Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Τίνος ίσι ισύ ;;;

για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Αυτό που θα σας διηγηθώ, παιδιά μου, είναι αληθινό περιστατικό που συνέβηκε πριν από πεντέξι χρόνια στα μέρη μας, σε ένα ορεινό χωριουδάκι της Ευρυτανίας, με πρωταγωνιστές έναν Κινεζάκο μικροπωλητή κι ένα δικό μας γεροντάκι. 

Βρέθηκε λοιπόν ο κινεζάκος σε ένα χωριό των Αγράφων. Φορτωμένος ένα μεγάλο σάκο με την πραμάτεια του, φακούς, μπαταρίες, μπρελόκ και πολλά άλλα μπιχλιμπίδια, τράβαγε το ανηφόρι για το παζάρι που θα γινόταν στον επάνω μαχαλά...
Στάθηκε σε μια πέτρινη βρυσούλα για να πιει κρουστάλλινο νερό και να ξαποστάσει από το δρόμο.
Εκεί ήταν κι ένας παππούλης με τη μαγκούρα του που λιάζονταν καθισμένος σε μια κοτρόνα. 
Κοίταζε και ξανακοίταζε αυτή την παράξενη κουρασμένη φατσούλα που δεν είχε ματαδεί στα μέρη του. Κάποια στιγμή γυρνάει και του λέει:

-Καλώς ήλθις πιδί μ'...
-Καλώς σε βρήκα παππού, απαντάει ο κινεζάκος... ελληνικότατα!

-Δε μ' λες, για να 'χουμι καλό ρώτημα, από πούθε κρατάει ισένα η σκούφια σ' ;
-Απ΄ το Πεκίνο είμαι.

Έμεινε για λίγο σκεφτικός ο γεροντάκος και μετά είπε:

-Αααα, απ΄ του Πικίνου! Μέσα ή όξω απ' του Πικίνου ;
-Από μέσα παππού.

-Κι τίνος ίσι ισύ ; 
-Του Τσάνγκ.
-Αααα, του Τσάνγκ! Και τι κάνει ου πατέρας σ' ;
-Καλά είναι, μια χαρά.
-Να τ' δώκ'ς χαιρετίσματα απ΄ του Μήτρου.
-΄Εγινε παππούλη, θα του τα πω όοοοταν τον δω!

Σκούπισε τον ιδρώτα του ο κινεζάκος και ξαναφορτώθηκε τα μπογαλάκια του κινώντας να φύγει...

Ο γέροντας σηκώθηκε αργά-αργά και του λέει:

-Κάτσε παιδάκι μ', μη βιάζισαι, έχ'ς ώρα για του παζάρ'. Έλα πρώτα απ' του σπίτ' να φάμι και να με πεις τα νέα σ' απ΄ τουν τόπου σ' και απ' του γονιό σ'!  Έχου κι ιγώ παιδί στα ξένα! Άϊ κόπιασε, η κυρά μ' έφκιασε φασούλες σίμερις και δεν μ' πάει καρδιά να αφήκω ξένουν άνθρουπου στου δρόμου, νηστ'κό κι κουρασμένου. 

Και πράγματι ο κινεζάκος πήγε μουσαφίρης στο μπάρμπα. Τώρα τι είπανε και τι δεν είπανε, για το Πεκίνο και για τον Τσάνγκ, δεν ξέρω να σας πω γιατί δεν άκουσα, αλλά το σίγουρο είναι ότι στην Ευρυτανία και ειδικά στα φιλόξενα χωριουδάκια της με τους αγνούς ανθρώπους ποτέ δεν θα πεινάσει κανείς, ούτε θα μείνει στο δρόμο αν παραστεί ανάγκη. 

Καλό χινόπωρο παιδιά μου. 



16 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Κατ' αρχάς να ευχαριστήσουμε την Ευρυτάνισσα κυρά-Λένη για την εύθυμη διήγηση που χάρισε στο blog μας και τους αναγνώστες μας.
Κατά δεύτερo, να σας ενημερώσουμε ότι δεν είμεθα γνώστες της... κινεζικής, αλλά ελπίζουμε η google να μην μας διέψευσε αφού επιλέγοντας από εκεί τη φωτογραφία που θα συνόδευε την αφήγηση της κυρά-Λένης, ανατρέξαμε και στο μεταφραστή με το ερώτημα "από που κατάγεσαι;;;" και μας έβγαλε την ανωτέρω... κινεζική παραδοσιακή γραφή!
Καλή διασκέδαση...

άγριο κυκλάμινο είπε...

