 |
| "Στις κορφές του Βελουχιού" - φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή ("Με τους αντάρτες στα βουνά") |
Με έναυσμα την επέτειο ίδρυσης του θρυλικού ΕΛΑΣ (16 Φλεβάρη 1942)
Είμαι υπερήφανος που στο άμεσο συγγενικό μου περιβάλλον υπήρξαν ένοπλοι μαχητές του ΕΛΑΣ (και του ΔΣΕ αργότερα) του πιο γνήσιου επαναστατικού κινήματος αυτού του τόπου για Λευτεριά και Λαοκρατία. Ως γνωστόν, λίκνο του Αντιστασιακού Αγώνα και της Ελεύθερης Ελλάδας υπήρξε η Ανταρτομάνα Ευρυτανία (βλ. 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6. 7 )!
Από εκείνα τα παλικάρια, που θυσίασαν νιάτα και ζωές, κληρονομήσαμε μνήμες, υπερηφάνεια, διδάγματα, και οπωσδήποτε ευγενικά οράματα για ένα καλύτερο κόσμο δίχως αδικία, καταπίεση και εκμετάλλευση.
Κάποιες επόμενες γενιές έζησαν διαφορετικά, με αρκετές και σημαντικές κοινωνικές κατακτήσεις, διότι ΤΟΤΕ αγωνίστηκαν ΕΚΕΙΝΟΙ -από την Ευρυτανία ως τα πέρατα της γης- ειδάλλως ίσως και να ήμασταν σήμερα αλυσοδεμένοι σκλάβοι (κυριολεκτικά όμως) στη φασιστική-χιτλερική μηχανή ενός τόσο εφιαλτικού κόσμου που ενδεχομένως και η ίδια η φαντασία να αδυνατούσε να συλλάβει.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες και μέρες με αναφορές σε διηγήσεις ανθρώπων που έζησαν εκείνα τα χρόνια : για τη φλόγα του μεγάλου λαϊκού ονείρου που πύρωσε τόσες ψυχές, για το αντάρτικο κίνημα που έκανε τους σκυφτούς κολασμένους αυτού του τόπου να ορθώσουν ανάστημα και να αποτολμήσουν εφόδους στον ουρανό, για τη συγκινητική αυτενέργεια και τη δυναμική του αγωνιζόμενου λαού, αλλά μαζί και για τα πληγωμένα ιδανικά, για την ελπιδοφόρα επανάσταση που χάθηκε τόσο άδικα και χίλια δυο άλλα.
Αλλά προτιμώ να κρατήσω τον “απόηχο” αυτής της μέρας της ίδρυσης του ΕΛΑΣ και το τι σήμαινε ακριβώς αυτό το γεγονός. Δηλαδή να τολμάς να ξεσηκώνεσαι (και) να αποδεικνύεις ότι κανένας τύραννος, όσο ισχυρός κι αν φαντάζει, δεν είναι ανίκητος! Που για μένα είναι σε πρώτο πλάνο, σαν συμπέρασμα και σαν δίδαγμα, ειδικά στη σημερινή συγκυρία...
29 σχόλια:
Λαέ θυμήσου το χώμα που πατάς λευτέρωσαν με αίμα ΕΑΜ ΕΠΟΝ ΕΛΑΣ!
Καλημέρα........πολύ σημαντική επέτειος που δυστυχώς λίγοι την θυμούνται..............σε ευχαριστούμε Ιχνηλάτη!!!!!!!!!!!!!
Διακρίνω έναν περήφανο απόγονο. Μπράβο για το άρθρο σου εξαιρετικό.
Σε μια άλλη Πολιτεία αυτή η ημέρα θα γιορταζόταν με μεγάλες τιμές. Αλλά μην επαναλάβω κι εγώ το "που ζούμε".
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
ΑΝΤΑΡΤΗΣ, ΚΛΕΦΤΗΣ, ΠΑΛΙΚΑΡΙ
ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΑΟΣ!
