Ωρέ Κατσαντώνη, τα κράτησες λέφτερα εσύ με μια χούφτα απροσκύνητους για να τα πουλήσουμε μεις τ' αγγόνια σου σήμερα;
Με πόσα "ανταποδοτικά" εξαργυρώνεται το αίμα που σκόρπισες κει στ' Αγραφιώτικα τα βνα, εσύ και οι απείθαρχοί σου που για να μπορείτε ν' ανασαίνετε λέφτερο αέρα δεν καταδεχτήκατε να "φρονιμέψετε";
Με πόσα "αργύρια" από τα κεμέρια σύγχρονων κοτζαμπασαίων "αντισταθμίζεται" το θείο κάλλος κι η ατίμητη αξιοπρέπεια του αδέσμευτου βίου του Aνθρώπου;
Ποιανής "ανάπτυξης" τα εργαλεία ματώνουν τα σπλάχνα της γης μας, της μνήμης μας, της ιστορίας μας;
Η κοινωνία Καπετάνιο μου ασθενεί όσο η ιστορική μνήμη εξασθενεί.
Κι εμείς, λίγοι "περήφανοι-ταπεινοί", Κατσαντώνη μ', πασχίζουμε στα δικά μας δίσεκτα χρόνια να ηττηθεί η λήθη για να πάψει να μας κατατρώγει "η αρρώστια".
Με το "αθάνατο κρασί του '21" ραντίζουμε τα χώματα που πάτησες για να μείνουν απάτητα!
ΔΟΞΑ και ΤΙΜΗ σε σένα Καπετάνιο κι όλους εκείνους τους "ελεύθερους σκλάβους" που σήκωσαν τότε τ' άρματα, αφού όπως είπε κι ο Ρήγας...
«Όταν η διοίκησις βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμνει τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού, επανάσταση, ν' αρπάξει τ' άρματα και να τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ' όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητο απ' όλα τα χρέη του.»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θέλετε στο τέλος της ανάρτησης κάντε "κλικ" επάνω στην υπογραφή "blog Ευρυτάνας ιχνηλάτης" για να δείτε...
Αυτές είναι πραγματικές επετειακές αναρτήσεις.........όλο ουσία και νόημα........εύγε στο blog!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήAυτοί που ποτέ δεν έκατσαν φρόνιμα, έφεραν τη λευτεριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΒΕΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ , ΛΟΓΙΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΟΛΑ !!!
Τεράστια η κουβέντα του Ρήγα Φεραίου με τη σημασία της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή στους απλούς αγωνιστές Ευρυτάνα φίλε μου.
Η ιστορική μνήμη εξασθενεί οσο η παιδεια μας είναι σε αυτή την κατάντια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυλλογαται καλά οποίος συλλογαται ελεύθερα Προς το παρόν κρατάμε την σκέψη καθαρή Ακόμα τούτη την Ανοιξη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσείς βουνά των Γρεβενών και πεύκα του Μετσόβου λίγο για χαμηλώσετε για να φανεί το μέγα Σπήλιο Να ιδούμε το Ζιακοπουλο πως πολεμάει τους Τούρκους ....Βαστά καημένε Θοδωρής Τραγούδι βγαλμένο από τον λαό μας για την επανάσταση του 1864 στην περιοχή των Γρεβενών στην Δυτική Μακεδονία στις αητοφωλιες της ΠΙΝΔΟΥ.ΑΝΤΡΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ ΟΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσοι άραγε από τους ανθρώπους τής εξουσίας γνωρίζουν τον Κατσαντώνη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άνεση όμως θα απαγγείλουν αύριο, γραμμένα από γραμματείς, τετριμμένα πατριωτοκηρύγματα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.
Και το πολίτευμά μας, τύποις δημοκρατία, θα συνεχίσει την μετεξέλιξή του σε Επενδυτοκρατία, με τραγικά θύματα τα αδούλωτα βουνά μας.
Εμείς, που αυτοβαφτιστήκαμε «παιδιά» των Καπεταναίων, που μυρωθήκαμε με τον αέρα της Ανυπακοής, που γιορτινοφορεθήκαμε το γιορντάνι της Μνήμης, κλίνουμε το γόνυ στη Μεγαλοσύνη των Ηρώων μας. Και στ’ αγιοκέρι που θ’ ανάψουμε αύριο 25 του Μάρτη, θα δώσουμε όρκο βαρύ: -Εμείς, παιδιά του ελληνικού λαού, ορκιζόμαστε ν’ αγωνιστούμε χύνοντας και την τελευταία ρανίδα του αίματός μας, για το διώξιμο του εχθρού απ’ τα βουνά μας. Άγρυπνοι φρουροί της προστασίας τους δεν θ’ αφήσουμε τους σταυρωτήδες της Λευτεριάς να καρφώσουν τους τσιμεντένιους «ήλους» στους παρθένους κόρφους της Μάνας Γης. Θ’ αγωνιστούμε να κληροδοτήσουμε τις ομορφιές της στα εγγόνια μας, για να είναι νοικοκύρηδες στον τόπο τους». (Ακευσώ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικές και οι δύο αναρτήσεις φίλτατε Ευρυτάνα και με την άδεια σου τις έβαλα και τις δύο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι καμιά φορά πως οι Καπεταναίοι και τα παλικάρια τους πάλευαν σαν άγρια θηρία σ' αυτούς τους άγιους τόπους χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους για να μπορούν κάποιοι σημερινοί "άρχοντες" ελεύθερα να υπογράφουν μνημόνια και συμφωνίες με τους εσαεί δυνάστες μας...
