Παρασκευή 9 Αυγούστου 2019

ΚΟΛΥΜΠΙ ΣΤΟΝ ΜΕΓΔΟΒΑ!


"Η παραλία των... Νεράιδων"!


Ακόμη και εμείς που έχουμε γυρίσει από άκρη σε άκρη σχεδόν ολόκληρη την Ευρυτανία δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε πόσες -ακόμη- απόκρυφες γωνιές, πόσους αφανείς παραδείσους κρύβει τούτη η πανέμορφη νεραϊδογέννητη γη!

Ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό βρίσκει την παρέα μας να ραχατεύει στο όμορφο χάνι του ποταμού Μέγδοβα ("Ο Ταυρωπός των Αγράφων") μπροστά ακριβώς από την παλιά, τύπου Μπέλεϋ, γέφυρα. Βρισκόμαστε στα ριζά του χωριού Καλεσμένο, στα "σύνορα" με το συνοικισμό Παρκιό του Μαραθιά (24 χλμ από το Καρπενήσι ----> με κατεύθυνση προς Αγρίνιο). Να θυμίσουμε ότι ο ποταμός Μέγδοβας ή Ταυρωπός γεννιέται στα αγραφιώτικα θεσσαλικά κορφοβούνια κι αφού πραγματοποιήσει μια μακρά όσο και εντυπωσιακή υδάτινη πορεία 78 χιλιομέτρων, διατρέχοντας κάθετα και τον κορμό της Ευρυτανίας, καταλήγει στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών.
Απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας συνοδεία ήχων παλιών δημοτικών τραγουδιών που ο ιδιοκτήτης Σωτήρης Ντόκας φροντίζει πάντα να συνοδεύουν τις ενδιαφέρουσες ιστορίες του για τον Κατσαντώνη, καθώς και τα πεντανόστιμα καλούδια της ταβέρνας του. Τριγύρω χήνες, κότες, κατσικάκια, μια αυτοσχέδια στέρνα με πέστροφες και βέβαια το άλογο ο "Αρίμπα", μάς φτιάχνουν την εικόνα και τη διάθεση. Ο Σωτήρης, παλιός χοροδιδάσκαλος, δημιούργησε μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αυτό το ωραίο στέκι που δίνει ζωή σε όλη την περιοχή και αποτελεί μια καλή ευκαιρία γι' αντάμωμα τόσο για τους κατοίκους των γύρω χωριών όσο και για τους περαστικούς ταξιδιώτες...


*Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τον κάπως δυσδιάκριτο χωματόδρομο που ξεκινάει δίπλα από το Χάνι, αριστερά του κεντρικού δρόμου και παράπλευρα του ποταμού Μέγδοβα.

Προσπερνάμε ένα ολόδροσο πυκνό πλατανόδασος αντικρίζοντας μέσα από τις φυλλωσιές του τη γέφυρα του ποταμού να ξεμακραίνει από το βλέμμα μας...


Σε ενάμιση περίπου χιλιόμετρο, κόβουμε δεξιά -στη δεύτερη χαρακτηριστική διχάλα του χωματόδρομου, αυτή που οριοθετεί μια... κορίνα- και συνεχίζουμε διασχίζοντας αργά-αργά ένα κομμάτι σχετικά δύσβατου δρόμου, μέσα από ένα τοπίο ήπιο, για τα ευρυτανικά δεδομένα, με ελιές (!), μικρά χωραφάκια και που και που και κανένα μισοεγκαταλειμμένο παλιό αγροτόσπιτο.

Δεκαπέντε λεπτά αργότερα, αντικρίζουμε, από λίγο πιο ψηλά, τον ποταμό Μέγδοβα, σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, να φιδογυρνάει λαμπερός και χρυσαφένιος από τον ήλιο, μέσα από ένα απέραντο εντυπωσιακό δάσος από πλατάνια, ιτιές και άλλα υδροχαρή δέντρα. Το θέαμα είναι μοναδικό! Χωρίς υπερβολή, μένουμε άναυδοι από την προκλητική ομορφιά του ευρυτανικού τοπίου. Αμέσως μας δημιουργείται η επιθυμία να ανακαλύψουμε το "μυστικό μονοπάτι", εκείνο το "κρυφό διάβα" που θα μας οδηγήσει στις όχθες του ποταμού.


Το βρίσκουμε! Γυρνώντας περίπου διακόσια μέτρα πιο πριν, παρατηρούμε μία μικρή- κάπως αθέατη παράκαμψη, που ορίζει ένα σχετικά κατηφορικό μονοπατάκι. Δεν το συζητάμε... Σχεδόν αμέσως βρισκόμαστε στα πλατάνια και...



