Ναι Μέγδοβα μου! Πήραμε από εσένα τη δυνατότητα με το γεφύρι να διαβαίνουμε τα νερά σου. Και αφήνουμε ανέγγιχτο τον αιώνιο ρου σου, χωρίς φράγματα, χωρίς υδροηλεκτρικά....
Aμοιβαιοτητα ανθρωπου και φυσης. Χρησιμη και αναγκαια πλην ομως ανυπαρκτη πια, ειδικα επι των ημερων της επελασης των απληστων αρπαχτικων με τα εταιρικα διακριτικα.
Το παλιό μονότοξο γιοφύρι της Βίνιανης, στέκει σε πείσμα των καιρών αλύγιστο και περήφανο μονοιάζοντας τις δύο αντικρινές όχθες του Μέγδοβα ποταμού. Προτού κατασκευαστεί η σημερινή σιδερένια γέφυρα στα σύνορα του χωριού Καλεσμένο με τον οικισμό Παρκιό του Μαραθιά (κοντά στα 1950), το πετρόχτιστο Βινιανίτικο γεφύρι αποτελούσε το μοναδικό σημείο απ΄όπου μπορούσε να διασχίσει κανείς με ασφάλεια το κατώτερο τμήμα του Μέγδοβα, διαβαίνοντας από το Καρπενήσι προς τα "από πέρα" χωριά.
Η γέννησή του (πιθανολογείται) κάπου στα μισά του 17ου αιώνα με πρωτομάστορα έναν Πρεβεζάνο ξακουστό πετρά. Θεωρείται συνομήλικο με τα περίφημα γεφύρια του Μανώλη στον Αγραφιώτη ποταμό και της Τατάρνας στον Αχελώο.
Εδώ στα 1808 είχε στήσει (ανεπιτυχή) ενέδρα ο Λεπενιώτης, ο αδερφός του Κατσαντώνη, για να απελευθερώσει τον Αγραφιώτη επαναστάτη τον οποίο μετέφερε σιδεροδέσμιο από το Μοναστηράκι Αγράφων προς το Καρπενήσι ο Άγος Μουχουρντάρης.
Το γεφύρι συνδέουν παλιοί θρύλοι και παραδόσεις. Οι παλιοί γέροντες ισχυρίζονταν ότι είχαν δει νεράιδες και στοιχειά να χορεύουν στις όχθες του. Όταν το ποτάμι είχε κατεβασιά ακούγονταν μουγκρητά μανιασμένου ταύρου (η άλλη ονομασία του Μέγδοβα είναι... Ταυρωπός!), ενώ παράλληλα εμφανίζονταν και ένα αγριεμένο μελίσσι που δεν επέτρεπε σε οποιονδήποτε παράτολμο οδοιπόρο να δρασκελίσει το γιοφύρι, προστατεύοντάς τον κατ' αυτό τον τρόπο από τον κίνδυνο!
Το υψηλής αισθητικής γεφύρι της Βίνιανης βρίσκεται επάνω στο διεθνές ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. Εμείς, αυτή τη φορά, το καμαρώσαμε και βέβαια το φωτογραφίσαμε από ψηλά καθώς διασχίζαμε μια εκπληκτική δασική διαδρομή από την Αρωνιάδα προς το Στένωμα.
Όσο για τους Ινδιάνους, δεν μπορεί, κάπου εκεί θα φτερουγίζουν οι ασύνορες άυλες μορφές τους...
ΟΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΣΕΒΟΝΤΟΥΣΑΝ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝΕ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΤΡΕΠΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΕ ΑΥΤΟ. ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΚΑΙ Η ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΟΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ
Μα, θα κυλάει και λίγο ινδιάνικο στις φλέβες σου. "Ιχνηλάτης", άλλωστε είναι ένα από τα ωραία ρομαντικά μυθιστορήματα του Τζ. Φένιμορ Κούπερ (Ο Τελευταίος των Μοϊκανών) των παιδικών μου χρόνων.
Το έχω περπατήσει γεφύρι, το 'χω φωτογραφίσει (όχι με το... "μοναδικό σου" μάτι), σε ένα από τα ωραιότερα ταξίδια μου στην περιοχή (Προυσός, Μικρό Χωριό, Τροβάτο, Επινιανά, στον Κρέντη μέναμε). Ευρυτανία... Μαγική!
