Η κυρά Λένη αναλύει την κρίση…

Tο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" παρουσιάζει μια επίκαιρη απολαυστική αφήγηση προερχόμενη από μία απλή έξυπνη γυναίκα του τόπου μας, την Ευρυτάνισσα κυρά Λένη. Μεταφέραμε επακριβώς τα λεγόμενά της, ενώ και δύο από τα σκίτσα (νο3 και νο10) είναι δικά της!

.........................

«Την κρίση και τη φτώχεια τη ζαλιγκώθηκε ο λαός, όχι οι αποπάνω. Δεν είναι για όλους η κρίση κι ας λένε αυτοί. Τώρα οι μεγάλοι πλουτίζουνε πιο πολύ. Αλλά μπας κι ήρθε από μόνη της “η κρίση”; Όχι! Η Γερμανία, η Αμερική μαζί με τα δικά μας “τα μεγάλα τζάκια” και κάποιους πολιτικούς, συνωμότησαν παρεούλα. Σου λένε, σκάρωσε εκεί μια κρίση να τους την πασάρουμε ότι είναι τάχα για όλους, για να πετσοκόψουμε μισθούς και συντάξεις, να κουρέψουμε τα κονδύλια για την παιδεία και την υγεία, και έτσι να τους κάνουμε ξανά δούλους που θα μας κοστίζουν ένα ξεροκόμματο. Και όταν γίνει ο τελικός λογαριασμός, τότε χαμένοι θα βγουν αυτοί και κονομημένοι εμείς! Ξέρουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε πολλά Αμερικανογερμανόφιλα τσιράκια που πήρανε χοντρές μίζες για το ξεπούλημα. Αλλά ο κόσμος, η πλειοψηφία, τι έκανε όλες αυτές τις τελευταίες δεκαετίες; Κακά τα ψέματα, κάπου έφταιξε κι ο λαός αφού έπεσε στην παγίδα της προπαγάνδας τους και έτσι στο τέλος όλοι αυτοί κατόρθωσαν να μας βάλουν το σαμάρι με το φόρτωμα! 

Tο μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου τούς πίστευε και τους χειροκρόταγε για χρόνια σαν κουτορνίθι στις πλατείες. Ψήφο εδώ, ψήφο εκεί, για ένα χαζορουσφέτι και ένα ψευτοβόλεμα, ενώ εκείνοι δούλευαν το σχέδιό τους για χρόνια. Απ’ όταν μας βάλανε στην ΕΟΚ, από τότε τα μαγείρευαν. “Είσαι στην ΕΟΚ μάθε για την ΕΟΚ” δεν μας λέγανε; Μωρέ και μάθαμε και πάθαμε! Κατεύθυναν το λαό να παρατήσει τα χωράφια, να μην ασχολείται με τo στάρι, τ’ αμπέλια, τα κρασιά μας και την ωραία σταφίδα μας, να μη χολοσκάει για τις ελιές. Τον πιπιλίσανε για τα καλά τον αγρότη με την προπαγάνδα τους και στο τέλος τον κατάντησαν να μη νοιάζεται για τις καλλιέργειές του. Του λέγανε κάτι επιτήδειοι γυρολόγοι που σουλατσάριζαν στα χωριά για ψήφο: “τι σε νοιάζει, εδώ είναι η μαμά Ευρώπη που θα φροντίζει για μας, τι ανάγκη έχωμε, θα μας στέλνουν απέξω έτοιμα προϊόντα και ποιος στη χάρη μας”! Λες και θα μας έδιναν τα τσακάλια της ΕΟΚ τζάμπα επιδοτήσεις χωρίς αντάλλαγμα και εμείς θα καθόμασταν στο καφενείο κάτω από τον πλάτανο, στο χοντρό τον ίσκιο! Και θα βάζαμε και τους μετανάστες με το βούρδουλα να μας υπηρετούνε. Είδατε τι έγινε κάτω εκεί στη Μανωλάδα στα φραουλοχώρια. Σάμπως εμείς δεν ξενιτευτήκαμε στα πέρατα του κόσμου; Αλλά έτσι είναι, ξεχνάμε εύκολα μόλις λιγδώσει λίγο τ’ αντεράκι μας. Τέλος πάντων, κάπως έτσι, κάπως αλλιώς, η ουσία είναι ότι πάει η αγροτική ζωή, παρέλυσε. Εμείς το μόνο που κοιτάγαμε τότε ήταν να τους ψηφίζουμε με 90 τα εκατό και να παίζουμε τις οικονομίες μας στο δικό τους το χρηματιστήριο που… ήτανε σίγουρη  μπάζα!!! Και έτσι του τα φάγανε κι από κει του κοσμάκη.

Απ’ την άλλη, οι τράπεζες στέλνανε αβέρτα κάρτες και δάνεια χωρίς ο λαός να ξέρει τι τον περιμένει μετά. Τηλέφωνα ένα σωρό, ελάτε κόσμε πάρτε λεφτά! Και μη σας νοιάζει κάντε ότι σας καπνίσει, εδώ είμαστε εμείς. Οποιανού του ‘κοβε η γκλάβα δεν πλησίαζε. Αλλά πολλοί την πατήσανε. Βλέπετε ο άνθρωπος θέλει να ζει όπως του λέει η τηλεόραση, αλλά μήπως έκατσε ποτέ να σκεφτεί ποιοι είναι όλοι αυτοί που έχουνε τα κανάλια; Οι ίδιοι είναι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι πιασμένοι. Δείχνανε λοιπόν στα παλιοκάναλά τους νύχτα-μέρα τις ψευτοπολυτέλειες και ο κοσμάκης χάζεψε. Τότε πήρε δάνεια μέχρι και η κουτσή Μαρία. 

Βέβαια πολλοί φτωχοί άνθρωποι πέσανε στην ανάγκη, όμως ήτανε και αρκετοί που το κάνανε για φιγούρα, άλλοι για να πάνε στο εξωτερικό για γιορτές, άλλοι για διακοπές σε εξωτικά μέρη μαγικά! Όπως μια χωριάτικη οικογένεια που αυτή πήγε ευτυχώς εδώ κοντά, στη Ρόδο. Πιάσανε που λέτε ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων. Είπανε και στα παιδιά τους να τους λένε “ντάντυ” και “μάμυ”! Τα παιδιά είδανε την πισίνα, βουτήξανε και κάνανε μπάνιο. Και φωνάζανε δυνατά: “Ντάντυ, μάμυ, α τηράτε πως μπλιατσανάμε στ’ γούρνα”!!! Τι την ήθελες ρε δόλιε Έλληνα την ψευτοφιγούρα; Γι΄ αυτό σε καταντήσανε έτσι. Κράτα μωρέ την ανεξαρτησία σου, την αξιοπρέπειά σου, τα έθιμά σου και τα ιδανικά σου. Κάποτε ήσουνα λαός που σήκωνες κεφάλι, πολέμαγες την τυραννία και σε θαύμαζε όλη η ανθρωπότητα, μετά παραδόθηκες κι αυτοί σε ρίξανε για τα καλά στη δική τους τη γούρνα! Δεν είπαμε δα ότι ήτανε κι όλος ο κόσμος έτσι, αλλά δυστυχώς για μια ολάκερη εποχή αυτά γινότανε από πάρα πολλούς…   

Όμως οι τόκοι που γράφανε στα κατάστιχά τους τα κοράκια για ότι “δίνανε” με τις κάρτες στον παρασυρμένο κόσμο ήτανε από 15 μέχρι 20 τα εκατό και βάλε! Επίσημοι τοκογλύφοι! Γιατί άμα έχει ο φτωχός μια δεκαρούλα στη μπάντα για μια ώρα ανάγκης του δίνουνε ψίχουλα, δέκα λεπτά τόκο. Όταν όμως είναι να λάβουνε αυτοί το δικό τους τον τόκο; τότε “βοήθα Παναγιά μου και μη χειρότερα” για όποιον πέσει στα νύχια τους. Τοκίζανε, τοκίζανε και περιμένανε την ώρα να χιμήξουν όπως τα όρνια.

