Φθινοπώριασε, και ο παππούς που ξεπροβάλλει βαρυφορτωμένος αλλά κοτσονάτος μέσα από την πυκνή συστάδα των δέντρων, φροντίζει έγκαιρα για την τροφή των ζωντανών του ενόψει του δύσκολου χειμώνα. Οι σκληροτράχηλοι και δοκιμασμένοι συμπατριώτες μας της ορεινής Ελλάδας, θα μπορούσαν να παραδώσουν μαθήματα επιβίωσης σε πολλούς... άμαθους πρωτευουσιάνους!
(Με αφορμή μια παλιά φωτογραφία από το αρχείο του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη")
Aπο αλλη μαγιά αυτοι οι ανθρωποι.Δοκιμασμένοι!!.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά είναι εκεί στη φύση αυτοί οι άνθρωποι, αν και σκληρή ζωή. Το καλοκαίρι που ήμουν λίγο έτσι σε κάπως άγριο μέρος, κατάλαβα πόσο σκληρή είναι αυτή η ζωή, αλλά και ελεύθερη. Μακάρι να μην είχαν αποκοπεί από τη γη οι προηγούμενες γενιές, με τον εμφύλιο και την αστικοποίηση. Τώρα δεν θα εξαρτιόμασταν από το σούπερ μάρκετ και τα μονοπώλια για να επιβιώσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνες οι γενιές....έπιαναν την πέτρα και την έστιβαν!!!!!!!Από γεννησιμιού τους μέχρι τα βαθιά γεράματα!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕικόνες που από μόνες τους ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι γεύεσαι την φύση και εκτιμάς αυτά που σου δίνει. Έχω δουλέψει στην φύση και ξέρω. Ο κόπος είναι πολύς αλλά γλυκός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα.
ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΟΥ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αρχέγονη σχέση του ανθρώπου με τη γη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕικόνα γνώριμη, καθημερινή και συνηθισμένη για μας που επιλέξαμε όχι απλά να επιστρέψουμε στη φύση , αλλά να προσπαθήσουμε να ζήσουμε από αυτήν.Αν και η κύρια εργασία μας δεν είναι αγροτική, αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο μας, κατορθώσαμε με σκληρή δουλειά να φτάσουμε σε ικανοποιητικά επίπεδα διατροφικής αυτάρκειας. Πραγματικά απολαμβάνουμε αυτή τη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά με αυτά που άκουγα σήμερα για τα ξύλα που πουλιούνται για θέρμανση εν όψη του χειμώνα,έχω φρικάρει.
Αλλά και κάτι άλλο μου θύμισε η τόσο γλαφυρή φωτογραφία σου.
Μια παλαιότερη φωτογραφία που κυκλοφορούσε και νομίζω υπήρχε και στα σχολικά αναγνωστικά.
Ο μπάρμπας στο χωριό πάνω στο γαϊδουράκι και η "κυρά και αφέντρα" από πίσω να ακολουθεί με τα πόδια φορτωμένη τα ξύλα.
Και όχι Ιχνηλάτη μου, δεν θέλω μαθήματα επιβίωσης, δεν θέλω να μάθω να ζω την ζωή που μου επιφυλάσσουν.
Δεν θέλω να γυρίσω πίσω.
Θέλω την ζωή που μου ανήκει, θέλω αυτό που δικαιούμαι, θέλω τον πλούτο που παράγω και το θέλω για όλους μας.
Κοίτα τώρα συνειρμοί με μια φωτογραφία σου.
Να είσαι πάντα καλά.
Στ΄αλήθεια φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί οι σκληροτράχηλοι άνθρωποι θα μπορούσαν να διδάξουν πολλά σε μας που μας έχει κλείσει στα σπλάχνα του το τσιμέντο.
Νάσαι καλά φίλε μου.
Οι παλιοί (άντρες και γυναίκες) δεν παραδίδονταν! Ήξεραν να αντιπαλεύουν τις φοβερές αντιξοότητες της ορεινής Ελλάδας υπερβαίνοντας πάμπολες φορές ακόμη και τον ίδιο τους τον ευατό. Και ήταν θαυμαστοί ακριβώς γι' αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για όλα τα σχόλια φίλοι και φίλες.
Αυτές οι δύσκολες συνθήκες επιβίωσης ήταν (και για ελάχιστους είναι ακόμα)
ΑπάντησηΔιαγραφήτο "αντίτιμο" της αυτάρκειας. Ευτυχώς πρόλαβα στα παιδικά μου χρόνια να ζήσω με την οικογένειά μου συνθήκες αυτάρκειας. Με πολύ κόπο βέβαια. Αλλά τώρα που σκέφτομαι πως τότε ΔΕΝ χρειαζόταν πχ να αγοράσουμε όλο τον χρόνο τίποτα από λαχανικά και φρούτα παρά καταναλώναμε ό,τι βγάζαμε, το θεωρώ απόλυτη ευλογία σε σχέση με τις σημερινές μας εξαρτήσεις... Και δεν εννοώ βέβαια πως είναι κακό το να αγοράζεις από έναν συνάνθρωπό σου παραγωγό, αλλά εννοώ όλες τις (δρομολογημένες και τεχνητές κτ' εμέ...) εκτροπές του εμπορίου που οδήγησαν στην εξουσία των πολυεθνικών. Και η έλλειψη αυτάρκειας για μένα δεν είναι αποτέλεσμα της προόδου του τεχνικού πολιτισμού, ώστε να το δεχθώ ως αναπόφευκτο, αλλά του ελέγχου που έχουν οι ισχυροί στους μηχανισμούς εκμετάλευσης της προόδου αυτής.
Ωραία φωτογραφία!