 |
| Ο μπάρμπα-Τσεκούρας, ο γηραιότερος αντάρτης του ΕΛΑΣ, στα βουνά της Λεύτερης Ελλάδας! (φωτο: Σπύρος Μελετζής)
Τα γερατειά κι αν μου
‘κοψαν τη μέση, μα θ’ απλώσω
το χέρι μου γερό,
την ασημιά τη δόξα σου
κορμί να σ’ αρματώσω,
σαν τον παλιό καιρό.
Μπαίγνιο του χάρου,
σκιάζουμαι, μην πάω ξαρματωμένος,
και κρίμα μού σταθεί,
Στο κάστρο εγώ πως
ήμουνα μονάχα ο ντροπιασμένος
κι είχα ξαρματωθεί.
[Ποίημα που γράφτηκε στα 1921 από τον ποιητή μας Θανάση Κυριαζή (1887-1950) ο οποίος έλκει την καταγωγή του από τον Προυσό Ευρυτανίας] ΥΓ: Αφιερωμένο στους παππούδες και τους πατεράδες μας που δεν λύγισαν ποτέ! |
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016
Μην πάω ξαρματωμένος...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
16 σχόλια:
Με χίλια βάσανα και στερήσεις μεγάλωσε ο Θανάσης Κυριαζής. Κατάγονταν από μία πολύ φτωχή οικογένεια του Προυσού Ευρυτανίας, η οποία έφυγε για τα καπνοτόπια του Αγρινίου προς αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας. Εκεί γεννήθηκε ο Θανάσης που όμως έμεινε ορφανός από πατέρα στα έξι του χρόνια με την Καρπενησιώτισσα την ηρωίδα μάνα όπως την αποκαλούσε να δουλεύει νυχθημερόν στον αργαλειό για να θρέψει τον ίδιο και τις δύο μικρότερες αδερφές του. Δουλεύοντας και με δανεικά βιβλία σπούδασε νομικά και φιλολογία. Δεν ξέχασε ποτέ τα δύσκολα χρόνια κι' αυτό διαφαίνεται στην ποίησή του.
Θα πούμε περισσότερα για τον ίδιο και το έργο του και σε επόμενες αναρτήσεις μας...
Φοβεροι οι στιχοι του Κυριαζη, οπως και η φωτο που ταιριαζει απολυτα!!
Μπραβο ρε φιλε
Τελικά υπάρχουν άνθρωποι
φτιαγμένοι με ακριβά υλικά!!!
Καλημέρα Ευρυτάνα μου
Παλικάρια ζηλευτά!
Εξαίρετικό ποίημα, μεγάλο θέμα. Γεμάτο μνήμες και ιστορία.
Μπράβο μία ακόμα φορά.
Ακριβή ποίηση, με τις πληροφορίες που δίνεις για την ιστορία του Θανάση, το κάνει πολύτιμο ιστορικό κειμήλιο. Χαίρομαι τόσο που αναδεικνύεις την ιστορία του τόπου σου μέσα από τέτοια ποιήματα ή κείμενα.
Την καλησπέρα μου Ιχνηλάτη της ιστορίας...
Συγκλονιστικό το ποίημα του θανάση κυριαζή....προκαλεί δέος συγκίνηση και περηφάνια!!!!!!Δεν σκιάζεται το θάνατο ο γέροντας.....αλλά μόνο να μη γίνει μπαίγνιο του χάρου....αν σταθεί ξαρμάτωτος!!!!!!!!!Υμνος στην αιώνια λεβεντιά του ανθρώπου που μάχεται και δεν παραδίνεται.....Πολύ επιτυχημένη και η φωτογραφία του γερο-αντάρτη που διάλεξες δίπλα στους στίχους.....μπράβο!!!!!!
Η αξιοπρέπεια του αγωνιστή.
Που αγωνιά και για την υστεροφημία του.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ!!!
ΚΡΥΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΣ
Η λεβεντιά δεν έχει ηλικία!!
Ποίημα και φωτογραφία ντοκουμέντα ηρωισμού και λεβεντιάς!
Και πόσο εύκολα ξεχνάμε...
Ευτυχώς που υπάρχουν μερικοί μερικοί που μας σκουντούν ευγενικά και μας θυμίζουν τι είναι το "ήθος"!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙΣ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
ΣΩΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΝΔΕΙΑ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ. ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΥΨΗΛΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ.
ΑΝ ΚΑΙ ΕΖΗΣΕ ΣΕ ΣΚΛΗΡΕΣ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ, ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΝΑ ΕΝΕΔΡΕΥΕΙ ΠΑΝΤΟΥ , Ο ΑΘ. ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΚΑΤΟΡΘΩΝΕ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΑΥΤΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.
ΤΕΛΟΣ, ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΕΠΟΧΗΣ.
Καλησπέρα σου Ιχνηλάτη.
Πρέπει να πω ότι οι αναρτήσεις σου έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, για αρκετούς και διαφορετικούς λόγους.
Τα κείμενα σου είναι πάντα καλοδιατυπωμένα, με ευαισθησία και έναν λυρισμό που αγγίζει λεπτές χορδές.
Όταν δε είναι κείμενα που έχουν γραφεί από άλλους, είναι κείμενα μάλλον δυσεύρετα και πάντως δεν είναι ευρέως γνωστά.
Είναι κείμενα που μας δίνουν εικόνες, παραστάσεις, περιγράφουν γεγονότα μιας άλλης εποχής, αφηγούνται αλήθειες που γίνεται προσπάθεια να παραχαραχτούν, να αποσοβηθούν.
Αυτό είναι κάτι που έχει την δική του σημαντική αξία και θέλω αλήθεια να σε ευχαριστήσω ιδιαίτερα για αυτό.
Η επιμονή σου Ιχνηλάτη να τραγουδάς την γενέτηρά σου, να την ζωγραφίζεις, να της λες γλυκόλογα, γιατί έτσι μου μοιάζουν τα κείμενά σου.
Άλλοτε σαν να τραγουδάς σε ένα παιδί για να αποκοιμηθεί λέγοντάς του ιστορίες που ξεχειλίζουν από τρυφερότητα,άλλοτε σα να παινεύεις τα κατορθώματα των παιδικών σου ηρώων,άλλοτε πάλι σα να καμαρώνεις για τις ομορφιές της κοπελιάς σου ή της θυγατέρας σου,άλλοτε πάλι σα να τραγουδάς επικά τραγούδια, ξεχειλίζοντας από περηφάνια για τους ήρωες μας, που θ άθελες να μπορούσαμε να τους μοιάσουμε.
Αλλά όταν μιλάς με την γλώσσα των εικόνων είναι το κάτι άλλο, είναι απίστευτο.
Αλήθεια πώς το κάνεις αυτό.
μου αρέσουν πολύ οι παλιές φωτογραφίες πάντα το ευχαριστιέμαι όταν βάζεις και αυτή είναι πολύ σημαντική ένα κομμάτι της ιστορίας μας! καλημέρα!
Σας ευχαριστούμε πολύ για τις επισκέψεις και τα θερμά σχόλια.
Δεν ξέχασε ποτέ τα δύσκολα χρόνια ...
ΑΥΤΗ είναι η γνησιότητα καρδιάς και σκέψης.
Υιώτα
"αστοριανή"
ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου