ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΔΣΕ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!

Στις επάλξεις του Πολυτεχνείου 

«Όταν οι μέρες θα γλεντάν κι οι νύχτες θα χορεύουν

και τη χαρά θα τη μετράν μ’ ολόγιομο φεγγάρι,

τότε να ζεις, αγάπη μου, θυμήσου με κι εμένα

θυμήσου αν ήμουν όμορφος, αν ήμουν παλλικάρι

τραγουδιστής και χορευτής και πρώτος στους αγώνες

θυμήσου με αν δεν έγραψα μ’ αίμα τ’ όνομά μου

σε βράχους, σε καστρόπορτες, σε δρόμους σε πλατείες

σε φαντασίες κοριτσιών, σε στόματα αντρειωμένων»

ΕΛΑΣίτες στις κορφές του Βελουχίου

Αντάρτες του ΔΣΕ προωθούνται προς το Καρπενήσι

Οι παραπάνω ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΣΤΙΧΟΙ ανήκουν στον αξέχαστο Βασίλη Ρώτα, αυτόν τον σπουδαίο πνευματικό άνθρωπο που συν τοις άλλοις υπήρξε και ένας από τους πρωτοπόρους οργανωτές του «Θεάτρου του Βουνού» κατά τη διάρκεια της ηρωϊκής Αντίστασης του Λαού μας για την οποία έχουμε την τιμή να υπερηφανευόμαστε, και εμείς ως Ευρυτάνες, αφού η λαϊκή επαναστατική δράση πρωτάνθισε και ανδρώθηκε στα αδούλωτα βουνά μας, πρώτα με τον Άρη και τον ΕΛΑΣ και κατόπιν με τον ΔΣΕ, ενάντια πάντα στους ξένους δυνάστες και τους ντόπιους υποτελείς τους. 

Ο συγγραφέας Γεράσιμος Σταύρου θυμόταν τον Β. Ρώτα όταν ανέβηκε στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας για να προσφέρει στον αγώνα : «… Στη Ρούμελη βρισκόταν από μερικούς μήνες ο ποιητής Βασίλης Ρώτας, ο αδάμαστος μπάρμπα Βασίλης. Ήρθε εδώ με την γκλίτσα, τις αρβύλες, το μπερεδάκι και τη λεβεντιά του για ν’ αγωνιστεί πιο ελεύθερα απ’ όσο αγωνιζόταν μυστικά, μα πάντα μπρος, στην κατεχόμενη Αθήνα. Τον θυμάμαι στητό, πάνω στ’ αγριοβούνια, καθώς έτσι δα είναι και σήμερα, με περηφάνια παλικαριού, πότε ν’ αστραποβολά χαρούμενος για τα θαύματα του μεγάλου αγώνα, πότε να στοχάζεται το τραγούδι της Ευρυτανίας χαϊδεύοντας απλά τα γκρίζα γένια του, αντάρτης του νου και της καρδιάς θρεμμένος κι από τους Κολοκοτρωναίους του Μοριά»!

Ο Αμερικανός στρατηγός Βαν Φλιτ στο Γράμμο ποζάρει μπροστά σε νεκρούς μαχητές του ΔΣΕ

Κάμποσα χρόνια μετά, το τανκ της Αμερικανοκίνητης χούντας εισβάλλει στο Πολυτεχνείο

ΥΓ: Το διαχρονικά αντιπροσωπευτικό ποίημα, αφιερώνεται στη μνήμη των νεκρών αγωνιστών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου -και όχι μόνο- αφού άλλωστε: «αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι πάντα είν’ ο ίδιος ο λαός!» 


blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"