...και να σου...!!!!!!!!!!!! Είμαστε ήδη μπροστά στο ποτάμι, σε ένα πολύ όμορφο σημείο του! Ο αιώνιος Μέγδοβας κυλάει τα πλούσια βαθυπράσινα νερά του, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη παρουσία. Παραπέρα, μικροί παραπόταμοι που έχουν ξεστρατίσει από τον κυρίως ρου, αφού παιχνιδίσουν ανάμεσα στα πλατάνια, ξαναχύνονται στο ποτάμι, πειθαρχώντας πλέον στις προσταγές του Μέγδοβα!



  
Πέντε-έξι λιλιπούτειες... παραλίες, απομονωμένες από την κοινή θέα, συνιστούν μικρά πριβέ καταφύγια - πάνδροσα και σκιερά από τα πυκνόφυλλα πλατάνια που τα στεφανώνουν!




Παραδίπλα απλώνεται μια μεγαλύτερη "παραλία", στρωμένη με ολοστρόγγυλες κατάλευκες ποταμίσιες πέτρες, μπροστά ακριβώς στο Μέγδοβα και με θέα αντίκρυ τα δασόφυτα ευρυτανικά βουνά.




Καλούμεθα απλά... να διαλέξουμε! 

Κατασκηνώνουμε βέβαια αμέσως!

Κατόπιν, εξερευνούμε λίγο καλύτερα το πανέμορφο μέρος που μας φιλοξενεί... 

Βαδίζοντας λίγο πιο αριστερά, εκεί που καταλήγει η παραλία, ανακαλύπτουμε ένα φαντασμαγορικό σημείο... Ναι!!! Εδώ ακριβώς αντικρίζουμε την πιο μαγευτική, την πιο παραμυθένια εικόνα! Εκεί που το ποτάμι σχεδόν ηρεμεί, εκεί που αναπαύεται για λίγο, προτού συνεχίσει τον περιπετειώδη δρόμο του, τα ημερωμένα νερά του σχηματίζουν μια μεγάλη φυσική λίμνη! Δίπλα ορθώνονται κατάφυτα βράχια με χρωματιστές πτυχώσεις, που ανάμεσά τους δημιουργούν μικρούς κολπίσκους, ενώ από την άλλη φύονται αναρίθμητα πλατάνια και ιτιές!




Δεν αργούμε να βουτήξουμε στα σμαραγδένια και δροσερά (πολύ δροσερά, μα πάρα πολύ δροσερά!!!) νερά του Μέγδοβα. Η ζεστή μέρα συνηγορεί βέβαια στην απόφασή μας. 

Έχουμε ξαναπεί, σε παρόμοια αφιερώματα, ότι η αίσθηση της κολύμβησης στα ποτάμια είναι μοναδική, η αναζωογόνηση που νιώθει κανείς είναι απερίγραπτη και σίγουρα δεν αποτυπώνεται με λέξεις. Το σώμα και η ψυχή συμφιλιώνονται, αναπτερώνονται! 

Βουτιές, χαρούμενες φωνές, πλατσουρίσματα, γέλια και ατέλειωτο κέφι συνθέτουν το σκηνικό της παρέας. Και ύστερα...; ξανά βουτιές, ξανά κολύμπι μέχρι εξαντλήσεως! Το πιο εκπληκτικό είναι όταν είδαμε, έστω και φευγαλέα, την καλύτερη κολυμβήτρια, την βίδρα του ποταμού! να βουτάει και αυτή από απέναντι στα πεντακάθαρα νερά του Μέγδοβα!!!




Κάποιοι αποφασίζουν και να ψαρέψουν με το αποτέλεσμα να... τους δικαιώνει!

Αργά το απόγευμα, σουρουπώνοντας, κι ενώ ο ήλιος αρχίζει να αποσύρεται βάφοντας στο φευγιό του με τα πιο όμορφα χρώματα την παλέτα της ξελογιάστρας ευρυτανικής φύσης, εμείς καθισμένοι ολόγυρα σε έναν κύκλο, ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε τη φεγγαρόλουστη νυχτιά!




Πέραααα.... στο βάθος του ορίζοντα, ξεχνιόμαστε να ατενίζουμε το Μέγδοβα να συνεχίζει την πορεία του ώσπου να εισβάλλει στη λίμνη των Κρεμαστών. Να γνωρίζετε ότι και στη συνέχεια της διαδρομής υπάρχουν και άλλα εξαιρετικού κάλλους τοπία, καθώς και παλιοί μικροοικισμοί, π.χ. Μηλιώτικα, ενώ μπορείτε να προσεγγίσετε και τις όχθες της λίμνης (πρόκειται για άγνωστες διαδρομές που θα σας παρουσιάσουμε μελλοντικά σε ανάλογο αφιέρωμα-οδοιπορικό).