Τώρα οι τοκογλύφοι, Έλληνες και ξένοι όλοι συνεννοημένοι αναμεταξύ τους, ζητάνε πλειστηριασμούς στα σπίτια! Κοιτάνε ν’ αρπάξουν αυτά που ο κοσμάκης έφτιαξε με πολύ ιδρώτα, δυο γενιές στερήσεις με μισή παντόφλα στο ποδάρι, για ένα κεραμίδι. Και θέλουν να τα πάρουν τζάμπα, όπως οι μαυραγορίτες στην κατοχή. Μιας και ανέφερα την Κατοχή, θέλω να σας πω ότι μετά από μια τεράστια γερμανική καταστροφή στη χώρα μας, που μας σκοτώσανε και μας κάψανε οι φασιστοναζήδες, βγαίνουν με θράσος και μας λένε ότι τους χρωστάμε κι από πάνω. Βρε ας δώσουνε πρώτα οι γερμανοί κυβερνήτες στο λαό μας όσα του χρωστάνε με όσα μας προξένησε το δικό τους το κράτος και αν βγάλει “το τεφτέρι” ότι τους οφείλουμε, ε τότε… να τους τα επιστρέψουμε! Και σ’ αυτούς αλλά και στις τράπεζες!!! Έλα όμως που ήδη μας τα ‘χουνε πάρει πενταπλά με τα πανωτόκια τους. Γι’ αυτό στο τέλος προβλέπω ότι ο καθένας θα ΄χει κι από ένα καριοφίλι στην άκρη σαν του δικού μας του Κατσαντώνη όταν θα ‘ρθούνε για πλειστηριασμούς! 

Τι να πρωτοπείς… Όσο ο κόσμος κοιμότανε με ύπνο μακάριο, ο υπουργός ο καραμπουζουκλής χόρευε στις μονάδες του στρατού χωρίς σταματημό. Γιατί να σταματήσει; Όλα ήταν εντάξει. Το χρήμα έρεε άφθονο. Δεύτερο γάμο ο υπουργός. Αντί να γίνει στο χωριό της βλάχας, να φάει προβατίνα ψητή, να χορέψει και κανά δυό συρτά γιατί η ηλικία του δεν επιτρέπει τρίτο, πήγε στη Γαλλία. Και τα έκανε λίμπα. Χωρίς να προσέξει πάτησε το νυφικό και με αριστοκρατικό τρόπο της λέει: “σόρυ μωρό μου”! Τα σάπια υποβρύχια να ‘ναι καλά και κάτι άλλοι εξοπλισμοί που δεν χρειαζότανε, άσε πια κάτι Ζήμενς και δε συμμαζεύεται. Τέτοιους κυρίους έχουμε πάρα πολλούς. Όταν σφίγγουν τα λουριά, βάζουνε για τα μάτια του κοσμάκη κανά δυό από δαύτους σε καμιά φυλακή, πολυτελείας βέβαια, όπου τους μοσχοταϊζουν, ενώ τα παιδιά μας στα σχολεία λιποθυμάνε από την πείνα. 

Και εκεί πάνω βγήκε και ο φουσκοκοίλης κ. Πάγκαλος κι είπε ότι “όλοι μαζί τα φάγαμε”! Όχι κύριε καλοαναθρεμμένε, όχι, ο απλός λαός ήταν το μεγάλο θύμα που εσείς οι ίδιοι τον φτιάξατε έτσι για να τον εκμεταλλεύεστε αιωνίως. Οι θεσάτοι και οι ζάμπλουτοι, τούτοι είχανε μια ζωή και το καρπούζι και το μαχαίρι κι αυτοί ήτανε που κάνανε το μεγάλο πανηγύρι σε αυτό τον τόπο. Αλλά με κανένα τρόπο να ‘ρθούνε πίσω τα λεφτά του ελληνικού λαού, τα κλεμμένα. Έστω τα μισά να παίρναμε πίσω από τους μεγάλους καρχαρίες, θα γλίτωνε ο κοσμάκης από τα χαράτσια και τη χοντρή φορολογία.

