Το ιστορικό αντάρτικο ΚΑΛΥΒΙ στο Κρίκελλο (αναστηλωμένο) |
Πριν από 82 χρόνια, μια χούφτα πρωτοπόρων αντιστασιακών αγωνιστών με επικεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη, ξεκινούσαν από ένα μικρό ταπεινό καλύβι σε μια αθέατη γωνιά της ευρυτανικής γης, στο Τσουγκρί του Κρίκελλου, για να κηρύξουν στη συνέχεια από την εμβληματική Δομνίστα την έναρξη της Ένοπλης Απελευθερωτικής Επανάστασης κατά των φασιστών κατακτητών και των συνεργατών τους.
Αυτό το καλύβι, που ανήκε στον ηρωικό δάσκαλο Βασίλη Παπανικολάου, αναστηλώθηκε, εκ των ερειπίων του, μετά πολλές δεκαετίες, με σκληρή προσωπική εργασία κάποιων Ευρυτάνων και συνεισφορές αρκετών ακόμη, με σκοπό να αποτελέσει ένα κομβικό σημείο Ιστορικής Μνήμης και Τιμής για την Αντιστασιακή Εποποιία της Ανταρτομάνας Ευρυτανίας (και όχι μόνο)!
Ας γνωρίσουμε το ΚΑΛΥΒΙ και ότι αυτό συμβολίζει μέσα από τα λόγια του συμπατριώτη μας Θόδωρου Μαργαρίτη ο οποίος έκανε την παρακάτω εισήγηση τον περσινό Αύγουστο όπου για πρώτη φορά ανταμώσαμε στον Ιστορικό Χώρο ώστε να τιμήσουμε, σε μια συγκινητική γιορτή, ότι αξίζει και πρέπει να θυμόμαστε σε μια εποχή όπου η παραχάραξη και η δόλια επανεγγραφή της Ιστορίας εκ μέρους του συστήματος και των φορέων του παίρνει σημαντικές διαστάσεις.
Ιδού :
*****
Καλησπέρα αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι...
Βρισκόμαστε στο χώρο του Ιστορικού Καλυβιού του Βασίλη Παπανικολάου, στο Τσουγκρί στο Κρίκελλο.
Εδώ βρέθηκαν πριν 81 χρόνια λιγοστοί άνθρωποι, αποφασισμένοι, με απίστευτο ηρωισμό και αυτοθυσία.
Άφησαν πίσω τους οικογένεια, φίλους, γνωστούς και υπακούοντας στο κάλεσμα του ΕΑΜ, του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου με ραχοκοκαλιά το ΚΚΕ, ήρθαν εδώ στο Κρίκελλο ορκισμένοι να χύσουν ακόμη και το αίμα τους για:
-να απελευθερώσουν την Ελλάδα από τους φασίστες Ιταλούς και ναζιστές Γερμανούς κατακτητές.
-να προστατεύσουν τον Ελληνικό Λαό.
-να εγγυηθούν τη διενέργεια ελεύθερων εκλογών προκειμένου ο λαός να επιλέξει τον τρόπο που θα κυβερνηθεί.
Μπορεί η μνήμη αυτών των γεγονότων σήμερα, για μερικούς να μοιάζει με μια συνηθισμένη διεκπεραίωση μίας ακόμη εκδήλωσης για την Αντίσταση και επιπλέον για κάποιους, πολύ χειρότερα, μίας εντελώς ανώφελης δραστηριότητας.
Όμως...
Ας αναλογιστούμε όλοι τα συναισθήματα που είχαν αυτοί οι άνθρωποι που έφτασαν ως εδώ και διάβηκαν αυτή την πόρτα ερχόμενοι από την Τατάρνα (Ζωγραφόπουλος Νίκος), από τη Χρύσω (Τσιλιγιάννης Σπύρος), από τη Σπερχειάδα (Φώτης Μαστροκώστας), από τη Λάσπη (Σιταράς Βασίλης, Ηλίας Ντρούζος, Μιλτιάδης Πρίμπας), από τους Βελεσιώτες (ο Βασίλης Ξινοτρούλιας), από την Ομβριακή (τα αδέρφια Βαγγέλης και Νίκος Λέβας), από το Καρπενήσι (Σπύρος Γκούβας), από τη Λαμία (Θανάσης Κλάρας) και οι Κρικελλιώτες Κοντινίκας Γιώργος, Μαργαρίτης Γιάννης, Τραής Γιώργος.