Και περιττό να σου πω ότι έχω μεγαλώσει στην "Οδό Ευρυτανίας" στους Αμπελόκηπους (Αθήνα). Εκεί έπαιζα κλέφτες κι αστυνόμους, καμπόυδες και ινδιάνους (μπορεί και να τρέχει λίγο αίμα... ιδιάνικο στις φλέβες μου) κι από κει κοντά συνταξιοδοτήθηκα.
Καλησπέρα φίλε μου..η απάντηση που έδωσε στο σχόλιό του ο φίλος σου Άρης Άλμπης με κάλυψε πλήρως!όπου μπεί κι όπου πατήσει ο άνθρωπος αυτός ο μεγάλος καταστροφέας της φύσης τι περιμένεις...σοφή η ρήση των Ινδιάνων να γίνει μάθημα..που δεν θα γίνει δηλαδή..έτσι απλά για να πω κάτι στην απελπισία που νιώθω όταν σκέφτομαι παρόμοια ζητήματα..συνέχισε έτσι με Δύναμη και Τόλμη!!
Πολλή όμορφη η φωτογραφία από την αγαπημένη μου Ευρυτανία!
Ανέβασα την φωτογραφία στο facebook με το link του blog σας και το όνομα του φωτογράφου, ελπίζω να μην δημιούργησα κάποιο πρόβλημα! Αν υπάρχει κάποιο μπορείτε να μου το πείτε να την κατεβάσω!
Nα είσαι καλά φίλε "krikispou" και καλώς ήλθες στο διαδικτυακό μας χώρο. Ευχαριστούμε για την αναδημοσίευση. Η Ευρυτανία δεν ανήκει στο blog. To blog ανήκει στην Ευρυτανία και η προβολή του τόπου μας είναι το ζητούμενο
...Κι εκμεταλλευτές ερμήνευσαν σύμφωνα με τα κέρδη και υπερκέρδη τους τη συγκεκριμένη ρήση...
...Κι όχι μόνο χιλιοεκμεταλλεύονται αισχρά τη γη, μα και τα γεννήματά της με πρώτους τούς ανθρώπους. Τους ανθρώπους που μοχθούν παράγοντας όλον τον πλούτο.
Μόνο που όσο και να τους υπενθυμίσεις ότι εγκληματούν σε βάρος τής φύσης και της ανθρωπότητας... Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα...
Καθόλου άσχημη όμως η περατζάδα δίπλα στον ποταμό και το πέρασμα απ' το γιοφύρι. Έστω και ...οπτικά, μια και δεν υπάρχουν φράγκα ούτε για την επιβίωσή μας. Πόσο μάλλον για ταξίδια... Ανάθεμα τα κέρδη!
Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες του blog μας ότι εδώ και κάποιο διάστημα έχει γίνει η τμηματοποίηση των θεμάτων του ιστολογίου σε 17 ενότητες τις οποίες μπορείτε να αναζητήσετε στην κάθετη πλαϊνή μπάρα.
29 σχόλια:
Ναι Μέγδοβα μου! Πήραμε από εσένα τη δυνατότητα με το γεφύρι να διαβαίνουμε τα νερά σου. Και αφήνουμε ανέγγιχτο τον αιώνιο ρου σου, χωρίς φράγματα, χωρίς υδροηλεκτρικά....
Σωστή η ινδιάνικη ρήση άλλα σήμερα αν ήταν να έβγαζαν περισσότερα κέρδη θα στράγγιζαν και τον πυρήνα της γης.
Aμοιβαιοτητα ανθρωπου και φυσης. Χρησιμη και αναγκαια πλην ομως ανυπαρκτη πια, ειδικα επι των ημερων της επελασης των απληστων αρπαχτικων με τα εταιρικα διακριτικα.
Δείτε και εδώ:
http://eyrytixn.blogspot.gr/2011/02/blog-post_09.html
Αυτά οι απολίτιστοι Ινδιάνοι.
Εμείς οι πολιτισμένοι, αφού τα πάρουμε όλα, και κάνουμε τον πλανήτη αγνώριστο, θα ψάχνουμε έναν άλλο για μετοικεσία.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΟΥ ΜΕΓΔΟΒΑ ΜΕ ΤΟ ΤΟΞΩΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΒΙΝΙΑΝΗΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΣΕ ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ !
Η Ινδιάνικη σοφία = πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Mπράβο Ευρυτανα.!!
Πολύ όμορφο τοπίο!!!!
