Τετάρτη 28 Ιουλίου 2021

Άπαρτα βουνά



Ένα άρθρο-σάλπισμα αγώνα 

από την Κρικελιώτισσα "Ακευσώ"

(στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" )


«Ο Βράχος απάνω στον βράχο, ο λόφος απάνω στον λόφο, σχημάτιζαν το βουνό. Πελώρια ήταν όλα. Και σ’ αυτό το ύψος ανέβαινε με στροφές, όλο ανέβαινε ο δρόμος. Ευτυχισμένοι σε τούτο το θέαμα οι μικροί ταξιδιώτες κοίταζαν προς τις κορφές. Ένας τους φώναξε: - Γειά σας, ψηλά βουνά!....»  (Ζαχαρίας Παπαντωνίου)

Διάβαζαν τα Ευρυτανόπουλα στο αναγνωστικό τους για τα λημέρια τους τα λυτρωτικά και χιλιολατρεμένα. Αγρίμι ανυπόταχτο η ψυχή τους, σμιλεμένη στην πέτρα και στ’ αγέρι, προζυμοαναπιασμένη στις ανάσες «των άγριων και των ήμερων του βουνού και του λόγγου», ανδρωμένη σε φιδογύριστους κατσικόδρομους, σε ολόκοφτες σάρες, σε ανείδωτες αετοκουρνιές, σε βαθύσκιωτους βούραγκες του Κρικελλιώτη, του Αγκαθιώτη, του Καρπενησιώτη, του Τρικεριώτη, του Αγραφιώτη…

Γύριζαν τη σελίδα μία-μία και οι λέξεις, λεύτερες κυράδες του Νου, έχτιζαν κουβέντες με τσελιγκάδες κι αλαφροϊσκιωτους που τους ανεμοβούρλιζαν το θυμικό με θυμητάρια για Ξωθιές στο Νεραϊδοβούνι, για αερικά στη Χελιδόνα, για έναν Θεό τραγοπόδαρο, κεροβάτη, σκανταλιάρη κι ερωτύλο στην Οξυά, για τη δόξα του Βασιλιά Εύρυτου στα Βαρδούσια, για τους Αιτωλούς και Ευρυτάνες που πισωγύρισαν τους Γαλάτες στα Κοκκάλια….

Μάθαιναν για φίλτρα και βοτάνια, που τα μελισσοτρύγαγαν τους λιοθώρητους μήνες, να τα ‘χουν να γιατροπορεύονται στους χιονοσκέπαστους καιρούς, κρατώντας γκόλφι αψεγάδιαστο τη συμβουλή της μανιάς: «Σαν την υγειά σου έχασες και θες να την κερδίσεις, μόνο με βότανα της γης θα την ξαναποχτήσεις».  Με ευλάβεια περισσή δαχτυλομάζωναν το τσάι στα αλπικά τοπία της Σαράνταινας, θαλερό και εύοσμο, να ραίνει μοσχοβολιές στο χώμα το ιερό, που στην αγκαλιά του, κάποτε, δέχτηκε σαράντα νοματαίους:

«Του ποιού ν’ το συμπεθερικό, 

του ποιού ν’ αυτό το ψίκι,

που κατεβαίνει απ’ τα βουνά

πεζούρα και καβάλα

με τα ψηλά τα φλάμπουρα», 

έκοψε στη μέση τον υμέναιο η άγρια χιονοθύελλα, άνοιξε τις χθόνιες πύλες κι έμεινε η Σαράνταινα να μοιρολογάει αδικοχαμένες ζωές.

Χόρευαν τα μαθητούδια χορούς μαζωχτ’κούς, δίπλα στους γέροντες τους πρωτοχορευτάδες, 

«Απάνω στα ψηλά βουνά, στα βλάχικα κονάκια

χήρας ο γιός αγάπησε όμορφη βλαχοπούλα…»

Άκουγαν τον δάσκαλο να πλάθει θρύλους και παραδόσεις που στοίχειωναν τις πλαγιές, τις κρύφτρες των κλεφταρματωλών, του Ανδρίτσου, του Σκαλτσοδήμου, του Τσαμ-Καλόγερου, του Κατσαντώνη, του Καραϊσκάκη….