Η βραδιά κυλάει όμορφα με κουβέντα σιγανή και το γλυκό κελάρυσμα του ποταμού να μας συντροφεύει. Οι παγωμένες στο ποτάμι μπύρες ανεβάζουν τη διάθεση και μαζί το κέφι για τραγούδι με τις νότες της κιθάρας να μας ταξιδεύουν σε μια ονειρεμένη βραδιά που το φεγγάρι λούζει τις όχθες και τα νερά του Μέγδοβα. Κάποια στιγμή σιωπούμε... τα αηδόνια, τα τριζόνια και τα απόμακρα κουδούνια των κοπαδιών είναι το πιο γλυκό νανούρισμα! Κάπου εκεί παραφύλαγαν σίγουρα και οι νεράιδες του ποταμού που περίμεναν να αποκοιμηθούμε για να ξεγλιστρήσουν από τα φυλλώματα και να λουστούν στον ποταμό κάτω από το φεγγαρόφωτο!



Την επόμενη μέρα και αφού πρώτα κολυμπήσουμε και πάλι στο Μέγδοβα, στη συνέχεια ελέγχουμε προσεκτικά το χώρο, να μην έχει παραπέσει το παραμικρό σκουπιδάκι, έτσι ώστε ετούτος ο ευλογημένος, από τη μάνα φύση, τόπος να παραμείνει και πάλι αλώβητος από την ανθρώπινη παρουσία. 

Προτού φύγουμε, σε μια σύντομη "σύσκεψη" της παρέας αποφασίζουμε να ονοματοδοτήσουμε την παραλία του Μέγδοβα που ανακαλύψαμε. Η απόφαση ήταν ομόφωνη: "Η παραλία των Νεράιδων"! Μας συμπαθάτε για το... αυθαίρετον της αποφάσεως αλλά σάμπως κάπως έτσι δεν βγαίνουν και οι ονομασίες των τόπων; Από εκείνους που ανακαλύπτουν, μαγεύονται, επιστρέφουν...

Εις το επανιδείν!!!

19 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Καλό καλοκαίρι παιδιά!

Πάρτε τα βουνά λέμεεεε...!

doctor είπε...

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΑΥΜΑΣΩ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
ΤΙΣ ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ Η ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ;
ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ
ΑΝΕΔΕΙΞΕΣ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΟ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΜΑΣ.

Ελένη Φλογερά είπε...

Σε ένα τέτοιο μέρος σίγουρα στήνουν χορό οι νεράιδες. Τι υπέροχη φυσική ομορφιά είναι αυτή, που βεβαίως ομόρφυνε ακόμη πιο πολύ η γλαφυρότατη περιγραφή σου.
Την καλημέρα μου!

Aris είπε...

Θα δανειστω εναν τιτλο απο μια παλιοτερη δικη σου αναρτηση..

Αν θα έπρεπε να επιβληθεί ένας φόρος στην Ευρυτανία
αυτός ας ήταν ο... «φόρος παραδείσου»!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Φίλες και φίλοι αναγνώστες...

Μπορείτε να κάνετε δεξί κλικ επάνω στις εικόνες και ακολούθως "άνοιγμα συνδέσμου σε νέα καρτέλα" ώστε να δείτε σε μεγάλο μέγεθος τις φωτογραφίες.

Καλές αποδράσεις σε όσους φύγουν.

Καλή συνέχεια και στα όμορφα σχόλιά σας...

Φυσιολάτρης! είπε...

Υποκλίνομαι με δέος και θαυμασμό......στη μητέρα φύση!!!!!!!!!

Giannis Pit. είπε...

Νιώθω πολύ "άδειος" σαν άνθρωπος καθώς δεν είχα την ευλογία να ζήσω λίγο από κοντά την Ευρυτανική γη. Και δυστυχώς κάποια κοινωνικά στρώματα δεν θα έχουν ποτέ αυτήν την δυνατότητα να απολαύσουν τις μαγικές αυτές εικόνες της φύσης. Ποτέ!
Καλησπέρα Ευρυτάνα.

kapetandiamantis είπε...

ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΕΡΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΣΑΝ ΚΟΡΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ. ΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΝ ΤΑ ΒΑΛΟΥΝ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΟΙ ΜΑΚΡΥΧΕΡΗΔΕΣ “ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ” ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΑ.

