"(...) Και στο γιατάκι ύστερα
να γείρω να πλαγιάσω
να 'χω λατσούδια στρώματα
λατσούδια προσκεφάλι
κάππα χοντρή να σκεπαστώ
βλάχος και γω να γίνω
κι από ελατίσια μυρουδιά
σαν πέσω να μεθύσω.
Να ιδώ εδώ ονείρατα
να ιδώ εδώ νεράιδες
που δεν τις γράφουν τα χαρτιά
που δεν τις λέει η γλώσσα.
Και σαν τα ονείρατα σωθούν
κι ο ήλιος πάει να δύσει
στην κρύα βρύση να λουστώ
να φκιάσω τον καφέ μου
να ακούω μόνος τα πουλιά
της Μάρως το τραγούδι
και τα κουδούνια να βροντούν
το Γιάννο να σκαρίζει
τους σκύλους να γαυγίζουνε
αγρίμια σαν γροικούνε
τώρα που η μέρα σώνεται
κι η νύχτα ξεφυτρώνει.
Μέσα σ' αυτή τη πλάση
μ' αυτίνο το νανούρισμα
μ' αυτίνο το τραγούδι
να μείνω νύχτες άγρυπνος
ύπνος να μη με πάρει
για να χορτάσω τη χαρά
που βασιλεύει γύρω.
Να γιατί θέλω στα βουνά
να ρθω το καλοκαίρι."
{απόσπασμα στίχων από το ποίημα "Στα βουνά" - από τον αείμνηστο Ευρυτάνα εκπαιδευτικό και συγγραφέα Γιάννη Βράχα (1910-1993)}
11 σχόλια:
Όμορφες εικόνες από τα βουνά μας.
"Μέσα σ' αυτή τη πλάση",
στον επίγειο παράδεισο!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΡΑΧΑΣ ΦΙΛΤΑΤΕ.
Αυτες τις ανελεητες μερες του καυσωνα που μαστιζει τις μεγαλουπολεις καταλαβαινεις την αξια των ολοδροσων βουνων της Ευρυτανιας.!!
Ωραια φωτογραφία
Παράδεισος, τι άλλο να πω!!!
Ποια δύναμη, άραγε, όπλιζε την ψυχή του Γιάννη Βράχα ν’ αγωνίζεται για το δίκιο, να σπέρνει αξίες και ιδανικά, να γίνεται Μπροστάρης στης Ανταρτοσύνης τη μεγαλοσύνη, να ψαρεύει «στων Λέξεων τη Λίμνη», να συνθέτει ύμνους στη Μάνα Γη;
Πού να φανταζόταν ο Δάσκαλος ότι οι στίχοι του θα γίνονταν στάλες δροσιάς, σ’ ένα καλοκαίρι «πνιγηρό στου τσιμέντου τα κλουβιά», λεηλατημένο απ’ τις φωτιές, κουρσεμένο από τους Α(πατεώνες)ΠΕ μιας «πράσινης!!! ;;;; ανάπτυξης!!!;;;» ….
Ακόμη αντέχει η ευρυτανική γη….
Ακόμη τα ελατόκλαρα ερωτοτροπούν με το μελισσολόϊ….
Ακόμη τα ζούδια και τα ζαρκάδια παίζουν κρυφτό με του ανθρώπου τη ματαιοδοξία…
Ακόμη οι νεροσυρμές μαζεύουν το λιγοστό νερό τους, να το φωλιάσουν στις χούφτες διψασμένων στρατοκόπων, που σέρνουν την περπατησιά τους στα ρουμάνια και στις λαγκαδιές, ψάχνοντας «Ακουμπίστρες» για τα βάσανά τους….
Ευλογημένοι όσοι υπήρξαν μαθητές, συμφοιτητές, συναγωνιστές του Ιδεολόγου Γιάννη Βράχα….
Ακευσώ
Τι ωραία και σπάνια βρίσκεις και ανεβάζεις ιχνηλάτη!
Να ιδώ εδώ ονείρατα
να ιδώ εδώ νεράιδες
που δεν τις γράφουν τα χαρτιά
που δεν τις λέει η γλώσσα.
ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΨΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ!!!!!
Η ορεσίβια ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο !
Ευχαριστούμε πολύ για τις επισκέψεις και τα ωραία σχόλια.
Δημοσίευση σχολίου