Η ανταρτομάνα Ευρυτανία ήτανε πρωτοπόρα στην εθνική αντίσταση. Έπρεπε σήμερα να γίνεται χαμός από εκδηλώσεις στον τόπο να είμαστε στο επίκεντρο του ιστορικού ενδιαφέροντος όλης της χώρας. Αλλά εδώ δεν έχουν φτιάξει ακόμη ούτε το μνημείο των σφαγιασθέντων από τις ναζιστικές επιδρομές στο Καρπενήσι, τι να λέμε τώρα..
Κάθε σπιθαμή, κάθε δρασκελιά, στα περήφανα βουνά της ανταρτομάνας Ευρυτανίας, είναι εξυγιασμένη από τα πατήματα των ανταρτών, ελευθερωτών του θρυλικού ΕΛΑΣ. Τιμή και δόξα στη μνήμη τους!!! Κανένας τύραννος δεν είναι ανίκητος!!!
Aνατρίχιασα με το άρθρο σου ευρυτανα ιχνηλάτη, μπράβο σου.
Εμπρός ΕΛΑΣ ΕΛΑΣ για την Ελλάδα το δίκιο και τη λευτεριά......
Χρόνια πολλά!
"διότι ΤΟΤΕ αγωνίστηκαν ΕΚΕΙΝΟΙ -από την Ευρυτανία ως τα πέρατα της γης- ειδάλλως ίσως και να ήμασταν σήμερα αλυσοδεμένοι σκλάβοι (κυριολεκτικά όμως) στη φασιστική-χιτλερική μηχανή ενός τόσο εφιαλτικού κόσμου που ενδεχομένως και η ίδια η φαντασία να αδυνατούσε να συλλάβει. "
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!
Όπως φαίνεται φίλε μας καλέ, Ευρυτάνα Ιχνηλάτη, ένας "τύρανος" , μέχρι στιγμής, είναι ανίκητος!! Κι αυτός είναι η ευκολία σε όλα που υπόσχεται η υπερκαταναλωτική καπιταλιστική κοινωνία μας!!! Γιατί να σκάψεις; γιατί να φυτέψεις; γιατί να περπατήσεις; Έχουμε τη λύση για όλα αυτά! Πάρε ένα δάνειο και άϊντε στο Σούπερμαγαζί, πάρε ό,τι τραβάει η ψυχή σου, και δώσε ΜΟΝΟ 100 ευρώ το μήνα! Και ...είχαμε απ' το 1950 έως το 1980 κάθε χρόνο ανάπτυξη με δικές μας δυνάμεις πάνω από 5% ετησίως! Και μπήκαμε στην Ευρώπη και γίναμε Ευρωπέη... κι έχουμε κάτω απ' το 1% ετησίως , και με ενέσεις-δάνεια κοινοτικά πλαίσια "στήριξης" πάνω από 1 τρισεκατομμύριο ευρώ!!! απ' το 1981 έως σήμερα!!!
Η κατάντια μας αυτή αποδεικνύει περίτρανα ότι αυτός ο "τύραννος" που υπόσχεται την ΕΥΤΥΧΙΑ σε μετρητά, ξοδεύει αρκετά στην αρχή, έως ότου ο άνθρωπος γίνει όπως ο σημερινός, δηλαδή πλήρως ελεγχόμενος από το Σούπερμαγαζί και τις τράπεζες! Μετά ο πολίτης στη φάκα εγκλωβισμένος δεν μπορεί ν' αντιδράσει, αφού μοιάζει να είναι πεδικλωμένος χειρότερα απ' ότι τα μουλάρια και τα άλογα που γέρασαν και τ' "αφήνουν" να ψιλοβοσκάνε έως ότου ψοφήσουν!! Το τυρί το βλέπουμε ...τη φάκα;;;
16 Φεβρουαρίου 1942 ο λαός πήρε τα όπλα για τη λεφτεριά του και έγραψε λαμπρή ιστορία. Που καταλήξαμε όμως. Άλλοι έχυσαν το αίμα τους και άλλοι κυβερνήσαν, μας φορτώθηκαν οι συνεργάτες του κατακτητή οι προδότες οι μαυραγορίτες και οι κουκουλοφόροι της κατοχής και στείλανε στα εκτελεστικά αποσπάσματα και στις φυλακές τα καλύτερα παιδιά του ελληνικού λαού. Θλίψη με πιάνει για την κατάντια.
Αν δεν υπήρχαν οι παγκόσμιες αντιστάσεις των λαών και νικούσαν οι ναζί τα γραφόμενα του Όργουελ θα ωχριούσαν εμπρός στην πραγματικότητα. Η προσφορά της μικρής Ευρυτανίας στην αντιφασιστική πάλη των λαών ήταν πολύ θαυμαστή για το μικρό μέγεθος της. Να μην αφήσετε να ξεχαστεί.
Έκλαψα με το τραγούδι.
Σ.Μ.
Ο ΕΛΑΣ έκανε αυτό που είχε πει ο καπετάν Άρης Άρης..
Η λευτεριά δεν κερδίζεται με ξόρκια αλλά με αγώνες και θυσίες.
ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΠΟΝ οι δρόμοι τών Λαών
Φυσικά και κανένας τύραννος δεν είναι ανίκητος. Γιατί τίποτα δεν κρατάει για πάντα το ίδιο. Μεγάλες αυτοκρατορίες, παντοδύναμες, κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι από τους "βαρβάρους".
Το θέμα όμως είναι το πέρασμα στο χρόνο. Όταν μελετάς ιστορία την βλέπεις στο "μετά" στάδιο. Που σημαίνει ότι μπορεί να είχες και 400 χρόνια σκλαβιάς για να κατακτήσεις την κατάρρευση ενός τυράννου. Εκεί είναι το ζήτημα.
Την καλησπέρα μου.
Σημαντικό ορόσημο, ημέρα ίδρυσης της στρατιάς των ξυπόλητων με την καρδιά φλεγόμενη , πυρακτωμένη από αξίες και ιδανικά πανανθρώπινα που νίκησε τις ορδές της φασιστικής ναζιστικής πλουτοκρατίας
Εύγε για την υπενθύμιση τής ένδοξης επετείου.
Πράγματι, τα παλικάρια τού ΕΑΜ ΕΛΑΣ πίστεψαν στον αγώνα για λεύτερη πατρίδα και απαλλαγή της από κάθε είδους τυραννία, αλλά οι δυσκολίες τεράστιες. Τα έδωσαν όλα για τον ιερό σκοπό.
Κλίνω το γόνυ σε αυτά τα παλικάρια!!!
Οι τύραννοι, δεν είναι ανίκητοι. Ποτέ δεν ήταν. Κι αν σήμερα φαίνονται άτρωτοι θα έρθει η ώρα που θα σαρρωθούν. Αυτά στην ιστορία δεν γίνονται πάντα με προειδοποιήσεις. Πολλές φορές "της ιστορίας η ρόδα" ξεκολλάει εκεί που δεν το περιμένεις.
Κάποιοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι του λαού νοιώθουν ότι αφού δεν νίκησε τότε το κίνημα όλα πήγαν στράφι.
Όμως ας θυμόμαστε ότι ''τίποτε δεν πάει χαμένο'' και αυτό φαίνεται από το κείμενο της ανάρτησης και από την πλούσια κατάθεση απόψεων στους σχολιασμούς.
