεις σας προστάζουν οι αφεντάδες η άρχουσα τάξη να ζείτε αγρίμια... είμαστε αγρίμια, προσαρμοστήκαμε στις κλιματολογικές συνθήκες. Μπράβο μας... μπράβο ήρωες. Στο κάτω κάτω της γραφής έχουμε και ψείρες που βοηθάνε στην κυκλοφορία του αίματος χαζοί είστε!!!

Η ζωή μας ωραία και σήμερα Γεια σας.

Τα μεσάνυχτα η βροχή σταμάτησε. Ξημερώσαμε με κανονιοβολισμούς κατά τη μεριά της Κλεισούρας, Λέκλι.

Δεν ξέρει κανένας τι γίνεται... Είναι προετοιμασία επίθεσης των Ιταλών ή δική μας: Είναι άγνωστο. Είναι γνωστό όμως ότι θα κλάψουν μάνες για τα παιδιά τους και γυναίκες για τους άντρες τους. 

Σκέφτομαι και λέω με το φτωχό μου μυαλό. Ε! ρε! και να είχα τη δύναμη να χαστουκίζω γερά τα κεφάλια των όπου γης καθαρμάτων που ξεκινάνε τον πόλεμο. Να μένουν όμως 40 μέρες με φριχτούς πόνους στα ξυλοκρεβατα κι αν ξαναρχίζουν τις ίδιες σκέψεις δεύτερο και τρίτο χαστούκι που να αχρηστεύει τα αρρωστημένα και αιμοδιψή μυαλά τους. Αργά ή γρήγορα οι λαοί θα αποκτήσουν τη δύναμη αυτή και θα συντρίβουν τα σχέδια των πολεμοκάπηλων εγκληματιών εθνικοσοσιαλιστών και ψευτοδημοκρατικών.

Θα κυριαρχήσει, θα επιπλεύσει, και θα εδραιωθεί στον πλανήτη μας το δίκιο κοινωνικό σύστημα, ο σοσιαλισμός, χωρίς πολέμους και καταστροφές... Είμαι βέβαιος ότι οι Λαοί θα λύνουν τις διαφορές τους χωρίς αλληλοεξόντωση. Η αγάπη και η ειρήνη θα θριαμβεύσει.

Πάει και το σήμερα. Αυτές ήταν οι σκέψεις μου και το νερό της βροχής στέγνωσε απάνω μας.

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο Περιοδικό "ΚΑΤΙΟUΣΑ" (στις 3/9/2024) 

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2024

SOSTE τα βουνά!!


Από την Κρικελλιώτισσα "Ακευσώ"

για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" 


«Τα βουνά τα βαρύθυμα, τα μαστοφόρα…»

(Οδυσσέας Ελύτης)

Ο Αύγουστος ερωτοτροπεί με τις τελευταίες του μέρες στον θρόνο του Δωδεκάμηνου, ψάχνοντας να βρει τους ερωτευμένους στον βράχο να φιλιούνται…..

Ξαμολιέται γυμνός στους κάμπους τους ζαλερούς… Χαριεντίζεται παιχνιδιάρης με της αύρας τη δροσοπηγή, στου Κρικελλοπόταμου τους βούραγκες…

Γητευτής της ονειροφαντασιάς παίζει κρυφτό με τη φεγγαρομάτα νυχτιά, στα «βουνά τα βαρύθυμα, τα μαστοφόρα»…

Οι πόλεις απόμειναν ορφανές να κλαίνε τη μοναξιά τους στα τσιμεντένια τους μνημούρια.

Τα χωριά έγιναν καταφύγια για τους αναζητούντες λίγη ξεγνοιασιά, τους διψώντες για νερό της βρυσομάνας, τους πεινώντες για μια μπουκιά απ’ τον ξυλόφουρνο της γιαγιάς, τους αναζητούντες ένα ξάγναντο για να μετρήσουν τ’ αστέρια της ψυχής τους.

Γέμισαν οι πλατανοθροΐζουσες πλατείες γέλια κι αρίφνητες θύμησες. Αντιλάλησαν τα βουνά κλαρίνου παντρολογήματα με του βιολιού τα τέλια. Στέναξαν τ’ αλώνια του χορού με ποδοκροτήματα που άδειαζαν στη γη έγνοιες και χλιμάρες. Σ’ έναν κύκλο συντροφεμένο με σφιχταγκαλιασμένα τα χέρια, στροβιλίζονται η σύμπνοια, η συναδέλφωση, η χαρά. Για λίγες ώρες! Άρρηκτος ο δεσμός, όσο  βαστάει η νότα, ν’ αχολογάει στο ψυχοπονιάρικο κάλεσμα μιας βραδιάς!! Φώτα, παραγγελιές, σαμπάνιες, ζητωκραυγές… 

Την ώρα που βουνά μοιρολογάνε το τέλος τους, παραδομένα στης φωτιάς τον όλεθρο. 

Την ώρα που οι φτερωτοί κάτοικοί τους, τα ζαρκάδια τους, τα ερπετά τους, σταίνουν τον δικό τους πυρρίχιο για να σωθούν. 

Την ώρα που οι πανηγυριώτες προσεύχονται να μην βρέξει και τους χαλάσει τη μόστρα μιας πρόσκαιρης ευτυχίας, οι πυρόπληκτοι γονυπετείς παρακαλάνε τον Άγιο Αύγουστο ν’ ανοίξει τις κάνουλες τ’ ουρανού για να σβήσουν τον θάνατο.

Το διαδίκτυο στις δόξες του!!! Ένας αλλοσούσουμος πίνακας ειδήσεων, ετερόκλητων εικόνων, πασπαλισμένων με μια γερή δόση ωχαδερφισμού, σε μια γιγάντια κακοφτιαγμένη, μισοκαμένη κορνίζα, φέρουσα, κάτωθεν, επιγραφή:

«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, υμείς άδετε»

Κι ο χορός καλά κρατεί. Στην προ του καλοκαιριού παντέρμη Ευρυτανία, τώρα, όπου παγγύρι και χαρά, οι πάσης φύσεως Πιλάτοι, Αρχιερείς και Φαρισαίοι, Προύχοντες και Κοτζαμπάσηδες, πρώτοι και καλύτεροι!!! Πακεταρισμένοι σε ατσαλάκωτες φορεσιές, φωτογραφίζονται και μοιράζουν χάντρες και καθρεφτάκια στους υπηκόους. Χαμογελούν αυτάρεσκα, διαβάζοντας τα σχόλια χατζιαβατιζόντων παρακαθήμενων:

«Σήμερα έχομεν την τιμή να παρευρίσκεται στο χωριό  μας ο …….η …………» 

Ένα χωριό, που αυτοί, ανακαινισμένοι δήμιοι, για δέκα μήνες τον χρόνο το ενταφιάζουν στην ερημιά του, άπνοο κι άλαλο. Ένα χωριό, που αυτοί οι κενόδοξοι ηγετίσκοι του κάρφωσαν όλα τα καρφιά στον σταυρό της ορφάνιας του και ξόριασαν τους νέους του στα τετραθέμελα της οικουμένης.

2024! 

Κατακαημένη μας πατρίδα! 

Γυαλίζουν οι βιαστές των βουνών μας τις φαρμακωμένες ερπύστριες μηχανοκίνητων εξολοθρευτών. 

«Πεντεφάδες και διπλοχέστηδες» μοστράρουν «πράσινα άλογα» στον φωτοβολταϊκό καθρέφτη μιας δήθεν πράσινης ανάπτυξης!!!!! Υποθηκεύουν δημόσια γη στον απύθμενο κορβανά της ανθρωποσπαράσσουσας Κεφαλαιοκρατίας, υποσχόμενοι «δωρεάν ρεύμα στις ευπαθείς ομάδες!!» Συστηματικά οδηγούν στην εγκατάλειψη της σποράς και της πρωτογενούς παραγωγής και εκμεταλλεύονται τα στείρα πια χωράφια μας για να μετατρέψουν την ηλιοστάλαχτη πατρίδα μας  σε «μπαταρία» της Ευρώπης. 

Ήγγικεν η ώρα να στείλουμε «ες κόρακας!!» τους εχθρούς της Μάνας- Γης. Αυτούς που δεν έστησαν ποτέ τ’ αυτί τους στο χώμα, να συνομιλήσουν με τα χτυποκάρδια του, ν’ αφουγκραστούν λιγύφθογγους ήχους του, να νοιώσουν την περπατησιά των Πρωτομαστόρων της Λευτεριάς, των Ανυπότακτων της Ανταρτοσύνης, που πάλεψαν και μάτωσαν πάνω του, για μια καινούργια γέννα. 

Οι απανταχού κολασμένοι-αεροβάτες βγαίνουμε στους δρόμους. 

Γράφουμε στους τοίχους του Οδυσσέα Ελύτη λαλιές:

«Τα θεμέλιά μου στα βουνά…..»

