Κρατήστε τον αδερφό σας ανάμεσά σας, δίπλα σας, ισότιμα, στηρίξτε τον με ενδιαφέρον και αγάπη.
Κι αν οι κεραυνοί έκαψαν το κορμί του, κι αν οι συγκυρίες τον πλήγωσαν βαριά, αυτός αντέχει, παλεύει, προσπαθεί.
Ζει, υπάρχει, αντιστέκεται, δημιουργεί, ελπίζει...
Τι θα ήμασταν, άραγε, χωρίς την κοινωνική αλληλεγγύη;;;
 |
| Τμήμα από γκράφιτι στο Καρπενήσι |
17 σχόλια:
Mπράβο αδερφέ.
Όπλο μας η αλληλεγγύη στη ζωή και στους αγώνες.
Θα ήμασταν χειροκροτητές της εκμετάλλευσης και της ιμπεριαλιστικής καταλήστευσης των λαών. Σαν τους αστούς πολιτικούς που ευθυγραμμίζονται με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ
Η αγάπη στηρίζει όλη τη πλάση και ας είμαστε ευγνώμονες που μπορούμε να τη χαρούμε!
Μία εμβόλιμη παρέμβαση...
Φίλες και φίλοι, όσοι από εσάς σχολιάζετε ως ανώνυμοι, παρακαλείσθε στην αρχή ή στο τέλος του σχολίου σας να προσθέτετε ένα όνομα ή ένα ψευδώνυμο (ότι επιλέξετε εσείς) ώστε να ξεχωρίζουν αναμεταξύ τους οι διαφορετικοί σχολιασμοί.
Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια στα πάντα ενδιαφέροντα σχόλιά σας...
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΥΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΦΙΛΤΑΤΕ.
''Είναι ένα παζλ η ζωή.......... όλα τα κομμάτια μαζί"!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σπουδαία λέξη η αλληλεγγύη, ακόμη πιο σπουδαία όταν γίνεται πράξη!!
Παρασκευή και 13!.........
Είδα τη φωτογραφία σου, Ιχνηλάτη και φώναξα «Καλημέρα!» στου κήπου μου τ’ αγιοδημητριάτικα. Καρφίτσωσα στο γερασμένο μου πρόσωπο ένα χαμόγελο που ξόρκισε όλες τις δεισιδαιμονίες και τους μίζερους συσχετισμούς…..
Άνοιξα την αγκαλιά μου στου ελατόδασους τα παιδιά, φόρεσα στις πέντε αισθήσεις μου τα καλά τους κι άφησα λεύτερη την ψυχή μου να μαζέψει το φως που απλωνόταν απ’ τις κορυφές της Σαράνταινας.
Βρέθηκα στους ελατιάδες του Συγκρέλλου να κουβεντιάζω με τα πουλιά, να χαϊδεύω κεραυνοχτηπημένα έλατα, ξέπνοα κέδρα, που μέσα στο «κύκνειο άσμα» της δικής τους ζωής, έχουν τη δύναμη να βυζαίνουν της γης το νάμα.
Ανθρώπου θωριά πουθενά….
Χωράφια παρατημένα….μηλιές και καρυδιές στέκονται θρηνολογώντας τη στειρότητά τους, προοιωνίζοντας ένα μέλλον άκαρπο και θλιβερό. Οι βερβέρες άφαντες κι αυτές, αφού μετακόμισαν προς άγραν τροφής στις κατοικιές τις ανθρώπινες.
Τα ραδίκια και τα ζόχια της ευρυτανικής γης κι αυτά λιγοστά κι ατροφικά. Οι λαγοί και τα ζαρκάδια σαούριαζαν στις φωλιές τους για να γλυτώσουν απ’ το ντουφεκίδι των διωκτών τους. Άτυχη ημέρα, όμως! Στην άκρη του μονοπατιού ένα επιβλητικό γεράκι λούφαζε χτυπημένο στο φτερό από βόλι κυνηγού! Άπλωσα αλληλέγγυο το χέρι να το σώσω, μα αυτό έβαλε δύναμη στα πόδια του, ροβόλησε στης σάρας την κατεβασιά, μην ξέροντας ότι η αλληλεγγύη υπάρχει ακόμα!
Η επικοινωνία μας με το δασαρχείο Καρπενησίου κυοφόρησε τη σωτηρία του. Κινητοποιήθηκαν οι φύλακες-φρουροί του δάσους αμέσως και με συντονισμένες επίπονες ενέργειες το βρήκανε. Τώρα βρίσκεται ήδη στην Αθήνα, όπου οι ειδικοί θα του χαρίσουν και πάλι το εισιτήριο για ελεύθερες εναέριες πτήσεις.
Η θεά Περσεφόνη χαίρεται. Χορεύει κάτω από τους βαθύσκιωτους εναγκαλισμούς, χρωματίζει τα γύρα με του χινόπωρου τα χρώματα, παίζει κρυφτοκυνηγητό με τις ηλιαχτίδες, μαζεύει στις πτυχώσεις του χιτώνα της εικόνες ζωής, πριν κατεβεί στου Άδη τη σκοτεινιά και σιγοτραγουδά μαζί μου ύμνον ορφικό:
«Ω! φύσι, παμμήτειρα θεά, πολυμήχανη μήτερ, ουρανία, πρέσβειρα, πολύκτιτε δαίμον, άνασσα, πανδαμάτωρ, παναυγής……….
Θεά, λίτομαί σε συν ευόλβοισιν εν ώραις ειρήνην, υγίειαν άγειν, αύξησιν απάντων….»
Ακευσώ
Συγχαρητήρια Ιχνηλατη για το θεμα που ανέβασες . Και ας μη συμφωνώ σε όλες τις αναρτησεις σου.
ένας Καρπενησιώτης.
ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΊΑΣ..
Η κοινωνική αλληλεγγύη και η συλλογικότητα είναι η ανθρώπινη δική μας απάντηση απέναντι στο τέρας του ατομισμού και του ανταγωνισμού. Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Ο ένας της σύγκρουσης, της εκμετάλλευσης, της κλοπής, του ανταγωνισμού. Ο άλλος, της ανθρωπιάς, της δικαιοσύνης, της συλλογικότητας.
Την καλησπέρα μου σε όλους.
Αγέλη άγριων θηρίων θα ήμασταν. Αν υπήρχε τρόπος ν' απομονώσουμε απ' την κοινωνία το κομμάτι εκείνο που δρα με ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη, οι υπόλοιποι θα κατασπάρασσαν ο ένας τον άλλο. Αν στέκει ακόμα όρθια η κοινωνία, το χρωστάμε σ' αυτούς τους "εθελοντές" παντός καιρού. Μπράβο για το μήνυμα που περνάς, Ευρυτάνα!
Συμφωνώ με τη Μαρία
«Ω! φύσι, παμμήτειρα θεά, πολυμήχανη μήτερ, ουρανία, πρέσβειρα, πολύκτιτε δαίμον, άνασσα, πανδαμάτωρ, παναυγής……….
Θεά, λίτομαί σε συν ευόλβοισιν εν ώραις ειρήνην, υγίειαν άγειν, αύξησιν απάντων….»
Ακευσώ
Παρασκευή, 13 Οκτωβρίου, 2023
...μαζί με όλους σας,
Συγχαίρω!
(...επανέρχομαι, παντα με Αγάπη, "αστοριανή" ΝΥ)
Ευχαριστούμε όλες και όλους για τις επισκέψεις και τα όμορφα σχόλια.
Με συγκίνησες ιχνηλάτη, χίλια μπράβο!!!
Δημοσίευση σχολίου