Ένα πρωί για τσάι στα Καυκιά...*

"Οι λάκες στα Καυκιά με μιά άλλη ματιά".

Αποβραδίς κανονίσαμε το άλλο πρωινό να πάμε με τον παππού μου και τον πατέρα μου για τσάι στο βουνό. Όλη τη νύχτα έβρεχε, το πρωί όμως, χαράματα που σηκωθήκαμε, ο καιρός είχε ανοίξει. Ετοιμαζόμαστε, παίρνουμε μαχαιράκια, σακούλες, τα σακίδια στους ώμους και ξεκινάμε. Φτάνουμε μέχρι στης Πέρδικας το Σύραχο, όπου και αφήνουμε το αυτοκίνητο. Από εκεί, το κόβουμε ίσια πάνω για την κορυφή. Η ανάβαση γίνεται δύσκολη, λόγω της βροχής που είχε πέσει το προηγούμενο βράδυ. Είμαστε όμως εφοδιασμένοι με γκλίτσες και όσο να’ ναι το τρίτο πόδι βοηθάει. Η διαδρομή ανάμεσα στα έλατα και στα κέδρα είναι μαγευτική. Μετά από δεκαπέντε λεπτά, αφήνουμε τα έλατα και μπαίνουμε στην αλπική ζώνη. Η θέα από κει πάνω είναι φανταστική. Ο παππούς πιάνει αμέσως δουλειά. Εγώ κοιτάω ακόμα αποσβολωμένος τη φύση. Ο πατέρας μου συνεχίζει προς την κορυφή. Τον ακολουθάω γρήγορα. Με το που φτάνουμε, βλέπω κάτι που δεν περίμενα να αντικρίσω. Ένα ‘‘γήπεδο’’ κατάραχα. Ο πατέρας μου γελάει κρυφά, βλέποντας την απορία στα μάτια μου. Τον ρωτάω: ¨τι είναι αυτό¨ και μου απαντάει: ¨η μεγάλη λάκα στα Καυκιά¨, "γιατί υπάρχουν και άλλες"; τον ρωτάω. Και τότε μου δείχνει και τις υπόλοιπες μικρότερες. Πώς και πότε έγινε αυτό, κανένας από τους δύο δεν γνωρίζει. Μέσα στον ενθουσιασμό μου σκέφτηκα ότι ήταν κρατήρες από πτώση μετεωριτών. Δεν το είπα σε κανέναν. Με την ερασιτεχνική αστρονομία ασχολήθηκα από μικρός. Έχω δει πολλές φωτογραφίες κρατήρων που δημιουργήθηκαν από πτώση μετεωριτών, και δεν πιστεύω ότι αυτές είναι απλές λάκες…

Καυκί: το (ουσιαστικό). [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :καυκ (καυκή) -ί, ξύλινο συνήθως δοχείο που έχει πλατύ στόμιο. Αλλιώς καύκη και καύκα

1. πήλινο μαγειρικό σκεύος, όπου συνήθως σερβίρουν το φαγητό, η γαβάθα

2. το καύκαλο.

3. Στα Βυζαντινά χρόνια καυκί ονομαζόταν η κούπα χωρίς βάση που χρησιμοποιούσαν για να πίνουν κρασί. Επίσης καυκί ονομάζεται η κοίτη του ποταμού. Στην περιοχή του Αιγαίου το καυκί ήταν ογκομετρικό δοχείο και μονάδα μέτρησης σιτηρών που αντιστοιχούσε σε 15,374 κιλά.

4. Τέλος στα Χανιά της Κρήτης με το καυκί αποτιμούσαν τα κοπάδια. Ένα καυκί αντιστοιχούσε σε 20 ζώα.

                           *Και εδώ μερικές φωτογραφίες από τις λάκες στα Καυκιά:

                      

 

 

 

   

  

*Και τώρα οι λάκες στα Καυκιά, όπως εμφανίζονται από το δορυφόρο της Google:

                                       

      

*Φωτογραφίες από κρατήρες πτώσης μετεωριτών στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο.

Βόνιτσα (φωτογραφία)

Βόνιτσα (από τον δορυφόρο της Google)

Κονοπίνα Αιτωλοακαρνανίας (φωτογραφία)

 

Κονοπίνα Αιτωλοακαρνανίας (από τον δορυφόρο της Google)

   

Κρατήρας Αριζόνας

Σχετικά με τους μετεωρίτες

Μετεωρίτης
Είναι στερεό σώμα αστρικής προέλευσης, που έχει μικρό βάρος και που κινείται στο διάστημα με ταχύτητα 10-70 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Όταν οι μετεωρίτες μπαίνουν στ' ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, καθώς έλκονται απ' τη γη, συναντώντας την αντίσταση του αέρα, πυρακτώνονται κι εξαερώνονται σε ύψος 120-180 χιλιομέτρων.
Μερικοί μεγαλύτεροι καταφέρνουν να πέσουν στη Γη. Οι μετεωρίτες αυτοί είναι δύο ειδών: από πέτρα, οπότε λέγονται αερόλιθοι ή από σίδερο, οπότε λέγονται σιδερίτες.
Οι μετεωρίτες υπάρχουν και κινούνται στο διάστημα σ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, φτάνουν στ' ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας κι αναφλέγονται.


Χαρακτηριστική σύνθεση μετεωριτών


Μετεωρίτης σιδήρου


• Σίδηρος 91%


• Νικέλιο 8.5%


• Κοβάλτιο 0.6%


Πετρώδης μετεωρίτης


• Οξυγόνο 36%


• Σίδηρος 26%


• Πυρίτιο 18%


• Μαγνήσιο 14%


• Αργίλιο 1.5%


• Νικέλιο 1.4%


• Ασβέστιο 1.3%



Κλεομένης Αθ. Τσιόγκας