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή άναβαν κερί στη Μνήμη όσων ξεψύχησαν στ’ Άγραφα, κατάκορφα στη Νιάλα, στις 12 τ’  Απρίλη του 1947. Στη φλόγα του αχνόφεγγε η πορεία των ανταρτών του καπεταν- Ερμή μέσα στ’ ανεμοδούρι του χιονιά. Μωρά, γυναίκες ξυπόλητες, έπεφταν στις χαράδρες. Ένα Όϊ!  Όϊ !! μάνα μου, φτερούγιζε πάνω απ’ τον ορεινό αυχένα. Για μια βραδιά, έσμιξαν στο ίδιο αντίσκηνο με τους διώκτες τους, αυτούς του κυβερνητικού στρατού, κόψανε την ξερή μπομπότα στα δυό, μοιράστηκαν τις σταφίδες τους, έδωσαν τα χέρια, ξεζαλίκωσαν τις όχτρητες. Στο πρώτο φως του μολυβένιου ουρανού ξανάναψε το φυτίλι... Όσοι δεν άκουσαν τη διαταγή του πρωτοκαπετάνιου για φευγιό, βρέθηκαν αργότερα ξεπαγιασμένοι, σαβανωμένοι απ’ το χιόνι.


Κάθε σπιθαμή ποτισμένη με αίμα. Κάθε πατημασιά να μαρτυράει τους Αγώνες για Λευτεριά, να διαλαλεί τον ηρωϊσμό των Αγγελιοφόρων της Αντίστασης με μπροστάρη τον Άρη Βελουχιώτη, που πάλεψαν και μάτωσαν

«για την καινούργια γέννα, που όλο την περιμένουμε 

κι όλο κινάει για νάρθη 

κι όλο συντρίμμι χάνεται στο πέρασμα των κύκλων». 

Και ιδού! Ξαναφαίνουν οι «Βάρβαροι»  σε τούτα τα ψωμοτόπια, χαρβαρντοσπουδαγμένοι, μετά της οσφυοκαμπτιζούσης κουστωδίας των Εφιαλτών.

Σαούριασαν τα πλάσματα των βουνών στις φωλιές τους.

Σκιάχτηκε και κομποδέθηκε η καρδούλα τους στον ήχο των στριγκό.

Εργάτες με τσιμεντοπυργωμένη και ευρωποιημένη τη συνείδηση, ξαμολάνε «τα σιδερένια τους σκυλιά».

Εκεί, που, άλλοτε, ο ξωμάχος τραγούδαγε:

«παίρνω το χρυσοσκέπαρνο και τ’  αργυρό πριόνι,

ν’ ανέβω σε ψηλό βουνό και σ’ έμορφο βαλκάνι

να κόψω δάφνες και μηλιές και μια νεραντζοπούλα,

να φτιάξω τη λυρίτσα μου και τ’  αργυρό δοξάρι»,

οι μακελάρηδες της αρχέγονης φυσικής δαντέλας βιάζουν «τα θεμέλιά μας στα βουνά».

Εκεί, που συναντιέται το φως του Ήλιου με το φως της Ψυχής, εκεί που τα παιδιά συλλαβίζουν το αλφαβητάρι τ’ Ουρανού, μακριά απ’ τον αλλοπαρμένο κόσμο τους, εκεί που η Φύση ξετυλίγει τα μαγνάδια της σε ολόφυτα φαράγγια, εκεί που τα λυρόχορδα ελάτια ερωτοτροπούν με τις λυγερόκορμες οξιές, εκεί που οι Ναϊάδες και οι Δρυάδες υφαίνουν στον ρυθμό του νερού τα πέπλα τους, εκεί που όλα στάζουν Αρμονία, τώρα οι καιροσκόποι και κερδοσκόποι θέλουν να στήσουν μια ακόμα «αρπαχτή». «Οι πολυπήμονες νυχτοκόρακες» της κεφαλαιοκρατίας διατάσσουν τη λεηλασία της Μάνας Γης. «Οι παγκοίρανοι καταπατητές» γεμίζουν τα αετόμορφα βουνά μας με τερατομηχανήματα, φυτεύοντας «ανεμογεννήτριες»!!!


