Ένα τιμητικό αφιέρωμα από το περιοδικό "Ευρυτανία" - στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" !

Μία ακόμη ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε καθώς το διμηνιαίο περιοδικό "Ευρυτανία" έκανε ένα πολύ τιμητικό αφιέρωμα στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" 

Παραθέτουμε το σχετικό κείμενο του περιοδικού:

==============

«Ένα blog με διάθεση εξερεύνησης σε γνωστές και άγνωστες πτυχές της Γης και της ανυπότακτης Ιστορίας των Ευρυτάνων»

Λίγα είναι τα site που ασχολούνται με την Ευρυτανία και δεν τα έχουμε παρουσιάσει. Ακόμα λιγότερα αυτά που μας εντυπωσιάζουν ειλικρινώς αλλά και μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την Ευρυτανία.

Το blog του Ευρυτάνα Ιχνηλάτη υπάρχει από το 2011. Σε αυτό εκφράζει σκέψεις, αφηγείται ξεχασμένες και σχεδόν άγνωστες ιστορίες που διαδραματίστηκαν στην Ευρυτανία, ενώ κάποιες άλλες φορές αφήνει τις εικόνες με την χλωρίδα, την πανίδα ή τα άψυχα σπίτια που κρύβουν όμως τόσες αναμνήσεις μέσα τους, να μιλήσουν μόνες τους.

Όμως ο Ιχνηλάτης που συλλογάται ελεύθερα και συλλογάται καλά εξερευνεί τους ανθρώπους πίσω από τις ιστορίες και τα ανθρώπινα δράματα πίσω από τις φωτογραφίες. Ψάχνει τα απομεινάρια των πέτρινων σπιτιών και ακούει τους αντίλαλους των βουνών με κύριο γνώμονα να αναδείξει την κληρονομιά της Ευρυτανίας και να αποθανατίσει ιστορίες και μνήμες.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του blog είναι το πλούσιο περιεχόμενό του, μέσα στο οποίο μπορείς να χαθείς με τις ώρες ψάχνοντας. Από την ειδική ενότητα «Η Λαϊκή Αντίσταση στην Ανταρτομάνα Ευρυτανία» στην οποία προστίθενται συνεχώς ιστορικά ντοκουμέντα, μέχρι τα «Χνάρια του ‘21», την «Ευρυτανία από αρχαιοτάτων χρόνων» και τα οδοιπορικά στα κρυφά μονοπάτια του νομού μας, έως τις συνεντεύξεις καθημερινών ανθρώπων και την ενημέρωση για τη λαογραφία και τα έθιμα του τόπου μας.

Ελπίζουμε ο Ιχνηλάτης να συνεχίσει τη λαμπρή του πορεία στο διαδίκτυο και να διατηρήσει την ρομαντική του ματιά εστιάζοντας στην ουσία των ιστοριών και στην αναπόδραστη σχέση ανθρώπου και φύσης.

===================

Ευχαριστούμε ολόψυχα το περιοδικό "Ευρυτανία" για την προβολή της προσπάθειάς μας.

Καλή δύναμη- ψυχή βαθιά σε όλους!

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Αυτή η Γη ανήκει σε εμάς και στις επόμενες γενιές!

Κανένα κοράκι -υπό οποιοδήποτε εταιρικό διακριτικό- δεν θα την αλώσει ΠΟΤΕ!

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

«Πάμε στοίχημα» ότι…

…υπάρχουν κι αυτές οι Κυριακές ;;;

Με… «μέγα χορηγό» την ψυχική ευφορία από τη χαρά της συμμετοχής!

(φωτο: Αγία Τριάδα Ευρυτανίας)

ΥΓ. Το blog ζητά συγνώμη από το φιλοθεάμον κοινό για την απουσία χορηγών, διαφημιστικών πινακίδων και τηλεοπτικών συνεργείων. Έτυχε!

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Σε θυμάμαι συχνά...

Σοῦ στήνω μία καλύβα, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων,

ἕνα κῆπο νὰ περπατᾷς, ἕνα ρυάκι νὰ καθρεφτίζεσαι,

μιὰ πλούσια πράσινη φραγὴ νὰ μὴν σὲ βρίσκει ὁ ἄνεμος

ποὺ βασανίζει τοὺς γυμνοὺς - στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων!

Σοῦ στήνω τ᾿ ὅραμά σου πάνω σ᾿ ὅλους τοὺς λόφους,

νὰ σοῦ φυσάει τὸ φόρεμα ἡ δύση μὲ δυὸ τριαντάφυλλα,

νὰ γέρνει ὁ ἥλιος ἀντίκρυ σου καὶ νὰ μὴ βασιλεύει,

νὰ κατεβαίνουν τὰ πουλιὰ νὰ πίνουνε στὶς φοῦχτες σου

τῶν παιδικῶν ματιῶν μου τὸ νερὸ - στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων!

