Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

"Είναι έξι και το γαμπρό τον λένε Αλέξη"!!!


Η ιστορία που θα σας πω, παιδιά μου, συνέβη τα παλιά τα χρόνια, επί τουρκοκρατίας, και μου τη διηγηθήκανε και μένα οι γεροντότεροι. Τότε, λοιπόν, ο λαός ήτανε βαριά σκλαβωμένος. Ότι βιός είχανε  οι φτωχοί τούς το έπαιρναν οι φοροεισπράχτορες των πασάδων, οι φιλότουρκοι τσιφλικάδες και οι προσκυνημένοι. Περίπου σαν τώρα!

Σε ένα ορεινό χωριό των Αγράφων στην Ευρυτανία ζούσε μια πολύ φτωχή οικογένεια. Κάποτε αυτή η οικογένεια περίμενε ένα προξενιό για την μονάκριβη κόρη. Τότε οι πιο πολλοί παντρεύονταν με προξενιό.....

Οι γονείς σκάβανε στο χωράφι και ο αδερφός ψηλά σε μια ραχούλα έβοσκε τα λίγα προβατάκια της φαμελιάς λαλώντας αμέριμνος τη φλογέρα του!

Είχαν συμβουλέψει το κορίτσι να ΄χει το νου του κι άμα δει να έρχονται οι προξενητάδες να τους φωνάξει αμέσως.

Έτσι κι έγινε. Μόλις η κοπέλα τούς είδε να καταφτάνουν, έμπηξε τις φωνές:

-Εεε μάνα, εεε πατέρα, έρχονται...!!!

-Πόσοι είναι παιδί μ΄, χούγιαξε η μάνα.

-Είναι έξι και το γαμπρό τον λένε Αλέξηηη!

-Καλά ερχόμαστε. Τήρα εσύ να τους καλωσορίσεις τσ' ανθρώπους. Στρώσε την τάβλα και βάλε για το καλό ότι μας βρίσκεται. Να βάλεις γι' αρχή πρασόφυλλα και από ένα κεφάλι σκόρδο στον καθένα και φτάνουμε κι εμείς να τους περιποιηθούμε.

(Να ξέρετε εσείς οι νέοι ότι το κάθε κομματάκι σκόρδο το λέγανε "κεφάλι". Έχει τη σημασία του αυτό!)

-Κοπιάστε...

Στρογγυλοκάθισε ο γαμπρός ο Αλέξης με την παρέα του, ήρθανε και οι γονείς κι ο αδερφός της κόρης. Βάλθηκε η μάνα να κάνει ετοιμασίες στο φτωχικό της, ξεκίνησε να μαγειρεύει και την κότα την καλή ενώ ο πατέρας έβγαλε το κρασί.

-Για πείτε ορέ παιδιά, τι χαμπάρια, λέει ο νοικοκύρης.

-Τι να πούμε είπε ο γαμπρός και η κομπανία του. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ας πάμε κατευθείαν στο ψητό... στην προίκα!

-Ναι, αλλά και το κορίτσι μας είναι καλό... είπε ενοχλημένος ο αδερφός.

-Μωρέ καλό ξεκαλό αυτό θα σας το πάρουμε έτσι κι αλλιώς. Αλλά θέλουμε και το σπίτι.

-Κι εμείς που θα μείνουμε, πετάχτηκε ξανά ο αδερφός. Όλο κι όλο ετούτο το καλύβι έχουμε. Και καλά εγώ δεν πειράζει, νέος είμαι ακόμα, αλλά οι γονιοί γερνάνε, δεν κάνει να μείνουνε στις πέντε στράτες.

-Σύχασε παιδί μου, έκρινε ο πατέρας. Ας το πάρετε το καλύβι, χαλάλι σας. Φχαριστημένος γαμπρέ μ΄ ;;;

Σα να χάρηκε ο Αλέξης που αντάλλαξε πονηρές ματιές με τους προξενητάδες.

Γυρίζει τότε ο ένας από δαύτους, εκείνος ο κουτσός, και λέει στον πατέρα:

-Ναι, αλλά δεν φτάνει μονάχα αυτό, πρέπει να μας δώσετε και το καζάνι, τις κατσαρόλες, το μουλάρι και τα δέκα πρόβατα!

-Καλά, κομμάτια να γίνει, πάρτε τα κι αυτά, ξαναείπε ο πατέρας.

-Εμείς δε συμφωνάμε, πρέπει να βάλουν κατιτίς ακόμα, είπαν μ΄ ένα στόμα οι άλλοι συνοδοί.

-Σάμπως μας απέμεινε και τίποτις, όλα μας τα παίρνετε, ψέλλισε ο δυστυχής γονιός.

-Σα δεν ντρέπεστε, έκανε αγριεμένος ο γιος. Πάτε να μας πάρετε τ΄ ομορφοκόριτσο και χαλεύετε κι από πάνω.

-Εσύ Αλέξη μ' τι λες;;; ρώτησε το γαμπρό ο γέροντας. Εσύ είσαι δ΄κό μας παιδί απ΄τα μέρη μας και ξέρεις τη χλιμάρα μας, οι άλλοι είναι απ' αλλού και δεν χαμπαριάζνε.