Τ’ άγρια άλογα στη Βαλαώρα φρούμαξαν. 

Οσμίστηκαν στον αγέρα δυσωδία αρπακτικών.

Τρόμαξαν μπροστά στα «πράσινα άλογα της πισσοφορεμένης ανάπτυξης». 

Χλιμίντρισαν αλαφιασμένα με τα ρουθούνια φλογισμένα, μπροστά στα ερπυστριοφόρα της καταστροφής. «με ορτούς τους λαιμούς, τετράψηλα, μ’ άσπρους αφρούς, βαρβάτα», ποδοκρότησαν τη Γη τους και διατράνωσαν ΟΧΙ ηχηρό στους εχθρούς που ‘ρθαν «ντυμένοι φίλοι», αντισταθμιστικά οφέλη !!!!!!!! φέροντες. 

Τα Ευρυτανόπουλα αγρυπνούν.

Συνδαυλίζουν το φως που καίει μέσα τους.

Ζωντανεύουν τη Μνήμη που «καίει άκαυτη βάτος» στα άπαρτα βουνά μας.

Βλέπουν πως κινδυνεύει η πρώτη και μεγάλη τους Αγάπη.

Βγαίνουν στα διάσελα και προσκαλούν πλάϊ τους την Ηχώ, την πανώρια Νύμφη των πυκνοδεντροφύτευτων δασών, των καλλίρρυτων πηγών, ν’  απλώσει τη φωνή της ασπίδα, να σκορπίσει στα ουρανοθέμελα τη γραφή του Κωστή Παλαμά:

“Βουνά,  παιδιά γιγάντικα της Γης, 

ανυπόταχτα,  βουνά αιώνια

…………………………………..

κάμετε να ελπίζω πως θάρθω, 

μόλις ξεφύγω από τη φυλακή μου,

στα ύψη σας να ξανανταμωθώ με σας

Πατρίδα, αληθινή, δική μου….» 

Καλούν τη Θεά Νέμεση να τιμωρήσει τους Υβριστές.

Ορκίζονται να ‘χουν στο κατάρτι τους «βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα».

Ελπίζουν να μπορούν τα δικά τους παιδιά ν’  ακούνε το τριζοβόλημα των ριζών στα έγκατα της γης, να βάζουν τ’  αυτί τους στο χώμα και να νοιώθουν τα σκιρτήματα της πλάσης, να ταξιδεύουνε στα ποτάμια τα όνειρά τους, ν’ αφουγκράζονται τ’ αχολόϊ στα σπηλιαράκια του βουνού, που,

 «κάνει το νερό διάφανο το κλαδάκι πράσινο,

το στήθος του ανθρώπου ορίζοντα,

για να μπορεί να χορεύει μέσα το

το πουλί της καρδιάς» (Νικηφόρου Βρεττάκου) 


Ήταν ένα άρθρο της  "Ακευσούς" από το Κρίκελλο

( στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" )


13 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Ευχαριστούμε εγκάρδια την αξιαγάπητη "Ακευσώ" από το Κρίκελλο για "το σάλπισμα αγώνα" μέσω αυτού του εξαιρετικού άρθρου που χάρισε στο blog και τους αναγνώστες μας.

Aris είπε...

ΠΑΝΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ. - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
την 1η Αυγούστου

Κινδυνεύει η Ευρυτανία και τα Άγραφα

Καταστρέφουν τα βουνά,
Δεσμεύουν τα νερά
Ξεριζώνουν κτηνοτρόφους και αγρότες.