Αφήνουμε το βλέμμα μας να σκαρφαλώνει στ’ Άγραφα, στα  Βαρδούσια, στη Σαράνταινα, στη Χελιδόνα, στην Οξιά…..

Καλημερίζουμε τους Ιεροφάντες της Τέχνης που έταξαν τη ζωή τους να υμνολογούν τα βουνά.

Γαληνεύουμε εστιάζοντας στη φωτογραφία του Μάριου Αποστόλου, που «οργώνει» την ανταρτομάνα Ευρυτανία, απαθανατίζει τις ομορφιές της, αποκρυπρογραφεί τα μυστικά της, χαρίζει λαλιά στα θωμαστά, μας βαπτίζει κοινωνούς, σε όσα αυτός βλέπει μέσα απ’ τη μαγεία του φακού του.


Ήταν ένα διαλεχτό άρθρο από την "Ακευσώ του Κρίκελλου" 

στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Κυριακή 25 Αυγούστου 2024

Εύθυμα και... Ευρυτανικά (ΙΙΙ)


Αφηγείται η Ευρυτάνισσα κυρά Λένη

για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"


Δεν πρόκανε!

Μία Ευρυτάνισσα μάνα, όταν ο γιος της ο Κωστάκης πήγαινε στην τρίτη Λυκείου, προσευχόταν όλη τη χρονιά. 

Δεν άφησε εκκλησία και μοναστήρι στην Ευρυτανία που να μην το επισκεφτεί για να παρακαλέσει για την επιτυχία του κανακάρη της.

-Παναγία μου, βοήθησε όλα τα παιδάκια του κόσμου να περάσουνε στις Πανελλήνιες και το δικό μου το παιδάκι τελευταίο.

Ο Κωστάκης όλο το χρόνο άκουγε και ξανάκουγε αυτή την προσευχή, αλλά... πέρα βρέχει από διάβασμα.

Κάποτε έφτασε και η κρίσιμη μέρα για τις εξετάσεις. 

Ο Κωστάκης πήγε.

Όπως ήταν φυσικό ακολούθησε μεγάλη αγωνία μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα.

Η μάνα δώστου πάλι προσευχές.

Ώσπου κάποια στιγμή, επιτέλους, βγήκαν.

-Κωστάκη μου, πήγαινε παιδί μου να δεις αν πέρασες.

-Πάω μάνα.

Μετά από κάποιες ώρες γύρισε ο Κωστάκης. Ήρεμος και χαμογελαστός.

-Πέρασες παιδάκι μου, ρωτάει με αγωνία η μητέρα.

-Μάνα, περάσανε όλα τα παιδάκια του κόσμου. Το δικό σου ήταν τελευταίο όπως προσευχόσουν, αλλά δεν πρόκανε!!!


Το γαμοπίλαφο!

Κάποιος Ευρυτάνας πήρε την οικογένειά του, γυναίκα, κόρη, εγγονή και μαζί την πεθερά του και πήγανε διακοπές στην Κρήτη για δέκα μέρες.

Απόλαυσαν την ωραία μεγαλόνησο με τις καθαρές θάλασσες και τα όμορφα χωριά.

Κάποια μέρα πήγαν σε ένα από εκείνα τα παραδοσιακά κρητικά χωριουδάκια, κι αφού έκαναν την βόλτα τους κάθισαν σε ένα ταβερνάκι για να φάνε. 

Ξεκίνησαν λοιπόν να παραγγέλνουν ο καθένας τι ήθελε. Παρήγγειλε ο άντρας, η εγγονή και η πεθερά. 

Λέει και η σύζυγος : 

-Εμένα φέρτε μου ένα γαμοπίλαφο.

Μόλις το ακούει αυτό η μάνα, πετάγεται επάνω και της λέει οργισμένη:

-Δεν ντρέπεσαι μαρή γαϊδούρα, τι λόγια είναι αυτά μπροστά στο παιδί σου;

-Τι είπα καλέ μαμά, ένα γαμοπίλαφο παρήγγειλα.

-Και το ξαναλές; Ντροπή σου γαϊδούρα.

Στα διπλανά τραπέζια κάθονταν κι άλλοι πελάτες που κάποιοι από αυτούς έκαναν την ίδια παραγγελία. 

Η μάνα έμεινε σύξυλη.

Τότε γυρνάει και της λέει η κόρη:

-Μαμά, μην το παρεξηγείς, δεν είναι βρισιά. Αυτό είναι το "πιλάφι του γάμου"!!! Που το συνηθίζουν εδώ στην Κρήτη. 

Ε, τότε έβαλε τα γέλια κι η μάνα, όπως και όλοι οι διπλανοί που ακούσανε και είδανε τη σκηνή. 

Και η Ευρυτάνισσα μάνα: 

-Πρώτη φορά άκουσα τέτοιο πιλάφι.


Ο αφορεσμένος

Παλιά στην Ευρυτανία σε ένα χωριό, που οι κάτοικοί του είχαν βγάλει όνομα λόγω του ότι ήταν κάπως... "μακρυχέρηδες", δεν είχε μείνει κότα για κότα. Κι η αιτία δεν ήταν αλεπού... αλλά "αλεπουδιάρης"!.

Οπότε ανέλαβε ο παπάς να λύσει το ζήτημα, την Κυριακή μετά τη λειτουργία...

Άστραψε και βρόντηξε ο εκπρόσωπος της ανωτέρας δυνάμεως:

-Όποιος κλέβει θα τον αφορίσω! Εχτός ΑΝ... μου πει εμένα εμπιστευτικά ποιος είναι. Τότε θα τον σχωρέσω...

Πάει κι ένας πειναλέος, ένας κακομοίρης που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, και του λέει:

-Παπά μου, εγώ κλέβω τις κότες γιατί πεινάω...

-Αφορίζεσαι, του λέει αμέσως και χωρίς χρονοτριβή ο παπάς.

-Μα γιατί παπά μου; Εσύ δεν είπες ότι όποιος μολογήσει θα τον σχωρέσεις;

-Ναι, αλλά ρε χαμένε, στο δικό μας το χωριό βρήκες να κλέψεις; Δεν μπορούσες να πεταχτείς ...ως το διπλανό;;;


*Από την αγαπημένη μας κυρά Λένη

(blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης")




Τρίτη 20 Αυγούστου 2024

Καρπενήσι

 


Το παράθυρό μου ανοίγω.
Λάμπει ωραίος αυγερινός.
Με την κονταυγή σε λίγο
μέλι στάζει ο ουρανός.

Ανασαίνω τη γαλήνη
στ' αγεράκι του βουνού.
Ώρα μυστική που σβήνει
το ανατάραγμα του νου.

Άϋλα πέρα ξεχωρίζουν
των ελάτων οι κορφές
και στην άχνα τριγυρίζουν
των προγόνων οι μορφές,

πάνω από έγνιες κι από μίση
κόσμου αχάριστης τιμής -
που όπως χάρηκαν τη ζήση
έτσι δεν μπορούμε εμείς.

{Ποίημα με τίτλο "Καρπενήσι", του αείμνηστου Ρήγα Γκόλφη, κατά κόσμον Δημήτρη Δημητριάδη (1886-1958) ο οποίος κατάγονταν, εκ του πατρός του, από το Καρπενήσι}


Δευτέρα 12 Αυγούστου 2024

Αντάμωμα (και φέτος) στο Ιστορικό ΚΑΛΥΒΙ του Βασίλη Παπανικολάου στο Τσουγκρί του Κρίκελλου!

Το ιστορικό αντάρτικο ΚΑΛΥΒΙ στο Κρίκελλο (αναστηλωμένο)

Πριν από 82 χρόνια, μια χούφτα πρωτοπόρων αντιστασιακών αγωνιστών με επικεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη, ξεκινούσαν από ένα μικρό ταπεινό καλύβι σε μια αθέατη γωνιά της ευρυτανικής γης, στο Τσουγκρί του Κρίκελλου, για να κηρύξουν από την εμβληματική Δομνίστα την έναρξη της Ένοπλης Απελευθερωτικής Επανάστασης κατά των φασιστών κατακτητών και των συνεργατών τους.

Αυτό το καλύβι, που ανήκε στον ηρωικό δάσκαλο  Βασίλη Παπανικολάου, αναστηλώθηκε, εκ των ερειπίων του, μετά πολλές δεκαετίες, με σκληρή προσωπική εργασία κάποιων Ευρυτάνων και συνεισφορές αρκετών ακόμη, με σκοπό να αποτελέσει ένα κομβικό σημείο Ιστορικής Μνήμης και Τιμής για την Αντιστασιακή Εποποιία της Ανταρτομάνας Ευρυτανίας (και όχι μόνο)!