"Αντάρτης": έργο του Θόδωρου Μαργαρίτη σε ξύλο ελιάς |
Κυριολεκτικά μια χούφτα άνθρωποι, πεινασμένοι, ξυπόλυτοι, σχεδόν άοπλοι, για να αναμετρηθούν με μια τεράστια στρατιά εκατομμυρίων στρατιωτών με άριστο εξοπλισμό, μια σιδερένια πολεμική μηχανή που οι ορδές της σάρωσαν την Ευρώπη και απειλούσαν όλο τον κόσμο.
Άραγε πόσος ηρωισμός, πόση ψυχή, πόση δύναμη πρέπει να φώλιαζε στο νου και στην καρδιά τους;
Πόσο κουράγιο πρέπει να είχαν, πόση φλόγα ιδανικών να τους φλόγιζε, πόση μάχη, οργανωμένη μάχη με τον εαυτό τους πρέπει να έδωσαν ειδικά όταν είδαν στην Κουφόβρυση, μετά από λίγο καιρό, το σύντροφό τους Δημήτρη Σαξώνη να κείτεται άψυχος και αφού τον κατευόδωσαν με το “επέσατε θύματα αδέρφια εσείς σ’ άνισο αγώνα” συνέχισαν. Συνέχισαν όταν ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να πάρουν τη θέση του Σαξώνη.
Αν αυτό δεν είναι σημαντικό, αν αυτό δεν είναι κορυφαία στιγμή υπέρτατης θυσίας και προσφοράς, αν αυτό δεν είναι άξιο μνήμης και τιμής, τότε ποιο είναι;
Αλλά και η προσφορά των απλών ανθρώπων του Κρίκελλου, της Δομνίστας, των Ψιανών, όλης της Ελλάδας, που στερούσαν το λιγοστό κριθαρένιο ψωμί από τα παιδιά τους για να το προσφέρουν στους αγωνιστές δεν ήταν σπουδαίο και σημαντικό;
Όταν με τα γουρουνοτσάρουχα βάδιζαν ώρες επί ωρών, πολλές φορές μέσα στο χιόνι, μεταφέροντας μηνύματα ή βαρύ φορτίο οπλισμού δεν ήταν σπουδαίο και ηρωικό;
Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, τιμάμε σήμερα εδώ στο χώρο αυτό, που ξεκίνησε η πρώτη ομάδα των αγωνιστών κομμουνιστών τον οργανωμένο ένοπλο αγώνα κατά των Ιταλογερμανών φασιστών κατακτητών, όλους όσους και όσες έδωσαν τη ζωή τους σ’ αυτόν τον αγώνα.
Τιμάμε όλους όσους και όσες πλήρωσαν ακριβά με εξορίες, φυλακές, βασανιστήρια τη συμμετοχή τους σ’ αυτόν τον αγώνα.
Τιμάμε όλους όσους πρόσφεραν με κάθε τρόπο σ’ αυτόν τον αγώνα.
Δεν ξεχνάμε, δεν πρέπει να ξεχνάμε τον μεγαλειώδη τιτάνιο αγώνα του ΕΛΑΣ με τον πρωτοκαπετάνιο Άρη Βελουχιώτη ενάντια στο φασισμό ναζισμό, διδασκόμαστε και συνεχίζουμε τον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη.
Τέτοιες εκδηλώσεις μνήμης και τιμής όχι μόνο δεν είναι περιττές αλλά είναι το ελάχιστο μπροστά στον απόλυτο σεβασμό που οφείλουμε σε όλους και όλες που έδωσαν αυτόν τον αγώνα, γιατί έχει απόλυτη σχέση ο αγώνας και η θυσία όλων των αγωνιστών με τη δική μας βελτιωμένη ζωή.
Έχουμε χρέος να σταθούμε εμπόδιο σε όλους όσους με πληρωμένη μελάνη προσπαθούν να πανωγράψουν την με αίμα αγωνιστών γραμμένη ιστορία. Να τη γράψουν κατά πως θέλουν.
Γιατί η ιστορική μνήμη είναι χρήσιμη για τους μελλοντικούς αγώνες, ενώ ο ιστορικός λήθαργος οδηγεί σε αφοπλισμένη ακινητοποιημένη κοινωνία.
Η κοινωνία δεν πρέπει να μείνει απαθής, φοβισμένη, απογοητευμένη από το μέγεθος της κοινωνικής αδικίας.
Δεν είναι δυνατόν να αποδεχτεί ότι ο πλούτος που υπάρχει σήμερα μπορεί, στο υπερβολικά μεγαλύτερο μέρος του, να ανήκει σε ελάχιστους και η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου να φυτοζωεί.