83 Χρόνια μετά………
Το Ψέμα υφάρπαξε τον λευκό χιτώνα της Αλήθειας και τον ζώστηκε, δολοφονώντας το «Α» της. Γεννοβολάει κ’νάβια κι έχιδνες… Ξεθηλυκιάζει μορμολύκεια του Φόβου και του Δείμου…….. Σφραγιδοκωλοθρονιάζεται σε γραφές και εγκυκλίους……
Η Δημοκρατία, κατακρεουργημένη, αναζητά έναν νέο Βελουχιώτη να κηρύξει αντάρτικο, ν’ αστραποφεγγοβολήσει το σβησμένο βλέμμα των νέων που πήραν τη ζωή τους λάθος, τσαρμακολλημένοι στης φαυλοκρατίας τα γρανάζια.
Δεν ξεχνιέται εκείνη η μέρα του 1942, που άνοιξαν οι φλέβες του «Κούντουρου» και γιόμωσαν τις ψυχές φωνή κι αντάρα.
Ο Κωστής Παπακόγκος, γιος ανταρτών, κυνηγημένος, διαπρεπής συγγραφέας στη Σουηδία, περιγράφει στο έργο του «Καπετάν Άρης. Ο ανταρτοπόλεμος στην Ελλάδα 1940-1945»:
« Άμα μπήκαν όλοι οι γραμματικοί στο κονάκι, η πόρτα διπλωμανταλώθηκε. Ο Μυρεσιώτης, αφού ασφάλισε τα παράθυρα με μαύρα τραγότσολα, άναψε ένα γκαζοκάντηλο και το απίθωσε στην τάβλα. Πρώτος, μίλησε ο Γιαταγάνας. Ανάλυσε την οικονομική κατάσταση των οργανώσεων. Κλείνοντας στράφηκε δεξιά του κι άπλωσε το χέρι:
- Και τώρα, αποδώ, ο σύντροφος Θανάσης, απ’ τη μεριά της Κεντρικής Επιτροπής, θα μας κατατοπίσει γύρω απ’ το θεμελιακό πρόβλημα της μάζωξης.
Αργά, με συγκρατημένη, χαμηλή φωνή, που όσο άγγιζε βαθύτερα τα πράματα τόσο θερμαίνουνταν, ανιστόρησε ο Θανάσης τη γέννα, το θρέψιμο και το άντρωμα του Φασισμού. Ύστερ’ αρπάχτηκε απ’ την Αλβανία, πήρε αλακάπα τον κατήφορο, τσατσάρισε την Ελλάδα:
-Πάει και η Κρήτη σύντροφοι, είπε σφίγγοντας τη γροθιά του. Πάει και η Κρήτη, βούλιαξε στη σκλαβιά, στ’ αντίποινα, στην πείνα και στην ψείρα!
Ανατρίχιασαν οι γραμματικοί. Τι απόμεινε το λοιπόν ορθό σε τούτο τον παλιότοπο; Πού πήγε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Πού πήγαν τόσα χρόνια αγώνα; Κατά πού τραβούσε το μέλλον της Πατρίδας τους; Βαριά σιωπή έπνιξε το δωμάτιο. Οι άντρες βάϊσαν τα συλλογισμένα τους κούτελα, σα να ‘ταν φταίχτες οι ίδιοι για ό,τι έγινε. Ο Θανάσης, σάλιωσ’ ένα ροκόφυλλο, έστριψε μια τσιγάρα και εξακολούθησε:
-Σύντροφοι! Όπως το κατέχετε και του λόγου σας, για μας τους κομμουνιστές, για τους δημοκράτες, για όλους τους απλούς ανθρώπους που αγαπούν τη λευτεριά, δεν μας απόμεινε πια άλλη ελπίδα πέρ’ απ’ το ντουφέκι. Είναι καιρός λοιπόν να το κόψουμε στον ώμο, να το βροντήσουμε, να ξεπαστρέψουμε τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους και να βάλουμε, μια για πάντα, τάξη στο κονάκι μας!
Τούτος ο λόγος βάσταξε ένα τρίωρο…………….»
Ο σπόρος είχε πέσει…….
