Ποτάμια πιστά σε υδάτινους αρχέγονους δρόμους, ξεχύνονται πότε ατίθασα κι αφρισμένα και πότε ήμερα, φιδογυρνάνε ανάμεσα σε γκρεμούς και λαγκαδιές, χαρακώνουν φαράγγια και κοιλάδες, τρυπώνουν σε υπόγεια σπήλαια, ακροβατούν σε καταρράχτες, ανταμώνουν με στρατοκόπους, φιλιώνουν με παλιά πετρογέφυρα, θεριεύουν ιτιές και πλατάνια, ασημώνονται στις λιαχτίδες, παιχνιδίζουν με τις πέστροφες, ξεδιψούν αγρίμια και πουλιά, μα γλυκαίνουν και της ψυχής τα μάτια, ώσπου να αναπαυθούν σβήνοντας αντάμα με τα χνάρια του χρόνου κάπου στης λίμνης την αιώνια αγκαλιά...
10 σχόλια:
Ποίηση !!!!
Ανοιξε η καρδιά μας με το κείμενο και τη φωτογραφία παιδια, και εδω που τα λέμε το χουμε ανάγκη.
Χαίρομαι που ανταμώνουμε όλοι οι φίλοι,μέσω διαδικτύου και βρίσκουμε κοινούς δρόμους έκφρασης. Με συνεπήρε η απεραντοσύνη της εικόνας και ο λυρισμός του κειμένου σου.
Ανέδειξες χίλιες εικόνες σε δέκα μόλις αράδες....Συγχαρητήρια Ιχνηλάτη!!!!
A ρε Μέγδοβα χιλιοτραγουδισμένε !!
Ευρυτάνα ιχνηλάτη είσαι ποιητής!!! Κατάφερες πάλι και μας ξεσήκωσες με το εξαίσιο κείμενο σου και την ταξιδιάρικη φωτογραφία σου. Είσαι η απόδραση μας στις πιεστικές μέρες που ζούμε στις απάνθρωπες πόλεις!!!!
ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ
ΑΕΡΙΝΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Πανοραμα
Η όμορφη εικόνα του ποταμού φαίνεται πως σου έδωσε την αφορμή, να δημιουργήσεις ακόμη περισσότερες εικόνες με το πολύ ποιητικό κείμενό σου...
Καλωσορίζουμε και τους νέους φίλους μαζί με ένα ειλικρινές- εγκάρδιο ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια.
Δημοσίευση σχολίου