-Ααα μπάρμπα, εμένα μη μ΄ανακατεύεις, ότι πουν οι ξένοι ανθρώποι, αυτοί ξέρουν καλύτερα, απάντησε ο γαμπρός.

Κοίταξε ο πατέρας μία το γιο που έβραζε απ΄το κακό του και μία τη μάνα που έβραζε την κότα για τους μουσαφιραίους.

Τότε η μάνα αφού έβγαλε την κότα απ΄τη φωτιά και σκούπισε τα χέρια της πήρε το λόγο και είπε:

-Άιντε Αλέξη μ΄ στο καλό, άι φεύγα κι εσύ κι η ξενούρα σ΄. Δεν το ΄χουμε το παιδάκι μας ούτε για το παζάρι ούτε για πούλημα. Φάτε το κεφάλι σας (το σκόρδο που λέγαμε!) κι αδειάστε μας τη γωνιά.

Το κορίτσι έτρεξε και χώθηκε στην αγκαλιά της μάνας.

-Μα..., τόλμησε να πει ο γαμπρός και οι προξενητάδες, να ξέρετε ότι εμείς δεν το εννοούσαμε έτσι...

Ο πατέρας άρπαξε το ξιθάλι κι ο γιος τη γκλίτσα.

-Ακούσατε ορέ, όξω από δω μη σας περιλάβουμε και μετρήσετε την τελευταία.

Έφυγαν κι ακόμα φεύγουν μέχρι... έξω απ΄τα σύνορα... του χωριού!!!

Αυτά παιδιά μου έγιναν εκείνα τα χρόνια.


Σήμερα οι έξι προξενητάδες που ήρθανε για να εκμεταλλευτούν την όμορφη κόρη που τη λένε Ελλαδίτσα ποιοι να είναι άραγε;;;

Τους μετράω και άκρη ακριβώς δεν βρίσκω! Πες ότι τρεις είναι η τρόικα της ευρώπης, κι ένας ο άλλος ο αμερικανός τέσσερις, και ένας ακόμη ο από μέσα ο έλληνας τσιφλικάς, μας κάνουν πέντε.

Εμ δεν μπορώ να βρω ποιος είναι ο έκτος, ο γαμπρός ντε, που εκείνα τα χρόνια τον λέγανε  Αλέξη...!!!


για το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

18 σχόλια:

Unknown είπε...

Αυτές οι διηγήσεις ανθρώπων σαν την Κυρά Λένη,πέρα από την μοναδικότητα που έχουν στο να μεταφέρουν εικόνες και ήχους μιας άλλης εποχής τις χαρακτηρίζουν και κάτι άλλο.Οι λέξεις που συχνά διαβάζουμε μέσα από τις διηγήσεις αυτές για εμάς τους νεώτερους είναι ανεκτίμητης αξίας........αν σκεφτούμε ότι η ντοπιολαλιά είναι από μόνη, της ιστορία για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του.Να είσαι καλά κυρά Λένη για όλα όσα μας προσφέρεις μέσα απο τις ιστορίες σου!!!!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Εσύ Αλέξη μ' τι λες;;; ρώτησε το γαμπρό ο γέροντας. Εσύ είσαι δ΄κό μας παιδί απ΄τα μέρη μας και ξέρεις τη χλιμάρα μας, οι άλλοι είναι απ' αλλού και δεν χαμπαριάζνε.

-Ααα μπάρμπα, εμένα μη μ΄ανακατεύεις, ότι πουν οι ξένοι ανθρώποι, αυτοί ξέρουν καλύτερα, απάντησε ο γαμπρός.


Πως είπατε, ορίστε ;
Πάλι καλά που δεν πρότεινε να κάνει και δημοψήφισμα ο γαμβρός.
χαχαχαχα.

Aris είπε...

χε χε χε
αυτη δεν ειναι ιστορια, ΠΑΡΑΒΟΛΗ ειναι.!!
Μπραβο και παλι μπραβο κυρα Λενη μου.

ποιώ - ελένη είπε...

Ξαποσταίνει η ψυχή μπροστά σε τέτοια λόγια
Εύγε στην κυρά Λένη

doctor είπε...

ΧΑΙΡΕΤΕ...

ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΟΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕ Η ΕΥΡΥΤΑΝΙΣΣΑ ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ.

.Η ΚΟΡΗ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΛΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΕΠΟΦΘΑΛΜΙΟΥΝ ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ.
.Η ΜΑΝΑ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ!
.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΤΡΑΒΗΞΕ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΕΝΕΙ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΤΕ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΟΤΙ "ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ"!
.Ο ΓΙΟΣ ΤΗ ΝΕΑ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ ΔΕΝ "ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΕ"!

ΟΤΑΝ ΔΕΣΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ, ΤΟΤΕ ΤΟ "ΣΠΙΤΙΚΟ" ΘΑ ΣΩΘΕΙ.

ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΜΟΥ ΣΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΟΦΙΑ.
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ.

Mia είπε...