Κι όσο υπάρχουν Ιχνηλάτες, η Αλήθεια θα ράβει καινούργιο χιτώνα, πλουμισμένο με κλωστές ελπιδοφόρες, με χρώματα άλικα, με πλουμίδια του έρωτα και της αγάπης.
Ήδη, κάτι γίνεται! Οι μαθητές και οι φοιτητές ζώνουν στους δρόμους τα ψέματα της Άρχουσας Ολιγαρχίας! Για μια ακόμη φορά η ιστορία αποδεικνύει ότι στα δύσκολα οι νέοι «κάρρονες έσονται ημών», των περί το γήρας τυρβαζόντων……..
Ακευσώ
Την ιδια περηφανεια αισθανομαι φιλε ιχνηλατη γιατί απο ανταρτικο σοι καταγομαι και εγω. Ειναι καθηκον μας.να κρατησουμε τις μνημες ζωντανες. Πολυ θετικο το γεγονος οτι υπαρχει αυτο το ιστολογιο που συμβαλει με την πολυχρονη ερευνα του στο να προβαλλεται η ιστορια της αντιστασης στην Ευρυτανια. Για να μαθουν και οι πιο νεοι οτι ναι πραγματι κανενας τυραννος δεν ειναι ανικητος οταν οι λαοι τολμουν και ξεσηκωνονται.!!
Μόνο περηφάνεια για αυτή την γενιά που έγραψε τις λαμπρότερες σελίδες από ίδρυσης του Ελληνικού κράτους. Φάρος για τους τωρινούς και μελλοντικούς αγώνες , μέχρι την τελική νίκη. Κερί άσβεστο η μνήμη τους. Γιάννης Γ.Κ.
Άντε και στα δικά μας και σύντομα!
Είναι απίστευτος ο τρόπος γραφής σου. Μας συναρπάζει και μας συγκινεί. Δόξα και τιμή στους αντάρτες.
Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΕΛΑΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΕ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΔΙΗΓΗΘΕΙ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΜΕΙΣ, ΠΩΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΜΕ ΚΥΤΤΑΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ. ΑΝ ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ.
Τέτοιες μέρες και ώρες θυμόμαστε και αναπολούμε. Κι είναι εύκολο να ξεγλιστρήσουμε σε περιαυτολογίες, αληθινές αλλά, που δεν είναι ούτε το ζητούμενο, ούτε της ώρας. Η ακόμη χειρότερα, σε γκρίνιες και μιζέριες, λες και υπάρχει κανείς αλάνθαστος. Ας κρατήσουμε από εκείνη τη δρακογενιά την αδάμαστη αγωνιστικότητα αλλά και το ρηξικέλευθο κριτικό πνεύμα, που είχε κι ας λένε.
Ας τάχουμε κι εμείς αυτά, και η ζωή έχει γυρίσματα. Βλέπω τα πέτρινα χρόνια της θολούρας και της ζάλης να σωριάζονται πίσω: Τα "Ρίχτερ" του Καπιταλισμού όχι μόνο δεν καλμάρουν, αλλά κάθε φορά επανέρχονται μεγαλύτερα και πυκνότερα. Κουράγιο κι εμπρός!
Ευρυτάνα ιχνηλάτη ποτέ δεν ξεχνάς στο ιστολόγιο σου τις σημαντικές ιστορικές επετείους και είσαι άξιος συγχαρητηρίων για αυτό γιατί κρατάς άσβεστη τη φλόγα της ιστορίας. Το άρθρο σου άγγιξε την ψυχή μου γιατί βγάζει υπερηφάνεια, συναίσθημα και σεβασμό στους αγωνιστές του λαού μας και μαζί το μεγάλο συμπέρασμα που γράφεις στο τέλος.. .να τολμάς να ξεσηκώνεσαι και τότε κανένας τύραννος όσο δυνατός και αν φαντάζει δεν είναι ανίκητος!!!! Σε ευχαριστούμε.
Δημοσίευση σχολίου