Σαν όαση η λίμνη των Κρεμαστών διακόπτει το σκληρό ανάγλυφο ενός επιβλητικού τοπίου που απλώνεται ολόγυρα. Μικροί παραλίμνιοι οικισμοί, γραφικά χωριουδάκια και μοναστήρια γαληνεύουν κοντά της. Κατάφυτες πλαγιές κατηφορίζουν για να ξεδιψάσουν στις όχθες της. Η πνοή των βουνών ξεχύνεται από τις ψηλές βραχώδεις οροσειρές για να φτάσει μέχρι εδώ σα δροσερή αύρα ρυτιδώνοντας ανεπαίσθητα τα νερά της λίμνης μα χωρίς να θίγει την κρυστάλλινη ομορφιά της. Το γαλάζιο του ουρανού σμίγει με το υγρό της σώμα. Ατίθασα ποτάμια ξαποσταίνουν στην αγκαλιά της. Οι δαιδαλώδεις ακτογραμμές της ξεδιπλώνονται μέσα σε ένα απίστευτο μίγμα από καλά κρυμμένους ορμίσκους, μαγευτικά φιόρδ και καταπράσινα νησάκια που κάποτε ήταν απολήξεις βουνών. Πάνω από δεκαπέντε παλιά χωριά -και οικισμοί- της περιοχής βρίσκονται και αυτά θαμμένα κάτω από τα νερά της, για παραπάνω από τεσσερισήμισι δεκαετίες, αφότου δημιουργήθηκε η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της χώρας το 1965. Σπίτια, γόνιμες εκτάσεις, γεφύρια, εκκλησίες-βυζαντινά μνημεία, κρατούν τα παλιά μυστικά τους καλά φυλαγμένα στο βυθό της. Πολλά έχουμε ακόμη να πούμε –και θα πούμε μελλοντικά- για την απαιτητική υδάτινη αρχόντισσα του τόπου μας. Προς το παρόν ας απολαύσουμε μια... "υδατογραφία" της, εδώ δίπλα στη Γέφυρα της Επισκοπής…
Τα κείμενα σου είναι και αυτά όαση........Ευρυτάνα!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήAπο που να αρχίσεις και που να τελειωσεις στην Ευρυτανία!! Λιμνες ποτάμια και βουνα ολα μαζί συνθετουν μια ανεπανάληπτη ομορφια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να πιστεύω ότι το βουνό έχει περισσότερες ομορφιές από τη θάλασσα! Μια απ' αυτές είναι και η λίμνη της φωτογραφίας σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα.
Φίλε Φυσιολάτρη, σε ευχαριστούμε για τα κολακευτικά σου λόγια. Γράφουμε όπως νιώθουμε, τίποτε παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεύτερε, πράγματι τον καμβά της Ευρυτανικής ομορφιάς συνθέτουν άπειρες παραστάσεις. Από ένα λουλούδι του δάσους μέχρι την πιο ψηλή κορυφή...
Photoioannina, σε ευχαριστούμε για την παρουσία σου και τις συχνές επισκέψεις. Στο συγκριτικό ερώτημά σου μάλλον δεν είμαστε οι καταλληλότεροι για να σου απαντήσουμε (αντικειμενικά) μιας και είναι έκδηλη η λατρεία μας για το βουνό. Πάντως και η θάλασσα έχει τη δική της ξεχωριστή μαγεία.
Την καλησπέρα μας.
Ε βεβαια "απαιτητικη υδατινη αρχοντισσα". Δεν θα μπορουσες να την παρομοιασεις αλλιως. Τοσα χωρια και μικροοικισμους ζητησε θυσια εν τη γενεσει της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφή(επίτρεψέ μου να σε νιώθω έτσι), έχεις δίκιο, η λίμνη είναι μια – υδάτινη – όαση.
Μια μικρή «όαση» όμως αποτελεί και η παρουσία σου (εικόνες και λέξεις) στον «άνυδρο» χώρο του διαδικτύου.
Κι έχουμε ανάγκη από πολλές τέτοιες μικρές «οάσεις»!
Καλή δύναμη!
