Σάββατο 24 Απριλίου 2021

Να της κρατάν τα νιάτα μου μαντήλι να χορεύη...



Με γέλασε μια χαραυγή, μια νύχτα με φεγγάρι

και πήρα δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια,

να πάω να βρω τα νιάτα μου στον έλατο αποκάτω,

εκεί που αποκοιμήθηκαν με στρώμα από λατσούδες,

σε φτέρες και σ΄ αγράμπελες, νανούρισμα από αηδόνια.

Να πάω να βρω τα νιάτα μου, να τα γλυκοξυπνήσω.

Τα ονείρατά τους να μου πουν και να μου τραγουδήσουν

πικρά τραγούδια κλεφτουριάς, λεβέντικες αγάπες.

Και το χορό να στήσουνε στο μνήμα της Αλίκης.

Να της κρατάν τα νιάτα μου μαντήλι να χορεύη

κι αυτή να σέρνη τσάμικο στο νύχι και στον τόπο,

με το βιολί του Μπαταριά, ζυγιά του Σουλεϊμάνη. 


Οι παραπάνω στίχοι είναι του Ευρυτάνα ποιητή Γιώργου Τσουκαλά, του τραγικού πατέρα της συμπατριώτισσάς μας-λαϊκής ηρωίδας Αλίκης Τσουκαλά που εκτελέστηκε από το μοναρχοφασιστικό κράτος στις 16 τ' Απρίλη 1949, λίγο πριν κλείσει τα 21 της χρόνια, κρατώντας μία ανεπανάληπτη στάση αξιοπρέπειας μπροστά στους θανατοδίκες της. 

Σε αντίθεση με την κόρη του, ο Γ. Τσουκαλάς λύγισε, δείλιασε και συνεργάστηκε με το κράτος ευελπιστώντας σε ευνοϊκή μεταχείριση για τον ίδιο και την Αλίκη. Μετά την εκτέλεση της κόρης του, έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του μέσα στην περιφρόνηση από την οικογένειά του και τους παλιούς συναγωνιστές, παραδομένος στις προσωπικές του τύψεις και την οδύνη μέχρι το μοναχικό τέλος του. Σε πολλές περιπτώσεις έγραφε για την Αλίκη, μέσα από "ένα ποταμό δακρύων" και "πληγώνοντας το στήθος του με την πένα που έγραφε" όπως εκμυστηρεύθηκε κάποτε στον Ευρυτάνα λόγιο Μιχάλη Σταφυλά. 

Ένα από τα ποιήματα του Γ. Τσουκαλά ήταν αυτό που ιχνηλατήσαμε και σας παρουσιάσαμε σήμερα μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες του ιστολογίου μας. Γράφτηκε τη δεκαετία του '60. Οι στίχοι του αποπνέουν πόνο, θλίψη, μα και έναν έκδηλο θαυμασμό για τη λαϊκή αγωνίστρια, την ατρόμητη κόρη του που ποτέ εκείνος σαν πατέρας δεν κατάφερε να ακολουθήσει στο δικό της δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας. Μέσα από το γραπτό του ποιεί με σπαραγμό αυτή του τη λαχτάρα, τον απραγματοποίητο εν τέλει καημό του, να μπορούσε να σταθεί κι εκείνος αντάξιός της!

ΥΓ. Μπορείτε να δείτε-ξαναθυμηθείτε την τραγική ιστορία της Αλίκης Τσουκαλά κλικάροντας  εδώ - στο ΑΦΙΕΡΩΜΑ του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη"


11 σχόλια:

Φυσιολάτρης! είπε...

Αλλη μια πτυχή.......σε αυτή τη φοβερή ιστορία της αξέχαστης Αλίκης Τσουκαλά.........ευχαριστούμε Ιχνηλάτη!!!!!!!!!!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Σίγουρα η Αλίκη θα χορεύει τον χορό των αθανάτων!
Και θα της κρατούν πολλοί, μυριάδες το χέρι!

doctor είπε...

ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ, ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΩ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΟΥ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΛΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΝΙΓΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ.
ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ.

jorge είπε...

Δεν υπάρχουν λόγια...

Giannis Pit. είπε...