Κάπου μέσα στους 6 πρέπει να'ναι και το ΔΝΤ, Ευρυτάνα μου. Μωρέ σαν ποιον μοιάζει αυτός ο Αλέξης? Χα, χα. Πολλά φιλιά, φίλε μου.

Faros είπε...

Πολύ ωραία ιστορία !

Και διδακτική !

Κι άμα ψάξει λίγο παραπάνω θα βρει τον σημερνό ... γαμπρό!

Άιναφετς είπε...

Μα τι μου θυμίζει... τι μου θυμίζει, μήπως πως τόσα χρόνια τίποτα δεν έχει αλλάξει;
Αχ! υπέροχη κυρά Λένη με τα όμορφα σου, πόσο σ' ευχαριστούμε!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Ευρυτάνα μου, κάθε φορά που σε επισκέφτομαι, αναπτερώνεται το ηθικό μου!
ευχαριστγουμε παρα πολυ

kapetandiamantis είπε...

ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΑΡΠΑΞΕΙ ΤΟ .. ΞΥΘΑΛΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΚΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΞΕΙ ΚΛΩΤΣΗΔΟΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ.
ΙΧΝΗΛΑΤΗ, ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΑΝ ΠΕΝΤΕ ΟΙ ΠΡΟΞΕΝΗΤΕΣ.
ΜΕΤΑ ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΤΟ.
ΑΠΛΑ ΤΟΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΙ 5 ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Εμβόλιμα να σας αναφέρουμε ότι εάν "κλικάρετε" επάνω στο όνομα "Έυρυτάνισσα κυρά-Λένη" (στην αρχή και στο τέλος της ανάρτησης) θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε δύο ακόμη εξαιρετικές διηγήσεις!

Φυσιολάτρης! είπε...

Υποκλίνομαι στο οξύ πνεύμα της κυρα Λένης......που με ευφάνταστο και αλληγορικό τρόπο.......μας στέλνει πολύ σημαντικά μηνύματα......που μέσα από το έξυπνο χιούμορ τους φανερώνουν ότι......ο λαός βλέπει καθαρά τι συμβαίνει, και......γνωρίζει πολύ καλά ποια είναι και η λύση για όσα και όσους μας ταλανίζουν!!!!!!!

Λωτοφάγος είπε...

Ωραιότατη η ιστορία της κυρα Λένης!
Δυστυχώς εδώ και χρόνια πολλά δεν εξεγειρόμαστε ούτε καν εναντίον των δημάρχων που μας κάνουν δύσκολη την καθημερινότητα. Θα εξεγερθούμε εναντίον ντόπιων και ξένων που μας παίρνουν τη δημόσια περιουσία;
Κακά τα ψέματα, Ιχνηλάτη μου, ελάχιστοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει δημόσια περιουσία και τι θα γίνει αν την ξεπουλήσουμε.
Και κάτι ακόμα: συκοφαντείται και λοιδορείται εδώ και χρόνια το κίνημα των Πλατειών του 2011, ακριβώς επειδή τότε χιλιάδες Έλληνες συνειδητοποίησαν ότι ο δημόσιος χώρος τούς ανήκει και τον διεκδίκησαν. Κάπως έτσι θα συνειδητοποιούσαν ότι κι η δημόσια περιουσία τους ανήκει. Αυτό φοβούνται.
Θυμάσαι εκείνη την ιστορία με τα ποντίκια που θέλανε να κρεμάσουν κουδουνάκι στη γάτα; Το ζήτημα ήταν ποιο ποντίκι θα το κρεμούσε. Απλώς φωνασκούμε. Κουδούνια δεν κρεμάμε.

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Θεά η κυρα-Λένη!
Τις ευχαριστίες μας και τον θαυμασμό μας!

Ελένη Φλογερά είπε...

Συνέχεια πανωπροίκια δίνει τούτη η χώρα...
Συγχαρητήρια στην κυρα-Λένη με τις ιστορίες της!

Αστοριανή είπε...

Ιστορίες της αλήθειας...
...μα δεν είδατε τον ...πολύγλωσσο γαμπρό πώς καμαρώνει;!! στα "σαλόνια" της αριστοκρατίας...

Βέβαια, δεν είναι ο μοναδικός,
μα τούτος πάρα είναι...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Το blog ευχαριστεί όλους εσάς για τις επισκέψεις και τα σχόλια.

Ένα μεγάλο ιδιαίτερο ευχαριστώ στην κυρά-Λένη που μας παραχώρησε την ιστορία.

άγριο κυκλάμινο είπε...

Είναι έξι και το γαμπρό τον λένε Αλέξη.
Τον επόμενο γαμπρό που θα μας φυτέψουν οι προξενητάδεε, άραγε πως θα τον λένε, Κυριάκο?
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα.
Ας ελπίσουμε ότι θα ξημερώσει κάποτε η μέρα που αυτός ο λαός θα ορθώσει επιτέλους το ανάστημα του.
Συγχαρητήρια κυρά Λένη είσαι πάντα ευρηματική και με το δικό σου στοχευμένο χιούμορ πιάνεις τον παλμό της επικαιρότητας και ας μας πηγαίνεις ταξίδι στο παρελθόν!