Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Πως έδιωξαν οι Τοπολιανίσιοι το φοροεισπράχτορα!


Τα Τοπόλιανα είναι ένα όμορφο Ευρυτανικό χωριό, κοντά στον ποταμό Αχελώο και την ξακουστή γέφυρα της Τέμπλας. Παλιότερα ανήκαν στο Δήμο Απεραντίων (ή… Απενταρίων όπως έλεγαν χαριτολογώντας οι ντόπιοι). Σήμερα με τη νέα διοικητική ανακατάταξη συμπεριλαμβάνονται, πλέον, στο Δήμο των Αγράφων. Στην περιοχή υπάρχουν ερείπια αρχαίων οχυρώσεων, καθώς και τα περίφημα «ντάλικα» άλογα με τα πράσινα μάτια, μοναδικό είδος παγκοσμίως!


Οι κάτοικοι του χωριού είναι πανέξυπνοι, πρόσχαροι και χωρατατζήδες. Ειδικά για το τελευταίο χαρακτηριστικό γνώρισμά τους έγιναν… διάσημοι! Αν υπήρχε «πρωτάθλημα της φάρσας» είναι βέβαιο ότι οι Τοπολιανίσιοι θα το κατακτούσαν με μεγάλη διαφορά βαθμών, για να μην πούμε ότι και το ... «νταμπλ» δικό τους θα ήταν! Ατέλειωτες οι πλάκες που έχουν σκαρώσει οι ευφυείς χωρικοί, πλάκες που έχουν αφήσει εποχή και συζητιούνται για χρόνια κι από γενιά σε γενιά. Διάφοροι εξυπνάκηδες και… σαϊνηδες που θέλησαν να συναγωνιστούν τους Τοπολιανίσιους και να τους πουλήσουν πνεύμα, πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Αναρίθμητα τα περιστατικά ακόμη και σήμερα. Οι παλιές όμως διηγήσεις είναι αυτές που έχουν το μεγάλο γούστο!


Κάποτε οι Τοπολιανίσιοι κατόρθωσαν και έπεισαν έναν παπά ότι το μοσχαράκι που αγόρασε από το παζάρι, και που το έσερνε μαζί του με μια τριχιά, ήταν... γάιδαρος!!! «Καλορίζικο το γαϊδουράκι σου παπά μου» του έλεγαν από όπου και αν περνούσε. Από χωράφια, από σοκάκια, από μαχαλάδες, από το καφενείο, από όπου κι αν διάβαινε ο παπάς άκουγε παντού την ίδια κουβέντα. «Δεν είναι γάιδαρος τέκνα μου, μοσχαράκι είναι» έλεγε τούτος, αλλά οι άλλοι,  εκεί, επίμονοι: «Τι λες παπά μου, τι έπαθες σήμερα, δεν βλέπεις ότι είναι γάιδαρος;» του ’λεγαν και του ξανάλεγαν, νέοι, γέροι και παιδιά. Ώσπου στο τέλος ο παπάς το καβάλησε και πήγε βόλτα μ’ αυτό, μέχρι που το κακόμοιρο το ζωντανό τον άδειασε καταγής! Φαίνεται πως οι Τοπολιανίσιοι είχαν... έφεση προς τους ιερωμένους, γι' αυτό κάποτε που «φιλοξένησαν» έναν διερχόμενο δεσπότη φρόντισαν να αμολήσουν μέσα στο κατάλυμα όπου διέμενε ένα μικρό ατίθασο κατσικάκι που με τις τρέλες και τα καμώματά του όχι μόνο δεν τον άφηνε όλη τη νύχτα να κλείσει μάτι αλλά και τον εξόργισε τόσο πολύ που στο τέλος ο δεσπότης άρχισε μεγαλοφώνως τα... καντήλια! Και φυσικά οι χωριανοί που παρακολουθούσαν κρυφά απόλαυσαν τον άνθρωπο του θεού να... ψέλνει «τον εξάψαλμο»! Μια άλλη φορά ζύγιζαν με τις ώρες έναν ανυποψίαστο επισκέπτη  σε ένα... καντάρι!

