Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Οι ναζί καίνε το Καρπενήσι*


Ένα ιστορικό άρθρο του ΑΠΤ* για το blog "Ευρυτάνας Ιχνηλάτης"

Η καρδιά του απελευθερωτικού αγώνα χτυπά δυνατά  στα στήθη της ανταρτομάνας Ευρυτανίας. Εδώ στα ψηλά βουνίσια λημέρια αντιλαλεί το ελασίτικο ντουφέκι κι αχολογούν οι οπλές από τα άλογα του Άρη και των συντρόφων του, ενώ η λαϊκή αλληλεγγύη σκορπάει τη ζεστασιά της στα φτωχά ορεινά χωριά μας. Εδώ σε τούτα τα απροσκύνητα βουνά της Ευρυτανίας πρωτοξεκίνησε ο αγώνας, εδώ δόθηκαν οι πρώτες νικηφόρες μάχες κατά των φασιστών τυράννων, εδώ εδρεύουν και  τα ηγετικά κλιμάκια του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΚΚΕ και των οργανώσεων της λεβέντικης Αντίστασης του λαού μας! Οι Ιταλοί φασίστες του Μουσολίνι έχουν ήδη αποχωρήσει από την Ευρυτανία -από τα τέλη του Απρίλη 1943- αφού με την ισχυροποίηση του ένοπλου κινήματος σε ολόκληρο το γεωγραφικό χώρο της Ευρυτανίας,  δεν τολμούν πλέον να ξεμυτίσουν έξω από την πόλη του Καρπενησίου και έτσι αναγκάζονται να αποσυρθούν για περισσότερη ασφάλεια στη Λαμία. Από τις 8 Σεπτεμβρίου οι Ιταλοί “τα σπάνε” στον άξονα με τους Γερμανούς και παραδίδονται στον ΕΛΑΣ.  Στη Λάσπη (σημερινό Άγιο Νικόλαο) κρατούνται πάνω από 3.000 Ιταλοί αιχμάλωτοι. Μερικοί  εξ’ αυτών, αντιφασίστες όντας, μπαίνουν προς τιμήν τους στο αντάρτικο, ενώ ορισμένοι άλλοι διασκορπίζονται στα χωριά όπου δουλεύουν σε χωράφια και αγρούς για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Απαράμιλλη η γενναιοψυχία του Ευρυτάνα που πρόσφερε ένα κομμάτι μπομπότα από το υστέρημά του ακόμη και στον ιταλό! 

Η περήφανη Ευρυτανία επιτέλους αναπνέει! Ο άνεμος της λευτεριάς πνέει στον τόπο μας ακόμη και υπό συνθήκες γερμανικής Κατοχής της χώρας! Λαϊκοί θεσμοί αυτοδιοίκησης, αυτοοργάνωσης και επιμόρφωσης του λαού παράγουν τα πρωτογενή “υλικά” της δημιουργίας  για τη νέα λαοκρατούμενη Ελλάδα, αυτήν που πλέον ονειρεύεται ο αγρότης κι ο εργάτης μαζί με την απελευθέρωση.  Η Ευρυτανία, τούτη η  μικρή  ατίθαση “κουκίδα” του χάρτη, σαλπίζει μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας…
Ήταν τέτοιες μέρες, στις  αρχές του Νοέμβρη 1943, όταν οι επικυρίαρχοι Γερμανοί ναζί αποφασίζουν να χτυπήσουν την καρδιά της Αντίστασης, το Καρπενήσι μας! Πολυπληθείς επίλεκτες γερμανικές μεραρχίες χιλιάδων αντρών των  Ες Ες και της Βέρμαχτ  ξεκινούν ταυτόχρονα από Λαμία και Αγρίνιο υποστηριζόμενες από τεθωρακισμένα και πυροβολικό. 

Για μια εβδομάδα ο τόπος μετατρέπεται σε πεδίο πολέμου καθώς μέρα και νύχτα διεξάγονται σκληρές μάχες. Τμήματα του ΕΛΑΣ αναπτύσσονται γύρω από τους κύριους  οδικούς άξονες όπου στήνουν συνεχείς ενέδρες, ανατινάζουν περάσματα  και πραγματοποιούν ποικίλα αλλεπάλληλα  σαμποτάζ στον εχθρό.  Καθ’ όλη τη διάρκεια της  σιδερόφραχτης γερμανικής επέλασης, οι ΕΛΑΣίτες χτυπούν ανελέητα σε διαφορετικά κομβικά σημεία (Μακρακώμη,  Πλατύστομο, Καμπιά, Βίτολη, Αη Γιώργη, Χάνι Πανέτσου, Ράχη Τυμφρηστού). 