Είναι εξωφρενικό η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας να είναι εργαλείο πλουτισμού ελαχίστων.
Έχουμε κάθε δίκιο να απαιτούμε καλύτερη ζωή.
Έχουμε κάθε δικαίωμα να σταματήσουμε την αδικία.
Η Πρωτοβουλία Αναστήλωσης αυτού του Ιστορικού Καλυβιού αυτή την ιστορική μνήμη θέλει να συντηρήσει, αυτός ήταν ο στόχος και ευχαριστούμε που η ανταπόκριση όλων που παραβρίσκεστε εδώ αλλά και πολλών άλλων ήταν πολύ σημαντική.
ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΛΥΒΙ Β. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Το χάλασμα του Καλυβιού, συρρικνώνεται, τρυπώνει
κάτω από το χαλί του δάσους βελανιδιών και ελάτων.
Οι επισκέπτες λιγοστοί, τετράποδοι και βιαστικοί.
Είναι το χάλασμα του Καλυβιού που χώρεσε
αυτούς που όλη η Ελλάδα δε χωρούσε.
Είναι το χάλασμα που άκουσε το ταίριασμα
της θέλησης, της σκέψης, της αποκοτιάς
ανθρώπων που οι βολεμένοι λογάριαζαν εχθρούς.
Είναι το χάλασμα που άκουσε τη σιγανή, στρωτή
αποφασιστική φωνή του Άρη, που ένιωσε τη λεβεντιά
και τη μεγαλοσύνη ανθρώπων που σε φτωχικά ρούχα
φύλαγαν ακριβά ιδανικά.
Το πέρασμα του χρόνου, πήρε μαζί του απ' το
φόβο αρκετό, απάλυνε τον πόνο,
καταλάγιασε του νικητή την έπαρση και την
αλαζονεία κούρασε.
Τώρα το χάλασμα ορθώθηκε, στέκει ορθό, ταπεινό
και ιστορεί μαζί με το αιώνιο μουρμουρητό
του Κρικελλοπόταμου.
Ιστορεί πως ο σπόρος έφτασε στην πόρτα του
όχι σταριού, καλαμποκιού μα λευτεριάς πολύτιμης
κρένει για τα γροθάρια του που απ' τα δρεπάνια
ξαλαφρώθηκαν κι από ανδριωσύνης όπλα φορτώθηκαν
και με τροβάδων καρβέλια φτωχικού ψωμιού
για την τροφή τ' ονείρου.
Ομολογεί, με συστολή, πως η λιθαρένια του σκεπή,
μόνο από φόβο μην αποκαλυφθεί το μυστικό
δεν έφυγε ψηλά, αερόστατο φωτεινό από το
ψήλωμα φωτεινών μουσαφιρέων.
Και καρτερεί, σήμερα, όλο και πλιότερους
σιμά του για να ρθουν την ιστορία του
να μοιραστεί._
Τσουγκρί-Κρίκελλο, 18/8/2023)
* ΚΑΙ φέτος τη Δευτέρα 19 του φεγγαρόφωτου Αυγούστου στις 6:30 το απόγευμα ΑΝΤΑΜΩΜΑ και πάλι στο ΚΑΛΥΒΙ ΣΤΟ ΚΡΙΚΕΛΛΟ!
Μια χούφτα εργάτες,
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναχτίσουν σιγά σιγά,
Αυτά που γκρεμίστηκαν απ' τον ανάποδο καιρό.