αχαχαχαχαχαχα, τέλειοοο!!!!!
Ψυχούλα ο παππούλης με τον αυθορμητισμό του και το ανθρώπινο ενδιαφέρον του για τον ξένο μικροπωλητή που έφτασε στα μέρη του και που τον ένιωσε σαν παιδί του και τον καλοδέχτηκε στο σπιτικό του. Αυτή είναι η ορεινή Ελλάδα και οι γνήσιοι άνθρωποι της.
Η αφήγηση της κυρα Λένης για μια ακόμη φορά συνδυάζει το χιούμορ με τη συγκίνηση.
Οσο για σένα ιχνηλάτη, ευτυχώς που μας μετέφρασες τον τίτλο της φωτογραφίας με τα κινέζικα γιατί άντε να βγάλεις άκρη, χαχαχαχαχ.

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Κρίμα που δεν αντάμωσε ο γερο Μήτρος με τον πατέρα Τσανγκ γιατί θα είχαν πολλά να πούνε. Άλλωστε όλοι οι "Μήτροι" και οι "Τσανγκ" από τις γειτονιές αυτού του κόσμου έχουν τόσα κοινά και ας τους φράζουν τους δρόμους της ψυχής σύνορα και τεχνητοί διαχωρισμοί.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Κυρα Λένη, κάποια φορά θα έρθω πάνω να ακούσω τις ιστορίες ζωντανές. Άσε που λέω να κάνω τον κινέζο, να με φιλέψει και ο μπάρμπας. (Αν και ξέρω ότι η φιλοξενία σας δεν κάνει καμιά διάκριση!)

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Καλημερα Ευρυτανα και Ευρυτανισσα!
Υπεροχη διηγηση, σαν να την εβλεπα μπροστα μου

kapetandiamantis είπε...

ΓΕΛΑΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΑΣ ΛΕΝΗΣ.
ΦΙΛΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΣ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΑΛΑΜΠΟΥΡΙ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ.

Unknown είπε...

Κυρά Λένη ξεκίνησε καλά η μέρα μου σήμερα με αυτή την καταπληκτική ιστορία!!Να είσαι πάντα καλά να μας χαρίζεις γέλιο και γνώσεις με όλα όσα μας λες!!!

drastiria είπε...

Τέλειο! Αυτό θα πει αγνός Έλληνας!

Aris είπε...

Σε χαιρετω παλιοφιλε Ευρυτανα και σε παρακαλω να μεταβιβασεις και τους δικους μου χαιρετισμους στην κυρα Λενη που με τη συναρπαστικη της διηγηση στελνει χαμογελα και μαζι ωραια μηνυματα ανθρωπιας, καλοσυνης και φιλιας μεταξυ των ανθρωπων ανεξαρτητως χρωματος και καταγωγης.
Ο αγραφιωτης γεροντας δεν εκανε "τον κινεζο", οπως θα ΄καναν αλλοι. Παρα τη φτωχεια του εδειξε τι παει να πει βουνισιο φιλοτιμο και φιλοξενια.

Ελένη Φλογερά είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία που μαρτυρά την φιλοξενία και την απλότητα των αυθεντικών ανθρώπων.
Μπράβο στην κυρά Λένη με τις υπέροχες ιστορίες της

kerina poiimata είπε...

Υπέροχο!!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Memaria είπε...

Υπέροχη η κυρά Λένη!
Ευχαριστούμε για την όμορφη ιστορία!
Καλό μήνα!

doctor είπε...

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ Η ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΗ ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΗΓΗΘΕΙ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΙ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΔΙΟΤΙ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΕΝΑΝ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΘΗΣΑΥΡΟ ΜΕ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΞΙΑ.
Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΗ ΦΙΛΟΞΕΝΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΓΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ. ΔΙΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΛΕΠΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΗ ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Άιναφετς είπε...

Τι τρυφερή ιστορία που μιλάει τόσο όμορφα για την φιλοξενία που εύχομαι να μη χαθεί και αυτή μαζί με τόσες άλλες όμορφες μας παραδόσεις!
Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά την κυρά Λένη για την ζεστασιά που μεταφέρουν οι ιστορίες της!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Mια ζεστή αγκαλιά στην κυρά-Λένη για την όμορφη διήγηση.
Ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους εσάς για τα σχόλιά σας.

Φυσιολάτρης! είπε...

Αυτό το "τίνος είσαι εσύ;"......αποτελεί "σήμα κατατεθέν" για όποιον επισκέπτεται τα ορεινά χωριά της Ευρυτανίας!!!!!!!Είναι η πρώτη ερώτηση από τους παππούδες και τις γιαγιάδες......μόλις δουν κάποιον άγνωστο!!!!!!!Ομως με αυτό τον τρόπο εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους.....και γιατί όχι; επιζητούν την κουβέντα και την επικοινωνία.....για να σπάσει κάπως η σκληρή μοναξιά τους!!!!!