Υδάτινη ομορφιά και όαση στις καυτές μέρες του καλοκαιριού. Καταπληκτικό το κείμενο και η φωτογραφία σου, μας ταξίδεψες πάλι Ευρυτάνα Ιχνηλάτη και μας ξεσηκώνεις για νέες εξορμήσεις. Τι ομορφιά έχουν αυτά τα τοπία και το καλοκαίρι. Η Ευρυτανία παιδιά είναι παντός καιρού!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ατλαντίδα της περιοχής μας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λίμνη με μία ολόκληρη πολιτεία θαμμένη στα εγκατά της.
Κάπου είχα διαβάσει ότι μία εκκλησία του 8ου αιώνα, η Παναγία της Επισκοπής αν δεν με απατά η μνήμη μου, βρίσκεται στο βυθό της και μετά από έρευνες που έγιναν από έναν σύλλογο δυτών κάπου στο 2005, βρέθηκε να στέκει ακόμη όρθια...
Τις καληνύχτες μου Ιχνηλάτη!!!
Επανέρχομαι...βρήκα το αντίστοιχο άρθρο. Είναι από το http://vatopaidi.wordpress.com/ και το άρθρο έχει ως εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως αναφέρει δημοσίευμα του “Βήματος”, μία ομάδα ερασιτεχνών αυτοδυτών από την Αθήνα εντόπισε τελικά το εκκλησάκι, ακούγοντας τις επανειλημμένες εκκλήσεις των κατοίκων προς τις αρχές να ερευνήσουν την κατάσταση του βυθισμένου κτίσματος.
Η «Παναγία της Επισκοπής», χτισμένη τον 8ο αιώνα, είναι από τα σπουδαιότερα βυζαντινά μνημεία της χώρας και παραμένει σχεδόν ανέπαφη στο βυθό της τεχνητής λίμνης, σαν άλλη Ατλαντίδα.
«Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεκινήσαμε με το σκεπτικό να ανακαλύψουμε τον ναό. Απλώς θέλαμε να εξασκηθούμε σε κατάδυση σε λίμνη, κάτι πολύ σπάνιο στην Ελλάδα. Σταδιακά όμως ο βυθισμένος ναός μάς κίνησε το ενδιαφέρον. Κανείς δεν τον είχε αντικρίσει για 45 χρόνια. Και αν το καταφέρναμε εμείς;» διηγείται στο «Βήμα» ο 63χρονος κ. Χρήστος Ευθυμίου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αυτοδυτών «Τηθύς».
Το Μάιο του 2008 ξεκίνησαν τις προσπάθειες με δυναμικό 13 δυτών, 7 συνοδών, 8 αυτοκινήτων και πολλών φιαλών.
Ο Κώστας Σερπάνος, ψαράς της περιοχής, τους οδήγησε με τη βάρκα του στο σωστό σημείο ακολουθώντας τις τηλεφωνικές οδηγίες του ηλικιωμένου πατέρα του που ως άλλος Ξέρξης παρακολουθούσε από το βουνό, ανακαλώντας στη μνήμη του το τοπίο πριν από 45 χρόνια.
«Ο όγκος εντοπίστηκε σε βάθος 30 μέτρων! Η ορατότητα όμως ήταν τρομερά περιορισμένη λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε φερτές ύλες και κοκκινόχωμα από τα ποτάμια που εκβάλλουν στη λίμνη.
Ήταν σαν να καταδύεσαι σε λάσπη» θυμάται ο Γιώργος Κυπραίος, ένας από τους δύτες. «Σε βάθος μόλις δεκαπέντε μέτρων επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι, τσουχτερό κρύο και οι κάτοικοι μας είχαν προειδοποιήσει για την ύπαρξη υπογείων ρευμάτων. Ταυτόχρονα, το υψόμετρο στο οποίο βρίσκεται η λίμνη (400 μ.) αύξανε τον κίνδυνο της νόσου των δυτών».
Η ομάδα ήταν έτοιμη να τα παρατήσει, ωστόσο βλέποντας πόσο είχαν επενδύσει συναισθηματικά οι κάτοικοι της περιοχής στην αποστολή τους, αποφάσισαν να την ολοκληρώσουν.
Τελικά κατάφεραν να φτάσουν στα 32 μέτρα βάθος όπου εντόπισαν το θόλο και διαπίστωσαν ότι η εκκλησία ήταν ακόμη όρθια.