Θα ρθούν καιροί ευτυχισμένοι, σκλάβοι δεν θα είναι τότε οι λαοί, θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σας Κρικελιώτες για την πρωτοβουλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘοδωρή με συγκίνησες με το λόγο και το ποίημα σου. Σε ευχαριστώ, όπως και τον Ευρυτάνα ιχνηλάτη που φιλοξενεί στο ιστολόγιο του τέτοια εξαιρετικά αφιερώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μότο σου Ευρυτάνα Ιχνηλάτη "Είμαστε ρεαλιστές επιδιώκουμε το αδύνατο!!" μας εκφράζει απόλυτα εδώ στο Κρίκελλο του συνεχούς αγώνα!! Γι αυτό καί ξανασηκώσαμε με τη βοήθεια πολλών συγχωριανών και φίλων του Κρικέλλου, ετούτο το καλύβι. Πιο αναλυτικά και λακωνικά συνάμα αναλύει τους λόγους ο Θοδωρής Μαργαρίτης σε τούτη την ανάρτησή σου! Να είστε καλά και οι δύο!! Καλή αντάμωση στη μέρα μνήμης στις 19 του μήνα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πραγματικά συγκινητικό να βλέπουμε πώς οι ιστορικές μνήμες ζωντανεύουν μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις και δράσεις. Η αναστήλωση του ιστορικού Καλυβιού του Βασίλη Παπανικολάου στο Κρίκελλο αποτελεί έναν φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν με ηρωισμό και αυτοθυσία για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία αυτών των ανθρώπων,που άφησαν τα πάντα πίσω τους για να πολεμήσουν τον φασισμό και να προστατεύσουν τον ελληνικό λαό, είναι κάτι που αξίζει να διατηρηθεί ζωντανό στη συλλογική μας μνήμη. Οι θυσίες τους και η αφοσίωσή τους στα ιδανικά της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους μας.
Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να τιμούμε και να θυμόμαστε αυτούς τους αγώνες, όχι μόνο για να διατηρήσουμε τη μνήμη ζωντανή, αλλά και για να αντλήσουμε διδάγματα για το μέλλον μας. Η ιστορική μνήμη είναι το θεμέλιο της κοινωνικής συνείδησης και μας καθοδηγεί στην προσπάθειά μας για έναν καλύτερο κόσμο.
Συγχαρητήρια σε όλους όσοι συμβάλλουν στη διατήρηση αυτής της ιστορικής κληρονομιάς. Εύχομαι το Αντάμωμα στο Καλύβι να συνεχίσει να εμπνέει και να ενώνει ανθρώπους που μοιράζονται κοινές αξίες και όραμα για το μέλλον.
Μια κιβωτός των αγώνων του λαού μας. Μπράβο σύντροφοι για την ανιδιοτελή και άοκνη προσφορά σας. Τη Δευτέρα θα είμαστε εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μία ακόμη φορά να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους είχαν την ιδέα της αναστήλωσης του καλυβιού και σε όλους όσους βοήθησαν για να γίνει αυτό πραγματικότητα. Σε ευχαριστούμε θερμά Ιχνηλάτη για την προβολή του θέματος! Πιστεύω πως θα έρθει η στιγμή που το καλύβι θα πάρει την αναγνώριση που του αρμόζει ως ιστορικό τοπόσημο της ανταρτομάνας Ευρυτανίας , κόντρα στην προσπάθεια διαστρέβλωσης και παραχάραξης της ιστορίας. Αυτό το καλύβι είναι και ένα κερί αναμένο για τις αμέτρητες ψυχές που μπήκαν στον αγώνα από διάφορα μετερίζια εκείνα τα χρόνια μαζικά, για εκείνους που αφουγκράστηκαν την ταυτόχρονη πολιτισμική επανάσταση, τόσο από το Κρίκελλο όσο και από όλη την Ευρυτανία. Είναι και φάρος για το μέλλον, που μας το ετοιμάζουν κατάμαυρο, μα οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους κουβέντα. Η παρτίδα μας, δεν παίχθηκε ακόμα.. ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΠΟΝ ο δρόμος των λαών. Γιάννης Γ.Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΞΙΟΙ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΞΕΚΙΝΗΤΑΔΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΗΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΑΣ.
Δυνατή παρουσία μνήμης, δυνατή απουσία λαθών. Σας περιμένουμε όλους και όλες στις 19 Αυγούστου στο Κρίκελλο να βαδίζουμε μαζί τα μονοπάτια του χρόνου σμιλεύοντας την αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα δυναμικά.... Και παρών στους Αγώνες..... Παναγιώτης Πανογεωργος εκπαιδευτικος
ΑπάντησηΔιαγραφήGreat blog
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ.Μ.
Τιμή και δόξα στην ανταρτοσύνη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πάω λίγο κόντρα θα μου επιτρέψεις.Οι ήρωες τότε είχαν περπατήσει χλμ με τα γουρουνοτσάρουχα ΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΚΕΙ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ.Οι σημερινοί "αγωνιστές" με τι οχήματα ήρθαν εκεί )πεζή πεζοπόροι ορειβάτες κλπ ΔΕΝ ΗΤΑΝ) . ΠΟΣΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΘΕ ΟΧΗΜΑ . ΕΝΤΑΞΕΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΙ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ..............................