(Σου στήνω μία καλύβα – Νικηφόρος Βρεττάκος)

ΥΓ. Στη μνήμη της γιαγιάς μου Μ.Σ.

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης" 

Μια ακόμη αναφορά στη θυσία των αγωνιστών της Νιάλας!

Μια συγκινητική έκπληξη μάς περίμενε ξεφυλλίζοντας τη συνεταιριστική "Εφημερίδα των συντακτών" (φύλλο 9-4-2015). Πιο συγκεκριμένα: στη στήλη "Μετέωρος" του δημοσιογράφου Δημήτρη Νανούρη γίνεται μία σημαντική αναφορά στην «Τραγωδία της Νιάλας» βασισμένη σε ένα εκτενές αφιέρωμα που είχε δημοσιεύσει παλιότερα το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης".. Σημειωτέον έχει γυριστεί και σχετικό ντοκιμαντέρ από το σκηνοθέτη Στάθη Γαλαζούλα. .

Παραθέτουμε το κείμενο του "Μετέωρου" :

============

Λαμπρή ανακωχή

Νεραϊδογέννητος· αθεράπευτος εραστής της Ευρυτανίας και βαθύς γνώστης της ιστορίας της ο φίλος μου ο Θανάσης, με πρήζει συχνά με τα ανδραγαθήματα του Κατσαντώνη και των παλικαριών του, τα οποία αναφέρει με τα μικρά τους ονόματα· λες και μοιράζονταν το ίδιο θρανίο απ' το Δημοτικό. Χαρισματικός αφηγητής, σε καθηλώνει με τα σημαινόμενα των θεμάτων του. Τα γράφει κιόλας στον Ευρυτάνα Ιχνηλάτη ( eyrytixn.blogspot.gr), που επισκέπτομαι για ν' αναπνεύσω αναζωογονητικό, βουνίσιο αέρα, όποτε η ωχρόφαιη ατμόσφαιρα της πόλης μού κάθεται, σαν καταχνιά, στον λαιμό.

Ισχυρή εντύπωση στις σελίδες του προκαλεί το επεισόδιο που εκτυλίσσεται τέτοιες μέρες στα 1947, μεσούντος του Εμφυλίου. Ξετυλίγω το νήμα τηλεγραφικώς. Αποκομμένες δυνάμεις του ΔΣΕ, τραυματίες και κυνηγημένες αριστερές οικογένειες, περικυκλωμένες από στρατιωτικές μονάδες και παρακρατικά αποσπάσματα στα Βραγγιανά, επιχειρούν να επανενωθούν με τα αντάρτικα σώματα στη Βουλγάρα της Θεσσαλίας. Πρέπει να διασχίσουν την απάτητη κορυφογραμμή της Νιάλας στ' Αγραφα, σ' ανεμοδαρμένα ύψη 2.200 μέτρων. Παγώνει το αίμα όσων γνωρίζουν τα περάσματα. Δεν υπάρχει, ωστόσο, άλλη διέξοδος.

Αρχίζει η πορεία του θανάτου τη Μεγάλη Παρασκευή 11 Απριλίου. Μαίνεται καταιγίδα και ψηλότερα χιονοθύελλα. Ο άνεμος λυσσομανά. Ξεκολλά βρέφος απ' την αγκαλιά της μάνας του. Ζοφερά αστραπόβροντα και συνεχείς κατολισθήσεις κόβουν στα δυο τα κακοτράχαλα μονοπάτια, που κρέμονται στις άκρες των γκρεμών. Οι ασθενέστεροι δεν αντέχουν. Πολλοί σκεπάζονται για πάντα απ' το λευκό και ψυχρό, νεκρικό πέπλο της Νιάλας. Σχηματίζουν ανθρώπινες αλυσίδες οι υπόλοιποι και προχωρούν κόντρα στους δίσεκτους καιρούς και τα στοιχειά της φύσης. Η νεαρή δασκάλα Βαγγελιώ Κουσιάντζα πιάνει το τραγούδι εμψυχώνοντας την πομπή: «Βροντάει ο Ολυμπος και πάλι, στη Νιάλα πέφτουν κεραυνοί...».

Λυτρώνονται το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ, φθάνοντας με τα χίλια βάσανα στον αυχένα του βουνού και κατηφορίζοντας προς τη Σάικα. Ο λόχος της οπισθοφυλακής υπό τον Γιάννη Παπαϊωάννου μαζί με αμάχους, ξεστρατίζει μες την ομίχλη και πέφτει ξαφνικά φάτσα με φάτσα με άνδρες του κυβερνητικού στρατού, που στήνουν αντίσκηνα στο πυκνό χιόνι για να βγάλουν τη νύχτα. Τα όσα ακολουθούν μόνο ο Σοφοκλής ή ο Σέξπιρ μπορούν να περιγράψουν. «Μην πυροβολείτε αδέρφια, αφήστε να περάσει απόψε το κακό κι αύριο φεύγουμε» αντηχούν φωνές κι απ' τα δύο στρατόπεδα.