«Παρ΄ ότι δεν πιστεύω στον Θεό, η συγκεκριμένη εμπειρία είχε έναν μυστικισμό σχεδόν θρησκευτικό. Έπειτα από τόση προσπάθεια και ταλαιπωρία, με όλη τη συναισθηματική φόρτιση που φέραμε, το να αντικρίζουμε τον τρούλο μάς γέμισε χαρά, κυρίως γιατί θα τη μοιραζόμασταν με τους κατοίκους» δηλώνει στο «Βήμα» η δύτρια Μαρία Σαλωμίδη.
Το άρθρο συνοδεύεται και από μία φωτογραφία της βυθισμένης εκκλησίας.
Πιστεύω να μην κούρασα...
-Γίτσα ("Αγρίνιο...γλυκές μνήμες")σε ευχαριστούμε ολόψυχα για τη σπουδαία παρέμβασή σου σχετικά με τον πολιτιστικό θησαυρό του βυθού της λίμνης των Κρεμαστών.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Φίλε "Οικοδόμε", αρκετοί άνθρωποι, προσπαθούν να αναπλάσουν μικρές πράσινες νησίδες σε μια ομολογουμένως καμμένη γη. Αποτελεί τιμή να αναφέρεις και εμάς ανάμεσα σε αυτούς. Ανταποδίδουμε γιατί γνωρίζουμε την ποιοτική δουλειά σου στο blog σου. Να είσαι καλά.
-"Άγριο κυκλάμινο", αν με τις αναρτήσεις μας καταφέρνουμε να σας ξεσηκώνουμε για εξορμήσεις στην Ευρυτανία, τι άλλο θέλουμε! Ο τόπος μας είναι ευλογία της φύσης. Χρέος μας να τον αναδεικνύουμε αλλά παράλληλα και να τον προστατεύουμε γιατί... πολλά "κοράκια" τον γυροφέρνουν.
Το νερό κάλυψε τα σπίτια,αλλά ποτέ δεν θα σβήσει τις μνήμες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική παρουσίαση.
Αγαπητοί φίλοι,
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως άλλωστε γράφουμε και στο κείμενο που συνοδεύει τη φωτογραφία, κάποια στιγμή θα πούμε πολύ περισσότερα για τη λίμνη των Κρεμαστών. Ίσως γίνει ένα ξεχωριστό αφιέρωμα, όπου πέρα από το φυσικό κάλλος του σημερινού τοπίου θα αναδειχθούν και κάποιες άλλες μάλλον αθέατες πλευρές από την εποχή της κατασκευής της τεχνητής λίμνης. Γιατί υπάρχουν και τέτοιες που έχουν να κάνουν με τις επιπτώσεις που επήλθαν, όχι μόνο με την απώλεια ιστορικών μνημείων, αλλά και με εργατικά ατυχήματα, αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών, αλλαγές στο κλίμα της περιοχής, σεισμικές δράσεις κλπ.
Επιφυλλασόμεθα...
ΥΓ. Θέμιδα, όντως, οι μνήμες παραμένουν ζωντανές. Καλώς ήλθες.
ΜΟΥ ΠΡΟΞΕΝΗΣΕ ΑΡΙΣΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΡΕΜΑΣΤΩΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ ΣΠΑΝΙΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ. ΕΧΩ ΠΕΡΙΗΓΗΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΒΥΘΙΣΜΕΝΑ ΧΩΡΙΑ, ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ "ΘΡΥΛΟΥ". ΕΞΙΤΑΡΕΙ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Αχελώος, Μέγδοβας (Ταυρωπός), Αγραφιώτης και Τρικεριώτης, είναι τα τέσσερα ποτάμια που εκβάλλουν στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπερθέαμα αποτελεί και το παλιό μονότοξο γεφύρι του Μανόλη που όταν πέφτει η στάθμη των νερών της λίμνης εμφανίζεται μισοβυθισμένο!
Είπαμε, θα πούμε πολλά -και αναλυτικά- στο μέλλον για τη λίμνη...
Μια βαρκουλα ρε. Μια βαρκουλα και τιποτε αλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυντάσσομαι με το αίτημα του Αρη.
ΑπάντησηΔιαγραφή