Με αφορμή την έναρξη εργασιών για την εγκατάσταση βιομηχανικών αιολικών συστοιχιών, μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών και φωτοβολταϊκών στην Ευρυτανία και στα Άγραφα που είναι η αρχή της καταστροφής των βουνών, της δέσμευσης των νερών και τον ξεριζωμό κτηνοτρόφων και αγροτών παρά τις αρνητικές αποφάσεις θεσμικών φορέων και τις παλλαϊκές διαχρονικές αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών

ο Σύλλογος Κρικελλιωτών Ευρυτάνων «Ο Άγιος Νικόλαος»
η ΚΙΝΗΣΗ Πολιτών για την προστασία του ευρυτανικού περιβάλλοντος
και δεκάδες ευρυτανικοί σύλλογοι,

σας καλούμε
στην Πανευρυτανική Κινητοποίηση που θα γίνει την Κυριακή 1η Αυγούστου και ώρα 11:00 π.μ. στο Καρπενήσι στην Κεντρική Πλατεία

για να στείλουμε το ηχηρό μήνυμα ότι η εγκληματική καταστροφή του νομού μας ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Θα είμαστε όλοι εκεί. Τιμούμε την ιστορία του τόπου μας- Αγωνιζόμαστε στο παρόν –Προστατεύουμε το μέλλον.

Θα νικήσουμε!!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Kάλεσμα της Λαϊκής Συσπείρωσης για το συλλαλητήριο της Κυριακής 1 Αυγούστου στο Καρπενήσι

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!

Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί τους ευρυτάνες και τις ευρυτάνισσες σε μαζικό ενωτικό αγώνα για να μην περάσουν τα σχέδια αυτών που στον βωμό της κερδοφορίας τους καταστρέφουν το περιβάλλον του τόπου μας. Η επέλαση των ΑΠΕ στην Ευρυτανία δεν έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που υπηρέτησαν με συνέπεια όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) και επιδιώκει μια “ανάπτυξη” ταυτισμένη με την ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου. Σε αυτή την κατεύθυνση δεν μένει ανέγγιχτη καμιά σφαίρα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής: σαρρώνονται μισθοί, συντάξεις, 8ωρο, εργατικά δικαιώματα και φυσικά το περιβάλλον.

Η λαίλαπα των ΑΠΕ εκτοπίζει αγρότες, μελισσοκόμους, ισοπεδώνει περιοχές σπάνιου φυσικού κάλλους. Πρόκειται για μια καταστροφή από την οποία ο λαός όχι μόνο δεν κερδίζει τίποτα, αλλά την πληρώνει και πανάκριβα μέσω των τιμολογίων ρεύματος και της φορολογίας. Σύμφωνα με το Ταμείο Ανάκαμψης πάνω από 25-30 δις θα κατευθυνθούν ως επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο τα επόμενα χρόνια για επιδοτήσεις για ανεμογεννήτριες-φωτοβολταϊκά-μικρά υδροϋλεκτρικά. Από αυτά στον λαό δεν θα πάει ούτε ψίχουλο, παρά τα κούφια λόγια των κυβερνήσεων και των ντόπιων εκπροσώπων τους.

Είναι η ώρα να σηκώσουμε ανάστημα! Να ακυρώσουμε τα σχέδιά τους όπως κάνουμε εδώ και δυο δεκαετίες!

Παίρνουμε όλοι μαζικά μέρος στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Κυριακή 1 Αυγούστου στην πλατεία του Καρπενησίου, στις 11 το πρωί που διοργανώνουν δεκάδες φορείς και σύλλογοι της Ευρυτανίας

Vasiliki Lappa είπε...