Ανακούρκουδα καθισμένοι στις σκηνές, ζεσταίνονται με τα χνώτα τους. Φαντάροι προσφέρουν σε αντάρτες σταφίδες και κονιάκ. Οι ακραίες συνθήκες συμφιλιώνουν θανάσιμους εχθρούς. Κοιμούνται πλάι-πλάι. Ξυλιασμένοι κάποιοι δεν θα ξυπνήσουν ποτέ. Ξημερώνοντας Πάσχα ο ακραιφνής εθνικόφρων ταγματάρχης Αλευράς βλαστημά και καλεί ενισχύσεις με τον ασύρματο. Ο Παπαϊωάννου τον εγκαλεί επειδή σπάει την άτυπη, σιωπηλή εκεχειρία. Μονομαχεί μαζί του, τον ξαπλώνει στο έδαφος και διατάζει επείγουσα αποχώρηση. Οι στρατιώτες δεν ρίχνουν τουφεκιά. Τους έχει χαράξει ανεξίτηλα η αλλόκοτη βραδιά. Τριάντα ένας μολαταύτα δεν ακούν τη διαταγή και συλλαμβάνονται από αξιωματικούς λιπόθυμοι, μισοπεθαμένοι. Καταδικάζονται σε ισόβια και 10 απ' αυτούς σε θάνατο. Στις 9 του Μάη στη Λαμία η Βαγγελιώ Κουσιάντζα σέρνει τον χορό μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Τα μέλη του κατεβάζουν τα όπλα. Το δολοφονικό έργο αποτελειώνουν παρακρατικοί. Εκλάβετε όλα τούτα σαν αναστάσιμο μήνυμα.

========

Οι συντελεστές του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" ευχαριστούμε το δημοσιογράφο Δημήτρη Νανούρη για το γεγονός ότι με το άρθρο του έκανε ευρύτερα γνωστή αυτή την ξεχασμένη σελίδα της ιστορίας του τόπου μας και κατ’ επέκταση τη θυσία των ηρωικών αγωνιστών της Νιάλας και της αξέχαστης Βαγγελιώς Κουσιάντζα.

ΥΓ. Διαβάστε παρακάτω με ένα "κλικ" στους τίτλους τα πλήρη αφιερώματα του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" :

1. ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ ΣΤΗ ΝΙΑΛΑ - μια ξεχασμένη σελίδα...

2. Από το θάλαμο μελλοθανάτων στην Αθανασία (για τη Βαγγελιώ Κουσιάντζα)

3. Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για την τραγωδία της Νιάλας!

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Εις το βουνό ψηλά εκεί…

Ταπεινό ερημοκλήσι, φωλιασμένο στις ευρυτανικές βουνοσχισμάδες, στέκει εδώ μοναχικό καρτερώντας τον αποσταμένο ταξιδευτή. Ν’ ανάψει το λαδοκάντηλο, να αχνοφωτιστούν οι ασκητικές μορφές των σιωπηλών τοίχων και να ευωδιάσει το στερνό θυμίαμα σκορπώντας αόρατες ψαλμωδίες που θα γλυκάνουν τούτη τη βαθιά ερημιά. Δώρο γήινο, απρόσμενο, μέσα στη λιτή του αυστηρότητα δίχως χρυσά άμφια και πολυελαίους, παραμένει απάγκιο για κάθε περιπλανώμενο, καταφύγιο και για κάθε αποδιωγμένο …

(Στη Χρύσω Ευρυτανίας)

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Απριλιάτικο βράδυ

«Απόψε λες και γιόμισαν την κάθε βρύση μάγια

κι ήπιαν οι ράθυμοι βοσκοί κι αγάλιασαν τα πλάγια

χορός στο κάθε ανάραχο, αχός στο κάθε ρέμα

χίλιες μορφές υφαίνονται σε μεταξένιο γνέμα

πάνω στους λόγγους τους γλαρούς και στων γκρεμών τ’ απόσκια

και τα ‘λιοβασιλέματα στερνοφιλούν τα μόσκια.

‘Ως και τα κυπροκούδουνα κ’ οι γκιώνηδες κ’ οι γρύλλοι

εμέθυσαν απ’ τη χαρά τ’ αποψινού τ’ Απρίλη

κ’ εσώπασαν το κλάμα τους το πικρολάλημά τους,

να τραγουδήσουν οι καλοί τις νιες στο πέρασμά τους

απ’ τα ψηλά τα διάσελα στ’ ανάρια μονοπάτια,

με το γοργό περπάτημα, τα χαμηλά τα μάτια.»

(Του Ευρυτάνα λογοτέχνη Στέφανου Γρανίτσα, 1880-1915)

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"