καλή χρονιά
με υγεία φίλτατε
Λόγια σοφά. Εκτίμηση στη μάνα γη.
Νάσαι καλά.
Αχ τα γεφύρια τα παλιά...
Σ΄ευχαριστώ για την ωραία εικόνα.
Φαντασμαγορικό το τοπίο.....υποκλίνομαι και στην σοφία των ινδιάνικων στίχων!!!!
Το παλιό μονότοξο γιοφύρι της Βίνιανης, στέκει σε πείσμα των καιρών αλύγιστο και περήφανο μονοιάζοντας τις δύο αντικρινές όχθες του Μέγδοβα ποταμού. Προτού κατασκευαστεί η σημερινή σιδερένια γέφυρα στα σύνορα του χωριού Καλεσμένο με τον οικισμό Παρκιό του Μαραθιά (κοντά στα 1950), το πετρόχτιστο Βινιανίτικο γεφύρι αποτελούσε το μοναδικό σημείο απ΄όπου μπορούσε να διασχίσει κανείς με ασφάλεια το κατώτερο τμήμα του Μέγδοβα, διαβαίνοντας από το Καρπενήσι προς τα "από πέρα" χωριά.
Η γέννησή του (πιθανολογείται) κάπου στα μισά του 17ου αιώνα με πρωτομάστορα έναν Πρεβεζάνο ξακουστό πετρά. Θεωρείται συνομήλικο με τα περίφημα γεφύρια του Μανώλη στον Αγραφιώτη ποταμό και της Τατάρνας στον Αχελώο.
Εδώ στα 1808 είχε στήσει (ανεπιτυχή) ενέδρα ο Λεπενιώτης, ο αδερφός του Κατσαντώνη, για να απελευθερώσει τον Αγραφιώτη επαναστάτη τον οποίο μετέφερε σιδεροδέσμιο από το Μοναστηράκι Αγράφων προς το Καρπενήσι ο Άγος Μουχουρντάρης.
Το γεφύρι συνδέουν παλιοί θρύλοι και παραδόσεις. Οι παλιοί γέροντες ισχυρίζονταν ότι είχαν δει νεράιδες και στοιχειά να χορεύουν στις όχθες του. Όταν το ποτάμι είχε κατεβασιά ακούγονταν μουγκρητά μανιασμένου ταύρου (η άλλη ονομασία του Μέγδοβα είναι... Ταυρωπός!), ενώ παράλληλα εμφανίζονταν και ένα αγριεμένο μελίσσι που δεν επέτρεπε σε οποιονδήποτε παράτολμο οδοιπόρο να δρασκελίσει το γιοφύρι, προστατεύοντάς τον κατ' αυτό τον τρόπο από τον κίνδυνο!
Το υψηλής αισθητικής γεφύρι της Βίνιανης βρίσκεται επάνω στο διεθνές ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. Εμείς, αυτή τη φορά, το καμαρώσαμε και βέβαια το φωτογραφίσαμε από ψηλά καθώς διασχίζαμε μια εκπληκτική δασική διαδρομή από την Αρωνιάδα προς το Στένωμα.
Όσο για τους Ινδιάνους, δεν μπορεί, κάπου εκεί θα φτερουγίζουν οι ασύνορες άυλες μορφές τους...
ΟΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΣΕΒΟΝΤΟΥΣΑΝ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝΕ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΤΡΕΠΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΕ ΑΥΤΟ. ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΚΑΙ Η ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΟΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ
Εξαιρετικό γεφύρι και το αναδεικνύει τέλεια η φωτογραφία !
Μα, θα κυλάει και λίγο ινδιάνικο στις φλέβες σου.
"Ιχνηλάτης", άλλωστε είναι ένα από τα ωραία ρομαντικά μυθιστορήματα του Τζ. Φένιμορ Κούπερ (Ο Τελευταίος των Μοϊκανών) των παιδικών μου χρόνων.
Το έχω περπατήσει γεφύρι, το 'χω φωτογραφίσει (όχι με το... "μοναδικό σου" μάτι), σε ένα από τα ωραιότερα ταξίδια μου στην περιοχή (Προυσός, Μικρό Χωριό, Τροβάτο, Επινιανά, στον Κρέντη μέναμε). Ευρυτανία... Μαγική!