Μέχρι και στον Άρη Βελουχιώτη έστησαν μια αθώα πλάκα όταν αυτός πέρασε από το χωριό τους. Ακούστε πως:  Στο καφενείο του χωριού ο Άρης χαιρετά δια χειραψίας όλο τον κόσμο. Τι κάνουν, λοιπόν, οι Τοπολιανίσιοι για να δείξουν ότι είναι μεγάλο και σεβαστό χωριό της περιοχής, ενώ στην πραγματικότητα ήταν λίγοι; Μπαίνουν στον καφενέ από τη μπροστινή πόρτα, χαιρετούν τον αρχηγό και βγαίνοντας από την πίσω μεριά, κι αφού αλλάζουν αναμεταξύ τους σακάκια και πανωφόρια, κάνουν το γύρο και στέκονται πάλι στην ουρά για να χαιρετήσουν εκ νέου!!! «Καλώς όρισες καπετάνιο» έλεγαν και ξανάλεγαν μισοσκυφτοί οι ίδιοι και οι ίδιοι Τοπολιανίσιοι! «Καλώς σας βρήκα παιδιά» ανταπαντούσε και ο Άρης. Και δώστου πάλι από την αρχή, να μην τελειώνει η ουρά και οι χαιρετούρες. «Τι γίνεται εδώ μωρέ θα το ξημερώσουμε; Που ήρθαμε και πόσοι είναι τέλος πάντων σε τούτο εδώ το χωριουδάκι;» λέει ο Άρης στους συντρόφους του. Οπότε κάποια στιγμή, απευθύνεται σε έναν χωρικό: «ευχαριστούμε συναγωνιστή για τα καλωσορίσματα, αλλά κάνε μου τη χάρη μη βγαίνεις έξω, κάτσε εκειδά για λίγο». Σε λίγα λεπτά ανακαλύπτει το κόλπο και γίνεται πανζουρλισμός από τα γέλια. «Μωρέ μπράβο μάτι που το ’χει» έλεγαν για τον πρωτοκαπετάνιο οι Τοπολιανίσιοι και αυτός με τη σειρά του: «ορέ ετούτοι εδώ είναι σκέτοι διαόλοι». Και το γέλιο πήγαινε σύννεφο. Αλησμόνητη θα μείνει και η συγκινητική χριστουγεννιάτικη λειτουργία που πραγματοποίησαν από κοινού οι κάτοικοι με τους αντάρτες του Άρη και τον θρυλικό Παπα-Κουμπούρα το 1942 εν μέσω κατοχής! (βλ. εδώ!)

Μια φορά, στα παλιά τα χρόνια, οι Τοπολιανίσιοι περίμεναν στο χωριό το φοροεισπράχτορα του κράτους. Εκείνα τα χρόνια οι φορατζήδες περνούσαν, μαζί με κάποιο χωροφύλακα, από τα χωριουδάκια για την είσπραξη, σα να λέμε το χαράτσωμα της εποχής. Ο φτωχός κόσμος στα μέρη μας πάλευε νύχτα και μέρα με τη γη ίσα-ίσα για να τα φέρει βόλτα και να βγάλει τον επιούσιο για τη φαμελιά. Που να μείνει περίσσευμα και για φορολογία! Έτσι αυτές οι επισκέψεις των κρατικών οργάνων ήταν για την αγροτιά σκέτος εφιάλτης.


Τι σκαρφίστηκαν λοιπόν οι Τοπολιανίσιοι για να μην πληρώσουν απ’ αυτά που στο κάτω-κάτω δεν είχαν; Μάζωξαν μερικές χελώνες και με ένα λεπτό σχοινάκι τις έδεσαν αριστοτεχνικά από το λαιμό τους. Κι έτσι κάμποσοι απ’ αυτούς βγήκαν παρατεταγμένοι στο έμπα του χωριού. Οι μπροστινοί όλοι με τις χελώνες στο λαιμό, ενώ οι άλλοι που δεν είχαν στέκονταν από πίσω, καλυμμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη φαίνονται!

Φτάνει κι ο φορατζής με το χωροφύλακα και ακούνε τις καμπάνες να χτυπάνε πένθιμα, αντάμα με σκουξίματα, θρήνους κι αναθέματα. «Τι γίνεται εδώ μωρέ, τι πάθατε και κάνετε έτσι;» ρώταγε ο φοροεισπράχτορας κι απάντηση δεν έπαιρνε, παρά μόνο φωνές και αναστενάγματα.  Ώσπου : «αχ κακομοίρη μου, δεν έμαθες τι πάθαμε, αρρώστια θανατερή έπεσε στο χωριό μας. Κολλήσαμε ο ένας με τον άλλονε και πάμε χαμένοι. Τους μισούς μοναχά βλέπεις εδώ, οι άλλοι μας άφηκαν χρόνους. Ετσι κρεμάσαμε επάνω μας τούτες τις χελώνες γιατί μας είπανε ότι είναι το μόνο αντίδοτο να μη μας πιάσει το κακό! Αλλά και πάλι εδώ που τα λέμε σίγουρο δεν το χουμε! Κάτσετε να σας φορέσουμε και σε εσάς από μία μπας και σας λυπηθεί ο Θεός και έχετε και φαμελιές δόλιοιιιι»! 

