Όσα βουνά σεργιάνισα, ν' όσες κοντοραχούλες,
σαν τ' Αγραφιώτικα βουνά, ν' άλλα βουνά δεν ηύρα.
Είχαν σαράντα δυό κορφές και ξήντα δυο βρυσούλες,
κάθε βρυσούλα και κλαρί, κάθε κλαρί και κλέφτης.
Μάνα μου δεν τα πάτησα παρά σαράντα χρόνια.
(Παραδοσιακό)
Η εικόνα είναι απ'τ Άγραφα
ΑπάντησηΔιαγραφήη από τον παράδεισο?
Οι στιχοι ταιριαζουν απολυτα με τα πανεμορφα Καμαρια των Αγραφων που απεικονιζονται στη φωτογραφια σου.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆγραφα χιλιαγαπημένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν τα Αγραφιώτικα βουνά δεν υπάρχουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερήφανο τραγούδι σαν τα βουνά που αναφέρεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ.Μ.
Να τα προσέχουμε, να τα περιφρουρούμε από τους σύγχρονους κατακτητές που έρχονται με την προβιά του "επενδυτή".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τέτοιο καύσωνα ακόμα και η εικόνα είναι βάλσαμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΕΡΟΧΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήNα εκδόσεις ένα φωτογραφικό άλμπουμ. Έχεις φοβερό υλικό στο site σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ για τις επισκέψεις και τα σχόλια.