"
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κοινωνία Καπετάνιο μου ασθενεί όσο η ιστορική μνήμη εξασθενεί. "
Υπέροχο!
Όλο το κείμενο!
Ευχαριστώ,
από ΝΥ~
ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΒΟΥΝΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΠΟΡΘΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ ΑΤΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΥΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ.
Πρεπει να ήταν -αν θυμάμαι καλά- προς το τέλος της 10ετίας του 1990, όταν ανταμώθηκσ στην πλατεία του Καρπενησίου με τον αξέχαστο φίλο Παύλο Τσ. από το Μάραθο Αγράφων. Απείθαρχος,ορεσίβιος, μεγαλόψυχος και μονίμως εύφλεκτος! Λάτρης της φύσης,των Αγραφιώτικων βουνών και της μυθικής ιστορίας τους που τα συνοδεύει αιώνες τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή" Κάτσε ωρε τακίμι να σε κεράσω ενα τσίπουρο και να σου ξεμολογηθώ τον καυμό που κοχλακίζει μέσα μου.Θα πάω σκαστός κι άκλαφτος Δημητρό με όσα ακούω κι όσα βλέπω να γίνονται από αυτά τα κοπρόσκυλα που μας διαφεντέυουν.Με τα καλωπιστικά έργα εδω στην πλατεία ξήλωσαν και την προτομή του Καπετάνιου, του "Κεμάλ των Αγράφων", του Κατσαντώνη λέω αδερφέ. Σαν έλειψε πολύ καιρό αναζήτησα την τύχη του, πήγα και ρώτησα στο Δημαρχείο μήπως και ξέρουν κατά που τράβηξε. Κάποιος μου είπε πως λουφάζει ανήμπορος σε μια αποθήκη κι αν θέλω να με πάει ως εκεί. Βρήκα τον ήρωα ανάμεσα σε τσουβάλια τσιμέντο,πλακάκια, πτυοσκάπανα και σκουπιδαριό. Τον είχαν μπρούμητα απιθωμένο καταγής με την αετήσια μύτη του να τρώει χώμα.." Σε τούτες τις τελευταίες λέξεις είδα το πρόσωπο του Παύλου να σκοτεινιάζει ολότελα ενα κοκκινόμαυρο αίμα χρωμάτισε το περίγραμμα των ματιών του, δυό χοντρές στάλες κατρακύλισαν στα αδρά γενειόφορτα μαγουλά του.
" Έκατσα κατάχαμα, ανασήκωσα το βαρύ ομοίωμα του αδούλωτου λεβέντη, τον σταυροφίλησα και του ζήτησα αν μπορεί να μας συγχωρέσει για την ανεκδιήγητη κακοήθεια. Πως σε καταντήσανε Καπετάνιο μου τα γυφτοζάγαρα, τι λεβεντιά χαράμισες για τούτα τα δραχμοπροσκυνημένα σκίβαλα! Στ ορκίζομαι από καρδιάς ότι θα σε πάω με τα χέρια μου, ακόμα και πεζοπορία ως τα Αγραφιώτικα βουνά σου, ως το Μάραθο.Από την πλατεία θα βυγλίζεις Ανατολή και Δύση, θα σπαθίζεις με το βλέμα σου κάθε ανάραχο, θα κρατάς όρθιο το όνειρο για την αληθινή λεφτεριά της πατρίδας"
Και το έκανε πράξη! Μάχες έδωσε ώσπου να φτάσει ο Κατσαντώνης στα λημέρια του...
Σε θυμήκα φίλε άλλη μια σημαδιακή μέρσ κι άλλη μια φορά έκλαψα απο καρδιάς..
Χρόνια Πολλά Ευρυτάνα Ιχνηλάτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ θερμά γι' αυτό το κείμενο. Έχεις πάντα εσύ τον ωραίο τρόπο σου να συγκινείς τις ψυχές μας.
Αν είχανε φωνή τα αγάλματα τι θα λέγανε άραγε σήμερα; Πόσα φάσκελα θα ρίχνανε στους σύγχρονους ραγιάδες που στήνουνε παράτες με τσολιαδάκια και επισήμους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστικός λόγος, ό,τι πιο πατριωτικό διάβασα σήμερα.
"Η κοινωνία Καπετάνιο μου ασθενεί όσο η ιστορική μνήμη εξασθενεί"...
"Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙχνηλατη κορυφαιοι οι συμβολισμοι του κειμενου σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αδουλωτα βουνα μας δεν θα πεσουν στα νυχια τους.Μαζι μας θαναι κι ο Κατσαντωνης κι ο Αρης.!!
Εύγε Ιχνηλάτη, αυτές οι ιστορικές μνήμες πρέπει να ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα ώστε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να μάθουν τι οφείλουμε στους ήρωες μας, στον Κατσαντώνη και τόσους άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστούμε για τις πολυπληθείς επισκέψεις, τις αναδημοσιεύσεις και βέβαια για τα σχόλια από παλιούς και νεότερους αναγνώστες.
Επί τη ευκαιρία να καλωσορίσουμε, εδώ στη στήλη των σχολιαστών, και το νέο φίλο Δημήτρη Γορόγια.
Καλή δύναμη-ψυχή βαθιά!