Και πριν προλάβουν αυτοί να συνέλθουν από το φόβο… τσουπ «παρασημοφορούν», πρώτα το φοροεισπράχτορα και κατόπιν το χωροφύλακα, με μια χελώνα τον καθένα!!! Που να βρουν τόπο να σταθούν εκείνοι! Πανικόβλητοι, το κόβουν τρεχάλα στον ανήφορο, μπροστά ο φορατζής και ξοπίσω ο χωροφύλακας, γίνηκαν λαγοί φτάνοντας ως… τα Λεπιανά! Ακόμα τρέχουν!


Τώρα βέβαια, μέρες που ‘ναι κιόλας με τα χαράτσια, δεν ξέρουμε τι ιδέες σας βάζουμε στο μυαλό, αλλά αυτοί είναι οι πανέξυπνοι Τοπολιανίσιοι. Καλημέρα συμπατριώτες.


26 σχόλια:

άγριο κυκλάμινο είπε...

χαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!
Καταπληκτικό το θέμα σου. Αυτοί οι Τοπολιανίσιοι δεν παίζονται με τίποτε! Οποιοι ξέρουν καταλαβαίνουν τι εννοώ.
Φυσικά και μας έβαλες ιδέες ιχνηλάτη. Από αύριο ψάχνω για χελώνες, γιατί δεν έχω πληρώσει και το χαράτσι!!!

Π. ΑΚΡΙΔΑΣ είπε...

Μας έκανες και γελάσαμε. Αλήθεια πόσες τέτοιες λαϊκές ''διαολιές'' δεν έχουμε ακούσει μέσα στα καφενεία των χωριών μας ,εκει που σμίγουν οι διαφορετικές ηλικίες; Σε αυτά τα ιατρεία των ψυχών... που πραγματικά οι άνθρωποι κοινωνούν και δένουν τις σχέσεις τους και που η ξενόφερτες κουλτούρες δεν κατάφεραν να εξαφανίσουν.''Διαολιές'' που δείχνουν το πηγαίο λαϊκό μας χιούμορ.

Νάσε καλά ιχνηλάτη και να καταγράφεις τον λαϊκό μας πολιτισμό και την παραδοσή μας.

Χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου

dimitris είπε...

Ευρυτανα ιχνηλατη καλημερα, τι ομορφες ιστοριες μας μεταφερεις, απο μια περιοχη σχεδον αγνωστη στους περισοτερους, η αγαπη σου για τον τοπο σου, εγινε σχολειο για τους αναγνωστες σου, θαυμασια!

Και μια και το ειδα, ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!

Τακης είπε...

Απίστευτοι & αστείρευτοι οι Τοπολιανίτες στις φάρσες τους. Ήταν ένας τρόπος κι αυτό παλιά να διασκεδάσουν την ανέχεια και την απομόνωσή τους.
Η φωτογραφία με τον αγροφύλακα για όσους δε γνωρίζουν προέρχεται από την ταινία του Δήμου Αβδελιώδη: «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων», ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει ο ελληνικός κινηματογράφος, όταν η δουλειά είναι βιωματική και γίνεται με μεράκι.
Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους δεν την είδαν.

Μαρίνα Διαμαντοπούλου είπε...

Ευρυτάνα Ιχνηλάτη,
το άρθρο σου είναι καταπληκτικό και τονωτικό. Απίστευτοι οι Τοπολιανίσιοι!
Πράγματι το λαϊκό χιούμορ είναι η είναι η ψυχαγωγία του λαού και η άμυνα του απέναντι στις δύσκολες καταστάσεις. Τις καλύτερες ατάκες και τις πιο εύστοχες τις ακούει κανείς στα καφενεία των χωριών μας.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Εμβόλιμα να σας πω ότι, οι ευρηματικοί και χιουμορίστες Απεράντιοι αποκαλούσαν παλιά τη φτωχή πατρίδα μας αντί για Ευρυτανία... "Μιγάλη Βριττανία".
Καλό απόγευμα.

λεύτερος είπε...

Εγω ξέρω να πω ο,τι ο καθαρος αέρας στα χωρια εκανε το μυαλό του κόσμου να δουλευει και τη διαθεση του να φτερουγάει. Οχι σαν τη μουχλα των πόλεων που μας γεμισε μελαγχολία και καταθλιψη. Πολύ ωραιο περιστατικό ευρυτανα ιχνηλατη.

dimosf είπε...

Πολύ καλό! Και η αφήγηση το κάνει ακόμα καλύτερο! Κάτι τέτοια διαβάζω και γίνομαι λίγο πιο αίσιόδοξος. Νάσαι καλά! Πάντα τέτοια!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΠΑΜΠΟΝΗΡΟΙ ; ΠΑΝΕΞΥΠΝΟΙ; ΑΠΙΘΑΝΟΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΧΩΡΙΟΥ.
ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΥΓΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΚΟΛΠΑ;
ΠΟΥ ΦΘΑΣΑΜΕ Ε;
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ...ΜΑΡΙΝΟΥΣ ΑΝΤΙΠΠΕΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΟΜΩΣ ΠΙΑ.....
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!!!!!!!!!!!!!