Και περιττό να σου πω ότι έχω μεγαλώσει στην "Οδό Ευρυτανίας" στους Αμπελόκηπους (Αθήνα). Εκεί έπαιζα κλέφτες κι αστυνόμους, καμπόυδες και ινδιάνους (μπορεί και να τρέχει λίγο αίμα... ιδιάνικο στις φλέβες μου) κι από κει κοντά συνταξιοδοτήθηκα.
Έλα, πάμε τώρα για τη νέα Κυβέρνηση του Βουνού.
Να είσαι καλά.
Με δύναμη πάλι και πάλη.
ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ καλησπερα, παρα πολυ ωραια η φωτο σου και παρα πολλη σοφη η ρηση των Ινδιανων...
Η φωτογραφία καταπληκτική, το σχόλιο με τις πληροφορίες για το γεφύρι εξαιρετικά ενδιαφέρον και οι Ινδιάνοι σοφοί!!
Να είσαι καλά!
Καλό ξημέρωμα!
Πάλι καλά που δεν το πιάνει ο αέρας το γιοφύρι, ειδάλλως θα του φύτευαν στην καμπούρα καμιά ανεμογεννήτρια... προς όφελος της "πράσινης ανάπτυξης"!!!
Καλησπέρα φίλε μου..η απάντηση που έδωσε στο σχόλιό του ο φίλος σου Άρης Άλμπης με κάλυψε πλήρως!όπου μπεί κι όπου πατήσει ο άνθρωπος αυτός ο μεγάλος καταστροφέας της φύσης τι περιμένεις...σοφή η ρήση των Ινδιάνων να γίνει μάθημα..που δεν θα γίνει δηλαδή..έτσι απλά για να πω κάτι στην απελπισία που νιώθω όταν σκέφτομαι παρόμοια ζητήματα..συνέχισε έτσι με Δύναμη και Τόλμη!!
Πράγματι!!!
Τι μεγαλειώδης φωτογραφία!!!
Τι υπέροχη φύση!!!
Παιδιά αυτή την ώρα στο κανάλι του Alpha.......έχει εκπομπή ο Μάνεσης για την Ευρυτανία!!!!
Ίδωμεν.
Πολλή όμορφη η φωτογραφία από την αγαπημένη μου Ευρυτανία!
Ανέβασα την φωτογραφία στο facebook με το link του blog σας και το όνομα του φωτογράφου, ελπίζω να μην δημιούργησα κάποιο πρόβλημα! Αν υπάρχει κάποιο μπορείτε να μου το πείτε να την κατεβάσω!
diaviosi.blogspot.gr
Nα είσαι καλά φίλε "krikispou" και καλώς ήλθες στο διαδικτυακό μας χώρο. Ευχαριστούμε για την αναδημοσίευση. Η Ευρυτανία δεν ανήκει στο blog. To blog ανήκει στην Ευρυτανία και η προβολή του τόπου μας είναι το ζητούμενο
Το γιοφύρι,η Ευρυτανία,τα σχόλιά σου
Ευρυτάνα Ιχνηλάτη,
μας δίνουν δύναμη κι ελπίδα!
Καλή συνέχεια!
...Κι εκμεταλλευτές ερμήνευσαν σύμφωνα με τα κέρδη και υπερκέρδη τους τη συγκεκριμένη ρήση...
...Κι όχι μόνο χιλιοεκμεταλλεύονται αισχρά τη γη, μα και τα γεννήματά της με πρώτους τούς ανθρώπους. Τους ανθρώπους που μοχθούν παράγοντας όλον τον πλούτο.
Μόνο που όσο και να τους υπενθυμίσεις ότι εγκληματούν σε βάρος τής φύσης και της ανθρωπότητας...
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα...
Καθόλου άσχημη όμως η περατζάδα δίπλα στον ποταμό και το πέρασμα απ' το γιοφύρι.
Έστω και ...οπτικά, μια και δεν υπάρχουν φράγκα ούτε για την επιβίωσή μας. Πόσο μάλλον για ταξίδια...
Ανάθεμα τα κέρδη!
Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες του blog μας ότι εδώ και κάποιο διάστημα έχει γίνει η τμηματοποίηση των θεμάτων του ιστολογίου σε 17 ενότητες τις οποίες μπορείτε να αναζητήσετε στην κάθετη πλαϊνή μπάρα.
Σας ευχαριστούμε όλους για τα θερμά λόγια σας.
"Καμωμένα το ένα για το άλλο"...
Ε.-
Δημοσίευση σχολίου