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποκλινομαι με μεγαλο σεβασμο στους πρωτους ανταρτες που δεν λογαριασαν το λεγομενο συσχετισμο και τραβηξαν μπροστα για το ραντεβου με το καθηκον.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητηρια στους σημερινους απογονους και μη , που δεν αφηνουν να ξεφτισει η ιστορια.!!
ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ, αντί να κάνεις "βαθυστόχαστες" αναλύσεις για το πόσο κοστίζει το κάθε αμάξι, δεν βάζεις στο δικό σου το αυτοκίνητο μερικά οικοδομικά υλικά να τα μεταφέρεις εκεί κάτω και να ιδρώσεις και λίγο όπως έκαναν κάποιοι άλλοι ή έστω αν δεν είσαι εκεί για να βοηθήσεις να βγάλεις από την τσεπούλα κάνα φράγκο για να συμβάλλεις όπως έκαναν αυτοί που κατηγορείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρωες άπαρτα βουνά
ΑπάντησηΔιαγραφήήρωες μες τα χαλάσματα...
Ιχνηλάτη........όταν οι ίδιοι οι κάτοικοι τιμούν την ιστορία και τον τόπο τους με τέτοιες αξιέπαινες πρωτοβουλίες............. τότε οι πλαστογράφοι της ιστορίας εισπράττουν την καλύτερη απάντηση!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματοποιήθηκε και φέτος η προγραμματισμένη σεμνή εκδήλωση τιμής και μνήμης, στο αναστηλώμένο ιστορικό καλυβι του Βασίλη Παπανικολάου, στο Τσουγκρί,με παρουσία φίλων και συντρόφων από το Κρικελλο, τη Σκόπια,το Καρπενήσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλωσόρισμα και και μικρή εισαγωγή για το καλύβι ακολούθησε το ιστορικό ταξίδι μνήμης από τον Κώστα Σακαρέλο. Η αφήγηση αφορούσε στον αειμνήστο μάρτυρα ήρωα Βασίλη Παπανικολάου, από τη γέννηση του το 1909 ως τον ηρωικό θάνατο του την 19η Αυγούστου το 1949. Έκλεισε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Βασίλη αλλά και όλων των αγωνιστών και αγωνιστριών του αγώνα.
Οι μουσικοί της παρέας, Νίκος και Κώστας Κρέτσης και Κώστας Ζαμπαρας μας συνεπήραν στα ηχητικά χρώματα των τραγουδιών, βαριά στενάζουν τα βουνά...μέρα Μαγιού μου....ωρέ εσείς παιδιά ανταρτόπουλα και άλλα.Η εκδήλωση έκλεισε με το ριζίτικο .. μάνα σαν έρθουν οι φίλοι μου...στη μνήμη των φίλων Νίκου Λιακου, Θανάση Δημητρακόπουλου και Γιάννη Καζαντζή που έλειψαν για πάντα απ την παρέα μας.
ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Η ελπίδα λιπόσαρκη,σακατεμένη,
κουβαλώντας το όνειρο,
ως αετός λαβωμένος πέτα από βουνό σε βουνό.
Οι σταγόνες του αίματος της σμαράγδια ανεξίτηλα
στο χώμα, τις πέτρες, τα χορτάρια,
φωτεινοί φάροι του μέλλοντος.
Καρτερικά, ηρωικά, αμύνεται, συρικνωνεται ν αντέξει.
Σκορπίζει, διαμελίζεται, οι τελευταίες ρανίδες στο Βίτσι και στο Γράμμο πειρακτωμένες λαμπαδιάζουν το όνειρο,
ολόκληρα βουνά φλεγόμενα,
ιερά μανουάλια της πίστης στην ελπίδα, φεγγοβολούν ως την Οξυά.
Εκεί ο ταπεινός της πίστης δάσκαλος δεν θέλει να μείνει έξω κι απ αυτή την προσφορά,
αγκαλιάζει μόνος το θάνατο και συμπορεύεται με τη στρατιά των σεπτών ΗΡΩΩΝ.
Ευχαριστούμε τον αγαπητό συμπατριώτη μας Θόδωρο Μαργαρίτη για το περιεχόμενο αυτής της ανάρτησης καθώς και για τη διεξοδική ενημέρωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αντιστασιακές μνήμες εμπνέουν διδάσκουν, οδηγούν...
Ψυχή βαθιά!