Μάνια είπε...

πωπω πόσες πολλές Νεράιδες! Όλες τους κρυμμένες καλά στις φωτογραφίες σου αλλά και στις λεξούλες σου !
Να σαι καλά :)

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Οι άγνωστες γωνιές της ευρυτανικής γης!
Μαγεία, όνειρο!!

Άιναφετς είπε...

Βάλθηκες να μας κάνεις να ζηλέψουμε και τα κατάφερες Ευρυτάνα μου! ;-)
Γάργαρα νερά, γεννούν γάργαρα αισθήματα!

Μαρία Γ. είπε...

Εγώ το παίρνω - εντελώς αυθαίρετα και αντιεξουσιαστικά - ως δώρο για τη γιορτή μου αυτό το ταξίδι και σ' ευχαριστώ θερμά Ευρητάνα :)
Χρόνια Πολλά!!!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Zήλεψα την παραδεισένια σας εκδρομή σ' αυτά τα παρθένα μέρη, Ευρυτάνα! Έχοντας στο προσκήνιο τις φωτιές που κατακαίουν ένα παρθένο δάσος στην Εύβοια, έρχεται μοιραία ο φόβος και η έγνοια να μείνουν αυτά τα μέρη ανέπαφα και να μην γνωρίσουν την ανθρώπινη "παρέμβαση".
Βήμα-βήμα περπατήσαμε μαζί σας και δροσιστήκαμε (νοερά) στα γάργαρα νερά του ποταμού. Νεράιδες και παραδείσια τοπία που τα μαθαίνουμε από τις ινχηλασίες σου. Να είσαι πάντα καλά και Χρόνια Πολλά για την αυριανή!

άγριο κυκλάμινο είπε...

Ευρυτάνα ιχνηλάτη δεν θα πάψω να θαυμάζω την αξιοζήλευτη δουλειά σου για την Ευρυτανία!

Angelo De Amor είπε...

Φοβερή εξόρμηση, συγχαρητήρια!

argyris είπε...

ολα πολυ ωραια κ επαναστατικα οσα ανεβαζεις ,Ευρυτανα .Τα επισκευθηκα ολα για 15 μερες προσκυνουσα στην Ευριτανια απο Φραγκιστες,Μαραθια , Κρεντη,κερασοχωρι,Βινιανη,Στενωμα Κααρπενησι,μπανιοστο Μεγβαοβα,μικρο, Μεγγαλο χωριο Κορισχαδες οπου καποιες τοιχογραφιες ειναι τελειως ξεθωριασμενες κι ασυντηριτες , και με πολυ προσπαθεια να τις διακρινης.Βουτηρο,Κλαυσι
Κρικελο καιξανα πισω Καρπενησι Βελουχι Ποταμια Δερματι Προυσος Αγαλιανος και πεστροφα στο Κωστα την γεφυρα ,Ομωρφα ολα κ γεματα απο συγκινηση, ανθρωπια κ αγαλιαση να περπατας ..να αναπνεεις με τις εικονες που ειχαν εκεινοι , σαν χθες ακομα ,ευαριστω απο τα γραοωμενα σου με βοηθησες να την περιηγηθω οπως μου χρειαζοταν, Νασε καλα να γραφεις ν μαθενουμε.

Unknown είπε...

Αισθάνομαι τυχερός που έχω δει από κοντά αυτά τα μέρη,οι περιγραφές και οι φωτογραφίες του Ευρυτάνα αναμοχλεύουν τα πιο δυνατά συναισθήματα κάνοντας με να χαθώ ξανά και ξανά στις ομορφιές αυτού του τόπου.Να είσαι καλά Ευρυτάνα να μας χαρίζεις τέτοιες μοναδικές στιγμές!!!

Αστοριανή είπε...

πόσες -ακόμη- απόκρυφες γωνιές, πόσους αφανείς παραδείσους κρύβει τούτη η πανέμορφη νεραϊδογέννητη γη!


Ζαλίστηκα, Φίλε μου,
για το ερευνητικό σου "μάτι",

για τις απαράμιλλες εικόνες που ακινήτισες με τον ολοζώντανο λόγο σου.....

Μου θύμισες τον κάποτε ορμητικό Σελινούντα...

Αυτή κι αν είναι οδυνηρή ανάμνηση... Σε ευχαριστώ και σε συγχαίρω.

Υιώτα Στρατή,
"αστοριανή"

Ν.Υ.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Να είστε όλοι καλά.
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια.