Βαδίζοντας στο ΠΑΝΤΑΒΡΕΧΕΙ...!!!

Στο μαγικό-παραδεισένιο φαράγγι του "Πανταβρέχει".

Έτσι όπως το βαδίσαμε από την αρχή ως το τέλος του, έτσι όπως το νιώσαμε και το χαρήκαμε με τα μάτια της ψυχής κι έτσι όπως το αποτυπώσαμε με το φακό του "Ευρυτάνα Ιχνηλάτη"

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ…

«Γη μάθε με να θυμάμαι

Γη μάθε με ηρεμία

όπως τα χορτάρια ηρεμούν με το φώς.

Γη μάθε με να υποφέρω

όπως οι γηραιές πέτρες υποφέρουν από την μνήμη.

Γη μάθε με ταπεινοφροσύνη

όπως τα άνθη είναι ταπεινά από την αρχή.

Γη μάθε με να νοιάζομαι

όπως η μάνα που προστατεύει τα μικρά της.

Γη μάθε με θάρρος

όπως το δέντρο που ορθώνεται μοναχό.

Γη μάθε με περιορισμό

όπως το μυρμήγκι που αργοσαλεύει στο έδαφος.

Γη μάθε μου ελευθερία

όπως τον αετό που πετάει στον ουρανό.

Γη μάθε μου παραίτηση

όπως το φύλλο που πεθαίνει το φθινόπωρο.

Γη μάθε με αναγέννηση

όπως τον σπόρο που φυτρώνει την άνοιξη.

Γη μάθε με να ξεχνάω τον εαυτό μου

όπως το λιωμένο χιόνι ξεχνά την ζωή του.

Γη μάθε με θυμάμαι την καλοσύνη

όπως οι ξηροί αγροί κλαίνε στην βροχή».

(Ινδιάνικη προσευχή στη Μάνα Φύση) 

"Ευρυτάνας Ιχνηλάτης"