Δεν είναι κατάσταση αυτή. Να αυτοκτονούν κάθε μέρα απελπισμένοι άνθρωποι, να ρημάζουν σχολεία και να κλείνουν νοσοκομεία! Τι Ελλάδα θα παραδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας; Να ‘ναι άνεργα τα νέα παιδιά ή το πολύ-πολύ να δουλεύουν σαν είλωτες στα τετράωρα για δυο τρία κατοστάρικα το μήνα; Πρέπει ν’ ανοίξουν οι δουλειές να μπορεί κι ο κόσμος να πληρώνει τις υποχρεώσεις του αλλά και η νέα γενιά να φτιάξει κάποτε ανεξάρτητη τη ζωή της, που φτάνουνε 40 χρονών και ζουν ακόμη με τους γονείς!

Έχει πλούτο η Ελλάδα, ο λαός το ξέρει. Πάει κι έρχεται η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και οι καμπόηδες οι αμερικάνοι. Μυρίστηκαν προνομιούχα γη, πετρέλαια, αέριο, χρυσό, ορυκτό πλούτο, τουρισμό και θέλουν να τ’ αρπάξουν όλα, να τα εκμεταλλευτεί η δική τους η κλίκα και όχι ο λαός που στο κάτω-κάτω του ανήκουν. Κανείς όμως δε βρέθηκε να τους δώσει τα παπούτσια στο χέρι. Αλλά ποιοι να το κάνουν; Έλληνες και ξένοι, μια φάρα είναι και βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία. Οι κυβερνώντες, κουτοπόνηροι όπως είναι, θέλουν να τα πουλήσουν όλα στα αφεντικά τους και να πάρουν κι αυτοί το δικό τους μερτικό. 

Μόνο ο λαός μπορεί να τους στείλει από κει που ‘ρθανε! Εντάξει, είπαμε, τρώγαμε τόσα χρόνια το κουτόχορτο. Αλλά τώρα, έστω κι αργά, ας ξυπνήσουμε και ας πάρουμε χαμπάρι ότι μόνοι μας θα σωθούμε. Πως; Ε, ας μαζευτούμε όλοι μαζί και ας κάνουμε… τα πεζοδρόμια να τρέμουν, όπως γινόταν κάποτε! Κατά βάθος είμαστε μαχητικός και έξυπνος λαός. Ξενιτευτήκαμε ξυπόλυτα παιδιά σε όλες τις ηπείρους και τα καταφέραμε, δώσαμε πολιτισμό και το καλό παράδειγμα. “Δεν είμαστε Ούννοι εμείς” που ‘λεγε κάποτε και το ΕΑΜ όταν ξεσήκωνε τον κόσμο. Άμα σηκώσουμε κεφάλι και δεν κάτσουμε με το σβέρκο απλωμένο, τότε θα τα καταφέρουμε. Ας μη λέμε άλλο: “πάρτα όλα ορέ μπάρμπα και τα πληρώνω εγώ”, ας πούμε ντε και κανένα ΟΧΙ».

Για το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Προσκυνητάρια

Tα προσκυνητάρια της ευρυτανικής γης! Μοναχικά εικονοστάσια/σεμνές μικρογραφίες ναών, ξεφυτρώνουν στις άκρες των έρημων επαρχιακών δρόμων, ανάμεσα σε αθώρητες σχισμάδες βράχων, σε απόκρημνες πλαγιές, σε αναρίθμητα πιθανά και απίθανα σημεία, πότε προστατευμένα από τη σκιά των βουνών, πότε φωτολουσμένα απ’ τον εσπερινό ήλιο κι άλλοτε αχνά φεγγαροφωτισμένα!