Τα βουνά ορίζουν τη ζωή μας. "Θα με δικάσει ο κούκος και τ' αηδόνι" ... ένα τραγούδι του Λάγιου που εκφράζει τον αγώνα των ανθρώπων των βουνών για το χρέος μας "σε όσους πέρασαν, θά' ρθουν και θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί."

Giannis Pit. είπε...

Δεν ξέρω αν οι τοπικές κοινωνίες έχουν αντιληφθεί το ζήτημα. Δεν ξέρω αν πολιτικά έχουν χειραφετηθεί απέναντι από αυτές τις λογικές. Προσωπικά φοβάμαι πως όχι. Έχουν αποδεχθεί την καπιταλιστική λογική και την προπαγάνδα που είναι συστημική.
Αυτό δεν ακυρώνει τον αγώνα αλλά το ζήτημα είναι πάρα πολύ μεγάλο αλήθεια.
Έχουμε βουνό να περπατήσουμε μπροστά.
Την καλησπέρα μου.

Φυσιολάτρης! είπε...

"Δε δουλώνω........δεν υπογράφω"!!!!!!!

Λευτέρης Μεζίνης είπε...

Σε αυτά τα βουνά περπάτησαν άγιοι που έγιναν αντάρτες, και αντάρτες που έγιναν άγιοι. Δεν θα τα αφήσουμε στα κοράκια.Ολοι πρέπει να είμαστε στην συγκέντρωση

Ο Γιάννος από τα βουνά της Πινδου είπε...

Η πένα της Ακευσω μαχαίρι και ξυπνητήρι στις καρδιές και στις συνειδήσεις Συγχαρητήρια.

Άρης Άλμπης είπε...

Πλημμυρισμένο με λατρεμένες εικόνες από τα ιερά βουνά μας και διανθισμένο με στίχους που θα μένουν επίκαιροι στο διηνεκές, το κείμενο αυτό αποτελεί εγερτήριο για να σηκωθούν όλοι μπροστά στην πρωτοφανή «επενδυτική» λαίλαπα.
Εξαιρετική για άλλη μια φορά η Ακευσώ με την τρυφερή και αιχμηρή συνάμα πένα της.

Αστοριανή είπε...

Συγχαίρω τους πάντες !

Είθε να ευδοκιμήσει η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!

Δεν έχω άλλα να προσθέσω, ειδικά ο Α. Α. τα έθεσε σωστά και συμφωνώ μαζί του!

"αστοριανή" ΝΥ

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Έχετε το θαυμασμό και τις ευχές όλων μας! Είστε απ' τα τελευταία πράσινα οχυρά που απομείνανε και εύχομαι απ' τα βάθη της καρδιάς μου να δικαιωθούν οι αγώνες σας!
Να στείλετε το πιο ηχηρό ράπισμα στον αναίσχυντο κυβερνήτη που ξεστόμισε την ανίερη ατάκα του στην Κέρκυρα "Το δάσος θα καεί κάποια στιγμή, οπότε ας το κάνουμε ξενοδοχεία"...
Τα σέβη μου σ' όλους σας!

ΥΓ. όλο και πιο συχνά βλέπω νέα παιδιά κυρίως, με τα μπλουζάκια "Save Agrafa". Ακόμα και σε επιβάτες πλοίου που ταξίδευε από Κρήτη. Μπράβο σας που δημιουργήσατε ένα κίνημα και μια αφορμή για να μη χάσουμε και την τελευταία μας ελπίδα...

Eva Neocleous είπε...

Εξαιρετικό άρθρο!
Οι αναρτήσεις σου είναι από μόνες τους σάλπισμα αγώνα και αντίσταση στην κάθε είδους ένδοση.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Όσοι έχουν τη δυνατότητα, και την τύχη, να βρίσκονται σήμερα Κυριακή 1η Αυγούστου, στο Καρπενήσι...
όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Πλατεία Μάρκου Μπότσαρη στην Κινητοποίηση.
Αλλά κι όσοι ειναι μακριά σήμερα, η καρδιά και η ψυχή θα είναι εκεί...