"Στην αγορά του Σαββάτου τ' άλογα που ήταν για πούλημα μιλούσαν κάτου απ τη λεύκα για τη ζωή τους. Κι ένα κόκκινο άλογο, κουρασμένο, με το κεφάλι χαμηλά, τους διηγιόταν τα θαυμάσια των ταξιδιών του.
Κάμπους απέραντους στο λιοπύρι εδιάβηκε, δασωμένες ρεματιές με κελαηδιστό νερό το ξεκούρασαν. Σε παρθένα χιόνια βυθίστηκαν τα πέταλά του -από θύελλες μαστιγώθηκε, σε λαμπρές φωτιές εστέγνωσε- στη ζέστη παχνιών αρχοντικών κοιμήθηκεν ύπνο βαθύ. Για τον καβαλάρη του μιλούσεν ώρα πολλή και για τις πολιτείες που τον χαιρετούσαν από μακριά με τους θόλους των και τα καμπαναριά των...
-Παράξενο! του είπαν. Έτσι άρρωστο και κοκαλιάρικο δοκίμασες τέτοιες δόξες;
-Είν' αλήθεια, είπε τ' άλογο, πως σ' όλη μου τη ζωή με δεμένα τα μάτια γύριζα μαγκανοπήγαδο. Μα ο Θεός ήξερε να τιμωρήσει τον άνθρωπο που με σκλάβωσε -χαρίζοντάς μου τη φαντασία."
[Του μεγάλου Ευρυτάνα λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου (1877-1940)]
18 σχόλια:
Ενα σπουδαιο κειμενο του Ζαχαρια Παπαντωνιου και μια εξαιρετικη φωτογραφια εκ μερους σου. Ευχαριστουμε φιλε ιχνηλατη για την ομορφη αναρτηση που μας χαρισες.
Το βλέμμα του αλόγου στη photo είναι συγκλονιστικό. Σαν να διηγείται τα πάντα, όλα!!!
ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ ΤΟΥ Ζ.ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕ ΙΝΔΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΒΟΛΗ.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
Εαιρετικό!!!
Ζαχαρίας Παπαντωνίου. Μέγιστος λογοτέχνης Ευρυτάνα. Παραδοσιακός. Λίγο ξεχασμένος αλλά πάντα εκεί με την κληρονομιά του.
Καλή βδομάδα φίλε.
Κάθε σκλαβωμένο ον σε αυτή την πλάση...... ονειρεύεται την ελευθερία του!!!!!!
Μεγάλη πένα
Καλό απόγευμα ιχνηλάτη μου
Μοναδικός ο Παπαντωνίου σε αυτού του είδους τη γραφή. Και το πολυταξιμένο - σκλαβωμένο άλογο πολύ δυνατή ιστορία.
Εκπληκτικός Ζαχαρίας Παπαντωνίου, υπέροχη φωτογραφία. Αγαπώ τα άλογα, τόσο υπερήφανα ζώα. Δίχως τη φαντασία, κανείς δεν μπορεί να τη βγάλει καθαρή. Τη χρειαζόμαστε για να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε και να αποζητούμε την ελευθερία! Καλή εβδομάδα, Ευρυτάνα μου.
ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΥΠΟΠΕΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΟΥ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ.
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ! ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ.
Ευαίσθητος τεχνίτης τού λόγου ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου.
Από τους καλύτερους λογοτέχνες μας.
Δυνατό, τόσο δυνατό που απλώς σε μαγνητίζει.
Θα το κοινοποιήσω στος φβ μου, με την πηγή σου φυσικά.
Να είσαι πάντα καλά
https://ideopigi.blogspot.gr/2017/09/blog-post_3.html
Το κοινοποίησα στη σελίδα μου, το βρήκα εξαιρετικό!!
Εβγαλες στην επιφάνεια ένα σπάνιο κείμενο ιχνηλάτη. Το θεωρώ εξαιρετικό, με πολύ σπουδαία νοήματα. Τα άλογα έχουν πολύ αναπτυγμένη την αίσθηση της υπερηφάνειας και της ελευθερίας. Οταν κάποιοι αποφασίζουν, αντί να ταξιδεύουν μαζί τους να τα φυλακίσουν, και να τα ρίξουν στη "σκλαβιά του μαγκανοπήγαδου", τότε το αμυντικό τους ένστικτο λειτουργεί και... να η φαντασία αρωγός που δεν χαλιναγωγείται ποτέ και αυτό τα απέδωσε εκπληκτικά ο μεγάλος Ζαχαρίας Παπαντωνίου με το πολύ τρυφερό και συγκινητικό του γραπτό.
Αριστη η ιχνηλασία σου φίλε μου.
Σας ευχαριστούμε όλους, παλιούς και νέους φίλους και φίλες, για τα όμορφα σχόλιά σας και σε αυτή την ανάρτηση.
Τι σπουδαίο κείμενο! Μπράβο και στον φωτογράφο!
Το αγάπησα!
Δημοσίευση σχολίου