Ένα blog με διάθεση εξερεύνησης σε γνωστές και άγνωστες πτυχές
της Γης και της ανυπότακτης Ιστορίας των Ευρυτάνων
Σάββατο 20 Απριλίου 2024
Με ισορροπία και σεβασμό...
Τιμήστε τη γη, τη μητέρα μας. Τιμήστε και όλους με τους οποίους μοιραζόμαστε τη γη, ακόμη και τους μη ανθρώπινους συγγενείς μας: τετράποδα, δίποδα, φτερωτά, κολυμβητές. Περπατήστε με ισορροπία και σεβασμό.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ. ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ «ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ» ΓΙΑ ΤΑ ΙΝΔΙΑΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.
Γι αυτό παλεύουμε φίλε μας καλέ!!! Όμως, δυστυχώς ο "άνθρωπος" ρέπει προς το εύκολο!! κι έτσι γίνεται καταναλωτής κ παύει να είναι άνθρωπος!!! Όταν το "βρει η στραβή τ αρνί της" ίσως να είναι πολύ πολύ αργά!!!
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό και πιο σεβάσμιο από τη μητέρα φύση σε όλες της τις μορφές. Στον άνθρωπο εναπόκειται να μάθει να ζει μαζί της. Την καλησπέρα μου, φίλε μου.
Το φωτογραφικό υλικό αυτού του blog είναι αξεπέραστο............... και μπράβο σου που το αξιοποιείς με τον καλύτερο τρόπο με τα κείμενα που το συνδυάζεις!!!!!!!!!!!!!!
Εδώ και 200 εκατομμύρια χρόνια η χελώνα δηλώνει «Παρούσα»! Στο αργόσυρτο, αρχοντογεννημένο σούρσιμό της έγινε μύθος, ποίημα, ηχείο λύρας, σημάδι τύχης δυσεύρετο στις μεγαλουπόλεις, σύμβολο μακροβιότητας στις ανατολικές φιλοσοφίες, παρομοίωση στα εκκρεμούντα βραδυπορούντα έργα της καπιταλιστικής εξουσίας. Αυτοκινούμενη, αυτοθωρακισμένη στο καβούκι της, «σπεύδει βραδέως» σε όσα η μοίρα τής γράφει. Σέβεται τον τόπο που τη θρέφει και της παρέχει ό,τι χρειάζεται. Δεν της αρέσει καθόλου να φυλακίζεται σε μπαλκόνια και «πολιτισμένους» κήπους προς ευδαιμονία ανθρωπίνων ενστίκτων. Αυτό το «έρπον» παιδί της φύσης οι «φιλεύσπλαχνοι» Αμερικάνοι το 2000 καθιέρωσε την 23η του Μάη ως παγκόσμια ημέρα της χελώνας!!! Διείδον οι σφαγείς των λαών ότι κινδυνεύει το είδος να εξαφανιστεί!!! Κάθε φορά που τη συναντώ, ελεύθερη κι ωραία στο δάσος, θυμάμαι τα λόγια μιας γερόντισσας φίλης απ’ την Καστοριά, που μου περιέγραφε το αγαπημένο της παιχνίδι σαν έβγαζε τα πρόβατα στα βοσκοτόπια: Έβαζε το πόδι της μπροστά στη χελώνα και της έλεγε : « Γκαχιλώνα φιλτσέμι το πουδάρ’», παρακούοντας τις διαταγές της μάνας της να μην την πλησιάζει, να μην παίζει μαζί της και να μην πιάνει τ’ αυγά της, γιατί θα βγάλει στο λαιμό «χελώνια».
Ορμώμενος από τον επίλογο του σχολίου του "Ακευσώ Κρίκελλο" να θυμίσω ένα παλιότερο αφιέρωμα που είχες κάνει για τα Τοπόλιανα και τη λαχτάρα που τράβηξαν οι χωροφύλακες και οι φορομπήχτες που πήγαν να τσεκουρώσουν τους φτωχούς αγρότες και βρέθηκαν με χελώνες για κολιέ!!
Εξαιρετικό μπράβο φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ενσυνείδητη επαφή των Ινδιάνων με τη μητέρα φύση, τους προσέδιδε και τον σεβασμό προς όλα τα πλάσματα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφη φωτό
ΑπάντησηΔιαγραφήθαυμάσιο ρητό.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ «ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ» ΓΙΑ ΤΑ ΙΝΔΙΑΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.