Στις 7 Νοεμβρίου 1943, οι Γερμανοί κατορθώνουν, αν και με πολλές απώλειες, να διασπάσουν την άμυνα και να εισβάλλουν στο Καρπενήσι που εν τω μεταξύ, με πρωτοβουλία των αντιστασιακών οργανώσεων, έχει εκκενωθεί από τον πληθυσμό που καταφεύγει στα δάση και σε απομονωμένα μακρινά χωριά επάνω στα βουνά υπό την προστασία των ένοπλων παιδιών του. Τα ναζιστικά στίφη του Χίτλερ ξεσπούν στο όμορφο μα έρημο Καρπενήσι. Καίνε, λεηλατούν, ληστεύουν την πόλη. Ανατινάζουν το πετρόχτιστο Γυμνάσιο που γίνονταν οι  ενθουσιώδεις συσκέψεις της αντίστασης, πυρπολούν τα τρία όμορφα ξενοδοχεία ("Τυμφρηστό", "Ευρώπη" και "Νέα Υόρκη") καταστρέφουν πάρα πολλά σπίτια και μαγαζιά αρπάζοντας τα εμπορεύματα. Ξετρυπώνουν ακόμη και τα πρόχειρα καταφύγια, όπου είχαν κρύψει  τα λιγοστά τους υπάρχοντα οι κάτοικοι προτού διαφύγουν, και τα λεηλατούν. Κλέβουν τα τρόφιμα του Ερυθρού Σταυρού, αρπάζουν κοπάδια και αγροτικά προϊόντα τα οποία προωθούν στις αποθήκες τους στη Λαμία. Τα πιο αποτρόπαια εγκλήματά τους :  έκαψαν ζωντανούς μέσα στο σπίτι τους το Γιάννη Ψιλόπουλο μαζί με τη σύζυγό του και το μόλις 11 χρονών κοριτσάκι τους τη μικρή Ντία. Δολοφονούν το σκηνίτη κτηνοτρόφο Σερ. Γαλανό μαζί με τα παιδιά του Παναγιώτη και Κώστα, όπως και τον αυτοκινητιστή Νίκο Τσουκαλά και πετάνε τα πτώματά τους σε ένα ξεροπήγαδο. Σκότωσαν το κοριτσάκι του βιβλιοπώλη Κ. Κοτοπούλη, τη μικρή Ρωξάνη. Κρέμασαν στον πλάτανο της πλατείας Καρπενησίου το Δημ. Τζαμάρα από το Κλαψί. Δολοφόνησαν το Χρήστο Σιαμανή από το Μεγάλο Χωριό και τον καλόγηρο Νικόδημο της Μονής Προυσού. Στο Κρίκελλο “εξαφανίζουν” το Γιώργο Τραγή και εκτελούν ανυπεράσπιστους ομήρους. Ακόμη, τραγικό θάνατο βρίσκουν η Σταυρούλα Κοντοχρήστου είκοσι χρονών και ο δεκαεξάχρονος αδερφός της Χαράλαμπος.  

Οι ναζί  συνεχίζουν την πορεία τους με κατεύθυνση το δρόμο προς το Αγρίνιο. Στην περιοχή του Καλεσμένου συμπτύσσονται με την άλλη γερμανική φάλαγγα που προαναφέραμε και η οποία έρχονταν από Αιτωλοακαρνανία. Να σημειώσουμε εδώ, πως αυτή η δεύτερη φάλαγγα χτυπήθηκε (προηγουμένως) στον Αϊ Βλάση από λιγοστούς ένοπλους Εαμίτες και  ηρωϊκούς χωρικούς που με λίγα λιανοντούφεκα κράτησαν τους Γερμανούς και τα τανκς για πολλές ώρες. Οι ναζί έκαψαν σπίτια και σκότωσαν το βοσκό Κ. Σκάνδαλο, όπως κι ένα γεροντάκι 70 χρονών, τον Φίλιππα Καραμούζη. Στη Χούνη δολοφόνησαν τον τυφλό γέροντα Σπύρο Μανώλη, και τους υπέργηρους Κώστα Πολυχρόνη, Λ. Κούρτη και Β. Παπαϊωάννου. Στον Αγαλιανό βασάνισαν και δολοφόνησαν τον υλοτόμο Τσινιά που αρνήθηκε να προδώσει τους αντάρτες. 
Εν τω μεταξύ, τμήματα του ΕΛΑΣ (αφού πρώτα έχουν φροντίσει να φυγαδευτούν στα βουνά όσοι περισσότεροι άμαχοι και γυναικόπαιδα γίνεται) επιτίθενται στους Γερμανούς, σε θέσεις-κλειδιά, προξενώντας τους βαριές απώλειες. Οι ναζί αναγκάζονται να οπισθοχωρήσουν προς Λαμία και Αγρίνιο, αφήνοντας ξοπίσω καταστροφή και όλεθρο. Όμως το ηθικό του περήφανου Ευρυτανικού Λαού παρά τα χτυπήματα δεν κάμπτεται.  Ο κόσμος και οι οργανώσεις της αντίστασης επιστρέφουν στον τόπο. Έπιασε χειμώνας, η πείνα θερίζει, δεν υπάρχει όρθιο τίποτε, δεν βρίσκεται μήτε κουτάλι, μήτε ρούχο, αλλά η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια λειτουργούν. Όλοι μαζί κόβουν ξύλα και φτιάχνουν πρόχειρα καταλύματα μέσα στα χαλάσματα. Ο κόσμος στέκεται και πάλι στα πόδια του.  

Τα βάσανα όμως του πολύπαθου Καρπενησίου δεν τελειώνουν το Νοέμβριο του 1943. Υπάρχει και θλιβερή συνέχεια. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, στις αρχές Αυγούστου του 1944, δηλαδή λίγες δεκάδες μέρες πριν την απελευθέρωση, τα φασιστικά καθάρματα επελαύνουν για δεύτερη φορά στην πόλη μας.  Από τρία μέτωπα αυτή τη φορά : από Λαμία, Αγρίνιο και Άμφισσα.  Στόχος τους  να διαλύσουν τον ΕΛΑΣ αλλά και να πλήξουν τις βάσεις υποστήριξής του στα χωριά, ούτως ώστε να εξασφαλίσουν την όσο το δυνατόν καλύτερη και ανενόχλητη σύμπτυξή τους προ της αποχώρησής τους από την Ελλάδα. Πιο επανδρωμένοι από ποτέ, με 10.000 πάνοπλους στρατιώτες, 500 αυτοκίνητα, πλήθος αρμάτων μάχης, βαρύ πυροβολικό και μαζί με χαφιέδες ταγματασφαλίτες, εξαπολύουν μία απίστευτης έκτασης συντονισμένη επίθεση.  Από την άλλη πλευρά  3.000 περίπου διαλεχτοί Ελασίτες, νεαροί Επονίτες και  αποφασισμένοι εφεδροελασίτες, αναπτύσσονται σε διάφορα μέτωπα. Τα παιδιά του λαού, αν και  με σαφώς κατώτερο εξοπλισμό, πιάνουν όλα τα σημαντικά περάσματα που θα ακολουθούσαν οι ναζήδες. Με απροσμέτρητο ηρωϊσμό, θάρρος και πείσμα χτυπούν τους Γερμανούς, με συντονισμένες επιθετικές ενέργειες σε όλη την πορεία τους. Οι μαχητές της αντίστασης γνωρίζουν πολύ καλά τα καίρια περάσματα. Έτσι ο ανταρτοπόλεμος μαίνεται παντού προξενώντας στους κατακτητές αλλού μικρές και αλλού μεγάλες φθορές αλλά -το κυριότερο- επιφέρουν στον εχθρό σημαντικές καθυστερήσεις έως ότου κερδηθεί ο απαραίτητος χρόνος ώστε να προωθηθούν και πάλι οι άμαχοι σε ασφαλείς τοποθεσίες στο εσωτερικό της ορεινής Ευρυτανίας. Προέχει πάνω απ' όλα η ασφάλεια του λαού. Στις Ράχες Τυμφρηστού γίνεται μακελειό με μεγάλες απώλειες εκατέρωθεν. Εκεί πέφτει νεκρός και ο γερμανός στρατηγός διοικητής του ενός εχθρικού τομέα.  

