Παρασκευή 2 Μαΐου 2025

Και στα ψηλά βουνά χτυπά ανυπότακτη καρδιά!


Με φλάμπουρο την Περηφάνια της Αντίστασης, με ακατάβλητη την Πίστη στο Δίκιο του Λαού, κρατώντας γερά το Κόκκινο Νήμα της Αθάνατης Μνήμης των Εργατικών Αγώνων από το Σικάγο μέχρι την Καισαριανή και ως την Ανταρτομάνα Ευρυτανία, με Υψωμένες τις Γροθιές και με Ψυχή Βαθιά τιμήσαμε την Παγκόσμια Ημέρα της Πρωτοπόρας Εργατικής Τάξης και στο δικό μας τόπο.

Η διαχρονική ηρωική εποποιία της Μαχόμενης Εργατιάς μάς διδάσκει ότι...

Κανένας τύραννος δεν είναι ανίκητος όταν οι αδικημένοι εξεγείρονται ενάντια στους γδάρτες των ονείρων τους.

Οι εξουσίες των καταπιεστών δεν είναι παρά χάρτινες τίγρεις μπροστά στη δύναμη και στην αποφασιστικότητα των λαών.

Γι' αυτό και είμαστε βέβαιοι ότι το φως θα νικήσει το σκοτάδι, το δίκιο θα συντρίψει την αδικία και την εκμετάλλευση, ο κόσμος θα γίνει καλύτερος κι ο άνθρωπος θα εξανθρωπιστεί στη νέα κοινωνία που οραματιζόμαστε... γιατί είμαστε ρεαλιστές αφού επιδιώκουμε το "αδύνατο"!

Κι αν είμαστε (ακόμη) λίγοι για να φέρουμε την πολυπόθητη Άνοιξη στις ζωές μας, είμαστε (ήδη) πολλοί για να προετοιμάσουμε τον ερχομό της.

V E N C E R E M O S 


(Ακολουθεί μια σειρά φωτογραφιών του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη" από την Πρωτομαγιάτικη Συγκέντρωση στο Καρπενήσι)





















Εμπρός Λαέ μην σκύβεις το κεφάλι
και στην Ευρυτανία Αντίσταση και Πάλη!



17 σχόλια:

Μπ. Λ είπε...

Γεια σας Ευρυτάνες!

Πάζιος Κώστας είπε...

Περιεκτικό και μεστό Άρθρο του Ευρυτάνα Ιχνηλάτη,πάντα κοντά μας ,σαλπίζει το μήνυμα της ανατροπής της Καπιταλιστικής Βαρβαρότητας,με το Σοσιαλισμό για την Ευτυχία των πολλών και την ζωή που μας αξίζει

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλη μέρα, η δική μας μέρα.

Αgainst the system είπε...

Τιμή και δόξα στους νεκρούς του Σικάγο, της Καισαριανής, της Παλαιστίνης. Παντού και πάντα αγώνας και όχι υποταγή.

Α.Κ είπε...

Κι αν είμαστε (ακόμη) λίγοι για να φέρουμε την πολυπόθητη Άνοιξη στις ζωές μας, είμαστε (ήδη) πολλοί για να προετοιμάσουμε τον ερχομό της

Ακριβώς αυτό!

Giannis Pit. είπε...

Καλή εργατική Πρωτομαγιά στο ηρωικό Καρπενήσι. Θα ήθελα να είναι περισσότερος ο κόσμος πραγματικά γιατί το αξίζει ο τόπος αλλά... Μεγάλη η κουβέντα.

Scorpion49 είπε...

Το φως στο μυαλό των ανθρώπων θα μπει μόνο όταν θα υπάρξει στα σχολιά μας αληθινή, αξιόλογη και αντικειμενική παιδεία. Κάτι από τα σχολιά τής εποχής τού ΕΑΜ - ΕΛΑΣ.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τούς αγώνες όσων θυσιάστηκαν για να ζούμε σήμερα κάπως καλύτερα.

Chris' είπε...

«Σκοπευτήριο Καισαριανής».

Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού. Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί, κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες,
-η Ελλάδα τις έρραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο -.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα .

Είδατε τα πουλιά, που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες
αγγίζοντας με τα φτερά τους ,τον ανατέλλοντα πυρφόρον.
Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς ν’ανοίγουνε στο μέλλον.

Εμείς , μερτικό δε ζητήσαμε…. Τίποτα… Μόνον
θυμηθείτε το: αν η ελευθερία
δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.
Ρίτσος

Γη και Ελευθερία είπε...

Κάτω η μισθωτή σκλαβιά.

Ανώνυμος είπε...

Με τα ταξικά σωματεία μπροστάρηδες να διεκδικήσουμε δουλειά, μισθούς για να ζούμε αξιοπρεπώς, δαπάνες για τις ανάγκες του λαού και όχι για το κεφάλαιο και το νατο.

Ανώνυμος είπε...

Η ομιλία του προέδρου του σωματείου συνταξιούχων ΙΚΑ-ΕΦΚΑ Ευρυτανιας στην εκδήλωση:
Εκ μέρους του σωματείου συνταξιούχων ΙΚΑ-ΕΦΚΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ χαιρετίζω εγκάρδια τη συμμετοχή σας στη σημερινή πρωτομαγιάτικη απεργιακη εκδήλωση.
Θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς απευθύνω και σε όλους εκείνους που για λόγους υγείας η άλλες σοβαρές αιτίες ,ενώ ηθελαν, δεν μπόρεσαν να είναι μαζί μας εδώ. Τους εύχομαι την καλύτερη δυνατή εξέλιξη στα προβλήματα τους.
Μας χωρίζουν ήδη 139 χρόνια από τον μεγάλο εργατικό ξεσηκωμό του Σικάγο που πραγματοποιήθηκε την 1η Μαϊου 1886. Αυτή η κινητοποίηση που διεκδικούσε την καθιέρωση του 8ωρου και την εξασφάλιση ανθρωπινων συνθηκών εργασιας κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα με τη βίαιη επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας.
Μας χωρίζουν ήδη 89 χρόνια από τις συγκλονιστικές μέρες του 1936 και τις μεγαλες κινητοποιήσεις των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη.
Μία από τις κορυφαίες στιγμές, ηρωικές και τραγικές ταυτόχρονα, του ελληνικού εργατικού κινήματος αποτελεί αναμφισβήτητα, ο ματωμένος Μάης του 1936 στην Θεσσαλονίκη. Ο οποίος έγινε και η αιτία για την δημιουργία του εμβληματικού αριστουργήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας του «Επιτάφιου», του Γιάννη Ρίτσου. Μέρος του οποίου απογειωσε με τη συγκλονιστική μουσική του επένδυση, ο Μίκης Θεοδωράκης.
Μας χωρίζουν και 81 χρόνια από την ναζιστική στυγερή εξόντωση των 200 κομμουνιστών κρατουμένων Χαιδαριου, στον ματωμένο τοιχο της Καισαριανης.
Οι θηριωδιες της αστικής εξουσίας σε βάρος της εργατικής τάξης δεν έχουν τελειωμο. Είτε στις περιοδους της ειρήνης είτε σε εκείνες του πολέμου. Άλλωστε ο πόλεμος τους και η ειρήνη τους☮️ ελάχιστα διαφέρουν. Η ειρήνη τους ειναι κι αυτη πόλεμος που γινεται με αλλα μέσα. Αξιοποιειται σαν περιοδος εφαρμογής βαρβάρων αντιλαικων πολιτικών, αλλά και προετοιμασίας της επόμενης πολεμικής σύγκρουσης.
Ποταμια τιμίου εργατικου ιδρώτα έχουν χυθεί για την ανάπτυξη της παραγωγής, την εξέλιξη της τεχνολογίας, την καλυτέρευση των συνθηκών ζωής, την καταπολέμηση της ανέχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Ποταμια έντιμου εργατικού αίματος εχουν χυθεί για το στερέωμα της ειρήνης, για την υπεράσπιση της ελευθερίας, για την κατοχύρωση του δικαιώματος στο όνειρο για ένα καλύτερο αύριο:
Ενα αυριο δικαιοσύνης, ευημερίας, ανθρωπισμου, αλληλεγγύης, κοινοκτημοσύνης του παραγόμενου πλούτου, σεβασμού προς τη φύση και τα αγαθά της, εξουσίας του λαού.
Υστερα από τόσες θυσιες, που βρισκόμαστε σήμερα σαν παγκόσμια εργατική οικογένεια;
Μετά την ιστορική ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στις χώρες της Σοβιετικής Ένωσης, μετά την αναστολή των μεγάλων αλλαγών που έφερνε σε παγκόσμια κλιμακα η πρώτη εργατική εξουσία, όλα γύρισαν σε αναστροφη πορεία. Η πρώτη νικηφόρα εργατική επανάσταση είχε δυστυχώς λησμονησει να πάρει και εκείνα τα μέτρα που θα εξασφάλιζαν την επαγρύπνηση του λαϊκού παράγοντα. Γιατι μόνο αυτός θα μπορούσε να σταθεί σαν αδιαπέραστο τειχος απέναντι στους εσωτερικούς κυρίως, αλλα και τους αλλους εχθρούς του σοσιαλιστικου συστήματος, που μονίμως καιροφυλακτουσαν για την αποπειρα αντεπανάστασης.
Αυτή η προσωρινη μα και σοκαριστική ήττα λειτούργησε σαν συντριπτικό κάταγμα των κάτω άκρων του εργατικού κινήματος. Τριανταπέντε χρόνια τώρα το συνδικαλιστικό και πολιτικό κίνημα βιωνουν συνθήκες δύσκολες με φαινόμενα εσωστρέφειας, προβληματισμού, ακόμα και απογοήτευσης. Στο εσωτερικό τους αναπτύσσονται παρελκυστικες λογικές αμυντικης στάσης, λογικές πάλης για το ελάχιστο, για το αυτονόητο, για τον αποκαλουμενο ρεαλιστικο στοχο. Σαν να λειπει το δυνατό σκίρτημα, σαν να λειπει ο πυρετός της έξαρσης, σαν να κλονιστηκε η πίστη στις δυνατότητές μας, σαν να τρωθηκε η βεβαιότητα μας για την δυνατοτητα ανατροπης του σάπιου κόσμου, που σαπίζει και εμας τους ίδιους, στοχευμένα, μεθοδικά, κι αδιάκοπα.

Ανώνυμος είπε...

Οι φτωχοί κάθε μέρα γίνονται περισσότεροι και φτωχότεροι και οι πλούσιοι λιγότεροι και πλουσιότεροι. Αυτοί που κάποτε μπορεί και να ντρεπόταν για τον ανέντιμο πλουτισμό τους, τώρα κομπαζουν πρόστυχα για τα κατορθώματά τους, μιλούν για το τέλος της ιστορίας, για το τέλος των ταξικών συγκρούσεων, για την μια και μοναδική προοπτική του κόσμου: Ότι στους αιώνες των αιώνων θα συνεχίζεται η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Ότι αυτα τα παράσιτα θα ζουν για πάντα κολλημένα πάνω στις σάρκες του λαου και θα ρουφανε ανενόχλητα το αίμα του. Χωρίς δισταγμό διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας και με τις επιτακτικές οδηγιες της ΕΕ των αξιών και των δημοκρατικών κεκτημένων τι πράττουν;
Καταργουν με νομοθετηματα κάθε εργασιακό δικαίωμα, ανατρέπουν κεκτημένα πολλών δεκαετιων που παρείχαν μια στοιχειώδη έστω προστασία, ξεπουλανε σε εξευτελιστικές τιμές τον εθνικό πλούτο, ακίνητη δημόσια περιουσία και επιχειρησεις όπως τον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ , τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα ναυπηγεία, τη βιομηχανία ζάχαρης, τα λιπάσματα, τη ΛΑΡΚΟ, τις παράκτιες ζώνες τον αιγιαλό, τα δάση, τα βουνά, τα ποτάμια, τα οροπέδια και τα υψίπεδα. Σε περίπτωσεις οπως της ΔΕΗ ισχυρίζονται μάλιστα πως ήταν κορυφαίες αναπτυξιακές επιλογές. Την ώρα που η εκτίναξη της τιμής του ρεύματος έριξε μαζικα στο καναβάτσο, νοικοκυρια , μικρομεσαιους, αυταπασχολουμενους, αγρότες και κτηνοτρόφους. Βημα-βημα μετατρέπουν σε κερδοφόρες πηγες κοινωνικά αγαθά και υπηρεσιες όπως το πόσιμο νερό, το οδικό δίκτυο, την παιδεία, την υγεία, την περιβαλλοντική μέριμνα, την ιατροφαρμακευτική ασφάλιση και τη σύνταξη.
Καναγιες και υαινες εδώ κι οπου γης, μάθετε λοιπόν ότι ζείτε στο παραμύθι της ευμάρειας και της ακολασίας σας , ότι βλέπετε την επιθυμία σας σαν μελλοντικη πραγματικότητα. Κάνετε πως αγνοειτε τις νομοτέλειες της ανθρωπινης εξελιξης, κρύβετε το κεφάλι σας σαν τη στρουθοκάμηλο στην άμμο για να μη δείτε αυτό που σας περιμένει. Οι κοινωνικοι σεισμοί που έρχονται θα σαρώσουν σαν χάρτινο πύργο τον απάνθρωπο τοιχο που χτιζετε για να μας κρατησετε μαντρωμενους. Αργά η γρηγορα το εργατικό κίνημα θα σταθεροποιήσει πλήρως τα βηματα του και θα προχωρήσει με γενναιότητα, και σιγουριά στο δρόμο για την επόμενη κοινωνία των ανθρώπων.
Τη σοσιαλιστική!
Κλείνω με την ευχή του χρόνου τέτοια μέρα να βρεθούμε εδώ στην πλατεία και σ όλες τις πλατείες του κόσμου, πολύ περισσότεροι και πολύ πιο βεβαιοι για την δικαίωση των πανανθρώπινων οραμάτων μας.
Το μέλλον δεν θα ρθει από μονάχο του έτσι νετο- σκέτο αν δεν πάρουμε μέτρα και μεις!
Τιμημένοι κι αλησμόνητοι ας είναι όσοι θυσίασαν τη ζωή τους για ένα καλυτερο κοσμο!
Συνεχιζουμε λοιπόν αλύγιστοι, βαδίζουμε μπροστά, πολεμωντας και τραγουδωντας για το δίκιο μας!
Η ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Η ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΤΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΣΟΒΕΖΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.








Καλλέργης είπε...

Κράτα γερά Ευρυτανία!

Αγγελική είπε...

Άκουσα σε βίντεο τις ομιλίες στην πλατεία, λόγω απουσίας μου, κ ένιωσα περηφάνια για το περιεχόμενό τους. Μπράβο σε όλους σας που τιμήσατε όπως έπρεπε αυτή τη μέρα!

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Σε έναν χαοτικό κόσμο των "αγορών", που περιμένει μοιρολατρικά και απογοητευμένος το χειρότερο σαν "θεομηνία" ή κάπως έτσι, αξίζουν τον θαυμασμό και τη συμμετοχή μας οι λίγοι, που δεν παραδίνονται. Αυτοί θα νικήσουν!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Ο αγώνας συνεχίζεται...
ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ!

Ανώνυμος είπε...

Το δέντρο υπάρχει , ότι και να έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν δεν λυγάει, ριζώνει όλο και πιο πολύ και θα βγάλει καρπούς που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει όλους όσους καταστρέφουν τις ζωές και τον τόπο μας. Και θα είναι μέρα μεσημέρι. Τον άπειρο σεβασμό μου στους συντρόφους και συναγωνιστές από όλη την Ευρυτανία. Γιάννης Γ.Κ.