Ας γνωρίσουμε το ΚΑΛΥΒΙ και ότι αυτό συμβολίζει μέσα από τα λόγια του συμπατριώτη μας Θόδωρου Μαργαρίτη ο οποίος έκανε την παρακάτω εισήγηση τον περσινό Αύγουστο όπου για πρώτη φορά ανταμώσαμε στον Ιστορικό Χώρο ώστε να τιμήσουμε, σε μια συγκινητική γιορτή, ότι αξίζει και πρέπει να θυμόμαστε σε μια εποχή όπου η παραχάραξη και η δόλια επανεγγραφή της Ιστορίας εκ μέρους του συστήματος και των φορέων του παίρνει σημαντικές διαστάσεις.

Ιδού :

*****

Καλησπέρα αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι...

Βρισκόμαστε στο χώρο του Ιστορικού Καλυβιού του Βασίλη Παπανικολάου, στο Τσουγκρί στο Κρίκελλο.

Εδώ βρέθηκαν πριν 81 χρόνια λιγοστοί άνθρωποι, αποφασισμένοι, με απίστευτο ηρωισμό και αυτοθυσία.

Άφησαν πίσω τους οικογένεια, φίλους, γνωστούς  και υπακούοντας στο κάλεσμα του ΕΑΜ, του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου με ραχοκοκαλιά το ΚΚΕ, ήρθαν εδώ στο Κρίκελλο ορκισμένοι να χύσουν ακόμη και το αίμα τους για:

-να απελευθερώσουν την Ελλάδα από τους φασίστες Ιταλούς και  ναζιστές Γερμανούς κατακτητές.         

-να προστατεύσουν τον Ελληνικό Λαό. 

-να εγγυηθούν τη διενέργεια ελεύθερων  εκλογών προκειμένου ο λαός να επιλέξει τον τρόπο που θα κυβερνηθεί.

Μπορεί η μνήμη αυτών των γεγονότων σήμερα, για μερικούς να μοιάζει με μια συνηθισμένη διεκπεραίωση μίας ακόμη εκδήλωσης για την Αντίσταση και επιπλέον για κάποιους, πολύ χειρότερα, μίας εντελώς ανώφελης δραστηριότητας. 

Όμως...

Ας αναλογιστούμε όλοι τα συναισθήματα που είχαν αυτοί οι άνθρωποι που έφτασαν ως εδώ και διάβηκαν αυτή την πόρτα ερχόμενοι από την Τατάρνα (Ζωγραφόπουλος Νίκος), από τη Χρύσω (Τσιλιγιάννης Σπύρος), από τη Σπερχειάδα (Φώτης Μαστροκώστας), από τη Λάσπη (Σιταράς Βασίλης, Ηλίας Ντρούζος, Μιλτιάδης Πρίμπας), από τους Βελεσιώτες (ο Βασίλης Ξινοτρούλιας), από την Ομβριακή (τα αδέρφια Βαγγέλης και Νίκος Λέβας), από  το Καρπενήσι (Σπύρος Γκούβας), από τη Λαμία (Θανάσης Κλάρας) και οι Κρικελλιώτες Κοντινίκας Γιώργος, Μαργαρίτης Γιάννης, Τραής Γιώργος.

"Αντάρτης": έργο του Θόδωρου Μαργαρίτη σε ξύλο ελιάς

Κυριολεκτικά μια χούφτα άνθρωποι, πεινασμένοι, ξυπόλυτοι, σχεδόν άοπλοι, για να αναμετρηθούν με μια τεράστια στρατιά εκατομμυρίων στρατιωτών με άριστο εξοπλισμό, μια σιδερένια πολεμική μηχανή που οι ορδές της σάρωσαν την Ευρώπη και απειλούσαν όλο τον κόσμο.

Άραγε πόσος ηρωισμός, πόση ψυχή, πόση δύναμη πρέπει να φώλιαζε στο νου και στην καρδιά τους;

Πόσο κουράγιο πρέπει να είχαν, πόση φλόγα ιδανικών να τους φλόγιζε, πόση μάχη, οργανωμένη μάχη με τον εαυτό τους πρέπει να έδωσαν ειδικά όταν είδαν στην Κουφόβρυση, μετά από λίγο καιρό, το σύντροφό τους Δημήτρη Σαξώνη να κείτεται άψυχος και αφού τον κατευόδωσαν με το “επέσατε θύματα αδέρφια εσείς σ’ άνισο αγώνα” συνέχισαν. Συνέχισαν όταν ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να πάρουν τη θέση του Σαξώνη.

Αν αυτό δεν είναι σημαντικό, αν αυτό δεν είναι κορυφαία στιγμή υπέρτατης θυσίας και προσφοράς, αν αυτό δεν είναι άξιο μνήμης  και τιμής, τότε ποιο είναι;

Αλλά και η προσφορά των απλών ανθρώπων του Κρίκελλου, της Δομνίστας, των Ψιανών, όλης της Ελλάδας, που στερούσαν το λιγοστό κριθαρένιο ψωμί από τα παιδιά τους για να το προσφέρουν στους αγωνιστές δεν ήταν σπουδαίο και σημαντικό;

Όταν με τα γουρουνοτσάρουχα βάδιζαν ώρες επί ωρών, πολλές φορές μέσα στο χιόνι, μεταφέροντας μηνύματα ή βαρύ φορτίο οπλισμού δεν ήταν σπουδαίο και ηρωικό;

Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, τιμάμε σήμερα εδώ στο χώρο αυτό, που ξεκίνησε η πρώτη ομάδα των αγωνιστών κομμουνιστών τον οργανωμένο ένοπλο αγώνα κατά των Ιταλογερμανών φασιστών κατακτητών, όλους όσους και όσες  έδωσαν τη ζωή τους σ’ αυτόν τον αγώνα.

Τιμάμε όλους όσους και όσες πλήρωσαν ακριβά με εξορίες, φυλακές, βασανιστήρια τη συμμετοχή τους σ’ αυτόν τον αγώνα.

Τιμάμε όλους όσους πρόσφεραν με κάθε τρόπο σ’ αυτόν τον αγώνα.

Δεν ξεχνάμε, δεν πρέπει να ξεχνάμε τον μεγαλειώδη τιτάνιο αγώνα του ΕΛΑΣ με τον πρωτοκαπετάνιο Άρη Βελουχιώτη ενάντια στο φασισμό ναζισμό, διδασκόμαστε και συνεχίζουμε τον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη.

Τέτοιες εκδηλώσεις μνήμης και τιμής όχι μόνο δεν είναι περιττές αλλά είναι το ελάχιστο μπροστά στον απόλυτο σεβασμό που οφείλουμε σε όλους και όλες που έδωσαν αυτόν τον αγώνα, γιατί έχει απόλυτη σχέση ο αγώνας και η θυσία όλων των αγωνιστών με τη δική μας βελτιωμένη ζωή.

Έχουμε χρέος να σταθούμε εμπόδιο σε όλους όσους με πληρωμένη μελάνη προσπαθούν να πανωγράψουν την με αίμα αγωνιστών γραμμένη ιστορία. Να τη γράψουν κατά πως θέλουν.

Γιατί η ιστορική μνήμη είναι χρήσιμη για τους μελλοντικούς αγώνες, ενώ ο ιστορικός λήθαργος οδηγεί σε αφοπλισμένη ακινητοποιημένη κοινωνία.

Η κοινωνία δεν πρέπει να μείνει απαθής, φοβισμένη, απογοητευμένη από το μέγεθος της κοινωνικής αδικίας.

Δεν είναι δυνατόν να αποδεχτεί ότι ο πλούτος που υπάρχει σήμερα μπορεί, στο υπερβολικά μεγαλύτερο μέρος του, να ανήκει σε ελάχιστους και η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου να φυτοζωεί.

Είναι εξωφρενικό η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας να είναι εργαλείο πλουτισμού ελαχίστων.

Έχουμε κάθε δίκιο να απαιτούμε καλύτερη ζωή.

Έχουμε κάθε δικαίωμα να σταματήσουμε την αδικία.

Η Πρωτοβουλία Αναστήλωσης αυτού του Ιστορικού Καλυβιού αυτή την ιστορική μνήμη θέλει να συντηρήσει, αυτός ήταν ο στόχος και ευχαριστούμε που η ανταπόκριση όλων που παραβρίσκεστε εδώ αλλά και πολλών άλλων ήταν πολύ σημαντική.


ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΛΥΒΙ Β. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Το χάλασμα του Καλυβιού, συρρικνώνεται, τρυπώνει 

κάτω από το χαλί του δάσους βελανιδιών και ελάτων.

Οι επισκέπτες λιγοστοί, τετράποδοι και βιαστικοί.

Είναι το χάλασμα του Καλυβιού που χώρεσε

αυτούς που όλη η Ελλάδα δε χωρούσε.