Τα περισσότερα καμωμένα από πέτρα, σπανιότερα μεταλλικά, στέκουν “ταμένα” σε μια μεταφυσική αιωνιότητα ανάμεσα στο θείο και το ανθρώπινο να αντιμάχονται την προσωρινότητα και τη λησμονιά, ωσάν φρουροί μακρινών γεγονότων, ωσάν κεριά προγονικής μνήμης…

 "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"   

Αυγουστιάτικο

"Γλυκοχαράζει. Ολόγυρα φεγγοβολούν οι ράχες,

φεγγίζουνε τα ρέμματα, λάμπουν οι καταρράκτες.

Λούζετ' ο νεροκότσυφας μες στων νερών τ' αυλάκια

και τη δροσιά ' πο πάνω τους τινάζουν τα πουλάκια."

(Του Ευρυτάνα ποιητή και καπετάνιου του ΕΛΑΣ Δώρη Άνθη)

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

ΗΤΑΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ…

Ήταν τέτοιες ημέρες, Αύγουστος του 1944, όταν οι βάρβαρες γερμανικές ναζιστικές ορδές και οι δωσίλογοι χαφιέδες τους έκαιγαν για δεύτερη φορά το ηρωικό Καρπενήσι που αποτελούσε το κέντρο του αντιστασιακού επαναστατικού αγώνα στη σκλαβωμένη χώρα. Στο blog μας έχουμε κάνει σχετικά αναλυτικά αφιερώματα (βλ. εδώ και εδώ). Σήμερα, παραθέτουμε ένα ακόμη σπάνιο ντοκουμέντο το οποίο δώρισε για την έρευνά μας στον "Ευρυτάνα ιχνηλάτη" το φιλικό blog "Αγρίνιο... γλυκές μνήμες"  το οποίο και ευχαριστούμε ολόψυχα.

Πρόκειται για ένα πρωτοσέλιδο της αντιστασιακής εφημερίδας «ΡΟΥΜΕΛΗ» (Όργανο της επιτροπής του ΕΑΜ Στερεάς Ελλάδας - 4 Σεπτέμβρη 1944). Ξεχωρίζει ο κύριος τίτλος της εφημερίδας που αναφέρει: «Ενώ η Ρούμελη γίνεται ένα απέραντο πεδίο μάχης κι΄ ο θρυλικός ΕΛΑΣ μ αφάνταστο ηρωισμό κι’ αυτοθυσία χτυπάει ανελέητα τον εχθρό πραγματοποιείται η β! συνδιάσκεψη του ΕΑΜ Στερεάς Ελλάδας. Αλύγιστος ο λαός της Ρούμελης συνεχίζει τον αγώνα». Επίσης εντυπωσιάζει και ο υπέρτιτλος της εφημερίδας: «Στ’ άρματα στ’ άρματα για τη στερνή τη μάχη!» όπως και το συνοδευτικό: «Όλοι και όλα για τον Ε Λ Α Σ»! Από αυτό το πολύτιμο πρωτοσέλιδο της «Ρούμελης» παραθέτουμε το κύριο άρθρο. Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου.

Ιδού λοιπόν…

«Λυσσομανάει το χιτλερικό τέρας απ τα θανατερά χτυπήματα που δέχεται απ’ τους στρατούς των Συμμάχων και των υπόδουλων λαών. Το τέλος του πλησιάζει. Στην επιθανάτια του λύσσα φροντίζει να συμπαρασύρει και να καταστρέψει ότι βρεθεί μπροστά του. Εγκληματικοί βοηθοί του συμπαραστέκουν η μαύρη αντίδραση με τα ένοπλα προδοτικά σώματα.

Αυτή τη φορά όλη η καταστρεπτική μανία των Ούνων και των εγκληματιών Ράλληδων ξέσπασε ενάντια στη λεβεντόψυχη Ρούμελη. Οι ορδές των δολοφόνων απ’ όπου πέρασαν σκόρπισαν τη φρίκη και τον όλεθρο. Η όμορφη Φθιώτιδα, το ηρωικό Καρπενήσι κι’ η Ευρυτανία που χρόνια τυρανίστηκαν στην ξενητειά τα παιδιά της για να τη χτίσουν, η Φωκίδα και η Ναυπαχτία, η Τριχωνία και η Μακρυνεία μετατράπηκαν σε άμορφο σωρό από ερείπια. Έκαψαν, ανατίναξαν, έσφαξαν, έκαψαν ζωντανούς, ατίμασαν, λεηλάτησαν. Θέλησαν να γονατίσουν τον ηρωικό λαό της Ρούμελης, που πρώτος άδραξε το ντουφέκι ενάντια στην τυρρανία και που τρία χρόνια στέκεται πρώτος ανάμεσα στους πρώτους για τη λευτεριά της πατρίδας.