Προχωράμε δυνατά με το ΚΚΕ Παναγιωτης Πανογεωργος
ΑπάντησηΔιαγραφή1η του Ιούνη του 1942…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε, που όλα «τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά…»
Το φτωχοκάλυβο του Γιάννη Παπανικολάου, του καποράφτη, στο Τσουγκρί, έμελλε να γίνει «η Φάτνη», όπου θα «έβλεπε το φως» της Ανταρτοσύνης το όραμα.
Ο ήλιος βαλαντωμένος απ’ του πολέμου τ’ ανεμοσούρια, τρύπωσε σε μια χαραμάδα, την πιο μικρή, την πιο ανυπόταχτη ηλιοθυγατέρα του. Κι αυτή χάιδεψε τον ανταρτόπαιδων τη θωριά, χώθηκε στα γένια τους και ξύπνησε τα χελιδόνια της Άνοιξης των Λαών.
Μια βδομάδα, ο Βασίλης, ο Δάσκαλος, το καμάρι του Γιάννη, μπαινόβγαινε στο μικρό «αλωνάκι της Ρωμιοσύνης». Μια βδομάδα, η ομάδα του Άρη ανάπιανε το «προζύμι» του Ξεσηκωμού, κέρναγε τσίπουρο κρικελλιώτικο την Κυρα-Κλωθώ, να μεθύσει με τ’ «Αθάνατο Κρασί του ‘21» και να τυλιγαδιάσει στ’ αδράχτι της, νίκες και χαρές.
Παιδιά του ελληνικού λαού, ορκισμένα σε «Λευτεριά ή Θάνατο!», ρίχτηκαν στον Αγώνα κατά του Φασισμού, με τον Ήλιο της Δικαιοσύνης σφηνωμένον στο μέτωπο.
Από κοντά η Ιστορία, δεν προλάβαινε να υφαίνει τη δράση τους, να τραγουδάει τη λεβεντιά τους, να υμνεί «κλέα ανΔρών τε γυναικών τε» .
Κι ήρθανε «χρόνια δίσεκτα και μήνες οργισμένοι» .
Το καλυβάκι ξεχάστηκε. Κανείς δεν δρασκέλαγε την εμπασιά του. Μοναδικοί του σύντροφοι τα έλατα και οι νυχτερινοί ψίθυροι του αέρα, καθώς σφύραγε ανάμεσα στις πυκνές φυλλωσιές των Καιρών τ’ αλισβερίσια.
Σωριάστηκαν οι τοίχοι του στη γη τη λησμονημένη. Οβολιός οι πέτρες τους, ιέρειες θρηνολογούσες τον θάνατο, αγκάλιασαν τα ιερά χώματα.
80 σωτήρια!!!;;; έτη παρήλθαν….
Κλείσανε οι στράτες.
Δυσανάγνωστο το τοπίο.
Χιλιοβιασμένη η Αλήθεια από χαφιέδες και διώκτες απηνείς αυτών που πολέμησαν για να ελευθερώσουν τον τόπο.
Μέχρι που ο Κώστας Σακαρέλος άρχισε ν’ αναζητά της Ιστορίας τ’ άγραφα, τα γραμμένα ακόμη στις καρδιές των λιγοστών αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων.
Μια «δραξ» ανυπάκουων, με μπροστάρη τον Θόδωρο Μαργαρίτη, νανουρισμένον από προγόνους ανταρτόκαρδους και με οιστρηλατημένον τον Νου σε Αξίες και Ιδανικά, δώσανε τον δικό τους όρκο:
«Πέτρα πάνω στην πέτρα να δώσουν στο Καλύβι το αλλοτινό του μπόι. Να θυμίσουν ότι σε τούτο το μετερίζι αστραποβόλησε η Απόφαση για την κήρυξη του Αντιστασιακού Αγώνα. Να διαβεβαιώσουν τους νέους πως μπορούν να συνεχίσουν το όνειρο για Λαοκρατία, να νικήσουν τα θεριά της Κεφαλαιοκρατίας, να στεριώσουν μια αταξική κοινωνία».
Ακευσώ
Επειδή κάποια από αυτές τις μέρες θα περάσω από το Κρίκελλο, φεύγοντας από το Καρπενήσι για να πάω στο χωριό μου στην Ορεινή Ναυπακτία, θάθελα να με καθοδηγήσετε στο να το βρω και να το επισκεφτώ για να τιμήσω τον χώρο και το καλύβι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας στέλνω το mail μου για να μου στείλετε την απάντηση σας στην παράκληση μου.
Το mail μου: namgiotis@gmail.com
Σας ευχαριστώ
Ν. Μαγκλάρας από Ελατού Ορεινής Ναυπακτίας