Είναι το χάλασμα που άκουσε το ταίριασμα

της θέλησης, της σκέψης, της αποκοτιάς

ανθρώπων που οι βολεμένοι λογάριαζαν εχθρούς.

Είναι το χάλασμα που άκουσε τη σιγανή, στρωτή 

αποφασιστική φωνή του Άρη, που ένιωσε τη λεβεντιά 

και τη μεγαλοσύνη ανθρώπων που σε φτωχικά ρούχα 

φύλαγαν ακριβά ιδανικά.

Το πέρασμα του χρόνου, πήρε μαζί του απ' το

φόβο αρκετό, απάλυνε τον πόνο,

καταλάγιασε του νικητή την έπαρση και την 

αλαζονεία κούρασε.

Τώρα το χάλασμα ορθώθηκε, στέκει ορθό, ταπεινό

και ιστορεί μαζί με το αιώνιο μουρμουρητό

του Κρικελλοπόταμου.

Ιστορεί πως ο σπόρος έφτασε στην πόρτα του

όχι σταριού, καλαμποκιού μα λευτεριάς πολύτιμης

κρένει για τα γροθάρια του που απ' τα δρεπάνια

ξαλαφρώθηκαν κι από ανδριωσύνης όπλα φορτώθηκαν

και με τροβάδων καρβέλια φτωχικού ψωμιού

για την τροφή τ' ονείρου.

Ομολογεί, με συστολή, πως η λιθαρένια του σκεπή,

μόνο από φόβο μην αποκαλυφθεί το μυστικό 

δεν έφυγε ψηλά, αερόστατο φωτεινό από το

ψήλωμα φωτεινών μουσαφιρέων.

Και καρτερεί, σήμερα, όλο και πλιότερους

σιμά του για να ρθουν την ιστορία του

να μοιραστεί._

(Μαργαρίτης Θόδωρος 

Τσουγκρί-Κρίκελλο, 18/8/2023)

* ΚΑΙ φέτος τη Δευτέρα 19 του φεγγαρόφωτου Αυγούστου στις 6:30 το απόγευμα ΑΝΤΑΜΩΜΑ και πάλι στο ΚΑΛΥΒΙ ΣΤΟ ΚΡΙΚΕΛΛΟ! 

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"


Τετάρτη 7 Αυγούστου 2024

Δρόμοι αντίστασης...

 

Δρόμοι που θυμίζουν ότι εδώ (κάποτε) άνθισε η Λαϊκή Αντίσταση...

Εδώ! τ΄αντάρτικο τουφέκι σάλπισε Παιάνα Ελευθερίας...

Εδώ! τα όνειρα ενός πολύπαθου Λαού γύρεψαν Εκδίκηση...

Εδώ! από ΤΟΤΕ μέχρι και ΣΗΜΕΡΑ...

η Ιστορική Μνήμη "καίει άκαυτη βάτος"!

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Κυριακή 28 Ιουλίου 2024

Όλων μας...!


"Και η πληγή ενός είναι η πληγή όλων. Και η τιμή του ενός είναι τιμή όλων." 

(Ινδιάνικο)


ΥΓ. Οι Ευρυτάνες δεν γονατίζουμε, δεν συναινούμε, δεν υποτασσόμαστε! Αντιστεκόμαστε, αγωνιζόμαστε, μαχόμαστε, ενωμένοι και αποφασισμένοι, για να μην περάσουν τα καταστροφικά σχέδια των βαρόνων του χρήματος ενάντια σε ανθρώπους και περιβάλλον!


blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"


Τρίτη 23 Ιουλίου 2024

1967: ένα τραγικό δυστύχημα στους δύσβατους δρόμους της Ευρυτανίας


Από τον συμπατριώτη μας Νίκο Τσιόγκα

για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"


Μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη", γίνεται αναφορά σε ένα τραγικό δυστύχημα που συνέβη τον Ιούλιο του 1967 στους δύσβατους και άκρως επικίνδυνους δρόμους της Ευρυτανίας, και συγκεκριμένα στο δρομολόγιο της συγκοινωνίας Καρπενησίου - Φιδακίων, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε 4 συμπατριώτες μας και το σοβαρό τραυματισμό άλλων 8.

Το συμβάν ιχνηλάτησε ο συμπατριώτης μας Νίκος Τσιόγκας και μας το παρουσιάζει με την υποσημείωση ότι : "το  δυστύχημα  έγινε στις 24/7/1967 προπαραμονή της Αγίας  Παρασκευής. Μάλιστα εικάζεται ότι (εν συνεχεία) το λεωφορείο θα συγκέντρωνε και θα μετέφερε επιβάτες στο Παπαρούσι για το προσεχές πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής στις 25 & 26/7. Γι' αυτό και στο  εικονοστάσι της φωτογραφίας παρατηρούμε και την εικόνα της Αγίας Παρασκευής".

Παράλληλα τονίζει πως "η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται στην άσβεστη μνήμη των αδικοχαμένων συμπατριωτών μας, μεταξύ των οποίων και στενού συγγενούς, που έπεσαν θύματα της κρατικής αδιαφορίας σε μια εποχή όπου η Ευρυτανία ήταν εντελώς εγκαταλειμμένη στην τύχη της. Ακόμη όμως και σήμερα πολλοί δρόμοι σε πλείστα σημεία του οδικού δικτύου της Ευρυτανίας παραμένουν ιδιαίτερα επικίνδυνοι,  οι δε συγκοινωνίες ; μάλλον είναι ανύπαρκτες... εν έτει 2024!"

Ιδού:

"""""""""""""""""

"""""""""""""""""


Επιβατικόν εντός χαράδρας

ΜΕ ΤΕΣΣΑΡΑΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΟΚΤΩ ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ

ΛΑΜΙΑ  25 Ιουλίου. Του ανταποκριτού μας. - 

Φορτοεπιβατικόν αυτοκίνητον πλήρες επιβατών, κατέπεσε τας απογευματινάς ώρας τής χθες εις χαράδραν πλησίον του Καρπενησίου, με αποτέλεσμα να φονευθούν τέσσερα άτομα και να τραυματισθούν σοβαρώς έτερα οκτώ. 

Συγκεκριμένως το υπ' αριθμόν 231.068 φορτοεπιβατικόν αυτοκίνητον οδηγούμενον υπό του Ευαγγέλου Κωστοπούλου, ετών 28, και εκτελών συγκοινωνίαν μεταξύ Καρπενησίου και της κοινότητας Φιδακίου κατέπεσεν εις το 13ο χιλιόμετρον της οδού ταύτης, εντός χαράδρας εκατό περίπου μέτρων. 

Εκ της πτώσεως εφονεύθησαν ο οδηγός του αυτοκινήτου, η Σταυρούλα Δημητροπούλου ετών 27, κάτοικος Στεφανίου Καρπενησίου, ο Ευάγγελος Αθανασόπουλος ετών 34, κάτοικος Στεφανίου Καρπενησίου, και η Παναγιώτα Μπουλούμπαση, ετών 62, κάτοικος Φιδακίου.

Επίσης ετραυματίσθησαν σοβαρώς, οι Ανάργυρος Μπούμας, ετών 31, κάτοικος Καρπενησίου, ο Γεώργιος Κατσάνος, ετών 39, κάτοικος Αγίας Βλαχέρνας, ο Κωνσταντίνος Κωστόπουλος, ετών 27, κάτοικος Στεφανίου Καρπενησίου, η Ειρήνη Παπαδοπούλου, ετών 37, κάτοικος Αγίας Βλαχέρνας, ο Ηλίας Παπαδόπουλος, ετών 38, κάτοικος Αμαρουσίου Αττικής, η Ιφιγένεια Τσιούλου, ετών 69, κάτοικος Ξυλοβράχου Ευρυτανίας, και οι Διονύσιος Γιαννόπουλος, ετών 46 και Ιωάννης Κωστόπουλος ετών 17, κάτοικοι Στεφανίου Καρπενησίου. 

Οι τραυματίαι νοσηλεύονται εις το Νοσοκομείον Καρπενησίου.


Ήταν ένα άρθρο μνήμης 
από τον συμπατριώτη μας Νίκο Τσιόγκα



Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024

Το παρουσιαστικό του Κατσαντώνη*

"Ο Ατρόμητος Κατσαντώνης"
(πίνακας του Θεόφιλου)

*Από μαρτυρίες Ξένων και Ελλήνων περιηγητών συγγραφέων και βιογράφων του Σταυραετού των Αγράφων!

Fauriel, Emerson, Yemeniz, Dora d' Istria,  Βαλαωρίτης, Ράμφος, Λουκόπουλος περιγράφουν τον Κατσαντώνη...

                         *****

"Αδύνατο, με πλούσια μαλλιά, κοντακιανό, αλλά με την αστραπή στα μάτια και τον αγέρα της λεβεντιάς, τον παρουσιάζουν οι βιογράφοι του, να λάμπει στην ακριβή κ' εντυπωσιακή φορεσιά του.

