Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Είναι του αγώνα μας τα φώτα... ΕΑΜ !!!

Επετειακή πορεία προς Φουρνά Ευρυτανίας - για τα 3 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ.
Σεπτέμβριος 1944.  Φωτο: Σπύρος Μελετζής


Σαν σήμερα (27-9-1941) ιδρύθηκε το ΕΑΜ. Ως γνωστόν η ανταρτομάνα Ευρυτανία υπήρξε πρωτοπόρα στον παλλαϊκό αγώνα για τη λευτεριά και τη νέα λαοκρατική προοπτική.
Μέσα από ένα σπάνιο έγγραφο, ιστορικό-ντοκουμέντο, που παραθέτουμε παρακάτω, ξεδιπλώνουμε πολύτιμες συγκινητικές μνήμες που αναφέρονται σε μια αξέχαστη ηρωική εποχή, τότε που ο λαός μας δεν έσκυβε, αλλά ξεσηκώνονταν, μάχονταν και παράλληλα δημιουργούσε με τη δική του αυτενέργεια τα πρώτα κύτταρα της καινούργιας δίκαιης κοινωνίας που οραματίζονταν οι άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης! 
Ιδού:    
………………………………………..

ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Ψυχή βαθειά συναγωνιστή, σαν θα ξεκινήσεις από το Καρπενήσι για τα μακρινά χωριά των Αγράφων. 30 ώρες πορεία και δε σώνουν, για να προφτάσεις να βρεθείς το βράδυ της 3ης μέρας στο Λημέρι την πατρίδα του Κατσαντώνη.

Ο απριλιάτικος ήλιος δεν είχε τη δύναμη να λιώσει τα χιόνια που καμαρώνουν στις βουνοκορφές μήτε μπορεί να σκίσει τα πυκνά ελατόδασα να νοιώσεις λίγη ζεστασιά, καθώς περπατάς κουκουλωμένος στο μονοπάτι.

Ένας κόσμος αλλοιώτικος ζει εδώ πάνου. Ένας κόσμος που δεν είδε ποτέ του άσπρη μέρα. Μια πρωτόγονη ζωή, κάτι τρώγλες για σπίτια, παιδιά γυμνά και ξυπόλυτα. Η πικρή μπομπότα κι’ αυτή λιγοστή. Ένας κόσμος που μόνη κρυφή χαρά του ίσως νάναι η ομορφάδα που σπάταλα σκορπάει η τραχύτητα της φύσης.

Προβάλλει η Πρασά μετά η Γρανίτσα, κι’ ύστερα το συνεργείο της ΕΠΟΝ φτάνει και στρατοπεδεύει στο Χορίγκοβο.

Σήμερα το Χορίγκοβο μέσα στο σχολειό θα ζήσει την πρώτη χαρούμενη μέρα της ζωής του. Άντρες γυναίκες παιδιά έχουν γενική συνέλευση για να φτειάξουν τον παιδικό σταθμό.

Μιλάει ο δάσκαλος ο παπάς, ο επονίτης. Γέλια και χαρές όταν ο Βαγγέλης αρχίζει το κουκλοθέατρο.

Ο παιδικός σταθμός ετοιμάζεται.

Αύριο κι’ όλας θα μοιραστούν οι πρώτες μερίδες. Αύριο θα είναι έτοιμο κι’ ένα πρόχειρο λαϊκό ιατρείο.

Βγαίνει και μια εφημεριδούλα που ο παπάς διάβασε σ’ όλο το χωριό. Να τι έγραψε ένας παπούλης για την ΕΠΟΝ.

-Η ΕΠΟΝ πέρασε από το χωριό μας! Δε θάμαστε πια σλάπια του λόγγου…

Όταν ύστερα από μέρες το συνεργείο της ΕΠΟΝ ξεκινούσε για το Καρπενήσι ο παιδικός σταθμός βούιξε απ’ το τραγούδι των παιδιών.

«…Εμείς τα Ρουμελιώτικα νιάτα σκορπάμε το φως του λυτρωμού…»




[Του συναγ. Φώτη Φωτεινού
Απόσπασμα από τη σελίδα με τίτλο: "Γλυκοχαράζει νέα Ζωή" (23-2-43)
Περιοδικό «Νέα Γενιά» (όργανο του Κ.Σ. της ΕΠΟΝ),  φ. 66, 23/2/46)]



Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Αίμα θνητού κι' ιδρώτα


«Κανάκια εγώ δεν έμαθα, τραγούδια εγώ δεν ξέρω
να κανακέψω αργατιά, να τραγουδήσω κόπο,
να ξαλαφρώσω το παιδί που ‘ρχεται από θέρο
και να παινέσω τη γρηά που ξεχερσώνει τόπο.

Στην αργατιά, στη χωριατιά ποια άσματα ταιριάνε ;
στέρηση, θλίψη, ακούνητη της ζήσης τους η ρότα
σταυρώνονται, ανασταίνονται, πεθαίνουν, πολεμάνε.
Έλα Χριστέ μετάλαβε αίμα θνητού κι’ ιδρώτα.»


(Θανάσης Παπαθανασόπουλος – από ένα παλιό “Ρουμελιώτικο ημερολόγιο” του 1960)


Υ.Γ: Η συνοδευτική φωτογραφία είναι του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη"


Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Μπάνιο και beach volley στον Αγραφιώτη ποταμό!















Τις εικόνες που σας "κερνάμε" σήμερα, τις καταγράψαμε τον Αύγουστο του 2014 στον Αγραφιώτη ποταμό στη Βαρβαριάδα. Μια μέρα που κινούσαμε για τα χιλιαγαπημένα Άγραφα...


                                           


ΥΓ. Κάπου εκεί κοντά η άυλη -πλέον- μορφή του μπάρμπα Λάμπρου… (βλ. εδώ και εδώ) δεν μπορεί... θα παρακολουθούσε, με το δικό του εκδηλωτικό τρόπο, τον «αγώνα» σιμά στ’ αγαπημένο του ποτάμι, χαμογελώντας από ψηλά σε νιούς και μεγαλύτερους που εξακολουθούν να αγαπάνε και να χαίρονται τούτο τον άγιο τόπο.