Δώρη Άνθη...
τα άνθη που μας χάρισες στο σύντομο μα τόσο περήφανο και ωφέλιμο πέρασμά σου από τη ζωή, θα στολίζουν παντοτινά τη συλλογική μας μνήμη.
Άνθη κοινωνικής ευαισθησίας, αλτρουισμού, μαχητικότητας, παλικαροσύνης μα πάνω απ' όλα έμπρακτης αγάπης στον αδικημένο που πασχίζει να αποτινάξει από πάνω του τις αλυσίδες κάθε σκλαβιάς.
Το αίμα σου που χύθηκε εκεί μπροστά στις ερπύστριες του τανκ των νεοαποικιοκρατών του Τσώρτσιλ και των ντόπιων δωσίλογων χάραξε μονοπάτι φωτεινό που αν το ακολουθήσουμε θα μας οδηγήσει στις νικηφόρες λεωφόρους της λευτεριάς, της ανεξαρτησίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Είμαστε περήφανοι σαν Ευρυτάνες που τα "βελουχιώτικα παιδιά μας" σήκωσαν το γάντι της Ιστορίας και έγιναν οι δικοί μας "άγιοι" που μας δίδαξαν ότι ποτέ δεν θα είμαστε ηττημένοι όταν τολμάμε να κοιτάμε τον ήλιο και όχι το χώμα.
Είθε όταν οι καιροί προστάξουν και πάλι, να πάρουμε κι εμείς τη σκυτάλη...
Αθάνατος!