"Ήτο μικρόσωμος και ασθενικός, είχε εξωτερικόν αδυνάτου ανδρός και η φωνή του ήτο βαθύφωνος και μειλίχιος", γράφει ο Fauriel.

"Στο παρουσιαστικό του ήταν μικροσκοπικός και αδύνατος, όμως το εξαίρετο πνεύμα του, τον έκανε αμέσως καμάρι και προστάτη της φυλής του", λέει ο Emerson.

Και η μαρτυρία του Yemeniz.

"Στα είκοσι χρόνια του ο Κατσαντώνης ήταν ακόμα μαραζωμένος κι αδύνατος, ενώ τ' αδέρφια του Κουτσούκης, Χασιώτης και Λεπενιώτης, μικρότερα μερικά χρόνια απ' αυτόν, έδειχναν ήδη όλα τ' απαιτούμενα χαρίσματα για να γίνουν ρωμαλέοι κλέφτες. Το πρόσωπό του ήταν χλωμό, αρρωστιάρικο, μελαγχολικό, ωστόσο φωτισμένο καμιά φορά από μια έκφραση ευφυίας που μάταια θα αναζητούσε κανένας στην τραχιά φυσιογνωμία των συντρόφων του".

Ο Βαλαωρίτης, σύμφωνα με πληροφορίες που συγκέντρωσε στη Λευκάδα, όπου κάμποσες φορές πήγε ο Κατσαντώνης, γράφει: "Τα όπλα του ήταν πολυτελέστατα, μαύρη εκ της πολυχρονίου τριβής η φουστανέλλα, πανταχού τού σώματός του έλαμπεν ο χρυσός και ο άργυρος. Αναστήματος μετρίου, το όμμα του ήτο κεραυνός. Μέλας, μακρύς και δασύς ο μύσταξ, οφρύς νεφελώδης, γλυκεία και αρμονικωτάτη η φωνή του".

Ο Ράμφος αντίθετα γράφει πως "ο Κατσαντώνης είχε ανάστημα υψηλόν, σώμα ευκίνητον, πρόσωπον ανδρικόν, μέτωπο ευρύ και ανοικτόν, οφθαλμούς γλαυκούς και ζωηρούς, κόμην και μύστακα υπόξανθον και όψιν πυρώδη, ήν ωραίος, ανήρ".

"Πάντες ενθυμούνται εισέτι - γράφει η Dora d' Istria - την αρειμάνιον αυτού μορφήν, το κεραυνοβόλον βλέμμα, την μελανήν ως τα του κόρακος πτερά κόμην του, την εις τα όρη αμαυρωθείσαν φουστανέλλαν του και την εκ χρυσού και αργύρου στίλβουσαν ενδυμασίαν του".

"Ο Κατσαντώνης ήταν μέτριος άνθρωπος στο ανάστημα, κοντός και γιομάτος, αλλά παλικάρι, δε γένεται άλλο, θ' αφηγηθεί ο γέρος Κ. Μπιτχαβάς, Κερασοβίτης, το 1928 στον Δ. Λουκόπουλο. Είχε το πρόσωπο μελαψό.... Ο Κατσαντώνης είχε τουφέκι μ' ασημένιο κοντάκι κι ασημένιες φόλες. Το σπαθί του ήταν επίσης ασημένιο". 

{Η ιχνηλασία από το εξαιρετικό σύγγραμμα του  βραβευμένου Ευρυτάνα λόγιου Δημήτρη Σταμέλου (1931-2005) υπό τον τίτλο: "Κατσαντώνης, η αποθέωση της παλικαριάς", βιβλιοπωλείον της Εστίας}

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Σάββατο 13 Ιουλίου 2024

Να γιατί θέλω στα βουνά να ρθω το καλοκαίρι



"(...) Και στο γιατάκι ύστερα 

να γείρω να πλαγιάσω 

να 'χω λατσούδια στρώματα

λατσούδια προσκεφάλι

κάππα χοντρή να σκεπαστώ

βλάχος και γω να γίνω

κι από ελατίσια μυρουδιά

σαν πέσω να μεθύσω.

Να ιδώ εδώ ονείρατα 

να ιδώ εδώ νεράιδες 

που δεν τις γράφουν τα χαρτιά 

που δεν τις λέει η γλώσσα.

Και σαν τα ονείρατα σωθούν

κι ο ήλιος πάει να δύσει 

στην κρύα βρύση να λουστώ

να φκιάσω τον καφέ μου

να ακούω μόνος τα πουλιά 

της Μάρως το τραγούδι 

και τα κουδούνια να βροντούν

το Γιάννο να σκαρίζει

τους σκύλους να γαυγίζουνε

αγρίμια σαν γροικούνε

τώρα που η μέρα σώνεται

κι η νύχτα ξεφυτρώνει.

Μέσα σ' αυτή τη πλάση 

μ' αυτίνο το νανούρισμα 

μ' αυτίνο το τραγούδι

να μείνω νύχτες άγρυπνος 

ύπνος να μη με πάρει 

για να χορτάσω τη χαρά

που βασιλεύει γύρω.

Να γιατί θέλω στα βουνά 

να ρθω το καλοκαίρι."

{απόσπασμα στίχων από το ποίημα "Στα βουνά" - από τον αείμνηστο Ευρυτάνα εκπαιδευτικό και συγγραφέα Γιάννη Βράχα (1910-1993)}

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2024

Η σύγκρουση δύο κόσμων: ή εμείς ή αυτοί!*


Άρθρο-ανάλυση του συμπατριώτη μας

 Κων/νου Πάζιου, νομικού*

(για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης")

*****

ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ : ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ; ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΒΑΛΑΩΡΑΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΟΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ - (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)

Δύο εισαγωγικές εξηγήσεις προς τον αναγνώστη-τρια :

Α) Το άρθρο παρουσιάζεται στο blog «Ευρυτάνας ιχνηλάτης» που με πολυποίκιλη εκτενή και συνεπή αρθρογραφία έχει, εδώ και καιρό, αναδείξει τις επιπτώσεις της οικονομίας του κέρδους απέναντι στις ζωές των ανθρώπων του νομού Ευρυτανίας μα και απέναντι στο περιβάλλον, από την όχθη των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων, αρθρογραφία που σαν κόκκινο βέλος σημαδεύει στην ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και γι' αυτό σημαδεύει στο κέντρο!

Β) Αναγνώστη-τρια, πριν αποπειραθείς να διαβάσεις το άρθρο, να ξέρεις πως είτε το διαβάσεις είτε όχι σημασία έχει να κρατήσεις μια φράση όχι δική μου φυσικά αλλά από μία μεγαλοφυία του παρελθόντος: «Ένα γραμμάριο δράσης ισούται με έναν τόνο θεωρίας»!

-------

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το Συλλαλητήριο στη Γέφυρα Τατάρνας στις 30 Ιουνίου του 2024 όπου πλήθος κόσμου αντάμωσε από την Ευρυτανία αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα : δεκάδες φορείς και συλλογικότητες, σωματεία, κάτοικοι, καθώς και αντιπροσωπείες της Λαϊκής Συσπείρωσης των νομών Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας. Όλοι μας δώσαμε βροντερό παρόν στέλνοντας ένα ηχηρότατο μήνυμα πάλης για ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, απαιτώντας : κανένα φωτοβολταϊκό μέσα στις λίμνες και στις χερσαίες περιοχές. Όχι στις αντλησιοταμιεύσεις άντλησης κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι διαδηλωτές συγκεντρωθήκαμε και απαιτήσαμε αποτροπή της οικονομικής και περιβαλλοντικής καταστροφής ολόκληρης της υπαίθρου των δήμων Αγρινίου, Αγράφων και Αμφιλοχίας με τη σχεδιαζόμενη εγκατάσταση πλωτών φωτοβολταϊκών πάνελ στις τεχνητές λίμνες Κρεμαστών, Καστρακίου, Στράτου και επίσης στα βοσκοτόπια της Βαλαώρας Αγράφων, του μεγαλύτερου κτηνοτροφικού χωριού της Ευρυτανίας, εγκατάσταση η οποία θα συνεπάγεται την καταστροφή του χωριού και το αμετάκλητο ξεκλήρισμα των κτηνοτρόφων.

Να σημειωθεί πως δεν έλειψε και ψήφισμα υπέρ της Παλαιστίνης σε βάρος του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ στην αρχή της συγκέντρωσης.

Στο συλλαλητήριο καταγράφηκε η εντονότατη αντίθεσή μας στην ασυδοσία ενεργειακών επιχειρήσεων που για τα κέρδη τους εκμεταλλεύονται το λαό και ασχημονούν στη φύση της Ευρυτανίας και της Αιτωλοακαρνανίας. Συνάμα καταγράφηκε και το μυριόστομο αίτημα για ρεύμα φτηνό για όλο το λαό.