Στην κοινωνία των κερδών δεν χωράει η ινδιάνικη φιλοσοφία. Στις καρδιές μας όμως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξοχο, οι ινδιάνοι ήξεραν πως να ζούν αρμονικά με τη φύση, είχαν το γνώθι σαυτόν, αυτό αρκούσε για να μην καταστρέφουν την αρμονία της φύσης!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό παλεύουμε φίλε μας καλέ!!! Όμως, δυστυχώς ο "άνθρωπος" ρέπει προς το εύκολο!! κι έτσι γίνεται καταναλωτής κ παύει να είναι άνθρωπος!!! Όταν το "βρει η στραβή τ αρνί της" ίσως να είναι πολύ πολύ αργά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό και πιο σεβάσμιο από τη μητέρα φύση σε όλες της τις μορφές. Στον άνθρωπο εναπόκειται να μάθει να ζει μαζί της. Την καλησπέρα μου, φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φωτογραφικό υλικό αυτού του blog είναι αξεπέραστο............... και μπράβο σου που το αξιοποιείς με τον καλύτερο τρόπο με τα κείμενα που το συνδυάζεις!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ και 200 εκατομμύρια χρόνια η χελώνα δηλώνει «Παρούσα»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο αργόσυρτο, αρχοντογεννημένο σούρσιμό της έγινε μύθος, ποίημα, ηχείο λύρας, σημάδι τύχης δυσεύρετο στις μεγαλουπόλεις, σύμβολο μακροβιότητας στις ανατολικές φιλοσοφίες, παρομοίωση στα εκκρεμούντα βραδυπορούντα έργα της καπιταλιστικής εξουσίας.
Αυτοκινούμενη, αυτοθωρακισμένη στο καβούκι της, «σπεύδει βραδέως» σε όσα η μοίρα τής γράφει.
Σέβεται τον τόπο που τη θρέφει και της παρέχει ό,τι χρειάζεται. Δεν της αρέσει καθόλου να φυλακίζεται σε μπαλκόνια και «πολιτισμένους» κήπους προς ευδαιμονία ανθρωπίνων ενστίκτων.
Αυτό το «έρπον» παιδί της φύσης οι «φιλεύσπλαχνοι» Αμερικάνοι το 2000 καθιέρωσε την 23η του Μάη ως παγκόσμια ημέρα της χελώνας!!! Διείδον οι σφαγείς των λαών ότι κινδυνεύει το είδος να εξαφανιστεί!!!
Κάθε φορά που τη συναντώ, ελεύθερη κι ωραία στο δάσος, θυμάμαι τα λόγια μιας γερόντισσας φίλης απ’ την Καστοριά, που μου περιέγραφε το αγαπημένο της παιχνίδι σαν έβγαζε τα πρόβατα στα βοσκοτόπια: Έβαζε το πόδι της μπροστά στη χελώνα και της έλεγε : « Γκαχιλώνα φιλτσέμι το πουδάρ’», παρακούοντας τις διαταγές της μάνας της να μην την πλησιάζει, να μην παίζει μαζί της και να μην πιάνει τ’ αυγά της, γιατί θα βγάλει στο λαιμό «χελώνια».
συμφωνω απολυτα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα καλε μου
Ορμώμενος από τον επίλογο του σχολίου του "Ακευσώ Κρίκελλο" να θυμίσω ένα παλιότερο αφιέρωμα που είχες κάνει για τα Τοπόλιανα και τη λαχτάρα που τράβηξαν οι χωροφύλακες και οι φορομπήχτες που πήγαν να τσεκουρώσουν τους φτωχούς αγρότες και βρέθηκαν με χελώνες για κολιέ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο θεμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια φωτογραφία χίλιες λέξεις. Κι αυτή η φωτογραφία σου, δίπλα σ' όσα σχολίασε η Ακευσώ, είναι ό,τι πιο όμορφο έχουν δει τα μάτια μου μέχρι σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνσοφοι οι ινδιάνοι. Αυτά που έλεγαν τότε επιβεβαιώνονται στο χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια σας.