Οι επιδρομείς κατάφεραν και πάτησαν τη Ρούμελη. Μα το κατάφεραν όχι γιατί ο λαός της λυποψύχησε. Όχι γιατί ο εθνικός μας στρατός, ο θρυλλικός ΕΛΑΣ δεν πολέμησε. Όχι. Οι σταυραετοί της ΧΙΙΙ Μεραρχίας, της XVI και της V ταξιαρχίας πολέμησαν παληκαρίσια κι έκαναν τον καταχτητή και τους Ράλληδες να πληρώσουν πολύ ακριβά το εγχείρημά τους. Έδωσε πάνω από 40 συγκρούσεις και μάχες. Οι Ρουμελιώτες και Ρουμελιώτισσες πολέμησαν, πολέμησαν και με τις πέτρες και τα ξύλα ακόμα. Πολέμησαν όπως ξέρουν να πολεμούν οι ήρωες. Όμως οι ήρωες ήταν άοπλοι κι’ οι δολοφόνοι κι’ οι προδότες οπλισμένοι σαν αστακοί. Η προδοτική αντίδραση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό έκανε το παν για να μείνει ο λαός μας άοπλος. Συκοφάντησε τον τρίχρονο αιματοποτισμένο εθνικό μας αγώνα. Δεν άφησε μέσο κι ευκαιρία για να μην χτυπήσει πισόπλατα είτε ανοιχτά το αγωνιζόμενο έθνος. Πισόπλατα με το Ζέρβα που ενώ ο ΕΛΑΣ αντιμετώπιζε τον καταχτητή αυτός επιτίθονταν ενάντια στον ΕΛΑΣ. Ανοιχτά με τους Ράλληδες που ενθάρρυνε κι όπλισε και τους άλλους κακούργους που συναγωνίζονται και ξεπερνούν τους Ούνους στο έγκλημα και την καταστροφή. Ματαίωσε όλες τις προσπάθειες του αγωνιζόμενου έθνους για την πανεθνική ενότητα. Έτσι γίνεται ολοφάνερο πως αν στέκεται ακόμα ο καταχτητής κι’ ερημώνει τη χώρα μας, αν πάτησε τη μπαρουτοκαπνισμένη Ρούμελη το κατάφερε γιατί από τα παλληκάρια μας λείπουν τα όπλα. Και την ευθύνη γι’ αυτό, την ευθύνη για τις συμφορές και τα βάσανα του λαού μας, την ευθύνη για τα ερείπια την έχει ακέραια η φασιστική αντίδραση του εσωτερικού και του εξωτερικού.

                                                                             ***

Το μαχόμενο έθνος μ’ οδηγητή την ΠΕΕΑ, ΤΟ ΕΑΜ, το ΚΚΕ και τις άλλες εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις έκανε κάθε δυνατή χειρονομία για να γίνει πραγματικότητα η Πανεθνική ενότητα, για να αξιοποιηθούν οι δυνάμεις του έθνους, για να δυναμώσει κι’ οπλιστεί ο στρατός μας. Έκανε όλες τις δυνατές υποχωρήσεις –υποχωρήσεις που δεν θέτουν σε κίνδυνο τις ελευθερίες και τα συμφέροντα του λαού μας. 