Ευρηματικά πανό με συνθήματα τόσο από τη Λαϊκή Συσπείρωση όσο και από φορείς, κατοίκους, συλλογικότητες, ευφάνταστα πλακάτ που με λίγες λέξεις αποτύπωναν με υπέροχο και εύγλωττο τρόπο την έντονη αντίθεση του κόσμου απέναντι στους επικίνδυνους σχεδιασμούς στην περιοχή.

Ενώ ξεχωριστό τόνο έδινε για άλλη μια φορά το οργανωμένο και συμπαγές μπλοκ της Βαλαώρας, του μεγαλύτερου κτηνοτροφικού χωριού της Ευρυτανίας, που απειλείται με καταστροφή της κτηνοτροφικής δραστηριότητας, ξεκλήρισμα των κτηνοτρόφων και της ίδιας της φύσης από την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στα βοσκοτόπια του χωριού.

Ο εμβληματικός κομμουνιστής Γιάννης Γιαννούλης, εικονιζόμενος πάνω και μπροστά από το πανό «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΜΑΣ, ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΒΑΛΑΩΡΑΣ», δίνει τον τόνο με τα συνθήματα όχι μόνος του αλλά φυσικά μαζί και πλάι στο λαό.

Ενώ ηχηρή ήταν και η απουσία του Αγωνιστή Θωμά Κώτσια για λόγους υγείας. Του ευχόμαστε γρήγορα κοντά μας και του λέμε πως η πιο ισχυρή παρουσία είναι η απουσία. 

Ανυποχώρητοι νέοι δείχνουν πως δεν βολεύονται με λιγότερο δίκαιο, πως είναι εκεί για να δώσουν ορμή, δείτε τα βλέμματα τους πως μιλάνε, σαν έτοιμοι από καιρό, σα θαρραλέοι!

Πλάι στους πιο μεγάλους, βλέμματα αποφασιστικά κάτω από τον καυτό ήλιο της Τατάρνας και το στεγνό τοπίο που θύμιζε σπαγγέτι γουέστερν! «ΌΧΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΞΕΡΙΖΩΜΟ ΠΙΣΩ ΚΑΝΑΓΙΕΣ» γράφει το πλακάτ.

Ξεχωριστό παλμό έδωσε και ο Σύλλογος Γυναικών της Βαλαώρας.

Ενώ με έναν ευφάνταστο τρόπο το πανό στο βαρκάκι μάς θυμίζει την Ιστορική μνήμη «ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΞΕΡΙΖΩΜΟ». Πικρή μνήμη αλλά αναγκαία να την γνωρίζουμε ώστε να μην επαναληφθεί.

------

Μετά την επιτυχημένη συγκέντρωση και συλλαλητήριο στις 30/6/2024 και την ανάταση που έχει δημιουργηθεί, ξεπροβάλλει ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη κλιμάκωσης της δράσης, ο συντονισμός και η ευαισθητοποίηση μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας γύρω από τις επικίνδυνες εξελίξεις στη περιοχή μας και συνολικά στο νομό Ευρυτανίας.

Όλοι μαζί, φορείς, συλλογικότητες, κάτοικοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε και να αποτρέψουμε τους εγκληματικούς σχεδιασμούς.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Ευρυτανία θα δώσει τον καλύτερο εαυτό του στην ανάπτυξη του αγώνα, με όσες δυνάμεις διαθέτει, ως το τέλος.

Καλώντας όλο το λαό της Ευρυτανίας σε συσπείρωση για να αποτραπεί το προδιαγεγραμμένο έγκλημα, αφετέρου δε καλεί το λαό να βγάλει συμπεράσματα για το κρίσιμο ζήτημα : ότι απέναντί του έχει τα Μονοπώλια της Ενέργειας καθώς και τα Κόμματα και όλες τις Κυβερνήσεις οι οποίες στήριξαν την απελευθέρωση της ενέργειας ολόκληρες δεκαετίες πριν.

Αφού οι ελληνικές κυβερνήσεις προώθησαν  δυναμικά, η μία μετά την άλλη, την είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου στον τομέα των ΑΠΕ χρηματοδοτώντας τις ιδιωτικές επενδύσεις παραγωγής από ΑΠΕ με 40% της συνολικής δαπάνης (αγορά και εγκατάσταση εξοπλισμού κλπ.) και διασφαλίζοντας στη συνέχεια την κερδοφορία τους π.χ. από παλιότερες μελέτες γνωρίζουμε ότι το κράτος αγόραζε την παραγόμενη ενέργεια από τα ιδιωτικά αιολικά πάρκα της Εύβοιας προς 20,7δρχ/kwh τη στιγμή που το μέσο κόστος ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ στο διασυνδεδεμένο σύστημα ήταν 12,12 δρχ./kwh.

Αξιολογώντας την αποδοτικότητα κεφαλαίου για επενδύσεις αιολικών πάρκων στην Εύβοια το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) αναφέρει σε πρόσφατη μελέτη του: «Η υψηλή τιμή του Εσωτερικού Βαθμού Απόδοσης (ΕΒΑ) για τα ίδια και δανειακά κεφάλαια (μέσος όρος 23,4% όταν οι τιμές της τάξεως του 14%–18% είναι ήδη πολύ ελκυστικές) προσελκύει τους επενδυτές. Τα αρκετά υψηλά κέρδη στο τέλος της περιόδου και η γρήγορη ανάκτηση των κεφαλαίων (μέγιστη μέση τιμή 7 έτη) αντανακλούν τον επιχειρηματικό κίνδυνο που ενυπάρχει σε επενδύσεις αυτού του είδους». Ταυτόχρονα το ΔΣ της ΔΕΗ αδρανοποιεί τη Διεύθυνση Εναλλακτικών Μορφών Ενέργειας της ΔΕΗ (ΔΕΜΕ) και ματαιώνει την κατασκευή από τη ΔΕΗ έργων ΑΠΕ (π.χ. το υδροηλεκτρικό έργο του Τεμένους στη Β. Ελλάδα), παρά τις αντίθετες υπηρεσιακές εισηγήσεις.

Aπό τέσσερεις δεκαετίες, ήδη νωρίτερα, οι Κυβερνήσεις είχαν διαμορφώσει ένα ευνοϊκό Νομοθετικό Καθεστώς για τους Μονοπωλιακούς Ομίλους.

-Το Ν. 1559/85 που επέτρεψε στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και σε ιδιώτες την εγκατάσταση μονάδων ΑΠΕ κυρίως για αυτοπαραγωγή.

-Το Ν. 2244/94 που καθιέρωσε ουσιαστικά την κρατική επιδότηση των ιδιωτικών επενδύσεων εγκατάστασης ΑΠΕ και την προνομιακή τιμολογιακή πολιτική υποχρεωτικής αγοράς ρεύματος των ιδιωτών παραγωγών από τη ΔΕΗ.

-Το Ν. 2773/99 που «απελευθέρωσε» συνολικά την αδειοδότηση της ιδιωτικής παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας.

-Το Σχέδιο Ανάπτυξης 2000-2006 που εκτός από κίνητρα για προώθηση των ΑΠΕ προβλέπει και ενίσχυση του διασυνδεδεμένου συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να αυξηθεί η δυνατότητα δημιουργίας νέων αιολικών πάρκων. Π.χ. σήμερα στην Εύβοια έχουν πάρει άδεια εγκατάστασης μονάδες συνολικής ισχύος 264ΜW. Τόσο είναι περίπου και το όριο που επιτρέπει το σημερινό Σύστημα Μεταφοράς. Άρα αν δεν αναβαθμιστεί το σύστημα δεν μπορεί στην πράξη να προχωρήσει η αδειοδότηση άλλων μονάδων στην Εύβοια. Ήδη μάλιστα έχει οξυνθεί η διαμάχη των μονοπωλιακών ομίλων (π.χ. μεταξύ του ομίλου Κόκκαλη και της εταιρείας ΡΟΚΑΣ Α.Ε.) για το αν και από ποιον θα κατασκευαστεί νέος υποθαλάσσιος αγωγός μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας για τη σύνδεση της Εύβοιας λόγω του κομίστρου μεταφοράς που θα πληρώνουν οι ιδιώτες παραγωγοί στον υποψήφιο κατασκευαστή (HED & ABB).

-Τις χρηματοδοτήσεις του Β΄ ΚΠΣ (Υποπρόγραμμα 3 για ΑΠΕ του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ενέργειας) και Γ΄ ΚΠΣ (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα») κλπ. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα ΕΠΑΝ προϋπολογισμού 356 δισ. δρχ. περιλαμβάνονται έργα της τάξης των 260 δισ. δρχ. για κρατική χρηματοδότηση ιδιωτικών επενδύσεων ΑΠΕ.

