Ιχνηλατήσαμε και σας παρουσιάζουμε μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη" ένα γουστόζικο περιστατικό που συνέβη στην Ευρυτανία της Αντίστασης και αφορά τον εμβληματικό ΕΛΑΣίτη καπετάνιο Νάκο Μπελλή. Η συγκεκριμένη καταγραφή, διανθισμένη με χιούμορ μα και με σημαντικές πληροφορίες για την εποχή και τον τόπο μας, προέρχεται από το βιβλίο υπό τον τίτλο : "Εγώ είμαι ο Νάκος ο Μπελλής, καμάρι της Ομβριακής" (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Τομεακή Επιτροπή Φθιώτιδας του ΚΚΕ) που κοσμεί τη βιβλιοθήκη μας.
Βρισκόμαστε στο 1944. Η Ανταρτομάνα Ευρυτανία αποτελεί τόπο συνάντησης ανταρτών και καπεταναίων, πολιτικών στελεχών, καλλιτεχνών και διανοουμένων. Ο ανθός της Αντίστασης και του Πνεύματος ανταμώνει στην Πρωτεύουσα της Ελεύθερης Ελλάδας!
Ετσι λοιπόν στη θρυλική Βίνιανη συναντάται ο αγνός ορεσίβιος αγωνιστής καπετάν Μπελλής με τον καλοσυνάτο ζωγράφο Ηλία Φέρτη. Και εκεί εκτυλίσσεται ένα πραγματικά χαριτωμένο περιστατικό...
(η συνέχεια επί... της οθόνης!)
*****
(...) Ενόψει του σχηματισμού της αντιστασιακής κυβέρνησης, από το τέλος του Ιανουαρίου του 1944, με εντολή του Κόμματος, είχαν αρχίσει, με μύριους κινδύνους και ταλαιπωρίες, τα στελέχη της πρωτεύουσας να βγαίνουν στο βουνό. Κάτω απ' τα μάτια των Γερμανών και των ντόπιων συνεργατών τους, που φρουρούν τις εξόδους της Αθήνας περνούν εκατοντάδες άνθρωποι, χωρίς να συμβεί το παραμικρό. Μια πραγματική μετοικεσία πολιτικών, στρατιωτικών, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων, καθηγητών, δημοσίων υπαλλήλων.
Από τα μυστικά μονοπάτια της Πάρνηθας και τους ΕΑΜικούς δρόμους του βουνού οδεύουν προς την Ευρυτανία η ΚΕ του ΕΑΜ, οι ΚΕ των κομμάτων που το απαρτίζουν, η ΚΕ του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του ΕΕΑΜ, το ΠΓ του ΚΚΕ και πλήθος άλλων προσωπικοτήτων. Στην Ευρυτανία και οι συγγραφείς Βασίλης Ρώτας, Γεράσιμος Σταύρου, Δημήτρης Χατζής, Νικόλαος Καρβούνης, Γιώργος Κοτζιούλας. Οι ζωγράφοι Ηλίας Φέρτης, Βάλιας Σεμερτζίδης, Μίνως Αργυράκης, Δημήτρης Γιολδάσης, Δημήτρης Μεγαλίδης, ο φωτογράφος Σπύρος Μελετζής, ο μουσικός Αλέξανδρος Ξένος κι άλλοι.
Το βουνό και η πρωτεύουσα συναντώνται. Οι αντάρτες με γένια, τα φισεκλίκια και τις ανάρριχτες κάπες, με τους καλοντυμένους πολιτικούς και τους καλλιτέχνες. Οι μεν περιεργάζονται τους δε, σαν κάτι αξιοπερίεργο.
Στη Βίνιανη ο Μπελλής, με τις μουστάκες όρθιες σαν αντένες, τριγυρίζει ανάμεσα στους νεοφερμένους. Αυτός που του χτυπάει στο μάτι είναι ο ασκητικός και καλοσυνάτος ζωγράφος Φέρτης με το μπλοκ και τα μολύβια του.
- Τι είσαι εσύ, δε σ' έχω ξαναδεί εδώ, του λέει.
- Είμαι καλλιτέχνης.
- Δηλαδή, τι κάν'ς; Πκαμσάς (πουκαμισάς) είσαι;
- Όχι, ζωγράφος.
- Δηλαδή;
- Φτιάχνω πορτρέτα, πρόσωπα.
- Που το 'χεις το μηχάνημα;
- Δεν είμαι φωτογράφος. Με το μολύβι δουλεύω.
- Γινετ' αυτό;
- Κάτσε να σε φτιάξω να δεις.
Ο Μπελλής πόζαρε πρόθυμα στον Φέρτη, με ύφος... στρατάρχη, όπως φαίνεται και στο διασωθέν σκίτσο. Ποιος ξέρει από πού είχε ξεσηκώσει ο τετραπέρατος ορεσίβιος τη... ναπολεόντεια πόζα.
Πάντως το έργο του ζωγράφου το εκτίμησε.
- Ω ρε, φτυστόνε μ' έκανες.
- Θα μου το υπογράψεις;
- Ά... Άμαν ήξερα γράμματα, καλά θα 'τανε.
Στη Βίνιανη βγαίνουν οι πρώτες φωτογραφίες του Μελετζή, γίνονται τα σκίτσα του Μεγαλίδη και οι Αθηναίοι γνωρίζουν από κοντά το μύθο της Αντίστασης, τον αρχηγό του ΕΛΑΣ και τους άλλους καπεταναίους.
