Βαθύ,
βουβό το μεσονύχτι
στη
γεναριάτικη ερημιά.
Χρυσοπλεμένο
η Νύχτα δίχτυ
κρεμάει
στην ακροποταμιά.
Κι
η αγάπη κάτου από τ’ αστέρια
κεντάει του Ονείρου τραχηλιές,
μ’
άσπρα φτερά από περιστέρια
και
μ’ άνθια απ’ άσπρες μυγδαλιές.
[Από τα "Τραγούδια της νύχτας (1929),
του ποιητή Θανάση Κυριαζή (1887-1950) με καταγωγή από τον Προυσό Ευρυτανίας]
ΥΓ: Δείτε επίσης εδώ και εδώ
του ποιητή Θανάση Κυριαζή (1887-1950) με καταγωγή από τον Προυσό Ευρυτανίας]
ΥΓ: Δείτε επίσης εδώ και εδώ