Πρέπει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν ανοιχτά την κυβερνητική πολιτική παράδοσης των ΑΠΕ στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Ήδη  ο κ. Βουλγαράκης ζητούσε ελκυστικότερες τιμές αγοράς της ιδιωτικής παραγωγής από το κράτος και ο κ. Παπαδημούλης διαμαρτυρήθηκε για τα μικρά κονδύλια ενίσχυσης που διατίθενται για τους ιδιώτες παραγωγούς (φόρουμ ELFORES 24/5/2001).

Ας μην έχουμε νομικές αυταπάτες ότι παραβιάζεται το νομικό οπλοστάσιο σήμερα ενώ έχει θεσμοθετηθεί η νόμιμη αδικία μέσω της πολιτικής της απελευθέρωσης της ενέργειας, πολλές δεκαετίες πριν, που γεννά σήμερα δυσβάσταχτες συνέπειες για το λαό με την εκτόξευση των τιμών.

Άλλωστε και το χρηματιστήριο ενέργειας, εξόχως αρνητική εξέλιξη των τελευταίων ετών, καθώς απελευθερώθηκαν ακόμα πιο πολύ οι τιμές της κιλοβατώρας, με νομικές διατάξεις κατοχυρώθηκε, ωφέλησε άραγε κανέναν από τα εκατομμύρια των Ελλήνων  ; πέρα από τα ολιγοπώλια της ενέργειας, πέρα από ελάχιστους δηλαδή.

Το νομικό οπλοστάσιο λοιπόν δεν είναι τίποτα από ένα πιστό παρακολούθημα της οικονομίας του κέρδους.

Κάθε λοιπόν επίκληση νομικών διατάξεων για την επίλυση του προβλήματος και της αντίθεσης Κεφαλαίου-Περιβάλλοντος δεν αποτελεί παρά αναπαραγωγή της Οικονομίας του Κέρδους που υπηρετεί τους Μεγάλους Επιχειρηματικούς ομίλους.

Είναι ένας ολισθηρός δρόμος καθώς τα όρια  των νομικών λύσεων είναι επισφαλή για το Κίνημα.

Δεν μπορεί λοιπόν το Κίνημα να εγκλωβιστεί σε σταθμίσεις μεταξύ αγαθών συνταγματικά προστατευόμενων και την μη τήρηση νομικών διατάξεων, γιατί απλά το δικαίωμα του Καπιταλιστή θα είναι το υπέρτερο έναντι όλων διότι αυτός νομοθετεί.

Προφανώς το Κεφάλαιο θα παραβιάζει και νομικές διατάξεις που το ίδιο έχει θεσπίσει  σε μια προηγούμενη ιστορική χρονική-κοινωνική συνθήκη και πλέον μπορεί να μοιάζουν εμπόδια στη δράση του εκ της ίδιας της φύσης του κεφαλαίου και της ανάγκης του για αχαλίνωτη κερδοφορία, αλλά πολύ γρήγορα θα ξανανομοθετήσει έως ότου φυσικά προκύψουν οι επόμενες διατάξεις και δεν θα υφίστατο καμία παραβίαση των προηγούμενων διατάξεων,  όλα πλέον θα είναι ξανά νόμιμα αφού το κεφάλαιο θα έχει πιάσει τα νέα του όρια στη κερδοφορία και θα είναι πλέον  ικανοποιημένο πάντα όμως προσωρινά ικανοποιημένο, προσωρινές και οι διατάξεις λοιπόν.

Είπατε κάτι; περί στάθμισης δικαιωμάτων και άλλων βαρύγδουπων θεωριών  Συνταγματικού Δικαίου και πολύ Επιστημονικού κύρους, παρακαλώ!!!

Πόσο θα γέλαγε σήμερα ο μεγάλος Κώστας Βάρναλης αν διαπίστωνε κάποιους να «φλερτάρουν» με τέτοιες νομικές αυταπάτες. 

Φυσικά έτσι λύνονται τα νομικά ζητήματα στο καπιταλισμό που για αυτούς δεν αποκαλούνται παραβιάσεις νόμου αλλά ξεπέρασμα γραφειοκρατικών κωλυμάτων.

Δεν μπορούμε λοιπόν να τους κερδίσουμε χρησιμοποιώντας τα δικά τους εργαλεία, τους νόμους τους, είναι ένα ολισθηρό έδαφος για το κίνημα να αναμετρηθούμε εκεί γιατί ανά πάσα στιγμή θα βγαίνουμε «παράνομοι».

Ας θυμηθούμε τη μνημειώδη φράση του Καρλ Μαρξ:

«Το κεφάλαιο το τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος […]. Όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τα εκατό (10%) κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει».

Εδώ να σημειωθεί πώς η κυβερνητική πολιτική για τις ΑΠΕ εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής της ΕΕ και της ελληνικής ολιγαρχίας για απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. 

Η άρχουσα τάξη προσπαθεί να διαμορφώσει προϋποθέσεις ώστε να συγκρατήσει την τάση πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους, να επιτύχει ένα νέο επίπεδο συγκέντρωσης του κεφαλαίου, να ανεβάσει την κερδοφορία των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων.

Η ΕΕ ιδιαίτερα επιχειρεί να μεγεθύνει την κερδοφορία των κοινοτικών μονοπωλίων και να οικοδομήσει μια «ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας» στο πλαίσιο της ΟΝΕ για να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό το μονοπωλιακό κεφάλαιο ακολουθεί την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, της εκτεταμένης ιδιωτικοποίησης κρατικών τομέων παραγωγής και της ισοπέδωσης των εργατικών και ασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων.

Απέναντί μας λοιπόν είναι οι Μονοπωλιακοί Όμιλοι της Ενέργειας-Επιχειρηματίες, τα Κόμματα τους, οι Κυβερνήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό να είναι καθαρό σε όλους. Αυτοί είναι οι αντίπαλοι.

Δεν είναι μία μεμονωμένη εταιρεία, ένας μεμονωμένος ιδιώτης, ένας δασάρχης, άλλωστε αν ήταν έτσι θα είχαμε ξεμπερδέψει πολύ νωρίτερα.

Απέναντί μας είναι η ανάπτυξη για τους λίγους που συγκρούεται με τις ανάγκες των πολλών. Είναι τα κέρδη τους απέναντι στις ζωές μας. Απέναντί μας είναι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός και ακριβώς οι ίδιες οι πολιτικές του για το περιβάλλον, τη φύση, το λαϊκό πλούτο συνολικότερα.

Ειδικότερα στην Ευρυτανία η επιχειρούμενη  ανάπτυξη των «πράσινων αρπακτικών»  συγκρούεται απόλυτα με  τις ανάγκες των πολλών, τις ανάγκες των  κατοίκων, για ρεύμα φτηνό, για προστασία του λαϊκού πλούτου (λίμνες, ποτάμια βουνά, usus communis res, πράγματα κοινόχρηστα προς χρήση), προστασία του περιβάλλοντος, της ίδιας της ζωής συνολικότερα.

Η επιχειρούμενη ανάπτυξή τους συγκρούεται με τις ανάγκες των κτηνοτρόφων που θέλουν να μείνουν στην περιοχή τους για να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια τις οικογένειές τους και να μην εξαϋλωθούν από την επέλαση των «πράσινων αρπακτικών».

Η επιχειρούμενη ανάπτυξή τους στην περιοχή  και η εξ αυτής αλλαγή χρήσης γης, της συγκεκαλυμμένης αρπαγής γης, συγκρούεται απόλυτα με την ανάγκη των κατοίκων να παραμείνουν σταθερά  στον τόπο τους και να αναπτύξουν απρόσκοπτα την ζωή τους με τα χαρακτηριστικά της τοπικής οικονομίας (κτηνοτροφία-αγροτιά) και όχι με τα χαρακτηριστικά του βιομηχανικού-σεληνιακού τοπίου που θέλουν να επιβάλλουν οι επιχειρηματίες για τα κέρδη τους στα οποία δεν θα χωρά ούτε κτηνοτροφική ανάπτυξη ούτε αγροτική ανάπτυξη ούτε περιβάλλον ούτε ποτάμια ούτε λίμνες ούτε βουνά. 

Η επιχειρούμενη ανάπτυξή τους στην Ευρυτανία με σκοπό το κέρδος συγκρούεται με τις ζωές μας και καταστρέφει τον τόπο που δημιούργησαν γενιές ολόκληρες.

Ή εμείς ή αυτοί! Ή ο λαός ή τα μονοπώλια της ενέργειας!

