"Πολλοὶ πανταχοῦ οἱ χειμῶνες, ἀσύγκριτα τὰ ναυάγια, ἐν χρῷ μᾶλλον αἱ συμφοραί, ἐκύκλωσαν ἡμᾶς τὰ κακὰ ὡς αἱ μέλισσαι κηρίον· (...) Ἡ καταδρομὴ τῶν φορολόγων ἀδυσώπητος, τὸ ὑπήκοον ἐπικαλεῖται τὸν θάνατον μᾶλλον ἢ τὸ ζῆν. Οἱ δὲ τῆς ἡμετέρας δοκοῦντες εἶναι αὐλῆς χείρονες τῆς ἀλλοτρίας·(...)"
Και σε... κάπως πιο "ελεύθερη απόδοση" κατανοητή στους πάντες:
Πολλά από παντού τα δεινά, ασύγκριτες οι καταστροφές, μέχρι το πετσί μας έφτασαν οι συμφορές, μάς περικύκλωσαν οι δυστυχίες όπως οι μέλισσες το κερί· (...) Η επιδρομή των φοροεισπρακτόρων αμείλικτη, οι υπήκοοι επιζητούν περισσότερο να πεθάνουν παρά να ζουν. Εκείνοι δε που νομίζουμε ότι ανήκουν σε εμάς είναι χειρότεροι των ξένων·(...)
(Από μία παλιά επιστολή του Ευγένιου Γιαννούλη -ιδρυτή του Ελληνομουσείου Αγράφων- Ιούλιος 1677)
13 σχόλια:
Στο τέλος της ανάρτησης κάντε "κλικ" επάνω στην υπογραφή "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
Οι ίδιες πάντα δραματικές πράξεις....
Καλημέρα Ευρυτάνα μου
Αν πάει λέει....χωρίς καμιά δυσκολία πιστεψέ με.Όταν ζει κανείς μια καθημερινότητα σαν την σημερινή και διαβάζει το παραπάνω άρθρο αμέσως το μυαλό του ξεσηκώνεται ,αγριεύει, γιατί βλέπει ότι αιώνες τώρα ντόπιοι και ξένοι δυνάστες έχουν βαλθεί να αποτελειώσουν αυτό τον περήφανο λαό.
Πάει όμως και κάπου αλλού η σκέψη,στα παλληκάρια σαν τον Κατσαντώνη που μες στα βουνά των Αγράφων με το καριοφίλι παραμάσχαλα τσάκιζε καθημερινά φοροεισπράχτορες και κοτζαμπάζηδες δίνοντας λίγη ανάσα ζωής στον ταλαίπωρο λαό.Δεν μένει τίποτα άλλο λοιπόν από το ξεσηκωμό,όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσα νωρίτερα θα έρθει και η λευτεριά.
Μια ζωή τέτοιοι ήτανε οι ντόπιοι αφέντες. Εκμεταλλευτές του λαού και συνεταιράκια με την ξένη κυριαρχία.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ !
1677 ?
ΚΙ ΕΓΩ ΝΟΜΙΣΑ 2017 !
Και μεταγενέστερα ο στρατηγός Μακρυγιάννης τα ίδια έγραφε και τόσοι άλλοι μέχρι και σήμερα...
Ανατριχιαστικά επίκαιρο το απόσπασμα που μας θύμισες Ευρυτάνα.
Ως πότε άραγε θα ζούμε στην υποτέλεια;
Τους χαιρετισμούς μου.
''Οἱ δὲ τῆς ἡμετέρας δοκοῦντες εἶναι αὐλῆς χείρονες τῆς ἀλλοτρίας''
Ακριβώς....σιχαμερά σκουλήκια ήταν οι έλληνες προεστοί που έπιναν το αίμα των δύστυχων ραγιάδων....χειρότεροι κι από τους πασάδες!!!!Kατά τ'άλλα....''όλοι ένα έθνος είμαστε''....έτσι δεν μας λέγανε κάποιοι πονηροί;.... Ω αγία αταξικότητα!!!!!!!!!
Μου επιτρέπεις να "τρέξω" ακόμα πιο παλιά και ν' αναρωτηθώ:
Πότε μας άφησαν να σηκώσουμε κεφάλι;
Αλλά εμείς ως λαός, αιώνες τώρα δεν σκύψαμε και δεν θα σκύψουμε!
"Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος".
https://ainafetst.wordpress.com/2015/05/03/plus-jamais/
Μακάρι να μην πήγαινε ο νους μου, αλλά δυστυχώς πάει και παραπάει!
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΥΓ. ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ. ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΠΤΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΡΠΑΓΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΙΧΝΗΛΑΣΙΑ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ!
Κάθε ομοιότης με τη σημερινή πραγματικότητα είναι εντελώς συμπτωματική!
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλιά σας που ζωντανεύουν περαιτέρω κάθε ανάρτηση!
Απο το θουριο του Ρηγα
Ο κόσμος να γλυτώση, απ’ αύτην την πληγή,
κ’ ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη.
"Κράμβη εψητή..κράμβη ωμή...παγκράμβιος φευ ο βίος ημών εστί!!! " όσο θυμάμαι από μία επιστολή του ίδιου της εποχής εκείνης... σταλμένη απ' το Διδασκαλείο τών Βραγγιανών!!!
Δημοσίευση σχολίου