Aris είπε...

Που τα ξετρυπωνεις μωρε φιλε?
Γελασα με την ψυχη μου οσο φανταζομουν τη σκηνη.

υσ. αγριο κυκλαμινο κρατα μου και μενα καμια χελωνα, αφου χαρατσι δεν πλερωνω ουτε γω, μου φαινεται θα τη χρειαστει κι η αφεντια μου

Διαχειριστής είπε...

Υπέροχο!!!!

kapetandiamantis είπε...

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΟ. ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΜΑΥΡΙΣΑΜΕ ΡΕ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΜΟΥ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ. ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΔΗΛΩΝΩ FAN ΤΟΠΟΛΙΑΝΑ!!!!

syros2js είπε...

Χαχα! Υπέροχο! Με χαρά γίναμε μέλη στο blog σας... Ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα και στο δικό μας... http://syros2js.blogspot.com/

photoioannina είπε...

Πολύ ωραία η ανάρτησή σου φίλε μου. Μ' έκανες και γέλασα μέσα στη μαυρίλα που μας περιτριγυρίζει!

Οικοδόμος είπε...

"Κρεμάσαμε πάνω μας χελώνες γιατί μας είπανε ότι είναι το μόνο αντίδοτο για να μη μας πιάσει το κακό, αλλά και πάλι εδώ που τα λέμε σίγουρο δεν το χουμε!"

Όπου "κακό" βάλε φοροεισπράκτορας. Λες να πιάσει; "Σίγουρο δεν το χουμε!"

Καλή δύναμη λεβεντιά μου!

Θέμιδα Ζήδρου. είπε...

Απολαμβάνω την διήγηση σας, ένα βροχερό πρωινό Δευτέρας,είναι το καλύτερο δώρο που πήρα.Μια νοσταλγική διήγηση του καιρού της ανθρωπιάς.

Σας ευχαριστώ!

Φυσιολάτρης! είπε...

Ωραίοι οι "Απεντάριοι" των Τοπόλιανων.....τον κάνανε το φερομπήχτη λαγό!!!!!!!!Να παίρνουμε ιδέες γιατί έρχονται χρόνια δύσκολα.........Μεγάλη φάση είχε και η φάρσα στον Αρη!!!!!Πραγματικοί διαόλοι οι Τοπολιανίσοι!!!!Ομορφες διηγήσεις από παλιούς όμορφους καιρούς!!!!!!!!Ευρυτάνα ψάξε και για άλλα τέτοια περιστατικά......Να σκάσει λίγο γέλιο στο χειλάκι μας που μας έχουν κάνει να παραμιλάμε!!!!!

xristos bellos είπε...

Πολύ καλό. Μετά τα νέα μέτρα, μας έκανες να γελάσουμε

Τάσος Ασημακόπουλος είπε...

Αυτές κι αν είναι πλάκες!
Μπράβο σου για την επιτυχημένη μεταφορά της σε μας!

Dennis Kontarinis είπε...

Πανέμορφα, υπέροχα και διασκεδαστικά όλα όσα μας είπες φίλε Ευρυτάνα.Πνεύμα τρομερό οι άνθρωποι.
Νάσαι καλά φίλε μου.

BloG-_o_-SatIRuS είπε...

Χαχαχα! Καλά τους την "έφτιαξαν"..!!!
Να βρούμε καμιά χελώνα, αλλά τώρα πια δεν έρχονται οι φοροεισπράκτορες αυτοπροσώπως..!!
Καλησπέρες!

valderama είπε...

Ωραίος ο Ευρυτάνας μας, όλα θα πρέπει να τα δοκιμάσουμε και αν δεν πιάνει η πλάκα τότε δεν είναι κακό να αγριέψουμε και λίγο.

magda είπε...

Χαχααχαααα, κάτι μου θυμίζει το τελευταίο!!!!
Υπέροχοι οι Τοπολιανίσιοι!!!
Γράφεις καταπληκτικά!!!
Καλό βράδυ :)

habilis είπε...

Μια χαρά δούλεψε το κόλπο με τις χελώνες!

Που ιδέες σήμερα για τους φορομπήχτες?

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Αγαπητοί μας φίλοι και φίλες,
κάθε σχόλιό σας στο θέμα κι ένα πλατύ χαμόγελο. Κι ένας χρήσιμος προβληματισμός. Κι αντάμα, ένα "βήμα" ενθάρρυνσης στην προσπάθειά μας.
Και μην ξεχνάτε...
Και το χιούμορ "όπλο" είναι!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Έλα, πάρτε όλοι χελώνεεεεεεεεες!
Έρχονται τα εκκαθαριστικά!!!!!!!!!