Το Κ.Κ.Ε θα μείνει συνεπές και θα παράσχει όλες του τις δυνάμεις για την ευαισθητοποίηση του λαού με πλατιά ενημέρωση για τον αγώνα και την ανάπτυξη αυτού, ως το τέλος, αφού παλεύει σταθερά και διαχρονικά:

-Για να μην υπάρξει καμία εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο νομό Ευρυτανίας, καθώς και εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων,  πλωτών ή χερσαίων, στη λίμνη, στη Βαλαώρα ή σε οποιοδήποτε σημείο του νομού μας.

-Αγωνίζεται άμεσα να μην υπάρξει καμία αλλαγή χρήσης γης στην  Ευρυτανία. 

-Αγωνίζεται σταθερά ενάντια στην προώθηση της απελευθέρωσης–ιδιωτικοποίησης του ενεργειακού τομέα που γίνεται και μέσω της εγκατάστασης ιδιωτικών αιολικών πάρκων, φωτοβολταϊκών, χερσαίων ή πλωτών, και Α.Π.Ε που σχεδιάζονται και λειτουργούν με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος των λίγων και όχι τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες των πολλών στον τομέα ενέργειας.

-Παλεύει για τη διασφάλιση φτηνής παροχής ενέργειας για τις λαϊκές ανάγκες, τη μείωση του κόστους παραγωγής ενεργειακού προϊόντος με ρεύμα φτηνό για όλο το λαό.

-Για  ασφάλεια εργαζομένων και κατοίκων, την προστασία του περιβάλλοντος, λιμνών ποταμών, βουνών.

-Για τη διασφάλιση των νερών.

-Για τη μείωση του βαθμού εξάρτησης της χώρας από εισαγόμενα καύσιμα.

Όταν τα υπόλοιπα κόμματα στηρίζουν όλους τους ενεργειακούς κολοσσούς με τις νομοθεσίες τους που θέλουν να αλωνίσουν και στην περιοχή μας στην Ευρυτανία όπου με τα χρήματα του λαού θέλουν να κάνουν δουλειές σε βάρος του λαού φορτώνοντας στην πλάτη μας πανάκριβα τιμολόγια.

Όταν όλοι αυτοί, οι όμιλοι, επιδοτούνται με τα χρήματα του ελληνικού λαού χωρίς να ξοδέψουν λεπτό και μας λένε πώς κόπτονται για το συμφέρον του λαού ο οποίος πληρώνει ένα πανάκριβο ρεύμα για να θησαυρίζουν τα μονοπώλια της ενέργειας.

Οι λίγοι να θησαυρίζουν με τα χρήματα των πολλών ενώ οι πολλοί, τα εκατομμύρια ανθρώπων, το χειμώνα να παγώνουν αφού τους έχουν αδειάσει και τα πορτοφόλια. Ενώ το καλοκαίρι σε αφόρητες συνθήκες ζέστης να μην έχουν καμία δυνατότητα να έχουν ένα δροσερό σπίτι για τους ίδιους λόγους που κρυώνουν και το χειμώνα.

Αυτή είναι η ανάπτυξη που ονειρεύονται για εμάς τα κόμματα της άρχουσας τάξης και οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Από τη μία άδειες τσέπες για το λαό, παγωμένα σπίτια για τους κατοίκους του νομού μας και από την άλλη γεμάτα θησαυροφυλάκια για τους επιχειρηματίες  στην ενέργεια οι οποίοι έχουν σκάσει από τα κέρδη.

Όταν όλα τα κόμματα της άρχουσας τάξης έρχονται να υπηρετήσουν τους μονοπωλιακούς ομίλους με ζεστό χρήμα και ενισχύσεις, το Κ.Κ.Ε είναι το μόνο κόμμα που υπηρετεί και παλεύει για το λαό.

Επειδή ξέρει πως είναι το καπιταλιστικό κέρδος που εκτοξεύει τις τιμές στην ενέργεια και μετατρέπει κοινωνικά αγαθά σε ακριβοπληρωμένα εμπορεύματα.

Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά του με όλα τα υπόλοιπα κόμματα, τα αστικά, την οποία συγκαλύπτουν και αποσοβούν σε βάρος μας. 

ΤΟ ΚΑΛΑ  ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ  ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ  ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΠΑΙΤΕΙ ΛΑ΄Ι΄ΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΑ  ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΦΟΡΕΊΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ, ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ, ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ.

ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΚΡΥΨΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΩΤΕΡΩ ΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΓΩΓΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ  ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΑ.

ΣΑΣ ΛΕΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΑΪ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΌ, ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ! 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΣΑΣ ΛΕΜΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ  ΚΟΛΑΚΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΑ «ΣΥΚΑ-ΣΥΚΑ» ΚΑΙ ΤΗ «ΣΚΑΦΗ-ΣΚΑΦΗ» ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ «ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ».

Εμπνεόμαστε και παίρνουμε δύναμη από τους Νικηφόρους Αγώνες που αναπτύχθηκαν στο νομό Ευρυτανίας ώστε πριν κάποια χρόνια στη Βαλαώρα, στο μεγαλύτερο κτηνοτροφικό χωριό του νομού μας, να ακυρωθούν στην πράξη οι σχεδιασμοί για χερσαία φωτοβολταϊκά με αποτέλεσμα να αποτραπούν οι ολέθριες συνέπειες για τους κατοίκους και το περιβάλλον.

Παίρνουμε δύναμη από τους Νικηφόρους Αγώνες που αναπτύχθηκαν στο Νομό Ευρυτανίας, ώστε στα Τοπόλιανα στα μέσα της δεκαετίας του 1990 να αναχαιτιστούν δια παντός επιχειρηματικά σχέδια ανεπίστρεπτης άλωσης της τοπικής κτηνοτροφικής οικονομίας και εξ ολοκλήρου καταστροφής του περιβάλλοντος από εταιρεία εξαγωγής μαρμάρων.

Είναι στο χέρι λοιπόν του λαού, να σπάσουν ξανά τα μούτρα τους τα Μονοπώλια της Ενέργειας στην Ευρυτανία. 

Μπορούμε να θέσουμε στο μουσείο των μπρούτζινων αρχαιοτήτων τα επικίνδυνα  σχέδια τους για τον τόπο και την περιοχή.

Αφού ξέρουμε καλά πως όταν μπορούμε να κερδίσουμε έστω και σε ένα μικρό μέρος τον αντίπαλο μπορούμε να τον κερδίσουμε παντού.

Όλα είναι στο χέρι μας, η ενεργητική συστράτευση του λαϊκού παράγοντα ή μη, θα κρίνει τις εξελίξεις γύρω από το ζήτημα σε συνδυασμό με την διάρκεια, τη σταθερότητα, την κατεύθυνση του αγώνα αλλά και την συσπείρωση νέων δυνάμεων που θα δώσουν καινούργια ορμή.

ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ 30/6/2024 ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ  ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΑΥΤΗΣ, ΓΙΑ ΠΑΛΛΑΪΚΉ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

Δεν ξεχνάμε στον αγώνα μας αυτόν τα λόγια του Ποιητή:

«Όχι με λόγια, μ’ έργα τ’ άδικο πολέμα! Κι όχι μονάχος! Με τα πλήθη συνταιριάσου!» (Κώστας Βάρναλης)


*Ο Κων/νος Πάζιος ήταν υποψήφιος βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ευρυτανία

(πρώτη δημοσίευση στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" )


Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024

Ένα ακόμη αναγκαίο ΟΧΙ...


Το φυσικό περιβάλλον όλο και περισσότερο συνθλίβεται κάτω από τη μπότα της στυγνής κερδοσκοπίας.

ΑΝ επιτρέψουμε την επέλαση της βαρβαρότητας σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε μια ήσυχη ειρηνική γωνιά για να χαιρόμαστε τούτο το θεόμορφο τόπο που έλαχε να μας κληρώσει η μητέρα φύση.

Την Κυριακή, 30/6/2024 στις 11:30 το πρωί, όσοι τύχει να βρίσκονται Ευρυτανία, Αιτωλοακαρνανία και στα πέριξ, χρήσιμο θα ήταν να δώσουν το παρόν στην Κινητοποίηση στη Γέφυρα της Τατάρνας (λίμνη Κρεμαστών) όπου ένα ακόμη περήφανο ΟΧΙ θα αντηχήσει από εκείνους που επιμένουν να αντιστέκονται για να μην περάσει η πράσινη λαίλαπα των ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών, αντλησιοταμιεύσεων, για να παραμείνει ο τόπος μας καθαρός και αγνός για εμάς και τις επόμενες γενιές.

Για να μην μας "δικάσει ο κούκος και τ' αηδόνι" (όπως λέει ο ποιητής), για να "μην μολύνουμε την εστία μας και μια νύχτα πάθουμε ασφυξία από τα ίδια μας τα απορρίματα" (Ινδιάνος αρχηγός Σιάτλ).

                           ✓ λεύτερα βουνά

                           ✓ ατίθασα ποτάμια 

                           ✓ ανέγγιχτες λίμνες