Τη συγκλονιστική ιστορία της Αλίκης τη διάβασα μέσα από το σάιτ εδώ Ευρυτάνα και πραγματικά με άφησε άφωνο.
Και επίσης την ιστορία του πατέρα της.
Αλήθεια αγαπητέ φίλε, αυτά τα γεγονότα ποιοι τα ξέρουν και πόσοι πλέον νοιάζονται; Μια τεράστια ιστορία του λαού μας μένει ξεχασμένη στο ευρύ κοινό κάτω από τις επιλογές ενός κράτους απόγονων δοσίλογων και προδοτών.
Την καλησπέρα μου.

Angelo De Amor είπε...

Πολύ δυνατή αλίευση ιχνηλάτη, σε ευχαριστούμε που μας ξανά έκανες να διαβάσουμε το εκπληκτικό άρθρο για την Αλίκη!

Μάκης είπε...

Η Αλίκη Τσουκαλά και οι Συναγωνιστές της πολιτογραφήθηκαν στη χώρα των ιδεών! Ζουν στις θύμησες όσων συνεχίζουν τον Αγώνα τους για μια κοινωνία δίκαιη!
Η θυσία της, η τραγωδία του πατέρα της, σφυρηλατημένες στους στίχους θα γεμίζουν τα μάτια μας με δάκρυα, θα μας οιστρηλατούν τη σκέψη και θα ξεσηκώνουν την αγανάκτησή μας, για την απουσία αυτών των ψυχών απ’ τα βιβλία της Ιστορίας, για την άγνοια ακόμα και των μαθητών της Ευρυτανίας για τους ήρωές της.
Δυστυχώς, αποκρύβεται η Αλήθεια απ’ τα παιδιά, που δεν μαθαίνουν ποτέ τα σύγχρονα γεγονότα και τα ονόματα όλων όσων ατσάλωσαν τα νιάτα τους στους Αγώνες για τη Λευτεριά και τη Δικαιοσύνη, που ύψωσαν το λάβαρο της Ανυπακοής, σε κάθε εθελόδουλο, ξενόφερτο αφεντικό.
Δυστυχώς, «αβρόχοις ποσίν», οι συγγραφείς της Ιστορίας την κλειδομανταλώνουν στα υπόγεια της Λησμονιάς!
Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν Ιχνηλάτες, που αποτυπώνουν το πέρασμά τους το εμβληματικό από τούτη τη ζωή, ευελπιστώντας ότι κάποια μάτια Διδασκόντων θα χρησιμοποιούν αυτά τα ντοκουμέντα μέσα στην τάξη, ενάντια σε κάθε διαταγή έντεχνης και σκόπιμης αποσιώπησης……
Μάκης Φλώρος
Κρίκελλο Ευρυτανίας

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Ευχαριστούμε που ανασύρεις τέτοια σπάνια ντοκουμέντα!
Κι η Αλίκη στη χώρα των λησμονημένων ηρώων, όπως και τόσοι άλλοι.
Να είσαι καλά που σκαλίζεις επίμονα το λούστρο της ιστορίας και αναδεικνύεις τους θησαυρούς που κρύβονται σκόπιμα και συστηματικά.
Καλό Μεγαλοβδόμαδο!

Aris είπε...

Τιμη στην Αλικη
τιμη σε ολους εκεινους που επεσαν για τη ζωη, για να εχουν ολοι οι ανθρωποι δικαιωμα να χαιρονται τον ηλιο που ξημερωνει καθε μερα.!!

Πάζιος Κώστας είπε...

Μπράβο ,στον Ιχνηλάτη ,γιατί διατηρεί άσβεστη την πολύτιμη ιστορική μνήμη,σε εποχές σκόπιμης υπερπροβολής του αντιήρωα,από την κυριάρχη ιδεολόγια,φωτίζει την αξία της δράσης για το καινούριο,την αξία της Ιστορικής μνήμης για την οραματική προοπτική που μας αξίζει.Αθάνατη ΑΛΙΚΗ ΤΣΟΥΚΑΛΑ

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Σας ευχαριστούμε όλους εγκάρδια για τις επισκέψεις και τα σχόλια
και σε αυτή την ανάρτησή μας.