Δευτέρα 1 Αυγούστου 2022

Η βρύση των λυγμών...


"Στη ρίζα δυο αγκαλιασμένων δέντρων κάτου από μαύρα φύλλα σταλάζει η βρύση των λυγμών μόλις έρθη το βράδυ.

Μόλις πλαγιάσουν τα πουλιά στα λίκνα των κλαριών και το δάσος βυθιστή στους συλλογισμούς του — η ψυχές κατεβαίνουν τη μαύρη ρεμματιά και πάνε στη βρύση των λυγμών να γεμίσουν. . .

Χωρίς να μετανιώσουν που αγάπησαν — χωρίς να στενάξουν που πληγώθηκαν — κρατούν το στόμα της στάμνας των κάτου απ' τους λίγους σταλαγμούς της…

Κι όταν φύγουν όλες, πλησιάζω στη βρύση των λυγμών τη βαρειά μου στάμνα και περιμένω ως τα μεσάνυχτα — καθώς το θέλησες, αδερφέ μου, — να γεμίση."

(του σπουδαίου Ευρυτάνα λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου - εκατό χρόνια πριν, "Πεζοί ρυθμοί", 1922)

ΥΓ. Για τους προγόνους που έφυγαν...

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

14 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου.

Aris είπε...

Τιμη σε εκεινους που εφυγαν για παντα.!!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Ναι, να μην τους ξεχνάμε

Φυσιολάτρης! είπε...

Φοβερό................100 χρονών κείμενο!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ψυχεδελικό το γραπτό του Παπαντωνίου.
Σ.Μ.

Giannis Pit. είπε...

Με συγκινεί πολύ ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου. Μιλάει στην καρδιά μου με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Είναι συγκλονιστικός στο πώς εκφράζεται, στο τι εικόνες και συναισθήματα μάς δίνει. Και η βρύση των λυγμών είναι εκπληκτική.
Καλησπέρα σε όλους.

doctor είπε...

'Μόλις πλαγιάσουν τα πουλιά στα λίκνα των κλαριών και το δάσος βυθιστή στους συλλογισμούς του — η ψυχές κατεβαίνουν τη μαύρη ρεμματιά και πάνε στη βρύση των λυγμών να γεμίσουν.''

ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ, ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΟΡΤΙΣΗ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΣΜΗ ΕΙΚΟΝΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ.

Unknown είπε...

Δέος το λιγότερο που μπορώ να πω για το κείμενο του συμπατριώτη μου....μας αγγίζει νου και καρδία.Για τους προγόνους που έφυγαν...

Αστοριανή είπε...

Memorable !!!

Have a healthy August,

dear Friends

Astoriani.blogspot.com NY

kapetandiamantis είπε...

ΤΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ......

Scorpion49 είπε...

Κρίμα που η Ελλάδα δεν τιμάει όπως πρέπει τους άξιους, κρίμα που η Ελλάδα δεν δίνει πλέον ανάλογης ποιότηταςανθρώπους.

άγριο κυκλάμινο είπε...

Μοναδικά ατμοσφαιρική και η φωτογραφία σου δένει εξαιρετικά με το υπέροχο κείμενο του Ζαχαρία Παπαντωνίου.
Σταλάζει μνήμες η βρύση των λυγμών και σεβασμό το blog σου ιχνηλάτη.
Συγχαρητήρια.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

https://gkagkarin.blogspot.com/2022/08/blog-post_477.html
Θυμάμαι, παιδάκι, με είχε τραβήξει ένα "παράξενο" βιβλίο, διαφορετικό από τα άλλα, στη βιβλιοθήκη του γεωπόνου πατέρα μου: "Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου". Αθάνατε Γρανίτσα!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Ευχαριστούμε όλες και όλους για τις επισκέψεις, τις αναδημοσιεύσεις και τα σχόλια.