Στις  8 Αυγούστου 1944 οι φασιστικές ορδές εισβάλλουν και πάλι στο Καρπενήσι, ενώ οι δυνάμεις της αντίστασης ανασυγκροτούνται στα βουνά προετοιμάζοντας την αντεπίθεσή τους. Οι ναζήδες, αγριότεροι και πιο αιμοβόροι από ποτέ, ισοπεδώνουν τα πάντα! Για αρκετές ημέρες, έως και τις 13 Αυγούστου 1944, ειδικά συνεργεία καταστροφής πυρπολούν από άκρη σε άκρη  ολόκληρη την πόλη. Από τα χίλια σχεδόν πανέμορφα πέτρινα  σπίτια του Καρπενησίου, που έγιναν με το μόχθο και το αίμα των ξενιτεμένων παιδιών μας, απομένουν όρθια μονάχα 8 (!!!). Καταστρέφουν και ανατινάζουν τα πάντα!  Οικίες, καταστήματα, σχολεία, ιστορικά κτήρια, αρχεία, όλα γίνονται στάχτη στο λυσσασμένο πέρασμά τους. Πυκνοί μαύροι καπνοί βγαίνουν μέσα από τα ερείπια της μαρτυρικής πόλης μας. Το Καρπενήσι  βογκάει! Το χειρότερο; έκαψαν και πάλι ζωντανούς μέσα στα σπίτια υπερήλικες και ανήμπορους ανθρώπους!  Παραθέτουμε μερικά ονόματα όπως : τον ενενηντάχρονο γιατρό Αλέξ. Φαρμακίδη και τη γυναίκα του Ανδρομάχη, την ογδονταετή Αγγελική Γιαταγάνα,  τον εκατοντάχρονο Αντρέα Κουσιόπουλο, τη γιαγιά Αγόρω Λιάπη, τη χήρα Μαρ. Κλειτσάκη, τη Φωτεινή Μαμαλιού, την Ελένη Σικλέτη. Επίσης το γέρο Ράτζο και τη γυναίκα του μέσα στο καλυβάκι τους στη Μεσοχώρα. Σκότωσαν και τον 30χρονο  Δημ. Γκούβα. Απαγχόνισαν στο δέντρο της αυλής του το Γιώργο Τσαβαλιά, ένα δύστυχο άνθρωπο διανοητικά ανάπηρο. Στο Βουτύρο φόνευσαν το γερο-δάσκαλο Χαράλαμπο Παπαθανασίου και τη Μαρία Κοντογιάννη. Στο Κρίκελλο την Αγγελική Συγκούνη, στη Δομνίστα το Νίκο Παπαδημητρίου, στη Μυρίκη τον εκατοχρονίτη Α. Παπαδόπουλο, το Γιάννη Σακκά και την εξηντάχρονη Ευαγγελία Καντλή.  Στη Λάσπη σκότωσαν το Γιάννη Σιαφάκα και τη χήρα Παρασκευή Μαυροειδή. Στο Μεγάλο Χωριό έκαψαν ζωντανή την ογδοντάχρονη Μαρία Σκοτίδα. Στους Γοργιανάδες την υπέργηρη Βασιλική Ρικοπούλου. Είναι μακρύς ο κατάλογος των θυμάτων του ναζισμού και παραλείπουμε, δυστυχώς αναγκαστικά, πάρα πολλούς μάρτυρες της ναζιστικής θηριωδίας.
Ο εχθρός δεν μένει μονάχα μέσα στο Καρπενήσι. Εξαπολύει βάρβαρες δολοφονικές επιδρομές και στην ευρύτερη περιοχή της Ευρυτανίας. Το μεγαλύτερο τμήμα από το ιστορικό μοναστήρι του Προυσού πυρπολείται και αυτό, μαζί με έγγραφα και κειμήλια ανυπολόγιστης ιστορικής αξίας. Ανατινάζουν και το μοναστήρι της Κουμασιώτισσας. Οι ναζί στο αιματοβαμμένο πέρασμά τους καίνε ολόκληρα χωριά. Εδώ θα κάνουμε μία σημαντική παρεμβολή: Σύμφωνα με τα στοιχεία της εφημερίδας "Τα Ψηλά Βουνά" (εκδότης Νίκος Θάνος, Καρπενήσι 1945) σε διάφορες επιδρομές  από τους φασίστες κατακτητές, κάηκαν συνολικά και ανά χρονικές περιόδους : στο Καρπενήσι 980 σπίτια, στη Βίνιανη 40, στη Χρύσω 215, στο Μαραθο 36, στο Μικρό Χωριό 110, στο Μεγάλο Χωριό 15, στις Γοργιανάδες 54, στο Βουτύρο 65, στο Νόστιμο 47, στο Κλαυσί  90, στη Μυρίκη 60, στη Μιάρα 15, στη Λάσπη 195, στο Καλεσμένο 65,  στο Κρίκελλο 161, στη Δυτική Φραγκίστα 132, στην Ανατολική Φραγκίστα 72, στην Επισκοπή 45, στο Στένωμα 4, στον Ασπρόπυργο 3, στον Τυμφρηστό 130, ακόμη 7 σχολεία, 1 εκκλησία, 172 αχυρώνες κλπ.  
Εν τω μεταξύ η έτερη γερμανική φάλαγγα που ξεκίνησε από το Αγρίνιο έφτασε μέσα από Θέρμο, Χούνη, Σίδερα, Φραγκίστα έως και το Καλεσμένο όπου εκεί συναντάται με αυτούς που κατέβαιναν από το κατεστραμμένο Καρπενήσι.  Η τρίτη ναζιστική φάλαγγα από την Άμφισσα αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω, αφού ηττήθηκε από τον ΕΛΑΣ (μάχες Καρούτας, Γκιώνας κλπ).  

Ο ΕΛΑΣ ανταποδίδει τα χτυπήματα μέσα στις κλεισούρες και τις στενωπούς της δύσβατης ευρυτανικής γης. Οι αντάρτες σφυροκοπούν από παντού, δεν τους αφήνουν ούτε στιγμή σε χλωρό κλαρί. Κάθε σημείο που περνούν τα ανθρωπόμορφα κτήνη μετατρέπεται σε παγίδα θανάτου.  Με πρωτοστατούντες τα παλικάρια  της ΧΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, οι ναζήδες φτύνουν αίμα από όπου και αν περνούν. Τις καταστροφές και τις δολοφονίες τις πληρώνουν με το πιο σκληρό νόμισμα. Ο πανικός καταλαμβάνει τα χιτλερικά σκυλιά που καταλαβαίνουν ότι δεν θα βγουν ζωντανοί από την αδούλωτη Ευρυτανία.  Έτσι τελικά υποχωρούν ντροπιασμένοι  προς Αγρίνιο και Λαμία αντίστοιχα, αφήνοντας πίσω τους 700 νεκρούς και 1500 τραυματίες.  Ο ΕΛΑΣ από την πλευρά του έχει απώλειες  300 νεκρούς και λαβωμένους. 

Και πάλι όμως οι Ευρυτάνες κατορθώνουν, έστω και με τόσο βαρύ τίμημα, να επανακάμψουν στο Καρπενήσι και στα χωριά τους και σαν αληθινοί λεβέντες να στήσουν ξανά τη ζωή τους πάνω στα ερείπια και την καταστροφή. Η Ευρυτανία δεν λυγά!

Αυτή είναι η ιστορία της πόλης μας που υπέφερε τα πάνδεινα από τους ναζί λήσταρχους. Για να μην ξεχνάμε ότι οι φασίστες πολιτικοί πρόγονοι της ελεεινής Μέρκελ λάβωσαν και σκότωσαν τον τόπο μας και τους ανθρώπους μας. Έχυσαν το αίμα και έκλεψαν τον τίμιο ιδρώτα  των φτωχών ξωμάχων της πονεμένης ευρυτανικής γης (και όχι μόνο). Των  παππούδων μας και των γονιών μας. Δεν χρωστάμε τίποτα σα λαός στα άθλια υποκείμενα της Μέρκελ και των καρχαριών του γερμανικού κεφαλαίου που μας θέλουν ξανά σκλάβους στον ίδιο μας τον τόπο. Αυτοί χρωστούν τις γερμανικές αποζημιώσεις για τα εγκλήματά τους. Και θα τις δώσουν, θέλουν δε θέλουν, οι σύγχρονοι αλητοφασίστες. Γιατί αυτά τα βουνά και αυτός ο λαός διδάσκουν : από τα χρόνια του Κατσαντώνη ως και του Άρη…
Μάνα Ευρυτανία, τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ!

*Σημείωση: Για τη συγγραφή αυτού του άρθρου ο ΑΠΤ άντλησε ορισμένα στοιχεία, καταρχάς από την προσωπική του βιβλιοθήκη ("Τυμφρηστός και Τυμφρήστιοι", Χ. Μηχιώτης, εκδόσεις Κασταλία και "Σπαραγμός της Ευρυτανίας 1943-1945, Κ. Χινόπωρου), επίσης από την αφήγηση του Δημοσθένη Αθ. Τσακνιά (Καρπενήσι 2006, βλ. εδώ), καθώς και από διάφορες διηγήσεις παλιών Ευρυτάνων αγωνιστών της αντίστασης που έζησαν τα γεγονότα.  Για την εικονογράφηση του άρθρου βρήκαμε παλιές φωτογραφίες από τα αγαπημένα evrytan.gr και Κωνσταντίνος Δαβανέλος. Θα επανέλθουμε επί του θέματος εν ευθέτω χρόνο, αφού υπάρχουν ακόμη πολλές άγνωστες λεπτομέρειες από ανθρώπους που ζουν ανάμεσά μας...







44 σχόλια:

άγριο κυκλάμινο είπε...

Συγχαρητήρια για το σπουδαίο αφιέρωμα!!!!!Πολύ σημαντική αναφορά για τα αποτρόπαια εγκλήματα που γίνανε από τους γερμανούς ναζί στην Ευρυτανία εν προκειμένου, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα γιατί μην ξεχνάμε και το Δίστομο τα Καλάβρυτα κτλ. Επίσης πολύ συγκινητικός φόρος τιμής για τα θύματα των καταστροφών και των οικογενειών που ξεκληρίστηκαν..Συγκινούμαι πραγματικά όσο διαβάζοντας αυτή την έρευνα σκεφτόμουν πόσο περήφανος και αδούλωτος είναι ο λαός μας όταν αγωνίζεται και πως κατάφεραν μια χούφτα άνθρωποι να αντιμετωπίσουν τη λυσσαλέα μανία των γερμανών ναζί. Η πιο σημαντική ήταν η συμβολή των ανταρτών του ΕΛΑΣ που με βαθιά ψυχή πολέμησαν και θυσιάστηκαν για τα πανανθρώπινα ιδανικά. Ξαναγυρνάνε οι γερμανοί με άλλη φορεσιά, έτοιμοι να μας πιουν πάλι το αίμα με άλλο τρόπο. Αλλά έχουμε να εμπνευστούμε. Ευχαριστώ ευρυτάνα ιχνηλάτη για τις μνήμες

λεύτερος είπε...

Ωστε 2 φορες και οχι μια, κάψανε το Καρπενησι? Δεν ηξερα τοσες λεπτομέρειες που γραφει το άρθρο.Θα το διαβασω στον παππου μου. Προκειται για σημαντική δουλεια και με πολλα στοιχεία. Μπραβο

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΧΑΙΡΕΤΩ ΤΟΝ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗ !
ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΑ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΙΖΗΣΑΝΕ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΙΣΑΝΕ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ!
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!

Dina Vitzileou είπε...

Και να ήταν μόνον αυτά..
Φαντάσου να αρχίσουν τις καταμετρήσεις σε καταστροφές και κυρίως άδικα χαμένες ζωές και τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας..
Θα έπρεπε να κλείσουν τα "τεφτέρια" τους και να συνεχίσουν να μας χρωστάνε.
Αλλά οι πανάθλιοι εκπρόσωποί μας όχι μόνο δεν τόλμησαν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις, αλλά προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας καθηλώσουν, για να συνεχιστεί με άλλες μεθόδους η αφαίμαξη.

Aris είπε...

Περιμενα καιρο ενα αφιερωμα για τα ναζιστικα εγκληματα στην ευρυτανια και τελικα αυτο το πληρεστατο κειμενο με ικανοποιει και με το παραπανω. Οι μνημες δεν σβηνουν αυτο ειναι σιγουρο.Αλλα καποτε θα πρεπει και αυτος ο λαος να τολμησει απεναντι στους τυρρανους.Οπως τολμησαν εκεινοι τοτε.....

Αθέρας είπε...

η διατήρηση της ιστορικής μνήμης αποτελεί σημείο αναφοράς διδαχής και παραδείγματος για τους κοινωνικούς αγώνες που θα ακολουθήσουν!!
Τέτοια κείμενα τα έχουμε ανάγκη...

John Kalantzis είπε...

Εκπληκτικό αφιέρωμα...
Λαός χωρίς μνήμη=Λαός χωρίς Ιστορία..

Συγκινούμαι γιατί θυμάμαι περιγραφές του πατέρα μου και του παππού μου για το κάψιμο του μικρού ταπεινού χωριού μου στην Ήπειρο το 1943 από τους Ιταλούς(σε αυτούς είχε ανατεθεί η διοίκηση της Ηπείρου από τους κατακτητές Γερμανούς...)

doctor είπε...

O NΑΖΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΞΕ Η ΠΙΟ ΑΚΡΑΙΑ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΤΑ ΠΙΟ ΣΤΥΓΕΡΑ.
ΤΑ ΠΙΟ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΟΣΑ ΥΠΕΣΤΗ Η ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΑΙΤΟΡΙΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.

Οικοδόμος είπε...

Η ιστορία μας, η πραγματική ιστορία, δεν διδάσκεται στα σχολεία μας. Σήμερα που επιχειρήται, και εν μέρει επιτυγχάνεται, να ξαναγραφτεί η ιστορία του εικοστού αιώνα, αναρτήσεις σαν κι αυτές είναι πιο χρήσιμες από ποτέ. Αν ήξερε ο λαός μας την ιστορία των προγόνων του, των χωμάτων, των νερών, αυτού του τόπου, δεν θα μας είχαν μια χούφτα αφεντάδες με την πλάτη στον τοίχο.
Αλλά κάποτε, δεν ξέρω πότε, τα παιδιά των παιδιών μας, τα εγγόνια τους (;) θα διδαχτούν την πραγματική τους ιστορία.
Κάποτε... Να είσαι καλά ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ, καλή δύναμη!

dimitris είπε...

Ευρυτανα ιχνηλατη καλησπερα, πολυ κατατοπιστικο το αρθρο σου, φωτισες γωνιες της ιστοριας μας, που τις ειχαμε ''ξεχασει''...

Φυσιολάτρης! είπε...

Συγχαρητήρια για την εμπεριστατωμένη μελέτη....για μια εποχή που δεν είναι τόσο μακριά μας....Ζουν ακόμη γονείς και παππούδες πολλών από εμάς...που τα βίωσαν....Το Καρπενήσι έχει πολύ βαριά αντιστασιακή ιστορία....και αξίζει να μαθαίνουμε!!!!!!Να μαθαίνουμε ότι κάποτε σε αυτή εδώ τη χώρα υπήρξαν παλικάρια που δεν έσκυψαν κεφάλι....!!!!!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Φίλοι,
τα ποιοτικά σχόλια όλων σας, και πιστεύω και όσων θα ακολουθήσουν, είναι λόγια καρδιάς, λεβεντιάς και μάχιμης αντίληψης.

Θέλω να σας πω ότι ένα από αυτά τα χωριατόσπιτα που έκαψαν τα παλιόσκυλα του Χίτλερ, ήταν αυτό του παππού και της γιαγιάς του "Ευρυτάνα Ιχνηλάτη".

ΥΓ.
---
Το συγκεκριμένο άρθρο θα παραμείνει αρκετές ακόμη ημέρες στην προμετωπίδα του blog μας, ώστε να διαβαστεί από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο...

kapetandiamantis είπε...

ΤΡΟΜΕΡΟ ΑΡΘΡΟ!!!
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΣ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΛΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΦΙΛΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΗ = ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.

Μαρίνα Διαμαντοπούλου είπε...

Κάθε τόπος πρέπει να μην ξεχνά την ιστορία του και να τιμά τους αγωνιστές και τους θυσιασθέντες για την ελευθερία του. Και το άρθρο σου είναι σ' αυτή τη κατεύθυνση.Μακάρι ο λαός μας να μην βρεθεί σε ανάλογη θέση. Αλλά τώρα οι πόλεμοι είναι οικονομικοί.... και ύπουλοι...

gitsanas είπε...

Φίλε "Ιχνηλάτη",
καταπληκτικό το αφιέρωμα.
Και πολύ καλά θα κάνεις που το άρθρο θα το έχεις για μέρες ψηλά στο blog σου.

Ένας συντοπίτης σου ο παππάς Σπύρος Γεωργαλής (εσύ ίσως τον ξέρεις...) έγραψε ένα ποίημα για την εισβολή των Γερμανών στην Ευρυτανία και για το κάψιμο του Καρπενησιού από τους Γερμανούς.


Τι είν’ το κακό που γίνεται, φέτος το καλοκαίρι,
στων Ευρυτάνων τα χωριά, στα δοξασμένα μέρη.
Ηχολογούν οι λαγκαδιές και τα βουνά μαυρίζουν
δεν είναι μαύρα σύννεφα, που τη δροσιά σκορπίζουν.
Σπίτια καίνε οι Γερμανοί, μαύρους καπνούς σηκώνουν
και τα στοιχειά της φύσεως, αρχίζουν να μαλώνουν.
Απ’ τα Σίδερα οι καπνοί, στη Χούνι οι λαμπάδες
και των βουνών τα έλατα, γεμίσανε φυγάδες.
Μπαρούτι, φλόγα και καπνοί, από τουφέκια βγαίνουν,
στο πέρασμά τους μονομιάς, έρημα καταντένουν.
Σκούζουν τ’ Αχελώου τα νερά, της Μέγδοβας αντάμα,
σμίγουν θολώνουν τα νερά, το βάζουνε στο κλάμα.
Εφτά πηγαίνανε μπροστά και δέκα στο πλευρό τους
κι άλλοι εφτακόσιοι πίσω τους δε χάνουν το καιρό τους.
Στη Χώρα βάζουνε φωτιά, καθένας με τουφέκι,
κάθε χωριό και διάσελο, ξεσπάει αστροπελέκι.
Δύο ξαδέρφια πήραν το στρατί, απ’ τα Λεπιανά και πάνε,
ανέβηκαν στο Τρίκορφο, τους Γερμανούς μετράνε.
Εφτακόσιοι ήταν δέκα επτά, στα Σίδερα διαβήκαν
και στης Φραγκίστας τα χωριά, με λύσσα εμπήκαν.
Χωρίς να χάσουνε στιγμή, πάλι φωτιές ανάβουν
και τα λιθόκτιστα χωριά, σε ερείπια τα θάφτουν.
Μαύρη καψάλα στην αυλή, ασβεσταριά στα σπίτια,
κοκκίνισαν οι στράτες του, σαν κεντητά σιρίτια.
Βίνιανη και Μαραθιά, όλα με φωτιά τα καίνε,
οι χωρικοί μέσ’ τα βουνά, τα βλέπουνε και κλαίνε.
Μαύρος καπνός σηκώνεται, τ’ άστρα θολωμένα
και στα γραμμένα τα χωριά, ξύλα, πέτρες, δαυλιά καμένα.
Αγκαλιασμένα πτώματα στις φτέρες και στα ξύλα,
έχουνε για σκέπασμα, του ρουπακιού τα φύλα.
Κορίτσια χάνουν τα προικιά, τα καταπίνει η φλόγα,
των βανδάλων η ορμή, των Γερμανών η μπόρα.
Ευρυτανοπούλες του χωριού, του Βελουχιού μανάδες,
φέτος μη χορέψετε, μη γίνετε νιφάδες.
Οι Γερμανοί επάτησαν κι αυτό το Καρπενήσι,
φτάνουνε στο πλάτανο, στου λιονταριού τη βρύση.
Κουμπούρια βγάζουνε φωτιά, τουφέκια τη λαμπάδα,
ολημερίς οι Γερμανοί, την πόλη καίνε αράδα.
Οι κάτοικοι τ’ αγνάντευαν απ’ του Βελουχιού τα ύψη
μοιρολογούν από καρδιά, με πόνο και με θλίψη.
Αγκομαχούν οι ρεματιές, του Καρπενησιού τα βράχια
αντιλαλούν οι ρεματιές, τα μαύρα καταράχια.
Τσιούκα, Βελούχι και Καυκή, να είστε ευλογημένα,
τον κόσμο τον φυλάξατε, βουνά μου αγαπημένα.
Οι Γερμανοί τελείωσαν, με φλόγα και με στάχτη,
με τουφεκιές αδιάκοπα, σαν τον καταρράχτη.
Κάψαν τα σπίτια τα ψηλά, του Καρπενησιού τα κάλλη,
φλόγα, αντάρα και καπνός, ανήμερα προβάλλει.
Μαύρη καπνιά χαλάσματα να κείτονται στο χώμα,
μας μαρτυρούν τη μοίρα τους, με της φωτιάς το χρώμα.
Πικρολογούνε τα πουλιά και χάνουν τη λαλιά τους
δε κελαηδούνε το πρωί, την ίδια τη φωλιά τους.
Τρομαγμένα πέταξαν, στα έλατα στα δάση,
την αγαπημένη τους φωλιά, την έχουνε ξεχάσει.
Παντού μαυρίλα, καπνός κι αντάρα,
φωνές, βρυχήματα βραχνά, που σκορπούν τρομάρα
Ακούν κραυγές και ταραχή, αντάρα και τουφέκια,
αντιβουίσματα φοβέρα, κτυπούν ξύλα με πελέκια.


Την καληνύχτα μου!!!

ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ είπε...

Τα χιτλερικά σκουλίκια ξέσπασαν σε όσους άμαχους και γυναικόπαιδα ξέμειναν πίσω. Την τραγική ιστορία του Ψυλόπουλου που αναφέρεται σε αυτό το άρθρο που τον κάψανε ζωντανό στο σπίτι του μαζί με τη γυναίκα και το μικρό παιδί τους, μου την είχε πει και μένα η μάνα μου και να ξέρετε ότι ακόμη συζητιέται στην ευρυτανία μετά τόσα χρόνια. Λυπάμαι μόνο που ο ΕΛΑΣ δεν πρόλαβε να τους ξεκάνει μέχρι έναν και πολλά από αυτά τα ανθρωπόμορφα φασιστικά κτήνη πρόλαβαν και γύρισαν στη Λαμία αντί να έχουν βουλώσει όλα τα χαντάκια της ευρυτανίας. Οι γερμανικές αποζημιώσεις δεν μπορούν να σβήσουν τα εγκλήματα, ούτε να αποκαταστήσουν τις ζωές, την ορφάνια και τις κατεστραμένες οικογένειες. Όμως οι γερμανοί της Μέρκελ θα πρέπει να πληρώσουν γιατί εκεί που μας χρωστάγανε μας ζητάνε και το βόδι που λέει και η σοφή παροιμία. Μακάρι να βγουν στο φως κι άλλα. Αλλά ποιος από τους σημερινούς καρπαζοεισπράχτορες που τάχα κυβερνούν αυτή τη χώρα θα διεκδικήσει? Κανείς. Απομένει ο ίδιος ο λαός να αναθερμάνει τις διεκδικήσεις του και να πιέσει παντού και σε όλα τα επίπεδα για να πληρώσει το κράτος τους για τις καταστροφές.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Αγαπητοί φίλοι,

κάθε σχόλιό σας -ειδικά σε αυτό το θέμα- είναι πολύτιμη σταγόνα που φουσκώνει το ποτάμι της ιστορίας ενός τόπου που δεν υποτάχθηκε ποτέ και ας πλήρωσε ακριβά την περηφάνεια του με το αίμα των ίδιων των παιδιών του.

Σας ευχαριστούμε ΟΛΟΥΣ και όσους ακόμη θα΄'ρθουν...

λεύτερος είπε...

Και δυστυχώς καποιους νοσταλγούς του φασισμου τους βλέπουμε σημερα και σε δημοσια αξιωματα.!!

Γλυκούλα είπε...

Συγχαρητήρια! Πολύ καλή δουλειά!
Η Ιστορία διδάσκει, εμείς γιατί δεν μαθαίνουμε;

T.A.G είπε...

Συγχαρητήρια για το μπλογκ!! Τυχαία το ανακάλυψα μέσω ενός άλλου και νιώθω πολύ τυχερή:-) Η μητέρα μου είναι από τους Γοργιανάδες... Καλή συνέχεια και θα σας επισκέπτομαι πολύ συχνά Καλή Κυριακή:-) Άννα

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Ευχαριστούμε όλο τον κόσμο για τις πάρα πολλές επισκέψεις που έχει αυτό το άρθρο, αλλά και για τα σχόλια-γνώμες που καταθέτουν αρκετοί φίλοι μας. Το συγκεκριμένο κείμενο Θα παραμείνει, ως πρώτο θέμα στην κορυφή του blog μας, για λίγες ακόμη ημέρες...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Φίλοι,
με την ευκαιρία διαβάστε και στο http://opateras.blogspot.com
ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων από το γερμανικό κράτος.

doctor είπε...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΟΥ ΚΑΝΩ COPY ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:



EΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις.

Η δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού μέσω των Ιταλικών δικαστηρίων, έχει οδηγήσει την υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία για να ακυρώσει τις αποζημιώσεις και το οποίο ξεκίνησε τη σχετική δικαστική διαδικασία τη Δευτέρα 12/09.

Την ίδια ώρα, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το μέγα θέμα του ανεξόφλητου αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου της χώρας μας προς τη Γερμανία και των γερμανικών επανορθώσεων για τις κατοχικές καταστροφές στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία δεν έχει λάβει ως αποζημίωση ούτε ένα ευρώ.

Η μέχρι τώρα παθητική, δυστυχώς, στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέγιστο αυτό Εθνικό θέμα, ήρθε η ώρα να γίνει ενεργητική.

Είναι απόλυτη ανάγκη, από σήμερα, οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εξωτερικών και Οικονομικών, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν αυτή την πολυσήμαντη για τα εθνικά μας συμφέροντα δίκη στη Χάγη.

Η παρουσία τους δεν θα είναι τιμή μόνο, για τα θύματα του Ναζισμού, αλλά, επι τέλους θα καταδείξει στους Δικαστές της Χάγης και στην παγκόσμια κοινή γνώμη, την αποφαστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας να στηρίξει δυναμικά τις διεκδικήσεις των συγγενών των ελλήνων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας για ηθική και υλική αποζημίωση.

Αυτή η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης,στις σημερινές συνθήκες,έχει τεράστια σημασία για το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας μας.

Για το Εθνικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Μανώλης Γλέζος

άγριο κυκλάμινο είπε...

Υπάρχει και κείμενο υπογραφών!

Εδώ!!!!!!!!

http://www.greece.org/blogs/wwii/

Aris είπε...

Εκαναν τα πιο φρικαλεα εγκληματα πολεμου εναντια σε αμαχους, γερους και γυναικοπαιδα και εχουν το θρασος να ζητουν και οικονομικες θυσιες απο τον ελληνικο λαο τα καθικια του ευρωπαικου ραιχ. Να πληρωσουν για τα εγκληματα τους. Ο λαος μας δεν χρωσταει τιποτε, εκεινοι χρωστουν και με το παραπανω.

magda είπε...

Συγκλονιστικό το αφιέρωμα σου, φίλε μου περήφανε Έλληνα!!!
Οι μέχρι τώρα "γαλαντόμοι" κυβερνήτες, ούτε καν σκέφτηκαν να ζητήσουν τα αυτονόητα.
Και το χειρότερο ότι παραδίδουν ανενδοίαστα την Εθνική μας κυριαρχία.
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές Ευρυτάνες,αλλά και σε κάθε Έλληνα που πλήρωσε με την ζωή του, την ξένη βαρβαρότητα.

kapetandiamantis είπε...

ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η ΟΡΕΙΝΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΥΠΗΡΞΑΝ ΤΑ ΠΡΟΠΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Όλα θα γίνουν... στην ώρα τους.
Κάθε γωνιά της Ευρυτανίας έχει να μας διηγηθεί πολλά από την περήφανη και ανυπότακτη ιστορία της!

ένας στρατολάτης είπε...

Η ιστορική μνήμη είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε σα λαός. Αυτό το κείμενο, όπως και κάθε λαϊκή μαρτυρία, είναι πολύτιμο.
Έχω όμως μια απορία εδώ και χρόνια Ιχνηλάτη. Ίσως άσχετη με το θέμα και ζητώ συγνώμη που την θέτω στο πλαίσιο αυτού του κειμένου. Πως γίνεται ένας τόσο βασανισμένος τόπος σαν την Ευρυτανία να δίνει μονίμως στην αριστερά τα ισχνότερα εκλογικά ποσοστά στην Ελλάδα;

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Φίλε,καλωσόρισες. Μάλλον αυτή η κουβέντα δεν είναι εύκολο να γίνει μέσω internet γιατί έχει άπειρες διαστάσεις και παραμέτρους. Θα σου πω μόνο επιγραμματικά για όσους χάθηκαν στα "πεδία των τίμιων μαχών", για όσους πήραν μια για πάντα το δρόμο της προσφυγιάς στις ανατολικές χώρες, για όσους δεν ξαναγύρισαν ποτέ στα κατεστραμμένα χωριά τους μετά τον εμφύλιο και αναγκαστικά ξενιτεύτηκαν, για όσους κάτω από το καθεστώς τρομοκρατίας των φασιστικών συμμοριών που μακέλευαν την ύπαιθρο, έφυγαν μόνιμα στα αστικά κέντρα, αλλά και για όσους (για να τα λέμε όλα) απογοητεύτηκαν από τη συμβιβαστική στάση της ίδιας της αριστεράς σε κρίσιμες περιόδους (βλ. Βάρκιζες κλπ). Όπως βλέπεις είναι πολλοί οι λόγοι....

kapetandiamantis είπε...

ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΕΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ. ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ. ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΕ!!!

Διαχειριστής είπε...

Σπουδαίο ντοκουμέντο. Θα το έχω υπόψη μου.

Τι έχει τραβήξει αυτός ο τόπος! Και δε μας αφήνουν σε χλωρό κλαρί οι προδότες και τα καθάρματα απανταχού της γης.

akrat είπε...

καλησπέρα

τι έγινε έγραψα κάτι αλλά δεν φάνηκε.... τες πάντων...

το Καρπενήσι είναι μέσα στην καρδιά μου έτσι κι αλλιώς... πόσο μάλλον που βλέπουμε τόσες ηρωικές στιγμές του....


δόξα και τιμή...

Unknown είπε...

μπραβο ευρυτανα...πρωτη φορα διαβασα κατι τοσο σημαντικο για τον τοπο μου...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν επισκέπτεσθε τις παλαιότερες αναρτήσεις μας.
Ευχαριστούμε και για τον καλό λόγο.

tsopanos είπε...

Τωρα βλεπω και γραμμενο αυτο που γνωριζα οτι εκαψαν την προγιαγια μου στο Μεγαλο Χωριο (Σκοτιδα)

tasosroma60@gmail.com είπε...

ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ-ΕΠΟΝ.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Σημαντική ενημέρωση...

Το παρόν αφιέρωμα εμπλουτίστηκε με ορισμένα επιπλέον στοιχεία.

NS είπε...

Ευχαριστούμε πολύ ιχνηλάτη!

Άιναφετς είπε...

Πώς να ξεχάσουμε... ότι φωλιάσει στην καρδιά κάθε Έλληνα, μένει εκεί για πάντα!
Ευχαριστώ για το πολύτιμα στοιχεία που τα περισσότερα τα αγνοούσα!

Unknown είπε...

Το άρθρο αυτό, όπως και πολλά άλλα που αναρτώνται εδώ ειναι υπενθύμιση της ιστορίας μας και ηχηρη απάντηση σε όλους αυτούς που θέλουν να την ξαναγραψουν πάνω στα δικά τους μέτρα και σταθμά...χωριά της Ευρυτανίας της Φωκίδας και της ορεινής Ναυπακτίας ήταν τα "γαλατικα" χωριά της εποχής

Scorpion είπε...

Είναι αλήθεια ότι οι όποιες πολεμικές αποζημιώσεις, για τις οποίες σφυρίζει αδιάφορα το κατά τα άλλα πλούσιο κράτος της σημερινής γερμανίας, δεν ξεπλένουν τα εγκλήματα τής γερμανικής ναζιστικής φάρας, αλλά και των ντόπιων χαφιέδων- ταγματασφαλιτών που πήραν και αξιώματα μετά το τέλος του πολέμου.
Μάθαμε και πάλι με κάθε λεπτομέρεια την ηρωική αντίσταση των ανταρτών μας, αλλά και την ηρωική στάση των Ευρυτάνων κάθε χωριού. Ας μην ξεχνιόμαστε λοιπόν και ας μνημονεύουμε όλους εκείνους που χάθηκαν για τη δική μας λευτεριά. Εύγε για την ιστορική διαδρομή!!!

Ο Γιάννος από τα βουνά της Πινδου είπε...

Δεν χρωστάμε τίποτα στους απογόνους των γερμανοφασιστων.Αυτοιας χρωστάμε 1 τρις.Καλα θα κάνουν να τα δώσουν κι ο λαός ξέρει πως θα τα διαχειριστεί.Και όπως έλεγε κι Καραϊσκάκης ...κι όταν γυρίσω σωστούς κι αυτό....
.

Scorpion49 είπε...

Μόνο έτσι διατηρούνται οι μνήμες, όταν φρεσκάρονται που και ώστε ναη ξεχνιούνται. Εύγε Ευρυτάνα για την ιστορική αναδρομή!!!