Με την ειλικρινή πολιτική της ενότητας του αγωνιζόμενου έθνους ανάγκασε τον Παπανδρέου να δηλώσει πως το πρόσωπό του δεν θα σταθεί εμπόδιο της Πανεθνικής Κυβέρνησης. Κι’ όμως έκανε το παν για ν’ ασκηθεί πίεση στην ΠΕΕΑ, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ για να παραμείνει πρωθυπουργός και να βάνει σ’ εφαρμογή τους αντιλαϊκούς σκοπούς. Το αγωνιζόμενο έθνος στην αποφασιστική αυτή στιγμή στέλνει τους υπουργούς του στο Κάϊρο και θα τους ενισχύσει ολόπλευρα στο δύσκολο αλλά λαοσωτήριο έργο τους.

Στην Πανεθνική Κυβέρνηση, που θα σχηματισθεί, ο λαός μας με τους λαογέννητους υπουργούς του θα διεκδικήσει 4 πράγματα.  -Όπλα για να συνεχίσει τον πόλεμο και να λεφτερώσει την πατρίδα.  –Αποκήρυξη των δολοφόνων Ράλληδων.  –Κάθε δυνατή φροντίδα κι’ ενίσχυση για την έστω και προσωρινή αντιμετώπιση των καταστροφών.  –Εξασφάλιση της ομαλής δημοκρατικής λύσης του εσωτερικού μας προβλήματος.

                                                                             ***

Τα ερείπια κι’ οι καταστροφές δεν λύγισαν και δεν θα λυγίσουν τον λαό μας. Η Ρούμελη δεν θα γονατίσει. Η Ρούμελη που πρώτη άνοιξε τον ανταρτοπόλεμο θα συνεχίσει και θα δυναμώσει τον πόλεμο ενάντια στον καταχτητή και τα ένοπλα προδοτικά σώματα. Θα πολεμήσει γιατί ξαίρει πως ό,τι έσωσε το έσωσε χάρις στον πόλεμο που διεξάγει. Θα πολεμήσει γιατί ξαίρει πως μονάχα έτσι θα σωθεί και θα ανοικοδομήσει την καινούργια ζωή. Βασίζεται στις ανεξάντλητες δυνάμεις του ίδιου του λαού που ηρωικά επί τρία χρόνια στάθηκε στις επάλξεις του αγώνα. Βασίζεται στην αλληλεγγύη ανάμεσα στον ίδιο τον πληθυσμό της. Βασίζεται στην αλληλεγγύη του ελληνικού λαού για να ξεπεράσει και θα τις ξεπεράσει τις δυσκολίες που δημιούργησε η επιδρομή….»

Ήταν μία στάση μνήμης από το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Και μοιάζει ετούτη η σιωπή…

«Εἶμαι τὸ δέντρο ποὺ ἀκολουθεῖ τὴ γραμμὴ τῆς προσευχῆς ὅταν ἀνεβαίνει

ἀπὸ ἥσυχη ψυχή.

Εἶμαι ἡ λόγχη ποὺ κοκκίνισε στὸ αἷμα τῆς δύσης καὶ φρουρεῖ τὸ Ἀόρατο

ἀπ᾿ τὴν ἄρνηση καὶ τὴν εἰρωνεία.

Εἶμαι στὶς γιορτὲς τοῦ τοπίου τὸ μαῦρο ράσο ποὺ δὲν τελείωσεν ἀκόμα

τὴ δοκιμασία του.

Εἶμαι τὸ καμπαναριὸ στὸ ναὸ τοῦ πόνου καὶ γιὰ τὶς ψυχὲς ποὺ ἔχουν σκοπὸ

σημαίνει τοὺς ὄρθρους καὶ τοὺς ἑσπερινοὺς ἡ σιωπή μου.»

(Το κυπαρίσσι - Ζαχαρίας Παπαντωνίου)

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη" 

Μεγαλοσύνη!

Με θέα τους "Πέντε Πύργους" των Αγράφων (υψ. 2018 μ.)

“Και ένα βουνό

  είναι ένα ποίημα

  που σου γυρεύει να τ' ακούσεις”

  

  (Νικηφόρος Βρεττάκος)

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη"

Προικισμένος τόπος!

Με το φακό του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη"

Ζωή!

Κάπου στ' Άγραφα...

Φωτογραφικό αρχείο: "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"